Εκδοχή α. Η λαϊκή παράδοση αναφέρει ότι την πρώτη θέση στις ασχολίες των κατοίκων κατέχει η επεξεργασία σκουτιών. Τα σκουτιά (μάλλινα υφάσματα) τα πουλούσαν στην αγορά για να εξασφαλίσουν ένα μέρος «πόρου ζωής». Για...
τον σκοπό αυτό η κάθε οικογένεια διατηρούσε αργαλειό. Την άποψη αυτή ασπάζεται και ο αείμνηστος Παρθένιος Βαρδάκας, Μητροπολίτης Κίτρους (1867-1934), υπογραμμίζοντας: «το χωρίον ωνομάσθη Σκοτίνα εκ της κατεργασίας μαλλίνων υφασμάτων (σκουτιών) εις παλαιότερα νεροτριβεία» (*).
Εξάλλου ο Δημήτριος Χατζόπουλος στην εφημερίδα «Ελεύθερος Άνθρωπος», 7.8.1932, τονίζει: Και το ευμορφότατον χωρίον του Κάτω Ολύμπου Σκουτίνα, ένα από τα δασωδέστερα ορεινά χωριά της Ελλάδος, οφείλει το όνομά του εις παρομοίαν υφαντουργίαν «σκουτιών».
εκδοχή β. Ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος, γυμνασιάρχης (και καθηγητής μου στο γυμνάσιο Κατερίνης), δεν δέχεται την άποψη του μητροπολίτη θεωρώντας την «ατομική γνώμη». Παραλληλίζει την τοποθεσία «Σκοτίνα» με αυτήν «εις Λακεδαίμονα, εκ των Σκοτίτας και Σκοτίνα του Παυσανίου (3,10,6). Σημειώνει: «Η άνω παλαιότερον εγκαταλειφθέν χωρίον εις υψ. 730 μ. εκλήθη κατά την παράδοσιν Σκοτίνα εκ της ομωνύμου τοποθεσίας του, διότι συχνά εκ της πυκνής ομίχλης και των νεφών καλύπτεται υπό σκότους...» («η αρχαία Ολυμπική Πιερία», σελίδα 28) (**).
εκδοχή γ. Έχοντας υπόψη την μετακίνηση της Σκοτίνας των Αντιχασίων προς τον Όλυμπο, υποθέτουμε ότι οι μετανάστες της παλιάς Σκοτίνας φέρανε και το όνομα στη νέα Σκοτίνα.
εκδοχή δ. «...Η πληροφορία του Κώστα Κρυστάλλη ότι οι Σαμαρινιώτες αποίκησαν ή μετώκησαν στη Σκοτίνα, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Εάν η μαρτυρία αυτή αληθεύει τότε θα αφορά σε μέρος μόνον και όχι στο σύνολο των οικογενειών του χωριού… Αυτό σε συνδυασμό με τη νέα -και ορθή- ετυμολόγηση του ονόματος σημαίνει ότι η θέση της (Παλαιάς) Σκοτίνας ευρίσκετο στην πορεία νομάδων βοσκών, όπου διέμενεν εποχικώς, πριν η εγκατάσταση λάβει μονιμότερο χαρακτήρα» (Β. Παπαθανασίου)-«Υδρείον, φ.1).
Ιωάννης Καλιαμπός
