Η δεύτερη αγωνιστική του Euro 2021 ολοκληρώθηκε και με όλες τις ομάδες να έχουν δώσει από δύο παιχνίδια και να γνωρίζουν τι ψάχνουν ενόψει της τρίτης και τελευταίας αγωνιστικής, πάμε να κάνουμε ένα μίνι απολογισμό όλων όσων έχουν συμβεί μέχρι τώρα, εστιάζοντας κυρίως...
στις μεγάλες ομάδες που στοχεύουν στην κατάκτηση του τροπαίου.
Ήδη από τη δεύτερη αγωνιστική τρεις χώρες, η Ιταλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία έχουν εξασφαλίσει την πρόκριση στους «16» και μόνο μία έχει χάσει κάθε ελπίδα, τα Σκόπια. Τα υπόλοιπα 13 εισιτήρια παραμένουν ανοικτά για τις ομάδες που θα καταλάβουν τη δεύτερη θέση στον όμιλό τους αλλά και για για τις τέσσερις καλύτερες τρίτες.
Η Ιταλία προβάλει μέχρι στιγμής ως η μεγάλη ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά. Όχι τόσο για τα αποτελέσματα και την πρόκριση σε έναν όμιλο με αντιπάλους την Ουαλία, την Ελβετία και την Τουρκία αλλά κυρίως λόγω της αγωνιστικής της εικόνας. Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι έχει παίξει, κατά γενική ομολογία, το πιο εντυπωσιακό ποδόσφαιρο στη διοργάνωση. Παρουσιάζοντας μία εντελώς διαφορετική τακτική από αυτήν που μας έχει συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, παίζει δημιουργικό κι επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς να χάνει τη σταθερότητα και τη σιγουριά στην άμυνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δύο καθαρές “τριάρες” επί των Τούρκων και των Ελβετών, με την επιθετικότητα και τη διάθεσή της υποχρέωσε τους αντιπάλους της να παίξουν «κατενάτσιο». Έχοντας φτάσει τους 29 σερί αγώνες χωρίς ήττα και με το βάρος που κουβαλά η φανέλα της, μοιάζει αυτήν την στιγμή να είναι το πιο δυνατό αουτσάιντερ για την κατάκτηση του κυπέλλου.
Στην ίδια κατηγορία, αυτήν των αουτσάιντερ, συγκαταλέγονταν από το ξεκίνημα της διοργάνωσης και οι άλλες δύο ομάδες που έχουν προκριθεί.
Το Βέλγιο που ψάχνει την υπέρβαση αυτή τη φορά, δε βγάζει την ίδια φρεσκάδα όπως στο παρελθόν, άλλωστε δεν είναι πια η ίδια νεανική ομάδα – κυρίως στην άμυνα, όμως με την εμπειρία ήρθε και ο χαρακτήρας όπως φάνηκε και στο πολύ ιδιαίτερο (λόγω Έρικσεν) παιχνίδι με τη Δανία όπου βρέθηκε πίσω στο σκορ πολύ νωρίς αλλά κατάφερε να κάνει την ανατροπή. Η σχετικά γερασμένη και αργή αμυντική της γραμμή είναι λόγως ανησυχίας αλλά όταν διαθέτεις τόση ποιότητα μπροστά με τους ΝτεΜπρόινε, Λουκάκου, Αζάρ (και τους δύο), Μέρτενς και Καράσκο, έχεις κάθε λόγο να πιστεύεις ότι θα βρεις τα γκολ που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις μέχρι το τέλος.
Η «γειτόνισσα» Ολλανδία μπορεί να υστερεί σε ποιότητα αλλά διαθέτει τα ίδια χαρακτηριστικά σαν ομάδα. Προβλημάτισε με τα δεδομένα αμυντικά κενά της στην πρεμιέρα κόντρα στην Ουκρανία (3-2), όμως στο 2-0 επί της Αυστρίας έδειξε ότι έχει τον τρόπο να κρατήσει το μηδέν πίσω. Σε παίκτη «κλειδί» της ομάδας έχει εξελιχθεί ο Βαϊνάλντουμ ο οποίος έχει έναν πιο προωθημένο ρόλο συγκριτικά με εκείνον στη Λίβερπουλ κι έχει βρει «χημεία» με τους δύο φορ, τον Φέργκχορστ και τον Ντεπάι.
Πριν προχωρήσουμε στις υπόλοιπες ομάδες, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι οι τρεις χώρες που έχουν προκριθεί έχουν ήδη αποκτήσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα καθώς θα έχουν την ευκαιρία να ξεκουράσουν παίκτες στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων.
Περνώντας από τον 4ο και τον 5ο όμιλο, συναντούμε δύο από τις απογοητεύσεις της διοργάνωσης. Η Αγγλία απέτυχε να εντυπωσιάσει στις δύο αναμετρήσεις με Κροατία (1-0) και Σκωτία (0-0) όμως με τους τέσσερις βαθμούς που μάζεψε, κρατάει την τύχη της στα χέρια της τόσο για την πρόκριση όσο και για την πρωτιά στον όμιλο. Η έλλειψη δημιουργίας είναι το βασικό πρόβλημα στο παιχνίδι της όμως είναι πολύ συμπαγής στα μετόπισθεν και πολλές φορές σε τέτοια τουρνουά η άμυνα είναι αυτή που σε οδηγεί στον τίτλο. Εναλλακτικές λύσεις για το κέντρο και την επίθεση υπάρχουν, με την πλειοψηφία των Άγγλων φιλάθλων να «φωνάζει» για περισσότερο Τζακ Γκρίλις. Από τα μεγάλα φαβορί, στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Ισπανία. Με δύο ισοπαλίες κόντρα σε Σουηδία (0-0) και Πολωνία (1-1) βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο ενόψει της τελευταίας αναμέτρησης με τους Σλοβάκους. Με νίκη περνάει, με ήττα μένει εκτός. Ταλέντο και ποιότητα διαθέτει, η αγωνιστική της φιλοσοφία παραμένει σταθερή όμως φαίνεται να λείπουν οι ηγετικές φυσιογνωμίες που θα σηκώσουν την ομάδα στην πλάτη τους. Και κυρίως ένας αξιόπιστος σέντερ φορ ικανός να τελειώσει τις πολλές φάσεις που δημιουργούν οι «φούριας ρόχας».
Ήδη από τη δεύτερη αγωνιστική τρεις χώρες, η Ιταλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία έχουν εξασφαλίσει την πρόκριση στους «16» και μόνο μία έχει χάσει κάθε ελπίδα, τα Σκόπια. Τα υπόλοιπα 13 εισιτήρια παραμένουν ανοικτά για τις ομάδες που θα καταλάβουν τη δεύτερη θέση στον όμιλό τους αλλά και για για τις τέσσερις καλύτερες τρίτες.
Η Ιταλία προβάλει μέχρι στιγμής ως η μεγάλη ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά. Όχι τόσο για τα αποτελέσματα και την πρόκριση σε έναν όμιλο με αντιπάλους την Ουαλία, την Ελβετία και την Τουρκία αλλά κυρίως λόγω της αγωνιστικής της εικόνας. Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι έχει παίξει, κατά γενική ομολογία, το πιο εντυπωσιακό ποδόσφαιρο στη διοργάνωση. Παρουσιάζοντας μία εντελώς διαφορετική τακτική από αυτήν που μας έχει συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, παίζει δημιουργικό κι επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς να χάνει τη σταθερότητα και τη σιγουριά στην άμυνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δύο καθαρές “τριάρες” επί των Τούρκων και των Ελβετών, με την επιθετικότητα και τη διάθεσή της υποχρέωσε τους αντιπάλους της να παίξουν «κατενάτσιο». Έχοντας φτάσει τους 29 σερί αγώνες χωρίς ήττα και με το βάρος που κουβαλά η φανέλα της, μοιάζει αυτήν την στιγμή να είναι το πιο δυνατό αουτσάιντερ για την κατάκτηση του κυπέλλου.
Στην ίδια κατηγορία, αυτήν των αουτσάιντερ, συγκαταλέγονταν από το ξεκίνημα της διοργάνωσης και οι άλλες δύο ομάδες που έχουν προκριθεί.
Το Βέλγιο που ψάχνει την υπέρβαση αυτή τη φορά, δε βγάζει την ίδια φρεσκάδα όπως στο παρελθόν, άλλωστε δεν είναι πια η ίδια νεανική ομάδα – κυρίως στην άμυνα, όμως με την εμπειρία ήρθε και ο χαρακτήρας όπως φάνηκε και στο πολύ ιδιαίτερο (λόγω Έρικσεν) παιχνίδι με τη Δανία όπου βρέθηκε πίσω στο σκορ πολύ νωρίς αλλά κατάφερε να κάνει την ανατροπή. Η σχετικά γερασμένη και αργή αμυντική της γραμμή είναι λόγως ανησυχίας αλλά όταν διαθέτεις τόση ποιότητα μπροστά με τους ΝτεΜπρόινε, Λουκάκου, Αζάρ (και τους δύο), Μέρτενς και Καράσκο, έχεις κάθε λόγο να πιστεύεις ότι θα βρεις τα γκολ που θα σε βοηθήσουν να φτάσεις μέχρι το τέλος.
Η «γειτόνισσα» Ολλανδία μπορεί να υστερεί σε ποιότητα αλλά διαθέτει τα ίδια χαρακτηριστικά σαν ομάδα. Προβλημάτισε με τα δεδομένα αμυντικά κενά της στην πρεμιέρα κόντρα στην Ουκρανία (3-2), όμως στο 2-0 επί της Αυστρίας έδειξε ότι έχει τον τρόπο να κρατήσει το μηδέν πίσω. Σε παίκτη «κλειδί» της ομάδας έχει εξελιχθεί ο Βαϊνάλντουμ ο οποίος έχει έναν πιο προωθημένο ρόλο συγκριτικά με εκείνον στη Λίβερπουλ κι έχει βρει «χημεία» με τους δύο φορ, τον Φέργκχορστ και τον Ντεπάι.
Πριν προχωρήσουμε στις υπόλοιπες ομάδες, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι οι τρεις χώρες που έχουν προκριθεί έχουν ήδη αποκτήσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα καθώς θα έχουν την ευκαιρία να ξεκουράσουν παίκτες στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων.
Περνώντας από τον 4ο και τον 5ο όμιλο, συναντούμε δύο από τις απογοητεύσεις της διοργάνωσης. Η Αγγλία απέτυχε να εντυπωσιάσει στις δύο αναμετρήσεις με Κροατία (1-0) και Σκωτία (0-0) όμως με τους τέσσερις βαθμούς που μάζεψε, κρατάει την τύχη της στα χέρια της τόσο για την πρόκριση όσο και για την πρωτιά στον όμιλο. Η έλλειψη δημιουργίας είναι το βασικό πρόβλημα στο παιχνίδι της όμως είναι πολύ συμπαγής στα μετόπισθεν και πολλές φορές σε τέτοια τουρνουά η άμυνα είναι αυτή που σε οδηγεί στον τίτλο. Εναλλακτικές λύσεις για το κέντρο και την επίθεση υπάρχουν, με την πλειοψηφία των Άγγλων φιλάθλων να «φωνάζει» για περισσότερο Τζακ Γκρίλις. Από τα μεγάλα φαβορί, στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Ισπανία. Με δύο ισοπαλίες κόντρα σε Σουηδία (0-0) και Πολωνία (1-1) βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο ενόψει της τελευταίας αναμέτρησης με τους Σλοβάκους. Με νίκη περνάει, με ήττα μένει εκτός. Ταλέντο και ποιότητα διαθέτει, η αγωνιστική της φιλοσοφία παραμένει σταθερή όμως φαίνεται να λείπουν οι ηγετικές φυσιογνωμίες που θα σηκώσουν την ομάδα στην πλάτη τους. Και κυρίως ένας αξιόπιστος σέντερ φορ ικανός να τελειώσει τις πολλές φάσεις που δημιουργούν οι «φούριας ρόχας».
Τρία από τα δυνατά «χαρτιά» αυτού του Euro βρίσκονται στον 6ο όμιλο, τον όμιλο του «θανάτου», εκεί όπου τα πάντα παραμένουν ορθάνοιχτα σε ότι αφορά την πρόκριση. Τα αποτελέσματα της δεύτερης αγωνιστικής, με την τεράστια νίκη της Γερμανίας επί της Πορτογαλίας (4-2) και το στραβοπάτημα της Γαλλίας κόντρα στην Ουγγαρία (1-1), ανέτρεψαν τα δεδομένα που είχαμε μετά την πρεμιέρα κι ενόψει της τελευταίας αγωνιστικής (Πορτογαλία – Γαλλία, Γερμανία – Ουγγαρία) υπάρχει μια ισορροπία “τρόμου” μεταξύ των τριών ενώ ελπίδες πρόκρισης κρατάει ακόμα και η Ουγγαρία.
Η Γαλλία, το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ξεκίνησε αποτελεσματικά με τη νίκη 1-0 επί της Γερμανίας όμως στην ισοπαλία με τους Ούγγρους επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες ότι η τριπλέτα – «φωτιά» των Μ’ Μπαπέ, Γκριεζμάν και Μπενζεμά στην επίθεση, δεν έχει καταφέρει ακόμα να «δέσει». Με τον Ντιντιέ Ντεσάν να επιλέγει το 4-3-3 για να χωρέσει και τους τρεις μαζί, και ας μην παίζουν στη φυσική τους θέση, κόντρα στους Γερμανούς μπορεί να υπάρχει δικαιολογία για την φτώχια στην επίθεση καθώς η ομάδα ήταν μπροστά στο σκορ από νωρίς, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για το ματς κόντρα στην Ουγγαρία εκεί όπου η αναποτελεσματικότητα στην επίθεση, στοίχισε.
Η Γερμανία, όπως έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι στα καλύτερά της αλλά απέδειξε κόντρα στην Πορτογαλία ότι πάντα είναι… Γερμανία. Δείχνοντας πάνω απ΄όλα χαρακτήρα, κατάφερε να ξεπεράσει την ήττα από τη Γαλλία στην πρεμιέρα (σε ένα ματς στο οποίο δεν ήταν κακή) αλλά και το γρήγορο γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο για να φτάσει στη μεγάλη ανατροπή κόντρα στους Πορτογάλους και να ξαναμπεί στο παιχνίδι της πρόκρισης. Οι παίκτες του Γιόακιμ Λεβ δείχνουν να προσπαθούν ακόμη να προσαρμοστούν στο 3-4-3 αλλά ο Γερμανός τεχνικός έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί βλέποντας τη βελτίωση του Χάβερτζ και του Γκνάμπρι, ενώ σύντομα θα είναι απολύτως έτοιμος και ο Γκορέτζκα.
Η Πορτογαλία τέλος δείχνει να βασίζεται υπερβολικά στο αστείρευτο ταλέντο του Κριστιάνο Ρονάλντο, έχει πρόβλημα στη δημιουργία παιχνιδιού ενώ δεν πατάει καλά και αμυντικά εκεί όπου οι Γκερέιρο και Σεμέδο “φωνάζουν” για βοήθειες. Όσο όμως έχει ακόμα το Ρονάλντο σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί να κάνει όνειρα για μια επανάληψη του θριάμβου του 2016.
Η τρίτη και τελευταία αγωνιστική των ομίλων ανοίγει σήμερα και για πολλούς το πραγματικό Euro ξεκινάει κάπου εδώ. Ότι έχουμε δει μέχρι τώρα ήταν απλώς το ορεκτικό...
ERT
Η Γαλλία, το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ξεκίνησε αποτελεσματικά με τη νίκη 1-0 επί της Γερμανίας όμως στην ισοπαλία με τους Ούγγρους επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες ότι η τριπλέτα – «φωτιά» των Μ’ Μπαπέ, Γκριεζμάν και Μπενζεμά στην επίθεση, δεν έχει καταφέρει ακόμα να «δέσει». Με τον Ντιντιέ Ντεσάν να επιλέγει το 4-3-3 για να χωρέσει και τους τρεις μαζί, και ας μην παίζουν στη φυσική τους θέση, κόντρα στους Γερμανούς μπορεί να υπάρχει δικαιολογία για την φτώχια στην επίθεση καθώς η ομάδα ήταν μπροστά στο σκορ από νωρίς, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για το ματς κόντρα στην Ουγγαρία εκεί όπου η αναποτελεσματικότητα στην επίθεση, στοίχισε.
Η Γερμανία, όπως έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι στα καλύτερά της αλλά απέδειξε κόντρα στην Πορτογαλία ότι πάντα είναι… Γερμανία. Δείχνοντας πάνω απ΄όλα χαρακτήρα, κατάφερε να ξεπεράσει την ήττα από τη Γαλλία στην πρεμιέρα (σε ένα ματς στο οποίο δεν ήταν κακή) αλλά και το γρήγορο γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο για να φτάσει στη μεγάλη ανατροπή κόντρα στους Πορτογάλους και να ξαναμπεί στο παιχνίδι της πρόκρισης. Οι παίκτες του Γιόακιμ Λεβ δείχνουν να προσπαθούν ακόμη να προσαρμοστούν στο 3-4-3 αλλά ο Γερμανός τεχνικός έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί βλέποντας τη βελτίωση του Χάβερτζ και του Γκνάμπρι, ενώ σύντομα θα είναι απολύτως έτοιμος και ο Γκορέτζκα.
Η Πορτογαλία τέλος δείχνει να βασίζεται υπερβολικά στο αστείρευτο ταλέντο του Κριστιάνο Ρονάλντο, έχει πρόβλημα στη δημιουργία παιχνιδιού ενώ δεν πατάει καλά και αμυντικά εκεί όπου οι Γκερέιρο και Σεμέδο “φωνάζουν” για βοήθειες. Όσο όμως έχει ακόμα το Ρονάλντο σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί να κάνει όνειρα για μια επανάληψη του θριάμβου του 2016.
Η τρίτη και τελευταία αγωνιστική των ομίλων ανοίγει σήμερα και για πολλούς το πραγματικό Euro ξεκινάει κάπου εδώ. Ότι έχουμε δει μέχρι τώρα ήταν απλώς το ορεκτικό...
ERT
