Αυτό διαβάζεις καθώς εισέρχεσαι στον ιντερνετικό κόσμο του “Raval” όσον αφορά την προέλευση του ονόματος του μαγαζιού.
Ο Ανέστης, ο Νίκος κι η Δήμητρα με μεγάλη εμπειρία στην εστίαση και στην οργάνωση, είπαν ότι ήθελαν να κάνουν κάτι δικό τους και έτσι γεννήθηκε μια “αθηναϊκή” αυλή στην Κατερίνη.
“Αθηναϊκή” εννοώντας ότι δεν θυμίζει σε τίποτα τα άλλα μαγαζιά, φέρνοντας ένα διαφορετικό συναίσθημα και μια διαφορετική αύρα από τα τετριμμένα, αγγίζοντας -vibes μεγαλούπολης.
Τους συνάντησα, μιλήσαμε για το καλοκαίρι, για το βήμα του να έρθει στο φως το “Raval” μέσα σε μία περίοδο στην οποία είναι όλα ένα μεγάλο ρίσκο, τις βλέψεις τους για το μέλλον, αλλά και την Κατερίνη!
Παιδιά χαίρομαι πολύ που βρισκόμαστε! Για πείτε μου για αρχή, πώς είστε και τι κάνετε;
Νίκος + Ανέστης: Θα σου πούμε ότι είμαστε αγχωμένοι από τη μία με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν γύρω μας, ενθουσιασμένοι από την άλλη όμως. Γίνονται και καλά, γίνονται κι άσχημα στον κόσμο. Αλλά κοιτάμε να κρατάμε την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.
Δήμητρα: Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και νοιώθω ευγνώμων. Πέρασε μια περίοδος δύσκολη και όλοι αντιμετωπίσαμε προκλήσεις. Μέσα από τις δυσκολίες όμως βγαίνεις πιο δυνατός και κοιτάμε μπροστά με θετικότητα.
Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις εν μέσω μιας πανδημίας η αλήθεια είναι και εμείς ως νέοι καλούμαστε να διαχειριστούμε καταστάσεις που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ και τα περισσότερα είναι όντως άσχημα… Παρόλα αυτά εσείς πήρατε ένα ρίσκο και το ρίσκο έχει όνομα: RAVAL.
Ανέστης: Σε μία τέτοια περίπτωση, πρέπει να πάρεις ρίσκο, όσο δύσκολες κι αν είναι οι καταστάσεις. Είμαστε μια γενιά που βολευτήκαμε αρκετά στο παρελθόν με πολλά πράγματα, το ρίσκο όμως πάντα χρειάζεται και πήραμε την απόφαση να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο για την πόλη μας, εν μέσω πανδημίας. Από ότι φαίνεται μας βγήκε. Το Raval είναι 100% ότι σκεφτόμασταν κι αυτό που θέλαμε να παρουσιάσουμε. Του χρόνου ελπίζουμε ότι θα είναι ακόμα καλύτερα…
Νίκος: Ήταν ένα αρκετά δύσκολο project αλλά στην τελική το αγάπησε αρκετά η πόλη. Ήταν το κάτι διαφορετικό και ήταν στοίχημα το τι θα γίνει με το μαγαζί. Γενικά η πόλη το καλοκαίρι έχει κόσμο, έχει μέρη να βγεις, είναι πανέμορφη, οπότε ναι, ήταν δύσκολο αλλά αγαπήθηκε.
Δήμητρα: Το περιβάλλον και η κατάσταση μπορεί ποτέ να μην είναι τέλεια, αυτό όμως δεν πρέπει να σε σταματάει να κάνεις αυτό που θέλεις. Η αμφιβολία σκοτώνει τα όνειρα, αλλά καμία αποτυχία δεν θα το κάνει. Για τα παιδιά και για εμένα ήταν ένα χαρούμενο όνειρο που με ειλικρίνεια και αγάπη το πραγματοποιήσαμε. Δεν γνωρίζαμε, ούτε γνωρίζουμε τι θα συμβεί και δε σταθήκαμε εκεί. Δεν χάσαμε χρόνο και αυτόματα επικεντρωθήκαμε ώστε να δημιουργήσουμε αυτό που θέλαμε και να περάσουμε την καλή ενέργεια σε όλους όσους μας επισκέπτονται.
Ισχύει ότι το καλοκαίρι η Κατερίνη είναι το κάτι διαφορετικό και λάμπει…
Ανέστης: Ακριβώς. Τα έχουμε όλα. Βουνό, θάλασσα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα… Υπάρχουν τα πάντα. Παρόλα αυτά εντάξει, είναι επαρχία, κάποια πράγματα γίνονται με καθυστέρηση, αλλά δεν παύει να είναι μια υπέροχη πόλη.
Δήμητρα: Είμαι αεροσυνοδός τα τελευταία 9 χρόνια. Η Κατερίνη είναι η φωλιά μου! Πάντα λάμπει για μένα όλες τις εποχές, όχι μόνο γιατί είναι η πόλη μου, αλλά επειδή τα συνδυάζει όλα απλά και αρμονικά ειδικά το καλοκαίρι. Με τη θάλασσα δίπλα σου, τα πανέμορφα Beach bars και την υπέροχη νυχτερινή ζωή.
Θα πιαστώ από τη λέξη επαρχία. Είστε τρία νέα παιδιά που φτιάχνουν κάτι δικό τους. Αν κάτσουμε και τα βάλουμε κάτω, οι νέοι θέλουν τις περισσότερες φορές να φύγουν από τον τόπο τους. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σας και δεν παλεύουν γι’αυτόν με το να κάνουν επιχειρηματικές κινήσεις;
Νίκος: Έως ένα μεγάλο βαθμό, ο νέος κόσμος φεύγει γιατί δεν υπάρχει επαγγελματική αποκατάσταση και φοβάται να πάρει το ρίσκο για το οποίο μιλούσαμε πιο πριν, όπως επιλέξαμε να κάνουμε εμείς. Είναι όλοι λίγο, πολύ βολεμένοι, ίσως είναι και έτσι μαθημένοι από τις οικογένειές τους και δεν το κάνουν.
Ανέστης: Κι οι δύο μας είχαμε δουλειά πριν και με κάτι να ασχοληθούμε κι αποφασίσαμε να ρίξουμε όλο το βάρος πλέον εδώ. Δεν είναι κακό να φεύγεις και να δοκιμάζεις νέα πράγματα εκτός της πόλης σου, αλλά είναι και το πόσο πολύ το θέλεις. Για την Κατερίνη έχω πει το εξής: “Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη”. Ξέρουμε αρκετό κόσμο, έχουμε τους φίλους μας εδώ, τις παρέες μας και δόξα τον Θεό δεν μας έχει βγει σε κάτι αρνητικό.
Νίκος: Πρέπει να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε και τον τόπο μας. Γιατί ας πούμε να μην έρχονται από Θεσσαλονίκη στην Κατερίνη και να πρέπει να γίνεται το αντίστροφο;
Ανέστης: Ακριβώς. Έτσι κι αλλιώς αρκετά μαγαζιά στην Κατερίνη έχουν αρχίσει και δίνουν βάση στο design, στην προσέγγιση, στο σέρβις και γενικά στην ποιότητα. Αυτό ήταν το βασικότερο. Παλιότερα η Κατερίνη ήταν ο βασικός προορισμός για πολύ κόσμο. Όχι μόνο από την Ελλάδα κι από όλα τα Βαλκάνια. Πλέον φαίνεται ότι πέφτει κι αυτό είναι καιρός να αλλάξει.
Δήμητρα: Εγώ έφυγα από Ελλάδα πριν 12 χρόνια. Ήμουν από τις περιπτώσεις που ήθελα να αρπάξω τη ζωή από τα μαλλιά, να γίνω καλύτερη, να γνωρίσω τον εαυτό μου και να έχω ευκαιρίες! Γι αυτό μάλλον φεύγουν οι νέοι, γιατί για κάποιους λείπουν οι ευκαιρίες και άλλοι δεν ανταμείβονται. Δεν είχα φράγκο… όμως είχα πείσμα, όρεξη και ανταμείφθηκα για τη σκληρή δουλειά. Απέκτησα πολλές εμπειρίες και με όλα αυτά δε μπορείς πάρα να νοιώθεις περήφανος. Έτσι πουθενά δεν είσαι τελευταίος. Εγώ χειροκροτώ αυτούς που φεύγουν, αλλά και αυτούς που μένουν γιατί όλοι κάτι στερήθηκαν από τη μεριά τους .
Η διαδικασία για να ανοίξει τις πόρτες του το Raval, ήταν δύσκολη;
Ανέστης: Είναι όντως μια μεγάλη διαδικασία κι εκτός του οικονομικού μέρους, που είναι σημαντικό, υπάρχει χαρτούρα, αρκετές παράμετροι, ο χρόνος που έχεις να διαθέσεις, ο ανταγωνισμός κι αν μπορείς να ανταπεξέλθεις. Πολλά. Γιατί αν μπεις στη διαδικασία να κάνεις κάτι ίδιο με τους υπόλοιπους, θα φτάσεις μέχρι ένα σημείο. Θέλει νέες ιδέες…
Ανταγωνισμός… Τον φοβηθήκατε καθόλου;
Νίκος: Λειτουργούμε καθαρά με ένα πνεύμα συνεργασίας. Τώρα ανταγωνισμός καλό είναι να υπάρχει και θα υπάρχει και πάντα. Πιστεύω ότι η κατάσταση στην Κατερίνη έχει βελτιωθεί πολύ με τα μαγαζιά και τον ανταγωνισμό τα τελευταία χρόνια…
Ανέστης: Το φάγωμα έχει ξεπεραστεί κατά πολύ και ο κόσμος έχει κουραστεί να ασχολείται με αυτά. Και με τους μαγαζότερες και με όλα. Υπάρχει ένα καλύτερο κλίμα στην κατάσταση αυτή. Δεν το φοβηθήκαμε ιδιαίτερα και θα σου πω ότι ήταν κι αυτό μέσα στο ρίσκο που πήραμε. Κάναμε ένα ωραίο μαγαζί και περιμέναμε από τον κόσμο να του αρέσει. Το κάθε ένα μαγαζί ξεχωριστά έχει τη δική του ταυτότητα, τον κόσμο του και αυτό που πουλάει.
Δήμητρα: Ο χαρακτήρας μου είναι ξεκάθαρος όσον αφορά τον ανταγωνισμό. Ανταγωνίζομαι πάντα τον εαυτό μου, όταν θέτω τους στόχους μου. Όταν ξεκινήσαμε το RAVAL, βάλαμε μέρος από τον χαρακτήρα και από τις εμπειρίες μας μέσα. Κάναμε κάτι διαφορετικό και επικεντρωνόμαστε στο να γίνει ακόμα καλύτερο. Αν άρεσε το Raval θα ήταν ξεκάθαρο από νωρίς και αυτό ήταν μέρος του ρίσκου όσον αφορά και την τοποθεσία.
Να μιλήσουμε για την ιστορία του ονόματος του Raval; Όπως και για την απόφαση να βγείτε και πιο έξω από το κέντρο της πόλης…
Νίκος: Το Raval ήταν καθαρά ιδέα του Ανέστη, γιατί είχε πάει στη Raval στη Βαρκελώνη και το περιβάλλον στο οποίο στήσαμε το μαγαζί, ταίριαζε απίστευτα!
Ανέστης: Η ιστορία όπως τα είπε κι ο Νίκος, προέρχεται από τη Βαρκελώνη κι από την περιοχή της Raval. Έχω μία αδυναμία στην πόλη, πόσο μάλλον στην περιοχή. Το σημείο μας είναι σε μια θεωρητικά βιομηχανική περιοχή και πολύς κόσμος δεν πίστευε ότι εδώ θα μπορέσει να γίνει μαγαζί. Εδώ έχει συνεργεία, βενζινάδικα, είναι κέντρο-απόκεντρο… Όπως και για τη Raval πίστευαν ότι δεν θα μπορούσε να γίνει το πολιτισμικό κέντρο της Βαρκελώνης. Ακριβώς η ίδια αντιστοιχία. Στο μαγαζί κρατήσαμε τις κρύες γραμμές, σίδερο, τσιμέντο, δεν πειράξαμε σχεδόν καθόλου τον περιβάλλοντα χώρο, αφήσαμε ακόμα και τις ταμπέλες από τα συνεργεία και φυσικά δεν σταματάμε εδώ, θα συνεχίζουμε να απλωνόμαστε.
Δήμητρα: Όταν έφυγα το 2008 από Ελλάδα, το πρώτο μου σπίτι ήταν στη Raval. Έζησα στη Βαρκελώνη τον ωραιότερο χρόνο της ζωής μου! Έμαθα να επιβιώνω αλλά και να ζω στην πραγματικότητα. Η ζωή μου εκεί είχε όλα τα χρώματα. Θα μπορούσα να μιλάω για τη μαγεία της Βαρκελώνης και της Raval με τις ώρες! Αυτό που μ’ έκανε να νοιώθω σπίτι μου ήταν η διαφορετικότητα και ότι κανένας δεν έκρινε κανέναν. Ο καθένας επιβίωνε και ζούσε τη ζωή του ελεύθερα, όπως του άρεσε. Δε μου άρεσαν ποτέ οι ταμπέλες, αλλά οι καλοί άνθρωποι! Αυτό το χαρακτήρα θέλαμε να δώσουμε στο RAVAL. Όταν ψάχναμε όνομα και ο Ανέστης είπε “RAVAL” σκέφτηκα ότι δε θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα. Ήταν το RAVAL μας.
Ώστε όλα προέκυψαν με βάση τον κόσμο και τις συνθήκες της Raval;
Ανέστης: Κάπως έτσι. Η νεολαία που πάει εκεί ερωτεύεται την περιοχή. Έχει τα καλύτερα κοκτειλάδικα, εστιατόρια με στυλ και ταυτότητα. Υποδοχές με τατουάζ, drag queens. Εκεί δεν υπάρχουν κόμπλεξ, δεν υπάρχουν ταμπού. Ο κόσμος είναι προσγειωμένος. Και κάποιοι που δεν θα μπορέσουν να το διαχειριστούν ή δεν θα ξέρουν πώς θα αντιδράσουν, οι υπόλοιποι που μένουν και δουλεύουν εκεί, ξέρουν ακριβώς πώς θα αντιδράσουν αυτοί, για να τους κάνουν να νιώσουν άνετα. Οι κάτω των 40 το βρίσκουν πολύ ενδιαφέρον και περνάνε τις καλύτερες στιγμές τους. Σου αφήνει την καλύτερη γεύση.
Νίκος: Είναι λαλίστατος σήμερα! (γέλια) Αλλά ναι, το κομμάτι αυτό ανήκει στον Ανέστη κι επειδή εγώ δεν έχω πάει στη Raval, όσα μου είπε και μου μετέφερε, μου άρεσαν και μου ταίριαξαν απόλυτα. Το μαγαζί σε κάθε γωνιά, έχει τη δική μας αισθητική και καθαρά τις δικές μας επιλογές όσον αφορά το στήσιμο. Οι επιρροές μας είναι κι από τα ταξίδια που έχουμε κάνει στο εξωτερικό.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια; Γιατί το μαγαζί είναι εποχιακό, για 6 μήνες περίπου…
Νίκος: Για όσο περνάει το καλοκαίρι θα κάνουμε το καλύτερο για να περνάμε δροσερές καλοκαιρινές βραδιές. Να αράζεις με τον ναργιλέ σου και το ποτό σου και την παρέα σου. Του χρόνου θα τα πούμε με πολλά upgrades! Δεν θα είναι το ίδιο, πιστέψτε μας!
Ανέστης: Γενικά εγώ έχω ένα backround με το Reworks, οπότε αν μας επιτρέψουν οι συνθήκες έχουμε στα πλάνα μας και διάφορα events, που θα είναι το μόνο σίγουρο στις νέες ιδέες. Είμαστε προς το παρόν ένα “καθιστικό” μαγαζί, οπότε κάνουμε υπομονή για του χρόνου με πολλές εκδηλώσεις και αρκετά ονόματα που σκεφτόμαστε να φέρουμε. Έλληνες και ξένους. Όπως έχουμε κατά νου κάποια projects επέκτασης του μαγαζιού… Οπότε θα σου πω ότι προχωράμε και μεγαλώνουμε!
Τους συνάντησα, μιλήσαμε για το καλοκαίρι, για το βήμα του να έρθει στο φως το “Raval” μέσα σε μία περίοδο στην οποία είναι όλα ένα μεγάλο ρίσκο, τις βλέψεις τους για το μέλλον, αλλά και την Κατερίνη!
Παιδιά χαίρομαι πολύ που βρισκόμαστε! Για πείτε μου για αρχή, πώς είστε και τι κάνετε;
Νίκος + Ανέστης: Θα σου πούμε ότι είμαστε αγχωμένοι από τη μία με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν γύρω μας, ενθουσιασμένοι από την άλλη όμως. Γίνονται και καλά, γίνονται κι άσχημα στον κόσμο. Αλλά κοιτάμε να κρατάμε την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.
Δήμητρα: Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και νοιώθω ευγνώμων. Πέρασε μια περίοδος δύσκολη και όλοι αντιμετωπίσαμε προκλήσεις. Μέσα από τις δυσκολίες όμως βγαίνεις πιο δυνατός και κοιτάμε μπροστά με θετικότητα.
Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις εν μέσω μιας πανδημίας η αλήθεια είναι και εμείς ως νέοι καλούμαστε να διαχειριστούμε καταστάσεις που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ και τα περισσότερα είναι όντως άσχημα… Παρόλα αυτά εσείς πήρατε ένα ρίσκο και το ρίσκο έχει όνομα: RAVAL.
Ανέστης: Σε μία τέτοια περίπτωση, πρέπει να πάρεις ρίσκο, όσο δύσκολες κι αν είναι οι καταστάσεις. Είμαστε μια γενιά που βολευτήκαμε αρκετά στο παρελθόν με πολλά πράγματα, το ρίσκο όμως πάντα χρειάζεται και πήραμε την απόφαση να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο για την πόλη μας, εν μέσω πανδημίας. Από ότι φαίνεται μας βγήκε. Το Raval είναι 100% ότι σκεφτόμασταν κι αυτό που θέλαμε να παρουσιάσουμε. Του χρόνου ελπίζουμε ότι θα είναι ακόμα καλύτερα…
Νίκος: Ήταν ένα αρκετά δύσκολο project αλλά στην τελική το αγάπησε αρκετά η πόλη. Ήταν το κάτι διαφορετικό και ήταν στοίχημα το τι θα γίνει με το μαγαζί. Γενικά η πόλη το καλοκαίρι έχει κόσμο, έχει μέρη να βγεις, είναι πανέμορφη, οπότε ναι, ήταν δύσκολο αλλά αγαπήθηκε.
Δήμητρα: Το περιβάλλον και η κατάσταση μπορεί ποτέ να μην είναι τέλεια, αυτό όμως δεν πρέπει να σε σταματάει να κάνεις αυτό που θέλεις. Η αμφιβολία σκοτώνει τα όνειρα, αλλά καμία αποτυχία δεν θα το κάνει. Για τα παιδιά και για εμένα ήταν ένα χαρούμενο όνειρο που με ειλικρίνεια και αγάπη το πραγματοποιήσαμε. Δεν γνωρίζαμε, ούτε γνωρίζουμε τι θα συμβεί και δε σταθήκαμε εκεί. Δεν χάσαμε χρόνο και αυτόματα επικεντρωθήκαμε ώστε να δημιουργήσουμε αυτό που θέλαμε και να περάσουμε την καλή ενέργεια σε όλους όσους μας επισκέπτονται.
Ισχύει ότι το καλοκαίρι η Κατερίνη είναι το κάτι διαφορετικό και λάμπει…
Ανέστης: Ακριβώς. Τα έχουμε όλα. Βουνό, θάλασσα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα… Υπάρχουν τα πάντα. Παρόλα αυτά εντάξει, είναι επαρχία, κάποια πράγματα γίνονται με καθυστέρηση, αλλά δεν παύει να είναι μια υπέροχη πόλη.
Δήμητρα: Είμαι αεροσυνοδός τα τελευταία 9 χρόνια. Η Κατερίνη είναι η φωλιά μου! Πάντα λάμπει για μένα όλες τις εποχές, όχι μόνο γιατί είναι η πόλη μου, αλλά επειδή τα συνδυάζει όλα απλά και αρμονικά ειδικά το καλοκαίρι. Με τη θάλασσα δίπλα σου, τα πανέμορφα Beach bars και την υπέροχη νυχτερινή ζωή.
Θα πιαστώ από τη λέξη επαρχία. Είστε τρία νέα παιδιά που φτιάχνουν κάτι δικό τους. Αν κάτσουμε και τα βάλουμε κάτω, οι νέοι θέλουν τις περισσότερες φορές να φύγουν από τον τόπο τους. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη σας και δεν παλεύουν γι’αυτόν με το να κάνουν επιχειρηματικές κινήσεις;
Νίκος: Έως ένα μεγάλο βαθμό, ο νέος κόσμος φεύγει γιατί δεν υπάρχει επαγγελματική αποκατάσταση και φοβάται να πάρει το ρίσκο για το οποίο μιλούσαμε πιο πριν, όπως επιλέξαμε να κάνουμε εμείς. Είναι όλοι λίγο, πολύ βολεμένοι, ίσως είναι και έτσι μαθημένοι από τις οικογένειές τους και δεν το κάνουν.
Ανέστης: Κι οι δύο μας είχαμε δουλειά πριν και με κάτι να ασχοληθούμε κι αποφασίσαμε να ρίξουμε όλο το βάρος πλέον εδώ. Δεν είναι κακό να φεύγεις και να δοκιμάζεις νέα πράγματα εκτός της πόλης σου, αλλά είναι και το πόσο πολύ το θέλεις. Για την Κατερίνη έχω πει το εξής: “Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη”. Ξέρουμε αρκετό κόσμο, έχουμε τους φίλους μας εδώ, τις παρέες μας και δόξα τον Θεό δεν μας έχει βγει σε κάτι αρνητικό.
Νίκος: Πρέπει να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε και τον τόπο μας. Γιατί ας πούμε να μην έρχονται από Θεσσαλονίκη στην Κατερίνη και να πρέπει να γίνεται το αντίστροφο;
Ανέστης: Ακριβώς. Έτσι κι αλλιώς αρκετά μαγαζιά στην Κατερίνη έχουν αρχίσει και δίνουν βάση στο design, στην προσέγγιση, στο σέρβις και γενικά στην ποιότητα. Αυτό ήταν το βασικότερο. Παλιότερα η Κατερίνη ήταν ο βασικός προορισμός για πολύ κόσμο. Όχι μόνο από την Ελλάδα κι από όλα τα Βαλκάνια. Πλέον φαίνεται ότι πέφτει κι αυτό είναι καιρός να αλλάξει.
Δήμητρα: Εγώ έφυγα από Ελλάδα πριν 12 χρόνια. Ήμουν από τις περιπτώσεις που ήθελα να αρπάξω τη ζωή από τα μαλλιά, να γίνω καλύτερη, να γνωρίσω τον εαυτό μου και να έχω ευκαιρίες! Γι αυτό μάλλον φεύγουν οι νέοι, γιατί για κάποιους λείπουν οι ευκαιρίες και άλλοι δεν ανταμείβονται. Δεν είχα φράγκο… όμως είχα πείσμα, όρεξη και ανταμείφθηκα για τη σκληρή δουλειά. Απέκτησα πολλές εμπειρίες και με όλα αυτά δε μπορείς πάρα να νοιώθεις περήφανος. Έτσι πουθενά δεν είσαι τελευταίος. Εγώ χειροκροτώ αυτούς που φεύγουν, αλλά και αυτούς που μένουν γιατί όλοι κάτι στερήθηκαν από τη μεριά τους .
Η διαδικασία για να ανοίξει τις πόρτες του το Raval, ήταν δύσκολη;
Ανέστης: Είναι όντως μια μεγάλη διαδικασία κι εκτός του οικονομικού μέρους, που είναι σημαντικό, υπάρχει χαρτούρα, αρκετές παράμετροι, ο χρόνος που έχεις να διαθέσεις, ο ανταγωνισμός κι αν μπορείς να ανταπεξέλθεις. Πολλά. Γιατί αν μπεις στη διαδικασία να κάνεις κάτι ίδιο με τους υπόλοιπους, θα φτάσεις μέχρι ένα σημείο. Θέλει νέες ιδέες…
Ανταγωνισμός… Τον φοβηθήκατε καθόλου;
Νίκος: Λειτουργούμε καθαρά με ένα πνεύμα συνεργασίας. Τώρα ανταγωνισμός καλό είναι να υπάρχει και θα υπάρχει και πάντα. Πιστεύω ότι η κατάσταση στην Κατερίνη έχει βελτιωθεί πολύ με τα μαγαζιά και τον ανταγωνισμό τα τελευταία χρόνια…
Ανέστης: Το φάγωμα έχει ξεπεραστεί κατά πολύ και ο κόσμος έχει κουραστεί να ασχολείται με αυτά. Και με τους μαγαζότερες και με όλα. Υπάρχει ένα καλύτερο κλίμα στην κατάσταση αυτή. Δεν το φοβηθήκαμε ιδιαίτερα και θα σου πω ότι ήταν κι αυτό μέσα στο ρίσκο που πήραμε. Κάναμε ένα ωραίο μαγαζί και περιμέναμε από τον κόσμο να του αρέσει. Το κάθε ένα μαγαζί ξεχωριστά έχει τη δική του ταυτότητα, τον κόσμο του και αυτό που πουλάει.
Δήμητρα: Ο χαρακτήρας μου είναι ξεκάθαρος όσον αφορά τον ανταγωνισμό. Ανταγωνίζομαι πάντα τον εαυτό μου, όταν θέτω τους στόχους μου. Όταν ξεκινήσαμε το RAVAL, βάλαμε μέρος από τον χαρακτήρα και από τις εμπειρίες μας μέσα. Κάναμε κάτι διαφορετικό και επικεντρωνόμαστε στο να γίνει ακόμα καλύτερο. Αν άρεσε το Raval θα ήταν ξεκάθαρο από νωρίς και αυτό ήταν μέρος του ρίσκου όσον αφορά και την τοποθεσία.
Να μιλήσουμε για την ιστορία του ονόματος του Raval; Όπως και για την απόφαση να βγείτε και πιο έξω από το κέντρο της πόλης…
Νίκος: Το Raval ήταν καθαρά ιδέα του Ανέστη, γιατί είχε πάει στη Raval στη Βαρκελώνη και το περιβάλλον στο οποίο στήσαμε το μαγαζί, ταίριαζε απίστευτα!
Ανέστης: Η ιστορία όπως τα είπε κι ο Νίκος, προέρχεται από τη Βαρκελώνη κι από την περιοχή της Raval. Έχω μία αδυναμία στην πόλη, πόσο μάλλον στην περιοχή. Το σημείο μας είναι σε μια θεωρητικά βιομηχανική περιοχή και πολύς κόσμος δεν πίστευε ότι εδώ θα μπορέσει να γίνει μαγαζί. Εδώ έχει συνεργεία, βενζινάδικα, είναι κέντρο-απόκεντρο… Όπως και για τη Raval πίστευαν ότι δεν θα μπορούσε να γίνει το πολιτισμικό κέντρο της Βαρκελώνης. Ακριβώς η ίδια αντιστοιχία. Στο μαγαζί κρατήσαμε τις κρύες γραμμές, σίδερο, τσιμέντο, δεν πειράξαμε σχεδόν καθόλου τον περιβάλλοντα χώρο, αφήσαμε ακόμα και τις ταμπέλες από τα συνεργεία και φυσικά δεν σταματάμε εδώ, θα συνεχίζουμε να απλωνόμαστε.
Δήμητρα: Όταν έφυγα το 2008 από Ελλάδα, το πρώτο μου σπίτι ήταν στη Raval. Έζησα στη Βαρκελώνη τον ωραιότερο χρόνο της ζωής μου! Έμαθα να επιβιώνω αλλά και να ζω στην πραγματικότητα. Η ζωή μου εκεί είχε όλα τα χρώματα. Θα μπορούσα να μιλάω για τη μαγεία της Βαρκελώνης και της Raval με τις ώρες! Αυτό που μ’ έκανε να νοιώθω σπίτι μου ήταν η διαφορετικότητα και ότι κανένας δεν έκρινε κανέναν. Ο καθένας επιβίωνε και ζούσε τη ζωή του ελεύθερα, όπως του άρεσε. Δε μου άρεσαν ποτέ οι ταμπέλες, αλλά οι καλοί άνθρωποι! Αυτό το χαρακτήρα θέλαμε να δώσουμε στο RAVAL. Όταν ψάχναμε όνομα και ο Ανέστης είπε “RAVAL” σκέφτηκα ότι δε θα μπορούσε να έχει άλλο όνομα. Ήταν το RAVAL μας.
Ώστε όλα προέκυψαν με βάση τον κόσμο και τις συνθήκες της Raval;
Ανέστης: Κάπως έτσι. Η νεολαία που πάει εκεί ερωτεύεται την περιοχή. Έχει τα καλύτερα κοκτειλάδικα, εστιατόρια με στυλ και ταυτότητα. Υποδοχές με τατουάζ, drag queens. Εκεί δεν υπάρχουν κόμπλεξ, δεν υπάρχουν ταμπού. Ο κόσμος είναι προσγειωμένος. Και κάποιοι που δεν θα μπορέσουν να το διαχειριστούν ή δεν θα ξέρουν πώς θα αντιδράσουν, οι υπόλοιποι που μένουν και δουλεύουν εκεί, ξέρουν ακριβώς πώς θα αντιδράσουν αυτοί, για να τους κάνουν να νιώσουν άνετα. Οι κάτω των 40 το βρίσκουν πολύ ενδιαφέρον και περνάνε τις καλύτερες στιγμές τους. Σου αφήνει την καλύτερη γεύση.
Νίκος: Είναι λαλίστατος σήμερα! (γέλια) Αλλά ναι, το κομμάτι αυτό ανήκει στον Ανέστη κι επειδή εγώ δεν έχω πάει στη Raval, όσα μου είπε και μου μετέφερε, μου άρεσαν και μου ταίριαξαν απόλυτα. Το μαγαζί σε κάθε γωνιά, έχει τη δική μας αισθητική και καθαρά τις δικές μας επιλογές όσον αφορά το στήσιμο. Οι επιρροές μας είναι κι από τα ταξίδια που έχουμε κάνει στο εξωτερικό.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια; Γιατί το μαγαζί είναι εποχιακό, για 6 μήνες περίπου…
Νίκος: Για όσο περνάει το καλοκαίρι θα κάνουμε το καλύτερο για να περνάμε δροσερές καλοκαιρινές βραδιές. Να αράζεις με τον ναργιλέ σου και το ποτό σου και την παρέα σου. Του χρόνου θα τα πούμε με πολλά upgrades! Δεν θα είναι το ίδιο, πιστέψτε μας!
Ανέστης: Γενικά εγώ έχω ένα backround με το Reworks, οπότε αν μας επιτρέψουν οι συνθήκες έχουμε στα πλάνα μας και διάφορα events, που θα είναι το μόνο σίγουρο στις νέες ιδέες. Είμαστε προς το παρόν ένα “καθιστικό” μαγαζί, οπότε κάνουμε υπομονή για του χρόνου με πολλές εκδηλώσεις και αρκετά ονόματα που σκεφτόμαστε να φέρουμε. Έλληνες και ξένους. Όπως έχουμε κατά νου κάποια projects επέκτασης του μαγαζιού… Οπότε θα σου πω ότι προχωράμε και μεγαλώνουμε!
