Ιωάννης Παγώνης
Eurabia και πολυπολιτισμικότητα λοιπόν; Αποδυνάμωση των παραδοσιακών εθνών-κρατών, αλλοίωση της ταυτότητάς τους και αντικατάσταση πληθυσμού; Eπαναφέρετε τη δήλωσή σας «Τους χρειαζόμαστε επειδή είμαστε μια γηράσκουσα κοινωνία»;
Δεν πιστεύω στην λεγόμενη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ ούτε και στον Νέο Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο και θα σας εξηγήσω γιατί.
Το...
«Νέο Σχέδιο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο» της ΕΕ είναι ένα σχέδιο «διαχείρισης» της λαθρομετανάστευσης και της νομιμοποίησής της, στις βάσεις που έθεσε το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Μετανάστευση του Μαρακές και σε καμμία περίπτωση της αντιμετώπισής της. Η ΕΕ συνεχίζει να έχει ως στόχο την αλλοίωση των γηγενών πληθυσμών και τελικά την αντικατάστασή τους, την κατάλυση των εθνών-κρατών και την ισλαμοποίηση της Ευρώπης.
Πρώτον, οι λαθρομετανάστες θεωρούνται δεδομένοι. Δεύτερον, αποτελεί για μιαν ακόμη φορά μετά το 2015, ένα κάλεσμα (οι νέες δομές που θέλετε να φτιάξετε στα νησιά αποτελούν επίσης κάλεσμα). Τρίτον, ο Επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς έχει δηλώσει, ότι εφόσον δεν δοθεί η αναμενόμενη βοήθεια στις χώρες πρώτης υποδοχής, τότε κατόπιν αιτήματος της χώρας αυτής, τα κράτη-μέλη που αρνούνται, θα υποχρεωθούν να το κάνουν. Με ποιον τρόπο θα υποχρεωθεί αλήθεια ένα κράτος-μέλος; Κάποια από αυτά δεν έχουν καν υπογράψει το Σύμφωνο του Μαρακές. Τέταρτον, το Σύμφωνο επαναφέρει το θέμα του οφέλους των κρατών της ΕΕ από την "μετανάστευση" (δημογραφικό). Πέμπτον και τελευταίο, κοινή μεταναστευτική πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, λόγω της διαφορετικής γεωγραφικής θέσης των κρατών-μελών, της πληθυσμιακής σύνθεσης, της οικονομική κατάστασης και τέλος της θρησκείας και της θέσης αυτής στα κράτη-μέλη.
Κυρία Επίτροπε, πόσες χώρες μπορεί να διασχίσει κάποιος και ακόμη να θεωρείται «πρόσφυγας»; Η Σύμβαση της Γενεύης (Άρθρο 31) είναι ξεκάθαρη αναφορικά με αυτό: «Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δεν θα επιβάλλουν ποινικάς κυρώσεις εις πρόσφυγας λόγω παρανόμου εισόδου ή διαμονής, εάν ούτοι προερχόμενοι απ' ευθείας εκ χώρας ένθα η ζωή ή η ελευθερία αυτών ηπειλείτο, εν τη εννοία του άρθρου 1». Με την ευκαιρία, είναι ή δεν είναι η Τουρκία μια ασφαλής χώρα; Ισχύει η απάντησή σας σε ερώτηση της Ελληνίδας ευρωβουλευτού κυρίας Καϊλή ότι «στην Τουρκία παρέχεται επαρκής προστασία σε πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες, γεγονός που σημαίνει ότι η αποστολή μεταναστών και προσφύγων προς τα ελληνικά σύνορα της ΕΕ, είναι μια ευθέως προκλητική ενέργεια εναντίον της ΕΕ»; Επίσης, φαντάζομαι πως γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ένα κράτος-μέλος μπορεί να αρνηθεί την χορήγηση του καθεστώτος πρόσφυγα για λόγους που συνδέονται με την προστασία της ασφάλειας ή της κοινωνίας του κράτους μέλους υποδοχής, όπως αποφάσισε με την από 14-05-2019 απόφασή του, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποφαίνεται ότι είναι έγκυρες οι διατάξεις της Οδηγίας για τους Πρόσφυγες (2011/95/ΕΕ) που το προβλέπουν και αντιστοιχούν στους λόγους που, κατά τη Σύμβαση της Γενεύης, δικαιολογούν την επαναπροώθηση «πρόσφυγα».
Κυρία Επίτροπε, το ενδιαφέρον της ΕΕ για τις πύλες εισόδου, δηλαδή τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, τα οποία έχουν δεινοπαθήσει όλα αυτά τα χρόνια από τις πολιτικές καλωσορίσματος που η ΕΕ δια των εκπροσώπων της ακολούθησε, είναι παρελκυστικό και υποκριτικό, μιας και αυτό που επιθυμείτε, είναι να επιβάλετε τη δημιουργία εκεί μιας γκρίζας ζώνης με ανοιχτές δομές και φυσικά χωρίς την συναίνεση των τοπικών κοινωνιών. Είναι ξεκάθαρο για εμένα, ότι επιθυμείτε την περαιτέρω καταστροφή τους. Φαίνεται όμως επίσης, η ΕΕ να αγνοεί ή καλύτερα να αδιαφορεί αναφορικά με τι ακριβώς σημαίνει η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που κλήθηκαν να «αντιμετωπίσουν» το λαθρομεταναστευτικό και ειδικότερα του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Μηταράκη και για την Ηπειρωτική Ελλάδα. Ο κ. Μηταράκης επαίρεται, ότι έχει καταφέρει σημαντική αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου κατά 65%. Η αποσυμφόρηση όμως αυτή δεν έχει λάβει χώρα ούτε με απελάσεις ούτε με επιστροφές ούτε με επαναπατρισμούς, αλλά απλώς με μεταφορές στην Ηπειρωτική Ελλάδα, «κάνοντας χώρο στα νησιά» για νέους εισβολείς. Ο κ. Μηταράκης, όπως κι εσείς προφανώς, θεωρεί την μεταφορά όλων αυτών των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ηπειρωτική Ελλάδα, ως «μεταναστευτική πολιτική».
Πρώτον, οι λαθρομετανάστες θεωρούνται δεδομένοι. Δεύτερον, αποτελεί για μιαν ακόμη φορά μετά το 2015, ένα κάλεσμα (οι νέες δομές που θέλετε να φτιάξετε στα νησιά αποτελούν επίσης κάλεσμα). Τρίτον, ο Επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς έχει δηλώσει, ότι εφόσον δεν δοθεί η αναμενόμενη βοήθεια στις χώρες πρώτης υποδοχής, τότε κατόπιν αιτήματος της χώρας αυτής, τα κράτη-μέλη που αρνούνται, θα υποχρεωθούν να το κάνουν. Με ποιον τρόπο θα υποχρεωθεί αλήθεια ένα κράτος-μέλος; Κάποια από αυτά δεν έχουν καν υπογράψει το Σύμφωνο του Μαρακές. Τέταρτον, το Σύμφωνο επαναφέρει το θέμα του οφέλους των κρατών της ΕΕ από την "μετανάστευση" (δημογραφικό). Πέμπτον και τελευταίο, κοινή μεταναστευτική πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, λόγω της διαφορετικής γεωγραφικής θέσης των κρατών-μελών, της πληθυσμιακής σύνθεσης, της οικονομική κατάστασης και τέλος της θρησκείας και της θέσης αυτής στα κράτη-μέλη.
Κυρία Επίτροπε, πόσες χώρες μπορεί να διασχίσει κάποιος και ακόμη να θεωρείται «πρόσφυγας»; Η Σύμβαση της Γενεύης (Άρθρο 31) είναι ξεκάθαρη αναφορικά με αυτό: «Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δεν θα επιβάλλουν ποινικάς κυρώσεις εις πρόσφυγας λόγω παρανόμου εισόδου ή διαμονής, εάν ούτοι προερχόμενοι απ' ευθείας εκ χώρας ένθα η ζωή ή η ελευθερία αυτών ηπειλείτο, εν τη εννοία του άρθρου 1». Με την ευκαιρία, είναι ή δεν είναι η Τουρκία μια ασφαλής χώρα; Ισχύει η απάντησή σας σε ερώτηση της Ελληνίδας ευρωβουλευτού κυρίας Καϊλή ότι «στην Τουρκία παρέχεται επαρκής προστασία σε πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες, γεγονός που σημαίνει ότι η αποστολή μεταναστών και προσφύγων προς τα ελληνικά σύνορα της ΕΕ, είναι μια ευθέως προκλητική ενέργεια εναντίον της ΕΕ»; Επίσης, φαντάζομαι πως γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ένα κράτος-μέλος μπορεί να αρνηθεί την χορήγηση του καθεστώτος πρόσφυγα για λόγους που συνδέονται με την προστασία της ασφάλειας ή της κοινωνίας του κράτους μέλους υποδοχής, όπως αποφάσισε με την από 14-05-2019 απόφασή του, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποφαίνεται ότι είναι έγκυρες οι διατάξεις της Οδηγίας για τους Πρόσφυγες (2011/95/ΕΕ) που το προβλέπουν και αντιστοιχούν στους λόγους που, κατά τη Σύμβαση της Γενεύης, δικαιολογούν την επαναπροώθηση «πρόσφυγα».
Κυρία Επίτροπε, το ενδιαφέρον της ΕΕ για τις πύλες εισόδου, δηλαδή τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, τα οποία έχουν δεινοπαθήσει όλα αυτά τα χρόνια από τις πολιτικές καλωσορίσματος που η ΕΕ δια των εκπροσώπων της ακολούθησε, είναι παρελκυστικό και υποκριτικό, μιας και αυτό που επιθυμείτε, είναι να επιβάλετε τη δημιουργία εκεί μιας γκρίζας ζώνης με ανοιχτές δομές και φυσικά χωρίς την συναίνεση των τοπικών κοινωνιών. Είναι ξεκάθαρο για εμένα, ότι επιθυμείτε την περαιτέρω καταστροφή τους. Φαίνεται όμως επίσης, η ΕΕ να αγνοεί ή καλύτερα να αδιαφορεί αναφορικά με τι ακριβώς σημαίνει η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που κλήθηκαν να «αντιμετωπίσουν» το λαθρομεταναστευτικό και ειδικότερα του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου κ. Μηταράκη και για την Ηπειρωτική Ελλάδα. Ο κ. Μηταράκης επαίρεται, ότι έχει καταφέρει σημαντική αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου κατά 65%. Η αποσυμφόρηση όμως αυτή δεν έχει λάβει χώρα ούτε με απελάσεις ούτε με επιστροφές ούτε με επαναπατρισμούς, αλλά απλώς με μεταφορές στην Ηπειρωτική Ελλάδα, «κάνοντας χώρο στα νησιά» για νέους εισβολείς. Ο κ. Μηταράκης, όπως κι εσείς προφανώς, θεωρεί την μεταφορά όλων αυτών των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ηπειρωτική Ελλάδα, ως «μεταναστευτική πολιτική».
Κυρία Επίτροπε, η μεταφορά αυτών των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ηπειρωτική Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα, έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια μουσουλμανικές περιοχές-γκέτο, των οποίων η εικόνα και η καθημερινότητα ομοιάζει τριτοκοσμική. Έχει καταφέρει να αλλοιώσει τον γηγενή πληθυσμό και τελικά να τον αντικαταταστήσει. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην υπάρχει κοινωνική συνοχή και σε πρώτη φάση να εδραιώσει θρησκευτικές και πολιτιστικές παράλληλες κοινωνίες.
Κυρία Επίτροπε, θα μου επιτρέψετε να προσπαθήσω να σας εξηγήσω αυτό που συμβαίνει, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα ενός δημοτικού διαμερίσματος (από τα 7 συνολικά) της Αθήνας, το 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων, το οποίο είναι πέρα από προφανές ότι έχει επιλεγεί από τους Έλληνες κυβερνήτες για να στεγάσει ένα μεγάλο μέρος αυτών των πληθυσμών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έχουν δοθεί από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, 188 διαμερίσματα του προγράμματος ESTIA (21,3% του συνόλου αυτών του 6ου δημοτικού διαμερίσματος και 11,6% του συνόλου του Δήμου Αθηναίων) με 903 ωφελούμενους (21,5% του συνόλου αυτών του 6ου και 12,1% του συνόλου του Δήμου Αθηναίων) βρίσκονται γύρω από την Πλ. Βικτωρίας, μια πολύ μικρή περιοχή γύρω από μια κεντρική πλατεία των Αθηνών. Από τα συνολικά διαμερίσματα του προγράμματος ESTIA (1.500-1.600) στον Δήμο Αθηναίων, περίπου το 54% βρίσκεται στο 6ο δημοτικό διαμέρισμα και από το σύνολο των ωφελουμένων του εν λόγω προγράμματος (7.100-7.600) στον Δήμο Αθηναίων, περίπου το 56% βρίσκεται στο 6ο δημοτικό διαμέρισμα. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα της πολιτικής εποικισμού που ακολουθεί η ΕΕ στο λαθρομεταναστευτικό και της εφαρμογής της από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Eurabia και πολυπολιτισμικότητα λοιπόν; Αποδυνάμωση των παραδοσιακών εθνών-κρατών, αλλοίωση της ταυτότητάς τους και αντικατάσταση πληθυσμού; Eπαναφέρετε τη δήλωσή σας «Τους χρειαζόμαστε επειδή είμαστε μια γηράσκουσα κοινωνία»;
Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ που πρεσβεύετε.
Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ και της χώρας μου στην οποία αντιτίθεμαι.
* Ο Γιάννης Παγώνης είναι Κάτοικος του 6ου δημοτικού διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων
