Η δημιουργία αυτής της μοναδικής φυσικής λίμνης της Κρήτης οφείλεται στη δράση καρστικών φαινομένων και κατατάσσεται στην κατηγορία των δολινών
Ο...
Κουρνάς είναι από τα παλαιότερα χωριά της Κρήτης. Προς τα βόρεια του χωριού Κουρνάς βρίσκεται η πανέμορφη ομώνυμη λίμνη, σε μικρή απόσταση από την Γεωργιούπολη κάτω από τις βουνοκορφές του Αρκαλέ, του Μαραθόλακκου και του Τραγόλιθου.
Η δημιουργία αυτής της μοναδικής φυσικής λίμνης της Κρήτης οφείλεται στη δράση καρστικών φαινομένων και κατατάσσεται στην κατηγορία των δολινών. Ο λαός μας όμως με τους θρύλους του δίνει άλλη εξήγηση για τη δημιουργία της λίμνης, όπως θα δούμε παρακάτω.
Ο θρύλος της κόρης
Εδώ ζούσε και μία πανέμορφη κόρη που η ομορφιά της ήταν ξακουστή σε ολόκληρη την Κρήτη. Ηταν το στολίδι του τόπου της και οι συγχωριανοί της ήταν περήφανοι γι΄αυτήν και ο καθένας την αγαπούσε μ’ έναν τρόπο ξεχωριστό. Αλλά και εκείνη πάντοτε κατάφερνε να τους κάνει να γελούν και να χαίρονται με τα χαριτωμένα καμώματά της και τα γλυκά της τραγούδια.
Ετσι περνούσαν οι καιροί χειμώνες και καλοκαίρια κι όσο η κόρη μεγάλωνε η ομορφιά της άνθιζε σαν ένα σπάνιο λουλούδι κι όσοι ξένοι τύχαινε να περάσουν από το χωριό της το πρώτο πράγμα που ζητούσαν, ήταν να δουν και να καμαρώσουν από κοντά την πανέμορφη Κρητικοπούλα και όλοι της έφερναν δώρα μετάξια και μυρωδικά για να την ευχαριστήσουν και να της δείξουν το θαυμασμό τους.
Εκείνα τα χρόνια ζούσε στην Κρήτη κι ένα τρανό ρηγόπουλο, ξακουστό για την αντρειοσύνη του στις μάχες, και την καλοσυνάδα του στα χρόνια της Ειρήνης.
Ο Ρήγας που ήθελε για το γιό του μία άξια νύφη, έμαθε για την πανέμορφη κόρη του Κουρνά και έστειλε έναν έμπιστό του για να μιλήσει στον πατέρα της και να καλέσει την κόρη στο αρχοντικό του να τη γνωρίσει.
Το νέο μαθεύτηκε σαν αστραπή σ’ όλο το χωριό κι όλοι χάρηκαν για την καλή τύχη της όμορφης κοπελιάς που θα γινόταν αρχόντισσα.
Σαν ήρθε η μέρα του αποχαιρετισμού κανείς δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του από τη συγκίνηση και μόνο η σκέψη πως δεν θα είχαν πια μαζί τους το όμορφο βλαστάρι του χωριού τους, τους γέμιζε θλίψη.
Η όμορφη κόρη τους χαιρέτησε έναν – έναν λέγοντάς τους πως ετούτη η μέρα ήταν μέρα χαράς και ότι γρήγορα θα ερχόταν να τους ξαναδεί και άρχισε πρώτη το τραγούδι κι έγινε στο χωριό ένα τρικούβερτο γλέντι και το γέλιο ξανάνθισε στα χείλη των συγχωριανών της. Υστερα η κοπελιά μαζί με τον πατέρα της πήραν το δρόμο για τη μεγάλη πολιτεία.
Περπατούσαν ώρα πολλή και το μεσημέρι σταμάτησαν σε μία πηγή να δροσιστούν και να ξαποστάσουν στον ίσκιο ενός μεγάλου πλατάνου.
Η κόρη έλυσε τα κατάξανθα μαλλιά της κι ένας χρυσός καταρράκτης ξεχύθηκε στους ώμους της αλλά εκείνη την ώρα είδε, αλίμονο, τον πατέρα της να την κοιτάζει με έναν τρόπο που έκανε το αίμα της να παγώσει.
Τρόμος κι αλλοφροσύνη κυρίεψαν την ψυχή της όμορφης κοπελιάς και μέσα στην απόγνωσή της φώναξε: «Βούλα και βουλολίμνα κι εγώ στοιχειό στη λίμνα!»
Αμέσως ο τόπος σείστηκε, τα βουνά βούιξαν η γη αναταράχτηκε κι από τα σπλάχνα της πετάχτηκαν νερά και σκέπασαν τα πάντα γύρω.
Τα χρόνια πέρασαν, η πόλη εκείνη χάθηκε στη σκιά του χρόνου και η όμορφη κόρη στοίχειωσε στη λίμνη. Αλλοτε οι αλαφροΐσκιωτοι την βλέπουν στον καταμεσήμερο του καλοκαιριού να κυνηγά ψάρια και νεροφίδες κι άλλοτε στο βυθό της λίμνης να υφαίνει τα πλουμιστά προικιά της για το ρηγόπουλο και το χρυσάφι από τα κατάξανθα μαλλιά της να ξεχειλίζει στον αφρό του νερού.
Δείτε την λίμνη Κουρνά στο παρακάτω βίντεο:
