της Φανούλας Αργυρού
Ερευνήτρια/Δημοσιογράφος
Στις 3.4.2022 είχα γράψει προκαταβολικώς δύο παραπολιτικά στην «Σημερινή» για την ομιλία Ζελένσκι στις Βουλές Αθήνας και Λευκωσίας και δεν φαίνεται να έπεσα έξω στο αποτέλεσμα.
Μίλησε αλλά...
δεν είπε τίποτα για την Κύπρο. Δουλειά και στόχος του Ζελένσκι όμως, αυστηρώς ομιλούντες, δεν ήταν να προβάλει το δικό μας πρόβλημα και τις δύο τουρκικές εισβολές που συνεχίζονται αλλά την ρωσική εισβολή στη δική του χώρα. Συμφωνώ ότι από σεβασμό όφειλε να αναφέρει και δύο λόγια για το δικό μας δράμα, δεν το έκανε γιατί έχει συμφέροντα με τον δικό μας εισβολέα.
(Τα εμπλεκόμενα συμφέροντα κατά τον αείμνηστο Β. Λυσσαρίδη). Γι΄αυτό όμως φέρουν ευθύνες οι δικοί μας, που δεν προνόησαν να συνεννοηθούν ανάλογα αλλιώς να μην δεχόντουσαν να μιλήσει. Να ακυρωνόταν η παράσταση! Να μιλούσε πρώτη η Πρόεδρος της δικής μας Βουλής και μετά ο ίδιος. Αυτών λεχθέντων δεν δικαιολογούνται οι Ουκρανοί να «κλείσουν» τα μικρόφωνα στην ομιλία της Προέδρου της ΚΒ. Αγένεια, απρέπεια και αγνωμοσύνη για τη βοήθεια που η ημικατεχόμενη ΚΔ προσφέρει στο σπαραζόμενο ουκρανικό λαό. Ούτε η κα Νούλαντ μίλησε για εισβολές και από πάνω «αναγνώρισε» και τον παράνομο στα κατεχόμενα και δεν φαίνεται να ενόχλησε στο βαθμό που ενόχλησε ο Ζελένσκι…
Το φιάσκο αυτό υπογραμμίζει ακόμα μια φορά τις υποκρισίες μας και τις απαιτήσεις μας από ξένους, και θυμίζει και «μειοδοσίες» μας προτού καν ξεκινήσει η πρώτη τουρκική εισβολή.
Γι΄αυτό ας πάμε λίγο πίσω. Ξεκινώντας από το αναξιόπιστο «Πόρισμα Φακέλου Κύπρου» της Κυπριακής Βουλής για το οποίο ξοδεύθηκαν χιλιάδες λίρες…
Ο Μακάριος είδε την τουρκική αντιπροσωπεία ευχαρίστησε την Τουρκία
Μεταξύ πολλών ανακριβειών, ελλείψεων, επιλεκτικών αναφορών και επιλεγμένου στόχου και το χειρότερο, χρήση πλαστών και κλεμμένων εγγράφων, στη σελίδα 368 αναφέρει «…δεν ευσταθεί η πληροφορία ότι πριν από την εισβολή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε γευματίσει στο Λονδίνο με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπ. Ετζεβίτ…»
Ναι μεν ο Μακάριος δεν είδε τον Ετσεβίτ στο Λονδίνο στις 17.7.74, μετά τις ιστορικές συναντήσεις και ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΙΣ του με τους σωτήρες του, Βρετανό Πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν. ΄Ότι θα κατηγορούσε την Ελλάδα στην ομιλία του στον ΟΗΕ ως εισβολέα και ότι έδωσε την «συγκατάθεση/έγκρισή του» στον Κάλλαχαν να συνεργαστεί με τον Ετσεβίτ – βλέπε εισβολή! (για τις οποίες τίποτα δεν αναφέρει το εν λόγω «Πόρισμα»). Αλλά, με εντολές Ετσεβίτ είδε τους αντιπροσώπους ΤΟΥ, την τουρκική αντιπροσωπεία στην Νέα Υόρκη πριν την ομιλία του στον ΟΗΕ στις 19.7.74!
Στις 12 Ιουλίου 1993 η «Σημερινή» δημοσίευσε αποκαλυπτικό κείμενο από « Το συγκλονιστικό παρασκήνιο της εισβολής» του FarukAhmetBarutçu, υπεύθυνου των Κυπριακών Υποθέσεων του τουρκικού ΥΠΕΞ το 1974. Ο Barutçu αποκάλυψεότι με εντολή του Ετσεβίτ μόλις έφθασαν στο Λονδίνο, επικοινώνησε με την αντιπροσωπεία τους στον ΟΗΕ και ζήτησε να ερχόντουσαν σε επαφή με το Μακάριο προτού μιλήσει, για να τον έπειθαν να μην καταφερόταν εναντίον της Τουρκίας. «Η συνάντηση έγινε και ο Μακάριος παρακάλεσε τη τουρκική αντιπροσωπία να διαβιβάσει τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και υποχρέωσής του.. Έβλεπε την Τουρκία σαν δύναμη σωτηρίας. Έπρεπε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την αδυναμία του, πράγμα που έγινε», έγραψε ο Barutçu… Και πρόσθεσε:
«Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν θετική ως προς την εγκυρότητα της Συνθήκης Εγγυήσεως. Μέχρι τότε ο Μακάριος απέρριπτε τη Συνθήκη Εγγυήσεως υποστηρίζοντας ότι οι πρόνοιές της είναι αντίθετες προς τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Με τη στάση του αναγνώριζε την ισχύ μιας συνθήκης, την οποία ως πριν από λίγο απέρριπτε..» Και αυτά γιατί ο Μακάριος είχε την ψευδαίσθηση ότι ο Ετσεβίτ ως εγγυήτρια δύναμη θα τον αποκαθιστούσε ως Πρόεδρο!… Και το τίμημα…
Άκρως μυστική συνάντηση PeterRamsbotham/Κληρίδη
Στο προηγούμενο μου άρθρο «Ιάκωβος Πατάτσος, ΕμινέΝεβζάτ και προστατευόμενοι» είχα αναφέρει μια περίπτωση «προστατευόμενου» των Βρετανών. Αυτός ήταν ο μ. Γλαύκος Κληρίδης.
Η άκρως μυστική και αστραπιαία επαφή με τον Γλαύκο Κληρίδη που είχε ο Βρετανός Πρέσβης στην Ουάσιγκτον PeterRamsbotham στη Λευκωσία 19.7.1974 -παραμονές της πρώτης τουρκικής εισβολής και ενώ μιλούσε ο Μακάριος στον ΟΗΕ- κρατήθηκε απόρρητη για λόγους προσωπικής ασφάλειας του Κληρίδη μέχρι και ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Αποδεσμεύθηκε στις 30.12.2014 με απόφαση 10.1.2006. Ο Γλ. Κληρίδης πέθανε στις 15.11.2013. Σκοπός της επαφής, να πάρει την γνώμη Κληρίδη για την εισβολή που έμελλε να ξεκινήσει…
Από τα πρακτικά:
Ο Βρετανός του ανέφερε μεταξύ άλλων τις συνομιλίες μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας (δηλαδή τη συνεννόησή τους για εισβολή) και πως οτιδήποτε και να συνέβαινε στην Κύπρο, η απάντηση θα βρισκόταν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Ο Κληρίδης συμφώνησε πλήρως. Τώρα πρέπει να γίνουν παραχωρήσεις (είπε) από αμφότερες τις πλευρές, Αθήνα και Άγκυρα. Οι Έλληνες πρέπει τώρα να αντιληφθούν ότι η Αθήνα πρέπει να δώσει κάτι στους Τούρκους, για να γλυτώσουν το γόητρο των Τούρκων για κάτι που ευθύνεται η Αθήνα… Η ανάληψη της εξουσίας από τον Σαμψών ήταν παραβίαση του συντάγματος του 1960.
Ο Κληρίδης πιστεύει ότι ο Μακάριος δεν μπορεί να επιστρέψει χωρίς εξωτερική παρέμβαση και δεν πρέπει να επιστρέψει είτε ως πρόεδρος είτε ως αρχιεπίσκοπος. Το έπαιξε ευκαιριακά (opportunistically) για να πάρει υποστήριξη από τους αριστερούς και τους κομμουνιστές.
Αποκαλύφθηκε τώρα ότι είχε πάρει και κρύψει μεγάλες ποσότητες οπλισμού παράνομα, σε συνεργασία με τη Τσεχοσλοβακία και αναμφίβολα τη Σοβιετική Ένωση καθώς και άτομα που τον περιστοίχιζαν με πολιτικές σκέψεις. Η έντονη σοβιετική υποστήριξη προς αυτόν από την ημέρα του πραξικοπήματος, ήταν ακόμα ένα θέμα. Αν επιστρέψει θα βασίζεται ακόμα περισσότερο εις ανατολάς…
Ο Κληρίδης είπε ότι η απομάκρυνση του Σαμψών μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση των Αθηνών. Οι υπόλοιποι δε χρειάζεται να απομακρυνθούν. Εσωτερικώς η συνταγματική τάξη μπορούσε να αποκατασταθεί με απόφαση της Βουλής… Ρεαλιστικά, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι οι Τούρκοι θα θέλουν να καλυτερεύσουν τη θέση των Τουρκοκυπρίων. Αν ήταν Τούρκος, σίγουρα θα ήθελε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία με το πραξικόπημα.
Του είπα ότι οι απόψεις του θα ληφθούν υπόψη από τον υπουργό (προφανώς τον Βρετανό JamesCallaghan) και τον JoeSisco, και θα έκανα σίγουρο ότι θα μείνουν εμπιστευτικές… Του είπα ότι τον επισκέφθηκα με εξουσιοδότηση του υπουργού, ότι εκτιμούνται οι απόψεις του και ότι θέλουμε να κρατήσουμε επαφή. Είπε ότι και ο ίδιος το επιθυμεί και θα είναι διαθέσιμος στο σπίτι του…»
Σχόλιο πρέσβη: «Σίγουρα και εφόσον είναι ο δεύτερος στη σειρά, οι απόψεις του Κληρίδη εξυπηρετούν τον ίδιο παρόλο που υπό τις παρούσες συνθήκες, πολλοί παρατηρητές θα έφθαναν στα ίδια συμπεράσματα…»(O πρέσβης PeterRamsbotham υπηρετήσει και ως ΄Υπ. Αρμοστής στην Κύπρο το 1969- 1971 αλλά ήταν και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙ5) για μακρό χρονικό διάστημα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από τον Απρίλιο του 1941, στα Βαλκάνια, τις χώρες της Βαλτικής, αντικατασκοπεία κτλ….)
(Τα εμπλεκόμενα συμφέροντα κατά τον αείμνηστο Β. Λυσσαρίδη). Γι΄αυτό όμως φέρουν ευθύνες οι δικοί μας, που δεν προνόησαν να συνεννοηθούν ανάλογα αλλιώς να μην δεχόντουσαν να μιλήσει. Να ακυρωνόταν η παράσταση! Να μιλούσε πρώτη η Πρόεδρος της δικής μας Βουλής και μετά ο ίδιος. Αυτών λεχθέντων δεν δικαιολογούνται οι Ουκρανοί να «κλείσουν» τα μικρόφωνα στην ομιλία της Προέδρου της ΚΒ. Αγένεια, απρέπεια και αγνωμοσύνη για τη βοήθεια που η ημικατεχόμενη ΚΔ προσφέρει στο σπαραζόμενο ουκρανικό λαό. Ούτε η κα Νούλαντ μίλησε για εισβολές και από πάνω «αναγνώρισε» και τον παράνομο στα κατεχόμενα και δεν φαίνεται να ενόχλησε στο βαθμό που ενόχλησε ο Ζελένσκι…
Το φιάσκο αυτό υπογραμμίζει ακόμα μια φορά τις υποκρισίες μας και τις απαιτήσεις μας από ξένους, και θυμίζει και «μειοδοσίες» μας προτού καν ξεκινήσει η πρώτη τουρκική εισβολή.
Γι΄αυτό ας πάμε λίγο πίσω. Ξεκινώντας από το αναξιόπιστο «Πόρισμα Φακέλου Κύπρου» της Κυπριακής Βουλής για το οποίο ξοδεύθηκαν χιλιάδες λίρες…
Ο Μακάριος είδε την τουρκική αντιπροσωπεία ευχαρίστησε την Τουρκία
Μεταξύ πολλών ανακριβειών, ελλείψεων, επιλεκτικών αναφορών και επιλεγμένου στόχου και το χειρότερο, χρήση πλαστών και κλεμμένων εγγράφων, στη σελίδα 368 αναφέρει «…δεν ευσταθεί η πληροφορία ότι πριν από την εισβολή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε γευματίσει στο Λονδίνο με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπ. Ετζεβίτ…»
Ναι μεν ο Μακάριος δεν είδε τον Ετσεβίτ στο Λονδίνο στις 17.7.74, μετά τις ιστορικές συναντήσεις και ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΙΣ του με τους σωτήρες του, Βρετανό Πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν. ΄Ότι θα κατηγορούσε την Ελλάδα στην ομιλία του στον ΟΗΕ ως εισβολέα και ότι έδωσε την «συγκατάθεση/έγκρισή του» στον Κάλλαχαν να συνεργαστεί με τον Ετσεβίτ – βλέπε εισβολή! (για τις οποίες τίποτα δεν αναφέρει το εν λόγω «Πόρισμα»). Αλλά, με εντολές Ετσεβίτ είδε τους αντιπροσώπους ΤΟΥ, την τουρκική αντιπροσωπεία στην Νέα Υόρκη πριν την ομιλία του στον ΟΗΕ στις 19.7.74!
Στις 12 Ιουλίου 1993 η «Σημερινή» δημοσίευσε αποκαλυπτικό κείμενο από « Το συγκλονιστικό παρασκήνιο της εισβολής» του FarukAhmetBarutçu, υπεύθυνου των Κυπριακών Υποθέσεων του τουρκικού ΥΠΕΞ το 1974. Ο Barutçu αποκάλυψεότι με εντολή του Ετσεβίτ μόλις έφθασαν στο Λονδίνο, επικοινώνησε με την αντιπροσωπεία τους στον ΟΗΕ και ζήτησε να ερχόντουσαν σε επαφή με το Μακάριο προτού μιλήσει, για να τον έπειθαν να μην καταφερόταν εναντίον της Τουρκίας. «Η συνάντηση έγινε και ο Μακάριος παρακάλεσε τη τουρκική αντιπροσωπία να διαβιβάσει τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και υποχρέωσής του.. Έβλεπε την Τουρκία σαν δύναμη σωτηρίας. Έπρεπε λοιπόν να εκμεταλλευτούμε την αδυναμία του, πράγμα που έγινε», έγραψε ο Barutçu… Και πρόσθεσε:
«Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν θετική ως προς την εγκυρότητα της Συνθήκης Εγγυήσεως. Μέχρι τότε ο Μακάριος απέρριπτε τη Συνθήκη Εγγυήσεως υποστηρίζοντας ότι οι πρόνοιές της είναι αντίθετες προς τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Με τη στάση του αναγνώριζε την ισχύ μιας συνθήκης, την οποία ως πριν από λίγο απέρριπτε..» Και αυτά γιατί ο Μακάριος είχε την ψευδαίσθηση ότι ο Ετσεβίτ ως εγγυήτρια δύναμη θα τον αποκαθιστούσε ως Πρόεδρο!… Και το τίμημα…
Άκρως μυστική συνάντηση PeterRamsbotham/Κληρίδη
Στο προηγούμενο μου άρθρο «Ιάκωβος Πατάτσος, ΕμινέΝεβζάτ και προστατευόμενοι» είχα αναφέρει μια περίπτωση «προστατευόμενου» των Βρετανών. Αυτός ήταν ο μ. Γλαύκος Κληρίδης.
Η άκρως μυστική και αστραπιαία επαφή με τον Γλαύκο Κληρίδη που είχε ο Βρετανός Πρέσβης στην Ουάσιγκτον PeterRamsbotham στη Λευκωσία 19.7.1974 -παραμονές της πρώτης τουρκικής εισβολής και ενώ μιλούσε ο Μακάριος στον ΟΗΕ- κρατήθηκε απόρρητη για λόγους προσωπικής ασφάλειας του Κληρίδη μέχρι και ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Αποδεσμεύθηκε στις 30.12.2014 με απόφαση 10.1.2006. Ο Γλ. Κληρίδης πέθανε στις 15.11.2013. Σκοπός της επαφής, να πάρει την γνώμη Κληρίδη για την εισβολή που έμελλε να ξεκινήσει…
Από τα πρακτικά:
Ο Βρετανός του ανέφερε μεταξύ άλλων τις συνομιλίες μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας (δηλαδή τη συνεννόησή τους για εισβολή) και πως οτιδήποτε και να συνέβαινε στην Κύπρο, η απάντηση θα βρισκόταν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Ο Κληρίδης συμφώνησε πλήρως. Τώρα πρέπει να γίνουν παραχωρήσεις (είπε) από αμφότερες τις πλευρές, Αθήνα και Άγκυρα. Οι Έλληνες πρέπει τώρα να αντιληφθούν ότι η Αθήνα πρέπει να δώσει κάτι στους Τούρκους, για να γλυτώσουν το γόητρο των Τούρκων για κάτι που ευθύνεται η Αθήνα… Η ανάληψη της εξουσίας από τον Σαμψών ήταν παραβίαση του συντάγματος του 1960.
Ο Κληρίδης πιστεύει ότι ο Μακάριος δεν μπορεί να επιστρέψει χωρίς εξωτερική παρέμβαση και δεν πρέπει να επιστρέψει είτε ως πρόεδρος είτε ως αρχιεπίσκοπος. Το έπαιξε ευκαιριακά (opportunistically) για να πάρει υποστήριξη από τους αριστερούς και τους κομμουνιστές.
Αποκαλύφθηκε τώρα ότι είχε πάρει και κρύψει μεγάλες ποσότητες οπλισμού παράνομα, σε συνεργασία με τη Τσεχοσλοβακία και αναμφίβολα τη Σοβιετική Ένωση καθώς και άτομα που τον περιστοίχιζαν με πολιτικές σκέψεις. Η έντονη σοβιετική υποστήριξη προς αυτόν από την ημέρα του πραξικοπήματος, ήταν ακόμα ένα θέμα. Αν επιστρέψει θα βασίζεται ακόμα περισσότερο εις ανατολάς…
Ο Κληρίδης είπε ότι η απομάκρυνση του Σαμψών μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση των Αθηνών. Οι υπόλοιποι δε χρειάζεται να απομακρυνθούν. Εσωτερικώς η συνταγματική τάξη μπορούσε να αποκατασταθεί με απόφαση της Βουλής… Ρεαλιστικά, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι οι Τούρκοι θα θέλουν να καλυτερεύσουν τη θέση των Τουρκοκυπρίων. Αν ήταν Τούρκος, σίγουρα θα ήθελε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία με το πραξικόπημα.
Του είπα ότι οι απόψεις του θα ληφθούν υπόψη από τον υπουργό (προφανώς τον Βρετανό JamesCallaghan) και τον JoeSisco, και θα έκανα σίγουρο ότι θα μείνουν εμπιστευτικές… Του είπα ότι τον επισκέφθηκα με εξουσιοδότηση του υπουργού, ότι εκτιμούνται οι απόψεις του και ότι θέλουμε να κρατήσουμε επαφή. Είπε ότι και ο ίδιος το επιθυμεί και θα είναι διαθέσιμος στο σπίτι του…»
Σχόλιο πρέσβη: «Σίγουρα και εφόσον είναι ο δεύτερος στη σειρά, οι απόψεις του Κληρίδη εξυπηρετούν τον ίδιο παρόλο που υπό τις παρούσες συνθήκες, πολλοί παρατηρητές θα έφθαναν στα ίδια συμπεράσματα…»(O πρέσβης PeterRamsbotham υπηρετήσει και ως ΄Υπ. Αρμοστής στην Κύπρο το 1969- 1971 αλλά ήταν και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙ5) για μακρό χρονικό διάστημα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από τον Απρίλιο του 1941, στα Βαλκάνια, τις χώρες της Βαλτικής, αντικατασκοπεία κτλ….)
Ο Γλ. Κληρίδης επιλέχθηκε από το Φόρειν ΄Οφις στις 16 Αυγούστου 1974 ως ο άνθρωπός τους για προώθηση της βρετανο-τουρκικής Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας, την οποία το 1975 δέχθηκε και ο Μακάριος. Δεν το έλεγε δημόσια και είχε ζητήσει από τον Ρ. Ντενκτάς να μην αναφέρεται η λέξη διζωνική στην συνεννόηση τους της 12ης Φεβρουαρίου 1977 (κατευθυντήριες γραμμές) για να προετοίμαζε το λαό του… Μετάνιωσε, λένε μετά που έδωσε και διζωνικό χάρτη στη Βιέννη τέλος Μαρτίου 1977 και οι Τούρκοι δεν έδωσαν και το μαράζι της ανικανότητας και επιπολαιότητάς του τον πήρε στο τάφο… Αλήθειες που υποκριτικά κάποιοι μετά από 48 χρόνια παιδεύονται να μην ακούγονται, αλλά βρίσκονται ελεύθερες στα βρετανικά αρχεία…
Κατά τα άλλα, αποκορύφωμα υποκρισίας, τα λεγόμενα ΜΟΕ Κασουλίδη/Αναστασιάδη για αναγνώριση όταν απαιτούν από τον κάθε ξένο να μιλά για εισβολή!!!
(Πηγή Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και Αρχείο ΟΗΕ – βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).
Κατά τα άλλα, αποκορύφωμα υποκρισίας, τα λεγόμενα ΜΟΕ Κασουλίδη/Αναστασιάδη για αναγνώριση όταν απαιτούν από τον κάθε ξένο να μιλά για εισβολή!!!
(Πηγή Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και Αρχείο ΟΗΕ – βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/Δημοσιογράφος
