Κείμενο «διάβημα» της ομάδας Τσακαλώτου, όπου διατυπώνεται η ξεκάθαρη διαφωνία στην πρόταση Τσίπρα για εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση
«Η κατάσταση και η λειτουργία του κόμματος δεν είναι καλή». Με αυτή...
«Η κατάσταση και η λειτουργία του κόμματος δεν είναι καλή». Με αυτή...
τη μελοδραματική εισαγωγικώς διαπίστωση, τα μέλη της κίνησης «Ομπρέλα – Εσωκομματική μειοψηφία» στον ΣΥΡΙΖΑ (Ευκλείδης Τσακαλώτος κ.λπ.) κατέθεσαν χθες ένα κείμενο- παρέμβαση στον προσυνεδριακό διάλογο του κόμματος. Ξεκάθαρα σε αυτό διατυπώνουν τη διαφωνία τους με την πρόταση Τσίπρα για εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση, τραβώντας το σκοινί εν όψει του επερχόμενου συνεδρίου, το οποίο δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να προβλέψει ότι θα διεξαχθεί σε ατμόσφαιρα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.
Επείγων στόχος του «διαβήματος», όπως εξηγούν, «η ριζική βελτίωση της συλλογικής λειτουργίας και δράσης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η ποσοτική του ανάπτυξη και η ποιοτική του αναβάθμιση». Αξιώνουν μάλιστα, επιβεβαιώνοντας ένα κάκιστο επίπεδο -συντροφικών κατά τα άλλα…- σχέσεων, «μια σοβαρή και ψύχραιμη προσυνεδριακή συζήτηση, χωρίς “σφαλιάρες”, χωρίς “κομματικούς μπράβους”, χωρίς “άκου να δεις”».
Με μελανά χρώματα στη συνέχεια περιγράφουν ένα κόμμα που, όπως όλα δείχνουν, σπαράσσεται μέσα στις άλυτες αντιφάσεις του, την ώρα που ο πρόεδρος και τα στελέχη του δηλώνουν ότι θέλουν να σώσουν τον τόπο από την παρακμή στην οποία στην πραγματικότητα είναι βυθισμένοι οι ίδιοι!
Σύμφωνα με την κριτική τους, «τα τελευταία χρόνια έχουν υποχωρήσει μέσα στο κόμμα και η συλλογικότητα και η εσωκομματική δημοκρατία. Για να γίνει ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, με δημοκρατική συλλογική ζωή, ικανό να προσελκύει νέα μέλη, να αξιοποιεί αξιοκρατικά νέα και παλαιά μέλη και να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη τους στη λήψη των αποφάσεων, να θέτει στόχους και να τους υλοποιεί. Ενα κόμμα που να χαίρεσαι να μετέχεις σε αυτό».
Επείγων στόχος του «διαβήματος», όπως εξηγούν, «η ριζική βελτίωση της συλλογικής λειτουργίας και δράσης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η ποσοτική του ανάπτυξη και η ποιοτική του αναβάθμιση». Αξιώνουν μάλιστα, επιβεβαιώνοντας ένα κάκιστο επίπεδο -συντροφικών κατά τα άλλα…- σχέσεων, «μια σοβαρή και ψύχραιμη προσυνεδριακή συζήτηση, χωρίς “σφαλιάρες”, χωρίς “κομματικούς μπράβους”, χωρίς “άκου να δεις”».
Με μελανά χρώματα στη συνέχεια περιγράφουν ένα κόμμα που, όπως όλα δείχνουν, σπαράσσεται μέσα στις άλυτες αντιφάσεις του, την ώρα που ο πρόεδρος και τα στελέχη του δηλώνουν ότι θέλουν να σώσουν τον τόπο από την παρακμή στην οποία στην πραγματικότητα είναι βυθισμένοι οι ίδιοι!
Σύμφωνα με την κριτική τους, «τα τελευταία χρόνια έχουν υποχωρήσει μέσα στο κόμμα και η συλλογικότητα και η εσωκομματική δημοκρατία. Για να γίνει ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, με δημοκρατική συλλογική ζωή, ικανό να προσελκύει νέα μέλη, να αξιοποιεί αξιοκρατικά νέα και παλαιά μέλη και να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη τους στη λήψη των αποφάσεων, να θέτει στόχους και να τους υλοποιεί. Ενα κόμμα που να χαίρεσαι να μετέχεις σε αυτό».
Με λόγο εμπύρετο, που παραπέμπει ευθέως στον Ευ. Τσακαλώτο, οι διαφωνούντες σημειώνουν ότι η πρόταση Τσίπρα στον χρόνο που κατατέθηκε είναι λάθος και υπογραμμίζουν: «Υποστηρίχθηκε ότι η εκλογή της Κ.Ε. με ενιαία λίστα, κοινή σε όλη την επικράτεια, είναι άμεση δημοκρατία. Είναι, όμως, εύκολο να κατανοηθεί ότι, για να εκλεγεί κάποιος ή κάποια, θα απαιτούνται μερικές χιλιάδες σταυροί. Οτι υπονομεύεται κάθε έννοια αντιπροσώπευσης και λογοδοσίας στους ανθρώπους που τον/την εξέλεξαν. Οτι η πρόταση ευνοεί τους “διάσημους”, τις τηλεπερσόνες, τους “αστέρες” της μουσικής βιομηχανίας και του θεάματος ή και όσους διαθέτουν μερικές χιλιάδες “ακόλουθους” στο διαδίκτυο. Εκείνους που εργαλειοποιούν τις Οργανώσεις Μελών προκειμένου να εκλεγούν. Ταυτόχρονα υποδαυλίζει τις τάσεις, ώστε να διακινούν λίστες υποψηφίων σε όλη τη χώρα».
Με βάση την ανάλυση αυτών των στελεχών, τα οποία δεν θέλουν την «πασοκοποίηση» του κόμματος, οι πολίτες τούς προσέγγισαν επειδή είναι αριστεροί και όχι επειδή τους απογοήτευσε το ΠΑΣΟΚ και η ολέθρια σύμπλευσή του με τη Ν.Δ… Για αυτό και ισχυρίζονται ότι «η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαρκής από το 2010 και ύστερα, αλλά πάντα γινόταν στο έδαφος της Αριστεράς: Ο κόσμος που προσέγγιζε ή προσχωρούσε στον ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε πάντα ποια είναι η αριστερή του ταυτότητα και φυσιογνωμία. Ερχόταν και έρχεται χωρίς να θέτει όρους και προϋποθέσεις ή να απαιτεί την προσαρμογή της Αριστεράς στην προηγούμενη δική του πολιτική ταυτότητα. Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν μπορεί να γίνει στη βάση προσώπων και “κεντρικών πολιτικών στελεχών”, αλλά στη βάση θέσεων. Με βάση τις θέσεις μας μάς προσέγγισαν και μας ψήφισαν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες το 2015, και με βάση την κοινωνική πολιτική που ασκήσαμε και την αντιπαράθεση με τη Δεξιά μάς ψήφισαν και πάλι οι πολίτες στις εκλογές του 2019».
Συνοψίζοντας, δηλώνουν μεταξύ άλλων: «“Ναι” σε ένα συνέδριο ενωτικό, δημοκρατικό, με προωθητικές συνθέσεις, όπως το πετύχαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου. “Οχι” σε ένα συνέδριο άγονων αντιπαραθέσεων, σύγκρουσης μηχανισμών και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, που αφήνουν αδιάφορη ή και απωθούν την κοινωνία.
“Ναι” σε ένα συνέδριο δημοκρατικού διαλόγου, με ανταλλαγή επιχειρημάτων. Κατηγορηματικά “όχι” στην αθλιότητα των ύβρεων, της δίκης προθέσεων, των χαρακτηρισμών που δεν έχουν καμία απολύτως θέση σε ένα δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς.
“Ναι” σε ένα ανοιχτό και μεγάλο κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα, κορμό της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης. “Οχι” σε ένα προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα-παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών. “Οχι” σε ένα κόμμα-σούπερ μάρκετ, με διορισμένα ηγετικά στελέχη, ομάδες με ειδικά προνόμια, οργανωτικά άμορφο και με ασαφή όρια ανάμεσα στα μέλη και στους φίλους».
Με βάση την ανάλυση αυτών των στελεχών, τα οποία δεν θέλουν την «πασοκοποίηση» του κόμματος, οι πολίτες τούς προσέγγισαν επειδή είναι αριστεροί και όχι επειδή τους απογοήτευσε το ΠΑΣΟΚ και η ολέθρια σύμπλευσή του με τη Ν.Δ… Για αυτό και ισχυρίζονται ότι «η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαρκής από το 2010 και ύστερα, αλλά πάντα γινόταν στο έδαφος της Αριστεράς: Ο κόσμος που προσέγγιζε ή προσχωρούσε στον ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε πάντα ποια είναι η αριστερή του ταυτότητα και φυσιογνωμία. Ερχόταν και έρχεται χωρίς να θέτει όρους και προϋποθέσεις ή να απαιτεί την προσαρμογή της Αριστεράς στην προηγούμενη δική του πολιτική ταυτότητα. Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν μπορεί να γίνει στη βάση προσώπων και “κεντρικών πολιτικών στελεχών”, αλλά στη βάση θέσεων. Με βάση τις θέσεις μας μάς προσέγγισαν και μας ψήφισαν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες το 2015, και με βάση την κοινωνική πολιτική που ασκήσαμε και την αντιπαράθεση με τη Δεξιά μάς ψήφισαν και πάλι οι πολίτες στις εκλογές του 2019».
Συνοψίζοντας, δηλώνουν μεταξύ άλλων: «“Ναι” σε ένα συνέδριο ενωτικό, δημοκρατικό, με προωθητικές συνθέσεις, όπως το πετύχαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου. “Οχι” σε ένα συνέδριο άγονων αντιπαραθέσεων, σύγκρουσης μηχανισμών και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, που αφήνουν αδιάφορη ή και απωθούν την κοινωνία.
“Ναι” σε ένα συνέδριο δημοκρατικού διαλόγου, με ανταλλαγή επιχειρημάτων. Κατηγορηματικά “όχι” στην αθλιότητα των ύβρεων, της δίκης προθέσεων, των χαρακτηρισμών που δεν έχουν καμία απολύτως θέση σε ένα δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς.
“Ναι” σε ένα ανοιχτό και μεγάλο κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα, κορμό της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης. “Οχι” σε ένα προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα-παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών. “Οχι” σε ένα κόμμα-σούπερ μάρκετ, με διορισμένα ηγετικά στελέχη, ομάδες με ειδικά προνόμια, οργανωτικά άμορφο και με ασαφή όρια ανάμεσα στα μέλη και στους φίλους».
newsbreak.gr
