Αγαπητοί μου συμπολίτες
Όπως πολύ σωστά μας είχαν πει οι μετεωρολόγοι μας απ' το πρωί χιονίζει. Επίσης απ' το πρωί το φβ γέμισε φωτογραφίες με χιόνια, χιόνια στα δέντρα, χιόνια στους δρόμους, χιόνια εντός και εκτός και επί τα αυτά που μαθαίναμε στην Γεωμετρία στο Γυμνάσιο. Επίσης...
χιόνια στο καμπαναριό ξύπνησε όλο το χωριό -λάθος αυτό ήταν για τον προηγούμενο μήνα.
Τεσπα.
Όλοι χιόνια αναρτήσατε άρα το γουστάρετε το χιονάκι.
Δυστυχώς υπάρχει μια μερίδα της κοινωνίας -ευτυχώς μικρή, που την αποτελούν άνθρωποι αχάριστοι, αγνώμονες ντιπ για ντιπ. Είναι κάτι νταλικιέρηδες που οι νταλίκες τους έμειναν στην εθνική οδό και δεν μπορούν να κάνουν βήμα παραπέρα. Είναι κάτι γιωταχήδες πίσω απ' τις διπλωμένες νταλίκες που έκλεισαν τον δρόμο, είναι κάτι έγκυες που είναι μεσα στα αυτοκίνητα, κάτι μωρά, είναι και κάτι θείτσες που σκούζουν επειδή κόπηκε το ρεύμα ή το νερό.
Τι να πεις;
Κόσμος αχάριστος με τίποτε δεν ευχαριστιέται. Ρε κοτζάμ χιονοκαταιγίδα σας φέραμε, κοτζάμ Ελπίδα σας κουβαλήσαμε απ' τις στέπες της Ρωσίας για να έχετε κι εσείς την ελπίδα πως κάποτε με χρόνια με καιρούς θα δείτε μια άσπρη μέρα και ζητάτε και τα ρέστα από πάνω!
Δηλαδή τι θέλετε να είμαστε σαν τους ανάλατους τους Βόρειους που κάποιοι -τι να πεις για αυτούς, τσ, τσ, τσ, καίνε τα σκουπίδια - άκου τα σκουπίδια και ο ζεστός αέρας περνάει κάτω απ' τα πεζοδρόμια και κάνει νερό το γλυκό χιονάκι πριν καλά καλά φτάσει στο έδαφος. Ρε σεις; Τις νιφάδες τις ρωτήσατε αν θέλουν να ζεματιστούν; Πού είναι τα δικαιώματά τους; Το δικαίωμά τους να κλείσουν τον δρόμο θα το καταπατήσουμε; Το δικαίωμά τους να κάτσουν στρώμα στο πεζοδρόμιο, να πιάσει κι άλλο ψοφόκρυο την νύχτα και να γίνουν πάγος το σκεφτήκατε; Το δικαίωμα τους να βλέπουν κόσμο να γλιστράει πάνω τους και να τσακίζει πόδια και χέρια δεν θα το σεβαστεί κανείς;
Τεσπα. Για τίποτε δεν είμαστε. Μόνο γκρίνια.
Λοιπόν είπαμε. Οι επόμενες ώρες είναι κρίσιμες. Το επόμενο εικοσιτετράωρο είναι κρίσιμο. Γενικά εμείς εδώ δεν πλήττουμε ποτέ, όλο κρίσιμα πράγματα είμαστε. Θα μας έρθει και δεύτερο κύμα που θα μας αλλάξει τα φώτα. Πολύ μεγάλες εντάσεις ρε αδερφέ. Γι αυτό υπομονή. Κάποια στιγμή οι νιφάδες θα αδυνατίσουν. Μέχρι τότε δείτε το σαν μια περιπετειούλα που θα έχετε να διηγείστε στις παρέες σας, Εσείς οι εγκλωβισμένοι κοιτάξτε να αξιοποιήσετε τον εγκλωβισμό σας. Βγείτε απ' τα αμάξια και κάντε γνωριμίες με τους άλλους εγκλωβισμένους. Όσοι καπνίζετε ανάψτε τους αναπτήρες σας για να ζεσταθείτε. Όσοι μπορείτε να περπατήσετε πάρτε το με τα πόδια, το βάδισμα καλό κάνει. Οι έγκυες καθυστερείστε λίγο τον τοκετό. Κι αν κανείς σας πει ότι τέτοια μόνο εδώ σ' εμάς συμβαίνουν, πείτε τους ότι όταν οι Βόρειοι κρέμονταν απ' τα δέντρα κι έτρωγαν βελανίδια εμείς εδώ χτίζαμε Παρθενώνες.
Έτσι συμπολιτάκια μου αγαπημένα. Θα αντέξουμε για άλλη μια φορά. Η Ιστορία μας περιμένει να γράψουμε καινούργια κεφάλαια και να βαδίσουμε προς το γνωστό πια Πεπρωμένο μας.
Εκ της Δ/νσεως.
Και για την υπογραφή
Κατερίνα
* ΥΓ1 - Με όλη την αγάπη σε όλους όσους υποφέρουν σήμερα.
ΥΓ2 - Με την εμπειρία του ανθρώπου που πέρασε έξι χειμώνες στην Βόρεια Γερμανία και δεν είδε χιόνι σε πεζοδρόμιο, ούτε είδε κλειστούς δρόμους. Θα μου πεις .... βελανίδια!
Τεσπα.
Όλοι χιόνια αναρτήσατε άρα το γουστάρετε το χιονάκι.
Δυστυχώς υπάρχει μια μερίδα της κοινωνίας -ευτυχώς μικρή, που την αποτελούν άνθρωποι αχάριστοι, αγνώμονες ντιπ για ντιπ. Είναι κάτι νταλικιέρηδες που οι νταλίκες τους έμειναν στην εθνική οδό και δεν μπορούν να κάνουν βήμα παραπέρα. Είναι κάτι γιωταχήδες πίσω απ' τις διπλωμένες νταλίκες που έκλεισαν τον δρόμο, είναι κάτι έγκυες που είναι μεσα στα αυτοκίνητα, κάτι μωρά, είναι και κάτι θείτσες που σκούζουν επειδή κόπηκε το ρεύμα ή το νερό.
Τι να πεις;
Κόσμος αχάριστος με τίποτε δεν ευχαριστιέται. Ρε κοτζάμ χιονοκαταιγίδα σας φέραμε, κοτζάμ Ελπίδα σας κουβαλήσαμε απ' τις στέπες της Ρωσίας για να έχετε κι εσείς την ελπίδα πως κάποτε με χρόνια με καιρούς θα δείτε μια άσπρη μέρα και ζητάτε και τα ρέστα από πάνω!
Δηλαδή τι θέλετε να είμαστε σαν τους ανάλατους τους Βόρειους που κάποιοι -τι να πεις για αυτούς, τσ, τσ, τσ, καίνε τα σκουπίδια - άκου τα σκουπίδια και ο ζεστός αέρας περνάει κάτω απ' τα πεζοδρόμια και κάνει νερό το γλυκό χιονάκι πριν καλά καλά φτάσει στο έδαφος. Ρε σεις; Τις νιφάδες τις ρωτήσατε αν θέλουν να ζεματιστούν; Πού είναι τα δικαιώματά τους; Το δικαίωμά τους να κλείσουν τον δρόμο θα το καταπατήσουμε; Το δικαίωμά τους να κάτσουν στρώμα στο πεζοδρόμιο, να πιάσει κι άλλο ψοφόκρυο την νύχτα και να γίνουν πάγος το σκεφτήκατε; Το δικαίωμα τους να βλέπουν κόσμο να γλιστράει πάνω τους και να τσακίζει πόδια και χέρια δεν θα το σεβαστεί κανείς;
Τεσπα. Για τίποτε δεν είμαστε. Μόνο γκρίνια.
Λοιπόν είπαμε. Οι επόμενες ώρες είναι κρίσιμες. Το επόμενο εικοσιτετράωρο είναι κρίσιμο. Γενικά εμείς εδώ δεν πλήττουμε ποτέ, όλο κρίσιμα πράγματα είμαστε. Θα μας έρθει και δεύτερο κύμα που θα μας αλλάξει τα φώτα. Πολύ μεγάλες εντάσεις ρε αδερφέ. Γι αυτό υπομονή. Κάποια στιγμή οι νιφάδες θα αδυνατίσουν. Μέχρι τότε δείτε το σαν μια περιπετειούλα που θα έχετε να διηγείστε στις παρέες σας, Εσείς οι εγκλωβισμένοι κοιτάξτε να αξιοποιήσετε τον εγκλωβισμό σας. Βγείτε απ' τα αμάξια και κάντε γνωριμίες με τους άλλους εγκλωβισμένους. Όσοι καπνίζετε ανάψτε τους αναπτήρες σας για να ζεσταθείτε. Όσοι μπορείτε να περπατήσετε πάρτε το με τα πόδια, το βάδισμα καλό κάνει. Οι έγκυες καθυστερείστε λίγο τον τοκετό. Κι αν κανείς σας πει ότι τέτοια μόνο εδώ σ' εμάς συμβαίνουν, πείτε τους ότι όταν οι Βόρειοι κρέμονταν απ' τα δέντρα κι έτρωγαν βελανίδια εμείς εδώ χτίζαμε Παρθενώνες.
Έτσι συμπολιτάκια μου αγαπημένα. Θα αντέξουμε για άλλη μια φορά. Η Ιστορία μας περιμένει να γράψουμε καινούργια κεφάλαια και να βαδίσουμε προς το γνωστό πια Πεπρωμένο μας.
Εκ της Δ/νσεως.
Και για την υπογραφή
Κατερίνα
* ΥΓ1 - Με όλη την αγάπη σε όλους όσους υποφέρουν σήμερα.
ΥΓ2 - Με την εμπειρία του ανθρώπου που πέρασε έξι χειμώνες στην Βόρεια Γερμανία και δεν είδε χιόνι σε πεζοδρόμιο, ούτε είδε κλειστούς δρόμους. Θα μου πεις .... βελανίδια!
