Ο προηγούμενος «κάτοχος» του ρεκόρ ποδιών ήταν ένα είδος σαρανταποδαρούσας της Καλιφόρνιας
Έως τώρα δεν είχε βρεθεί ζώο με πάνω από 750 πόδια. Ωστόσο, οι ερευνητές από...
τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον Πολ Μάρεκ του Πολυτεχνείου και του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια (Virginia Tech), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», προχώρησαν στην ανακάλυψη αυτή σε βάθος 60 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, σε μια τρύπα γεώτρησης, σε ορυχείο στην ανατολική Αυστραλία.
Πρόκειται για ένα νέο, άγνωστο έως τώρα είδος χιλιόποδου, που ονομάστηκε «eumillipes persephone», περιλαμβάνοντας στο όνομα την αρχαιοελληνική θεά Περσεφόνη του κάτω κόσμου.
Οι επιστήμονες βρήκαν τέσσερα μέλη του νέου είδους και -αφού τα μελέτησαν- βρήκαν ότι έχουν μακριά σαν κλωστές σώματα, αποτελούμενα από 330 τμήματα, με συνολικό μήκος έως 95,7 χιλιοστά και πλάτος 0,95 χιλιοστά. Δεν έχουν μάτια, τα πόδια τους είναι κοντά και τα κεφάλι τους έχει κωνικό σχήμα με κεραίες και ένα ρύγχος.
Ο προηγούμενος «κάτοχος» του ρεκόρ ποδιών ήταν ένα είδος σαρανταποδαρούσας της Καλιφόρνιας, με την ονομασία «illacme plenipes».
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο μεγάλος αριθμός ποδιών έχει εξελιχθεί σε αυτά τα δύο είδη, ώστε να τους επιτρέπει να ασκούν μεγάλες δυνάμεις ώθησης και έτσι να κινούνται μέσα από τα στενά ανοίγματα που υπάρχουν στο έδαφος όπου ζουν.
Πρόκειται για ένα νέο, άγνωστο έως τώρα είδος χιλιόποδου, που ονομάστηκε «eumillipes persephone», περιλαμβάνοντας στο όνομα την αρχαιοελληνική θεά Περσεφόνη του κάτω κόσμου.
Οι επιστήμονες βρήκαν τέσσερα μέλη του νέου είδους και -αφού τα μελέτησαν- βρήκαν ότι έχουν μακριά σαν κλωστές σώματα, αποτελούμενα από 330 τμήματα, με συνολικό μήκος έως 95,7 χιλιοστά και πλάτος 0,95 χιλιοστά. Δεν έχουν μάτια, τα πόδια τους είναι κοντά και τα κεφάλι τους έχει κωνικό σχήμα με κεραίες και ένα ρύγχος.
Ο προηγούμενος «κάτοχος» του ρεκόρ ποδιών ήταν ένα είδος σαρανταποδαρούσας της Καλιφόρνιας, με την ονομασία «illacme plenipes».
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο μεγάλος αριθμός ποδιών έχει εξελιχθεί σε αυτά τα δύο είδη, ώστε να τους επιτρέπει να ασκούν μεγάλες δυνάμεις ώθησης και έτσι να κινούνται μέσα από τα στενά ανοίγματα που υπάρχουν στο έδαφος όπου ζουν.
