Όσοι επισκέπτονται τη Σκόπελο είναι σίγουρο ότι θαμπώνονται από το καταπράσινο νησί των Σποράδων. Η πλούσια φύση που εντυπωσιάζει τους πάντες, σε συνδυασμό με τις υπέροχες παραλίες του νησιού και...
την αυθεντικότητα που διατηρείται μέχρι σήμερα παρά την αυξημένη τουριστική κίνηση, στα χαρακτηριστικά της που την κάνουν να έχει επαναλαμβανόμενους επισκέπτες.
Αυτό που δεν γνωρίζουν, ωστόσο, οι περισσότεροι για τη Σκόπελο είναι το γεγονός ότι το όνομά της έχει συνδυαστεί με έναν ανατριχιαστικό θρύλο. Και πιο συγκεκριμένα, αυτός συνδέεται με το μαγευτικό τοπίο που συναντά κανείς στο περίφημο Δρακοντόσχισμα.
Ανάμεσα στις περιοχές του Αμάραντου και του Στάφυλου, δεσπόζει ένας πανύψηλος και επιβλητικός βράχος, γνωστός στους ντόπιους ως Δρακοντόσχιμα, που δίνει την εντύπωση στον επισκέπτη ότι έχει κοπεί επιμελώς από ανθρώπινο χέρι.
Ο θρύλος, ωστόσο, που συναντά τις ρίζες του πολλά χρόνια πριν, τον συνδέει με έναν δράκο και την προσπάθεια του Αγίου Ρηγίνου, να σώσει τους κατοίκους του νησιού.
Περίπου 800 πριν, λοιπόν, είχε κάνει την εμφάνισή του στο νησί ένας τρομερός δράκος, ο οποίος εξολόθρευε τους κατοίκους της Σκοπέλου, τρώγοντάς τους με μεγάλη ευχαρίστηση. Όσοι κατάφεραν να σωθούν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί τους, ενώ από γειτονικά νησιά στέλνανε στη Σκόπελο βάρκες με φυλακισμένους καταδικασμένους σε θάνατο, προκειμένου να τους φάει ο δράκος.
Όταν ο Άγιος Ρηγινός -πολιούχος του νησιού- ενημερώθηκε γι’ αυτήν την κατάσταση αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον δράκο για να σώσει το νησί. Έτσι, ανέβηκε σε μία από τις βάρκες που μετέφερε τους κατάδικους και αποβιβάστηκε στη Σκόπελο. Ο δράκος όταν τον αντίκρισε τρόμαξε και άρχισε να τρέχει μακριά του προς την περιοχή του Στάφυλου.
Εκεί, μην έχοντας άλλη επιλογή αλλά και τρόπο διαφυγής, ο δράκος πήδηξε στο γκρεμό και σκοτώθηκε, χωρίζοντας το βουνό στα δύο και κάνοντας το έδαφος να υποχωρήσει.
Η μικρή ακτή στην περιοχή προσεγγίζεται μόνο από θαλάσσης, ωστόσο από ψηλά στο βράχο μπορεί να παρατηρήσει κανείς την υπέροχη θέα που απλώνεται μπροστά του.
