Από το δικηγόρο και τ. πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Κατερίνης
Χαράλαμπο Χρ. Μπρουσκέλη
Στο όνομα της πολυθρύλητης και, κατά τις εκτιμήσεις άλλων, κατευθυνόμενης, «πράσινης ανάπτυξης» με προσωπική απόφαση του Πρωθυπουργού της χώρας έκλεισαν οι λιγνιτικές μονάδες. Το γεγονός αυτό και η ακολουθήσασα «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας βύθισε το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελληνικών οικογενειών στην ενεργειακή φτώχεια Η μέση Ελληνική οικογένεια, ενόψει της ακρίβειας η οποία βαίνει συνεχώς αυξανόμενη, δεν μπορεί πλέον να...
προϋπολογίσει
τις δαπάνες της και αφήνεται στην τύχη της στο αβέβαιο μέλλον με την
αγοραστική της δύναμη να μειώνεται κατακόρυφα.
Η απόφαση αυτή, φαίνεται, εκ του αποτελέσματος της (ξέφρενη ανοδική πορεία των τιμών ενέργειας) ότι λήφθηκε χωρίς προηγούμενη αιτιολογημένη, λελογισμένη οικονομετρικά, και τέλος τεχνικά υποστηριζόμενη από το επιτελείο των «αρίστων» που πλαισιώνουν τον πρωθυπουργό, ήτοι τεχνοκρατών υψηλού βεληνεκούς (οικονομολόγοι, μηχανολόγοι, μηχανικοί, νομικοί κλπ) πρόταση και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο για την επόμενη μέρα και δη υποδομές για «πράσινη ενέργεια» η οποία εσπευσμένα τώρα αναζητείται από παραγωγικές πηγές άλλων κρατών.
Η αλματώδης δε και ξέφρενη πορεία των τιμών στο ρεύμα και φυσικό αέριο έχει συμπαρασύρει στον ποταμό της και βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης για τη διατροφή των Ελλήνων, ενώ ο πληθωρισμός (συνεχής αύξηση επιπέδου τιμών μιας οικονομίας σε μία χρονική περίοδο που προκαλεί πτώση στην αγοραστική δύναμη των πολιτών) «τρέχει» με τιμή κοντά στο 8-10% γυρίζοντας τη χώρα πίσω σε ταραγμένες εποχές οι οποίες διακρινόταν από την νομισματική και κάθε άλλου είδους αστάθεια. Και όλα συμβαίνουν αυτά ενόσω υποτίθεται ότι έχουμε ισχυρό νόμισμα και ανήκουμε σε ενωμένη οικονομικά ένωση προηγμένων οικονομικά κρατών που εξασφαλίζει και αξιοπρεπή διαβίωση για τους πολίτες της
Παρά λοιπόν τις αιτιολογημένες προτάσεις έγκριτων οικονομολόγων, ότι μοναδικός τρόπος στην αντιμετώπιση του φαινομένου, έστω και μόνο στην παρούσα συγκυρία, είναι η τόνωση της κατανάλωσης, η οποία θα επιφέρει και αύξηση στα έσοδα (τυφλός κανόνας της οικονομίας) και για να γίνει αυτή θα πρέπει να μειωθεί, ο ΕΦΚ (ειδικός φόρος κατανάλωσης) καθώς και ο ΦΠΑ (φόρος επί φόρου) στα καύσιμα καθώς και στην ενέργεια και στα τρόφιμα. Δέκα οκτώ ευρωπαϊκές χώρες προέβησαν σε αυτή την μείωση των εμμέσων φόρων (σημερινή πληροφόρηση από τα ΜΜΕ) . Παρόλα ταύτα η κυβέρνηση αρνείται να πράξει αυτό επικαλούμενη δια στόματος υπουργού ανάπτυξης, ο οποίος βέβαια προέβη στην απαράδεκτη και μειωτική για την υπόληψη των Ελλήνων πολιτών προχθεσινή δήλωση του «ότι οι Ελληνες δεν κρυώνουν αλλά είναι θέμα ψυχολογίας»! ) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ενόψει της επιτήρησης στη οποία βρισκόμαστε ακόμη από την ΕΕ και χωρίς καμία περαιτέρω εξειδίκευση. Τέλος προβάλλεται η αφελής αιτιολογία ότι για τη διόγκωση του παραπάνω φαινομένου «φταίει» και ο πόλεμος!.
Ούτε σε φορολόγηση των «ουρανοκατέβατων» όπως τα χαρακτήρισε η ΕΕ υπερκερδών των ιδιωτικών παρόχων ρεύματος στην Ελλάδα και σε δημιουργία πλαφόν σε αυτά κατευθύνεται η Ελληνική κυβέρνηση αφήνοντας την αισχροκέρδεια να καλπάζει σε βάρος της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι είναι όμηροι της αόριστης και με τα γνωστά ψιλά γράμματα «ρήτρας αναπροσαρμογής» των σχετικών συμβολαίων.
Εφόσον οι Ελληνικές κυβερνήσεις προέβησαν στην απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας έπρεπε να είχαν νομοθετήσει πλαίσιο για την αντιμετώπιση της ασυδοσίας
Αντί όλων των παραπάνω, επιλέγεται ως εύκολη λύση η τακτική χορήγησης επιδομάτων σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών, για τα οποία επαίρονται οι αρμόδιοι , λες και οι ίδιοι δεν έχουν αντίληψη της πραγματικότητας, με μόνο κριτήριο τη συνολική αποτίμηση των ληφθέντων μέτρων (κοντά στο 1,5 δις), λησμονώντας (επίτηδες) ότι δεν εντυπωσιάζει η ποσοτική τους απαρίθμηση αλλά η εφαρμογή τους, ενός προς ένα για κάθε μία μέση ελληνική οικογένεια. Και υπό το πρίσμα αυτό ορώμενα «τα μέτρα» είναι μηδαμινής ανακούφισης
Η απόφαση αυτή, φαίνεται, εκ του αποτελέσματος της (ξέφρενη ανοδική πορεία των τιμών ενέργειας) ότι λήφθηκε χωρίς προηγούμενη αιτιολογημένη, λελογισμένη οικονομετρικά, και τέλος τεχνικά υποστηριζόμενη από το επιτελείο των «αρίστων» που πλαισιώνουν τον πρωθυπουργό, ήτοι τεχνοκρατών υψηλού βεληνεκούς (οικονομολόγοι, μηχανολόγοι, μηχανικοί, νομικοί κλπ) πρόταση και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο για την επόμενη μέρα και δη υποδομές για «πράσινη ενέργεια» η οποία εσπευσμένα τώρα αναζητείται από παραγωγικές πηγές άλλων κρατών.
Η αλματώδης δε και ξέφρενη πορεία των τιμών στο ρεύμα και φυσικό αέριο έχει συμπαρασύρει στον ποταμό της και βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης για τη διατροφή των Ελλήνων, ενώ ο πληθωρισμός (συνεχής αύξηση επιπέδου τιμών μιας οικονομίας σε μία χρονική περίοδο που προκαλεί πτώση στην αγοραστική δύναμη των πολιτών) «τρέχει» με τιμή κοντά στο 8-10% γυρίζοντας τη χώρα πίσω σε ταραγμένες εποχές οι οποίες διακρινόταν από την νομισματική και κάθε άλλου είδους αστάθεια. Και όλα συμβαίνουν αυτά ενόσω υποτίθεται ότι έχουμε ισχυρό νόμισμα και ανήκουμε σε ενωμένη οικονομικά ένωση προηγμένων οικονομικά κρατών που εξασφαλίζει και αξιοπρεπή διαβίωση για τους πολίτες της
Παρά λοιπόν τις αιτιολογημένες προτάσεις έγκριτων οικονομολόγων, ότι μοναδικός τρόπος στην αντιμετώπιση του φαινομένου, έστω και μόνο στην παρούσα συγκυρία, είναι η τόνωση της κατανάλωσης, η οποία θα επιφέρει και αύξηση στα έσοδα (τυφλός κανόνας της οικονομίας) και για να γίνει αυτή θα πρέπει να μειωθεί, ο ΕΦΚ (ειδικός φόρος κατανάλωσης) καθώς και ο ΦΠΑ (φόρος επί φόρου) στα καύσιμα καθώς και στην ενέργεια και στα τρόφιμα. Δέκα οκτώ ευρωπαϊκές χώρες προέβησαν σε αυτή την μείωση των εμμέσων φόρων (σημερινή πληροφόρηση από τα ΜΜΕ) . Παρόλα ταύτα η κυβέρνηση αρνείται να πράξει αυτό επικαλούμενη δια στόματος υπουργού ανάπτυξης, ο οποίος βέβαια προέβη στην απαράδεκτη και μειωτική για την υπόληψη των Ελλήνων πολιτών προχθεσινή δήλωση του «ότι οι Ελληνες δεν κρυώνουν αλλά είναι θέμα ψυχολογίας»! ) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ενόψει της επιτήρησης στη οποία βρισκόμαστε ακόμη από την ΕΕ και χωρίς καμία περαιτέρω εξειδίκευση. Τέλος προβάλλεται η αφελής αιτιολογία ότι για τη διόγκωση του παραπάνω φαινομένου «φταίει» και ο πόλεμος!.
Ούτε σε φορολόγηση των «ουρανοκατέβατων» όπως τα χαρακτήρισε η ΕΕ υπερκερδών των ιδιωτικών παρόχων ρεύματος στην Ελλάδα και σε δημιουργία πλαφόν σε αυτά κατευθύνεται η Ελληνική κυβέρνηση αφήνοντας την αισχροκέρδεια να καλπάζει σε βάρος της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι είναι όμηροι της αόριστης και με τα γνωστά ψιλά γράμματα «ρήτρας αναπροσαρμογής» των σχετικών συμβολαίων.
Εφόσον οι Ελληνικές κυβερνήσεις προέβησαν στην απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας έπρεπε να είχαν νομοθετήσει πλαίσιο για την αντιμετώπιση της ασυδοσίας
Αντί όλων των παραπάνω, επιλέγεται ως εύκολη λύση η τακτική χορήγησης επιδομάτων σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών, για τα οποία επαίρονται οι αρμόδιοι , λες και οι ίδιοι δεν έχουν αντίληψη της πραγματικότητας, με μόνο κριτήριο τη συνολική αποτίμηση των ληφθέντων μέτρων (κοντά στο 1,5 δις), λησμονώντας (επίτηδες) ότι δεν εντυπωσιάζει η ποσοτική τους απαρίθμηση αλλά η εφαρμογή τους, ενός προς ένα για κάθε μία μέση ελληνική οικογένεια. Και υπό το πρίσμα αυτό ορώμενα «τα μέτρα» είναι μηδαμινής ανακούφισης
Ούτε
η επιδοματική πολιτική που επιλέγει η κυβέρνηση ως μέσο ανακούφισης
μεγάλης κατηγορίας πολιτών δικαιολογεί το χαρακτηριστικό της ως κράτους
με επιτελικό χαρακτήρα, αφού οι επιλογές αυτές είναι χαρακτηριστικά
γνωρίσματα παρωχημένων εποχών και αντιλήψεων Η κοινωνική πολιτική
χαρακτηρίζεται πρωτίστως από μία στοχευμένη και δίκαιη κατανομή των
φορολογικών βαρών καθώς και από μία εξαιρετικά και σταθμισθείσα εκ των
προτέρων, υπό την καθοδήγηση των πραγματικών αρίστων και όχι των
διορισμένων με τα γνωστά κριτήρια «αφοσίωσης» ενεργειακή πολιτική
Συμπέρασμα: Αν δεν έχουμε ήδη έτοιμο το σχέδιο και τις υποδομές για να υποδεχθούμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν βιαζόμαστε να κλείσουμε τις γραμμές παραγωγής μας με τα όποια μειονεκτήματα τους Στην περίπτωση αυτή ας μιλήσουμε για άγνοια και βιασύνη. Σε διαφορετική περίπτωση, μόνο για σκοπιμότητα.
Με εκτίμηση προς όλους
Συμπέρασμα: Αν δεν έχουμε ήδη έτοιμο το σχέδιο και τις υποδομές για να υποδεχθούμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν βιαζόμαστε να κλείσουμε τις γραμμές παραγωγής μας με τα όποια μειονεκτήματα τους Στην περίπτωση αυτή ας μιλήσουμε για άγνοια και βιασύνη. Σε διαφορετική περίπτωση, μόνο για σκοπιμότητα.
Με εκτίμηση προς όλους
Χαράλαμπος Χρ. Μπρουσκέλης
Δικηγόρος τ. πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κατερίνης
