“Οι μουσουλμάνοι οφείλουν να ζουν σε κοινωνίες που κυριαρχεί το Ισλάμ” είναι αρχή της τζιχάντ, που κυριαρχεί στους “κανονικούς” μουσουλμάνους
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
Πολλοί ανησυχούν, και σε πολλές χώρες, για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ιδίως όταν αυτή αφορά μουσουλμάνους από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική. Σπάνια όμως γίνεται συνειδητά κουβέντα για...
τα ζητήματα που προκύπτουν από την εισροή, μέσω των μεταναστευτικών ρευμάτων, συνειδητών οπαδών της τζιχάντ που στοχεύουν σε τρομοκρατικές πράξεις.
Υπάρχει άγνοια στη Δύση για τη σαφή σύνδεση της μουσουλμανικής μετανάστευσης με την επιδίωξη επέκτασης και κυριαρχίας του Ισλάμ. Αυτό προβλέπεται σε πολλά μουσουλμανικά κείμενα ενώ υπάρχουν πάνω από 90 στίχοι στο Κοράνι που ομιλούν γι’ αυτό, προστάζοντας τους πιστούς να υλοποιήσουν τον στόχο αυτόν (hijiria). Την εκκίνηση ιστορικά του Ισλάμ ως μαχόμενης πολιτικής, και όχι μόνο θρησκευτικής, οντότητας μπορεί να την εντοπίσει κάποιος στη μετανάστευση (hijiria) του Μωάμεθ και ενός πυρήνα οπαδών του από τη Μέκκα στη Μεδίνα. Θεωρείται μάλιστα τόσο σοβαρό το γεγονός αυτό για την ίδια την ύπαρξη του Ισλάμ ώστε αποτελεί και το σημείο εκκίνησης του μουσουλμανικού ημερολογίου.
Η μετακίνηση πιστών με στόχο την κυριαρχία του Ισλάμ αποτελεί θεμελιώδη αρχή της μουσουλμανικής διδασκαλίας και επιδίωξη πολλών πιστών. Εξίσου στην καρδιά της πίστης βρίσκεται και η σύνδεση της μετανάστευσης με την «επιθετική τζιχάντ στο όνομα του Προφήτη». Στο Κοράνι λ.χ. η σχετική σύνδεση είναι ολοκάθαρη: «Αυτοί που πίστεψαν κι αυτοί που μετανάστευσαν και πολέμησαν για τους σκοπούς του Αλλάχ – αυτοί θα ευλογηθούν από τον Αλλάχ» (μέρος 2, στίχος 218). Αυτές οι επιταγές που διευκόλυναν του πρώτους μουσουλμάνους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της τότε ζωής τους προσφέρουν και στους σημερινούς πιστούς καθοδήγηση, συναισθηματική ασφάλεια και σιγουριά. Οπως και συγκεκριμένο παράδειγμα να ακολουθήσουν και να μιμηθούν.
Οι μουσουλμάνοι οφείλουν να ζουν σε κοινωνίες που κυριαρχεί το Ισλάμ. Εξαίρεση αποτελεί η μετακίνησή τους (χαιζίρια) σε χώρες που στόχος της θρησκείας τους είναι η κατάληψή τους, ώστε να διευκολύνουν την παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ. Σε ένα από τα Χαντίτ (ιερές διδασκαλίες) ο Μωάμεθ εμφανίζεται να λέει: «Δεν υπάρχει (μετά την κατάκτηση) μετανάστευση, εκτός από την τζιχάντ με καλές προθέσεις και όταν κληθείς για τζιχάντ, οφείλεις άμεσα να ανταποκριθείς στο κάλεσμα» (Σαχίντ Μπουκαρί, Τόμος 4, Βιβλίο 52, Χαντίτ 42). Μπορείς λοιπόν αν είσαι μουσουλμάνος να ζεις σε μη ισλαμικές κοινωνίες με την προϋπόθεση βέβαια πως θα σκοπεύεις να τις υπονομεύσεις ή να ξεκινήσεις ένοπλο αγώνα εναντίον τους.
Υπάρχουν μουσουλμανικές οργανώσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου που στόχο έχουν ακριβώς αυτή την εκ των ένδον υπονόμευση και ανατροπή. Τέτοια ήταν στη Βρετανία η Αλ-Μιζαχερούν, που τώρα έχει πλέον τεθεί εκτός νόμου. Κι αυτό επειδή είχε θεωρηθεί υπεύθυνη για το 50% των εγκληματικών, στο όνομα της τζιχάντ, πράξεων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ονομασία Αλ-Μιζαχερούν σημαίνει «οι μετανάστες» με σαφείς αναφορές στη «μετανάστευση για την προώθηση των στόχων του Αλλάχ». Παρόμοια φαινόμενα είχαμε, σε σχέση με ισλαμικές ροές κι αλλού, όπως σε Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία.
Ακούγονται κάπως εκτός πραγματικότητας έτσι οι διαπιστώσεις του αντιπροέδρου της ΕΕ κ. Σχοινά πως οι αθρόες μετακινήσεις μουσουλμάνων στα σύνορα Λευκορωσίας – Πολωνίας οφείλονται σε πρωτοβουλίες (!) διακινητών να τους μεταφέρουν για προσπορισμό κέρδους εκεί. Γιατί τότε δεν μεταφέρουν χριστιανούς ή άλλους από Αφρική και Ασία;
Η μετακίνηση πιστών με στόχο την κυριαρχία του Ισλάμ αποτελεί θεμελιώδη αρχή της μουσουλμανικής διδασκαλίας και επιδίωξη πολλών πιστών. Εξίσου στην καρδιά της πίστης βρίσκεται και η σύνδεση της μετανάστευσης με την «επιθετική τζιχάντ στο όνομα του Προφήτη». Στο Κοράνι λ.χ. η σχετική σύνδεση είναι ολοκάθαρη: «Αυτοί που πίστεψαν κι αυτοί που μετανάστευσαν και πολέμησαν για τους σκοπούς του Αλλάχ – αυτοί θα ευλογηθούν από τον Αλλάχ» (μέρος 2, στίχος 218). Αυτές οι επιταγές που διευκόλυναν του πρώτους μουσουλμάνους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της τότε ζωής τους προσφέρουν και στους σημερινούς πιστούς καθοδήγηση, συναισθηματική ασφάλεια και σιγουριά. Οπως και συγκεκριμένο παράδειγμα να ακολουθήσουν και να μιμηθούν.
Οι μουσουλμάνοι οφείλουν να ζουν σε κοινωνίες που κυριαρχεί το Ισλάμ. Εξαίρεση αποτελεί η μετακίνησή τους (χαιζίρια) σε χώρες που στόχος της θρησκείας τους είναι η κατάληψή τους, ώστε να διευκολύνουν την παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ. Σε ένα από τα Χαντίτ (ιερές διδασκαλίες) ο Μωάμεθ εμφανίζεται να λέει: «Δεν υπάρχει (μετά την κατάκτηση) μετανάστευση, εκτός από την τζιχάντ με καλές προθέσεις και όταν κληθείς για τζιχάντ, οφείλεις άμεσα να ανταποκριθείς στο κάλεσμα» (Σαχίντ Μπουκαρί, Τόμος 4, Βιβλίο 52, Χαντίτ 42). Μπορείς λοιπόν αν είσαι μουσουλμάνος να ζεις σε μη ισλαμικές κοινωνίες με την προϋπόθεση βέβαια πως θα σκοπεύεις να τις υπονομεύσεις ή να ξεκινήσεις ένοπλο αγώνα εναντίον τους.
Υπάρχουν μουσουλμανικές οργανώσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου που στόχο έχουν ακριβώς αυτή την εκ των ένδον υπονόμευση και ανατροπή. Τέτοια ήταν στη Βρετανία η Αλ-Μιζαχερούν, που τώρα έχει πλέον τεθεί εκτός νόμου. Κι αυτό επειδή είχε θεωρηθεί υπεύθυνη για το 50% των εγκληματικών, στο όνομα της τζιχάντ, πράξεων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Η ονομασία Αλ-Μιζαχερούν σημαίνει «οι μετανάστες» με σαφείς αναφορές στη «μετανάστευση για την προώθηση των στόχων του Αλλάχ». Παρόμοια φαινόμενα είχαμε, σε σχέση με ισλαμικές ροές κι αλλού, όπως σε Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία.
Ακούγονται κάπως εκτός πραγματικότητας έτσι οι διαπιστώσεις του αντιπροέδρου της ΕΕ κ. Σχοινά πως οι αθρόες μετακινήσεις μουσουλμάνων στα σύνορα Λευκορωσίας – Πολωνίας οφείλονται σε πρωτοβουλίες (!) διακινητών να τους μεταφέρουν για προσπορισμό κέρδους εκεί. Γιατί τότε δεν μεταφέρουν χριστιανούς ή άλλους από Αφρική και Ασία;
