Το μεσημέρι με φωνάξανε
πέντε γερόντοι,
μου ψήσανε καφέ,
με φίλεψαν τσιγάρο.
Είπανε για τον
Άη Δημήτρη, πάνου στο
Λιτοχώρι, για το νερένιο
χέρι του Αγίου πούδιωξε
τους κακούς τσοπάνους.
Πέντε γερόντοι με μάτια
μαλακά, μ'ασπρα μουστάκια, που σιάχνουν
μέρα νύχτα ταμπακιέρες,
σιάχνουν κάντρα,
κολλώντας άχερα χρωματιστά, μικρά - μικρά κομμάτια σαν το κεφάλι
της καρφίτσας, μπελαλίδικα πράματα.......
Και τώρα συλλογιέμαι πόσα πράγματα κι εγώ
πρέπει να σιάξω......
Τότε θαρρώ, θάμαι άξιος
πια να κάτσω στο σκαμνί
(του μαστρο Θανάση)
σάμπως καβάλα στα πλατάνια του Άη Διονύση
και θα τινάξω απ' τους ώμους μου,
τα δύσκολα πράματα......
~Γιάννης Ρίτσος~
Ημερολόγια εξορίας
2 Νοεμβρίου 1948
Λήμνος
