Σε γρίφο για δυνατούς λύτες εξελίσσεται η εξαφάνιση του καθηγητή στον Όλυμπο αρχές Ιουλίου.
Η οικογένεια του 36χρονου Κώστα Ιωαννίδη από την Πιερία, κάνει λόγο για χρυσοθηρία στην περιοχή και φοβάται μήπως βρέθηκε τη λάθος ώρα, στο λάθος σημείο και τον εξαφάνισαν.
Ο...
πατέρας του αγνοούμενου καθηγητή γερμανικών, μιλώντας στην εκπομπή από τη Γερμανία όπου ζει, αναφέρθηκε σε κάποια περιστατικά που του έκαναν εντύπωση.
«Η γυναίκα μου βρήκε δύο γόπες από στριφτό τσιγάρο μέσα στα πράγματά του, ο Κώστας όμως δεν κάπνιζε, παρά μόνο ηλεκτρονικό. Δεν ξέρουμε αν έχουν ελεγχθεί αυτά από την αστυνομία. Το πορτοφόλι του το βρήκαμε σφηνωμένο στο αυτοκίνητό του. Τον τελευταίο καιρό βλέπαμε κάποιους που κινούνταν περίεργα στο βουνό και είμαι σίγουρος πως έψαχναν για χρήματα, καθώς φημολογείται πως υπάρχουν κρυμμένα στην περιοχή. Πήγα μόνος μου να τον ψάξω μέχρι ένα σημείο, αλλά δεν με άφηναν οι δικοί μου να προχωρήσω στο βουνό. Αυτό που ζητάμε πλέον είναι να γίνει μία νέα έρευνα και σε νέα σημεία για να βρούμε μία άκρη για το τι πραγματικά του έχει συμβεί.»
Αναφερόμενος στην ημέρα που τον άφησε στο βουνό, είπε:
«Δεν ήταν πολύ ομιλητικός. Δεν τον ρώτησα τι τον προβλημάτιζε, γιατί ήταν κλειστός χαρακτήρας. Πολλές φορές του έκανα έκπληξη, τον ακολουθούσα και χαιρόταν σαν μικρό παιδί. Ήμασταν πολύ δεμένοι σαν πατέρας και γιος. Από 10 χρονών τον πήγαινα στις Άλπεις στη Γερμανία για ορειβασία.»
«Η γυναίκα μου βρήκε δύο γόπες από στριφτό τσιγάρο μέσα στα πράγματά του, ο Κώστας όμως δεν κάπνιζε, παρά μόνο ηλεκτρονικό. Δεν ξέρουμε αν έχουν ελεγχθεί αυτά από την αστυνομία. Το πορτοφόλι του το βρήκαμε σφηνωμένο στο αυτοκίνητό του. Τον τελευταίο καιρό βλέπαμε κάποιους που κινούνταν περίεργα στο βουνό και είμαι σίγουρος πως έψαχναν για χρήματα, καθώς φημολογείται πως υπάρχουν κρυμμένα στην περιοχή. Πήγα μόνος μου να τον ψάξω μέχρι ένα σημείο, αλλά δεν με άφηναν οι δικοί μου να προχωρήσω στο βουνό. Αυτό που ζητάμε πλέον είναι να γίνει μία νέα έρευνα και σε νέα σημεία για να βρούμε μία άκρη για το τι πραγματικά του έχει συμβεί.»
Αναφερόμενος στην ημέρα που τον άφησε στο βουνό, είπε:
«Δεν ήταν πολύ ομιλητικός. Δεν τον ρώτησα τι τον προβλημάτιζε, γιατί ήταν κλειστός χαρακτήρας. Πολλές φορές του έκανα έκπληξη, τον ακολουθούσα και χαιρόταν σαν μικρό παιδί. Ήμασταν πολύ δεμένοι σαν πατέρας και γιος. Από 10 χρονών τον πήγαινα στις Άλπεις στη Γερμανία για ορειβασία.»
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
