Νίκος Καραχάλιος.
πρ. Γραμματέας Σχεδιασμού
και Προγράμματος ΝΔ.
Οι τελευταίες δέκα ημέρες ήταν σημαντικές για τη πορεία της Νέας Δημοκρατίας, γιατί έλαβε χώρα...
το 14ο Συνέδριό της όπου κορυφαία στελέχη της –με πρώτο τον πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά τοποθετήθηκαν επί του παρόντος και του μέλλοντος της Παρατάξεως. Δις εξάλλου τοποθετήθηκε και ο νυν Πρόεδρός της και Πρόεδρος της Κυβερνήσεως, ο Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης, ο οποίος και με τις πράξεις του, καθώς από τον Ιούλιο του 2019, 1.000 ολόκληρες ημέρες τώρα, έχει και την βαριά ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου εν μέσω αλλεπάλληλων συμπληρωματικών, δυστυχώς επιζήμιων κρίσεων.
Την Τετάρτη 1 Ιουνίου δε, σε εκδήλωση της ιστορικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή», στο Μέγαρο Μουσικής, θα τοποθετηθεί και ο μοναδικός εν ενεργεία σε top level εκπρόσωπος το Καραμανλισμού εφ’ όλης της ύλης. Θέμα: «Ελλάδα και Ευρώπη στη δίνη μεγάλων αλλαγών». Θα είμαστε όλοι εκεί! Ως τότε όμως, καλό είναι να συνεχιστεί ο άτυπος διάλογος που ξεκίνησε για το «Ποιά ΝΔ θέλουμε».
Σκοπός της παρούσας παρεμβάσεως δεν είναι να ρίξει «λάδι στη φωτιά», που κατά μερίδα του τύπου άναψε η ορθότατα τοποθέτηση του κ. Σαμαρά, δια «διευκρινίσεων» ή «ερμηνειών». Άλλωστε, ουδείς το δικαιούται, αφού ο εκ Μεσσήνης προερχόμενος πολιτικός δεν μπορούσε να γίνει σαφέστερος.
Στόχος δικός μας είναι να αποκαταστήσουμε μια σειρά από αλήθειες ή αφώτιστα σημεία σε σχέση με τη σημερινή μετεξέλιξη της ΝΔ, αλλά και να λύσουμε όσες απορίες μπορούμε σχετικά με μείζονα ερωτήματα που προκάλεσαν κάποια δημοσιεύματα έγκριτων αναλυτών, ένα εκ των οποίων του Μανώλη Κοττάκη, πρωτοσέλιδο στην πιο σοβαρή εφημερίδα της Παρατάξεως, την ΕΣΤΙΑ, (φύλλο Τετάρτης 11.5.22), και ένα δεύτερο του πολύπειρου Γιώργου Λακόπουλου στο anoixtoparathyro (10.5.22).
Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης με τους φίλους μου, σηκώνω το γάντι που ρίχνουν τόσο για το παρασκήνιο της εσωκομματικής εκλογής του 2016, όσο και για το μέλλον του «Καραμανλισμού χωρίς Καραμανλή». Με τη σειρά μου θα προσπαθήσω να φωτίσω κάποια από τα γεγονότα της εποχής που γνωρίζω, αλλά και με ένα σύντομο υστερόγραφο να απαντήσω στο ζήτημα της Καραμανλικής συνέχειας αφού οτιδήποτε μακροσκελέστερο θα ήταν ασέβεια εν τη αναμονή της τοποθετήσεων του πιο αγαπημένου Προέδρου των Νεοδημοκρατών.
Το 2000 της Νοθείας!
Ως βασικός συνεργάτης του πρώην Προέδρου της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη διαπίστωσα ιδίοις όμασι κάποια πράγματα, τα οποία οφείλω να παραθέσω στο δημόσιο διάλογο. Όμως σεβόμενος τη μακρά ιστορία μας, θα έπαιρνα την πρωτοβουλία να επεκτείνω το χρονικό πλαίσιο αναφοράς καθότι και αυτό το πρόβλημα έχει βαθύτερες μαυροπράσινες ρίζες…
Θα αναφερόμουν λοιπόν και σε ένα δεύτερο κείμενο του Μανώλη στην ΕΣΤΙΑ (21.2.19) με τίτλο «Ποιό ’61; Το 2000 της Νοθείας!». Δεν θέλω διά της ευρύτητας να «ρίξω τη μπάλα στην κερκίδα», κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά να διαφωτίσω έτι περαιτέρω τους φίλους, τους ψηφοφόρους και τους οπαδούς της ΝΔ -και όχι μόνο- για τα τεκταινόμενα όχι μόνο στο γαλάζιο, αλλά και στο «αντίπαλο;» πράσινο στρατόπεδο…
Δηλώνω ευθαρσώς λοιπόν πως σε βάρος της ΝΔ διεξήχθησαν «νοθεία» και «νοθομεθόδευση». Η πρώτη η νοθεία του 2000 αφορούσε το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών και τη μετατροπή της βέβαιης νίκης του Κώστα Καραμανλή σε -προσωρινή- ήττα και η δεύτερη, η «νοθομεθόδευση» του 2015-16 αφορούσε το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών και την πάση θυσία «άρνηση της νίκης» στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη τον Νοέμβριο του ’15. Τα γιατί είναι πολιτικά και χωρούν πολλαπλών αναλύσεων. Τα πώς είναι τεχνολογικά και εξαιρετικά δύσκολο να αποδειχθούν σήμερα. Το τί σημαίνουν και τί επέφεραν στη ΝΔ και τον τόπο, το ξέρουν όλοι πια οι Έλληνες και μάλλον χτυπάνε το κεφάλι τους.
Το ποιοί μεθοδονόθευσαν τις πολιτικές απρέπειες ήταν και τότε σαφές και γίνεται σαφέστερο σήμερα μέρα με την ημέρα, καθώς και τις δύο φορές εμπλεκόμενο και ωφελημένο ήταν το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες που το στήριζαν και το στηρίζουν. Αυτοί που ο Κώστας Καραμανλής αποκαλούσε στις ομιλίες του «Σύστημα Σημίτη». Αυτοί που εγώ αναφερόμενος σε μια off the record αποστροφή του σε συνάντηση βουλευτών στον Μπαϊρακτάρη, αποκάλεσα με το βιβλίο μου «Νταβατζήδες» (Αθήνα 2021, Εκδόσεις Ινφογνώμων).
Είναι οι ίδιοι που το 1993 έριξαν την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ο Επίτιμος είχε -πρώτος αυτός- κατονομάσει ως «Διαπλοκή». Αυτοί και οι νεότερες εκδοχές τους «εν σώματος» οι οποίοι λειτούργησαν -όχι παραδόξως- ως «εκλογικός μοχλός» για τη μεθοδευμένη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το ’16. Ίδιοι οι «δράστες» [Σημιτικό ΠΑΣΟΚ και πολιτικές παραφυάδες του τύπου ΠΟΤΑΜΙ –(αθώος του αίματος Σταύρος Θεοδωράκης / τον «έπαιξαν» -όπως λένε στην Κρήτη…- και αυτόν!], ίδιο το εμφανές «θύμα», η Νέα Δημοκρατία, αλλά και το άυλο, η ίδια η Δημοκρατία και η Ελλάδα.
Ξεκινάμε από τα «γιατί». Πρώτα τα μεγάλα και τα αυτονόητα: στο Νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου, το σύνορο της Ευρώπης με την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική δεσπόζει γεωγραφικά μια μικρή, αλλά κάποτε υπερήφανη χώρα μόλις 11.000.000 κατοίκων. Μετά τις πλανητικές περιπέτειες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου δεν είναι καθόλου τυχαίο -αλλά όχι της παρούσης- ότι είμαστε μια από τις ελάχιστες χώρες που ενεπλάκη στα Κανδιανά δίκρανα και ενός αιματηρού 4ετή Εμφυλίου Πολέμου (’45-’49) και μιας σκληρής 7ετούς Δικτατορίας (’67-’74).
Στο ενδιάμεσο διάστημα (’50-’67) είχε την τύχη να αναδειχθεί και να κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή η φιγούρα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η οκταετία της πρώτης του Πρωθυπουργίας (1955-63) οδήγησε στο ελληνικό οικονομικό θαύμα που συνδύασε την εκβιομηχάνιση με κοινωνικές τομές, όπως το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Η Μεταπολίτευση και η 3η Ελληνική Δημοκρατία φέρουν επίσης τη σφραγίδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος όχι μόνο αποκατέστησε με την 7ετή διακυβέρνηση της νεοσυσταθείσας τότε ΝΔ την κανονικότητα και την πολιτική και κοινωνική συμφιλίωση (νομιμοποίηση του ΚΚΕ, δια δημοψηφίσματος Πολιτειακή αλλαγή), αλλά οδήγησε και τη χώρα με ασφάλεια στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια, μέσω της συμμετοχής στην τότε ΕΟΚ. Την έκανε δηλαδή μέλος της Δύσης -εξ ου και το «ανήκομεν»- όχι μόνο πολιτισμικό, αλλά και πολιτικοοινομικό θεσμικά ισότιμο εταίρο της Ευρώπης.
Ας κρατήσουμε σε αυτό το σημείο τη λέξη «ισότιμο». Το πρόβλημα που δημιουργούσε εκ συστάσεως της ΝΔ ήταν όχι τόσο ο Ριζοσπαστικός Φιλελευθερισμός -καταστατικά κατοχυρωμένος- αλλά η πρόταξη εθνικού και κοινωνικού συμφέροντος του Παραταξιακού και βέβαια ιδιοτελούς προσωπικού. Αυτό διαφοροποιεί διαχρονικά τη ΝΔ από τα άλλα κόμματα εξουσίας , αλλά και επί των αρχών αλλοιωμένη σημερινή διοικούσα ομάδα της.
Κάποιοι -νεώτεροι- θα πουν: «λόγια». Και όμως ήταν και είναι λόγια που έγιναν πράξεις και γι’ αυτό και πολεμήθηκαν σκληρά και πληρώθηκαν. Όταν το διεθνές σύστημα και τα ντόπια μεγαλοσυμφέροντα αντιλήφθηκαν πως οι Καραμανλήδες και οι υποστηρικτές / συνεχιστές τους εννοούν αυτά που λένε, θεωρήθηκαν «ανεξαρτητοι», «επικίνδυνοι», «υπερήφανοι», «αδέσμευτοι»: «απρόβλεπτοι», «πατριώτες» = «αναξιόπιστοι. Το «εθνικό συμφέρον» που προτάσσουμε εμείς προσκρούει μετωπικά στην αχαλίνωτη παγκοσμιοποίηση και την αταυτοτική διεθνοποίηση. Το «κοινωνικό συμφέρον» προσκρούει στις ανεξέλεγκτες αγορές και τον καζινοκαπιταλισμό.
Η πρόταξη της ατομικής ελευθερίας που έχει ως πυρήνα της τον άνθρωπο (και όχι το άτομο), σημείο αναφοράς της την Ελληνίδα, τον Έλληνα και την οικογένειά του και γνώμονα άσκησης της πολιτικής την κοινωνική ευημερία, δεν βρίσκει καθόλου σύμφωνους τους εκφραστές της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που προωθούν εμμονικά τον υπερδικαιωματισμό (Βλ. προώθηση υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια). Το πρόβλημά τους στη νέα αποχή απέκτησε νέο πρόσωπο, δυναμικό με το ίδιο ονοματεπώνυμο Κώστας Καραμανλής.
Γι’ αυτό όταν το 2000 ερχόταν με ορμή ο νεότερος ηγέτης μιας Παράταξης που θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους μετά από τη Σημιτική 7ετία της Νέας Διαπλοκής και Διαφθοράς, έπρεπε πάση θυσία να ανακοπεί η πορεία του… Πώς; Με τη νοθεία του 2000: χρειάστηκε ένα σχέδιο σύνθετο, πολυδάπανο, με εκτελεστές και ωφελημένους τους υπόδικους υπουργούς του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ, των Σκανδάλων του Χρηματιστηρίου και των Εξοπλιστικών.
α) 16 δισεκατομμύρια μοιράστηκαν αφειδώς στα κανάλια των Νταβατζήδων β) Πληρωμές -και τότε- από τα μαύρα ταμεία της γερμανικής πολυεθνικής SIEMENS (μεταξύ άλλων) γ) και αλλοίωση του εκλογικού σώματος με αθρόες μετακινήσεις παρατύπως ελληνοποιημένων ψηφοφόρων (ως ομογενών) από τα βάθη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Ουκρανία, Τσετσενία, Γεωργία, κ.ά.).
Η «διαφορά» της μιας (1) μονάδας, κάτι λιγότερο από 70.000 ψήφοι, (ουσιαστικά 35.000 αρκούσαν + ή, για να αλλάξει το αποτέλεσμα) καταμετρήθηκε μεν επισήμως από το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά τα ερωτήματα παραμένουν:
1. Ποιά computer χρησιμοποιεί διαχρονικά το ΥΠΕΣ στις εκλογικές διαδικασίες; 2. Ποιά εταιρία πληρώνεται για να «προσφέρει» λογισμικό της καταμέτρησης; 3. Από ποιά nods – mega servers περνάνε τελικά οι ψήφοι που ρίχνουν ως χάρτινα κομφετί στις κάλπες οι αδαείς ψηφοφόροι; 4. Πώς μετατρέπονται τα «χάρτινα» ψηφοδέλτια σε «ηλεκτρονικά» αποτελέσματα; 5. Ποιά τράπεζα διασυνδέει όλα τα παραπάνω συστήματα; Κρατείστε τα πέντε αυτά ερωτήματα και συνεχίζουμε… «ΤΑ ΝΕΑ» (που ποτέ δεν είχαν συμφιλιωθεί με την ιδέα της επικράτησης ενός ακόμη Καραμανλή) τοποθετήθηκαν στις 9 Απριλίου με πρωτοσέλιδο άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη, που ζητούσε τα ρέστα από το καθεστώς Σημίτη!
Όταν κατά τις 10 το βράδυ το αποτέλεσμα «άλλαξε» αιφνιδίως, πολτοποιήθηκαν και οι εφημερίδες. Έχουν κρατηθεί αντίγραφα; Μπορεί… Ο Τάσος Παππάς αναρωτιέται σε άρθρο του στην Ef.Syn «Τϊ συνέβη στις εκλογές του2000;» και ο Αντώνης Καρακούσης στη «Μετέωρη Χώρα» (Εστία, Αθήνα, 2006) αναφέρεται στο χυδαίο μετεκλογικό γλέντι των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών στο Sea Satin, της Μυκόνου, όπου γνωστός χρεωκοπημένος σήμερα εκδότης περιοδικών -και διαχρονικός φίλος- (κατασκεύασμα λένε κάποιοι) του σκοτεινού και του ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ, έπαιζε το ρόλο του DJ, ενώ αυτοί μεθυσμένοι πετούσαν ψητές τσιπούρες (!) ο ένας στον άλλον…
Μια διαρκής προσπάθεια υπονόμευσης
Ο tempora, o mores! Γιατί; Γιατί το «Πάρτι» των προμηθειών θα συνεχιζόταν ανεμπόδιστο για άλλη μια 4ετία… Τι ακολούθησε μετά; Το 2004 και η νίκη του Κώστα Καραμανλή με 45,36% και 3.500.000 ψήφους; Τί ακολούθησε; Μια διαρκής επί 5ετία προσπάθεια υπονόμευσης και εντέλει ανατροπής του με κορυφαίες στιγμές:
1) Τον αιφνίδιο θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας / Πτώση ΣΙΝΟΥΚ στο Άγιο Όρος. 2) Τον θάνατο του εθνεγέρτη Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου από αυτοάνοσο. 3) Τις παρακολουθήσεις του ίδιου του Καραμανλή, ημών των άμεσων συνεργατών του και όλου του Υπουργικού Συμβουλίου από τη Vodafone και την αυτοκτονία (;),του δύστυχου συνεργάτη της Κώστα Τσαλικίδη στα 39 του χρόνια. 9 4) Τις φωτιές του 2007, που αφού με στρατηγική υποβοήθηση Τούρκων «δασοκομμάντος» έκαψαν τη Δυτική Ελλάδα, αλλά δεν στέρησαν τον Καραμανλή από την οριακή επανεκλογή. 5) Τα Δεκεμβριανά του 2008. 6) Το Βατοπέδι του2008-09, που αφού μας απασχόλησε για 9 μήνες, δεν αποδείχθηκε ως κεντρικά κατευθυνόμενο σκάνδαλο. 7) Την ΕΛΣΤΑΤ του κυρίου Γεωργίου και την παραποίηση των στοιχείων της εθνικής οικονομίας για να μας δέσουν με τα Μνημόνια.
Αυτή η 7άδα «συμβάντων» ήταν η απάντηση στη δραματική μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων [θυμίζουμε την άρνηση παραλαβής του γερμανικού υποβρυχίου που έγερνε και τη μη υλοποίηση της νέας Αγοράς του Αιώνα (Eurofighters) από τον ΥΠΕΘΑ τότε Βαγγέλη Μεϊμαράκη]. Ήταν η απάντηση στον «καθαρό δανεισμό» και όχι στα SWAPS χρέους του Σημίτη που χρηματοδότησαν την χρεοκοπία. Ήταν η απάντηση στην στρατηγική ενεργειακής απεξάρτησης της Ελλάδας με την κατασκευή του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Και τέλος, ήταν η απάντηση στο ΒΕΤΟ της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, μια πράξη της «Τρόικας» Καραμανλή – Μεϊμαράκη – Μπακογιάννη, που οι σκληροί Δυτικοί δεν συγχώρεσαν σε κανέναν τους.
Τι μεσολαβεί; Το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, τα Μνημόνια, νίκη Σαμαρά και η πρόωρη πτώση του, ακριβώς στην περίοδο που έβαζε ξανά την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης.
Η σημιτική φράξια 11 χρόνια μετά τη διπλή ήττα της το 2004 από τον Καραμανλή και το 2009 από τον Γιώργο Παπανδρέου, έρχεται να πάρει τη ρεβάνς μέσω των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ το 2015. Τί γνωρίζουν όλοι οι πολιτικοί παράγοντες της Χώρας; Όποιος επικρατούσε στο εσωκομματικό πεδίο, θα γινόταν μετά από 4 χρόνια και Πρωθυπουργός, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ως νέο κόμμα εξουσίας -δεν θα προλάβαινε- (ούτε θα τον άφηναν) να αποκτήσει καθεστωτικά χαρακτηριστικά. Και να το σκεφτόντουσαν, ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες και ο εγκλεισμός των «νέων Βαρόνων της ενημέρωσης» στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής αποτελούσε ασυγχώρητο αμάρτημα.
Τι έπρεπε να κάνει λοιπόν το Σύστημα; Να διασφαλίσει τη μη επανεκλογή Μεϊμαράκη, που όχι μόνο είχε την άτυπη ευλογία Καραμανλή, όχι μόνο είχε πάρει το -έστω προσωρινό μέχρι τις εκλογές- «δακτυλίδι» από τον Σαμαρά, όχι μόνο διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη Ντόρα…. Αλλά:
α) Αποτελούσε την αδιαμφισβήτητη «Ψυχή της Παράταξης». Ως ΟΝΝΕΔίτης από τα πολιτικά γενοφάσκια του, βουλευτής από το ’89, πρώτος εκλεγμένος γραμματέας του κόμματος, επιτυχημένος Υπουργός, είχε μια πορεία ταύτισης με την ίδια την ιστορία της ΝΔ. β1) Είχε βάλει πλάτη το καλοκαίρι του ’15 στην αποφυγή της καταστροφικής μετακύλισης στη δραχμή προτεραιοποιώντας τα εθνικά 11 συμφέροντα εις βάρος της πορείας του (ή καριέρας) όπως θα σκεφτόντουσαν οι άλλοι. 2) Είχε ξεκαθαρίσει σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους πως δεν συμμετέχει σε παρασκηνιακές καμαρίλες. Πώς; Είχε κάνει και κάτι που αποκαλύπτω εδώ για πρώτη φορά: Έβαλε το εθνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό έμπρακτα και σχεδόν προσβλητικά προς τους ξένους…
Όταν το πρωί της επόμενης Κυριακής 12 Ιουλίου, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου στις Βρυξέλλες, στο Αρχηγείο του ΕΛΚ, ο Πρόεδρος του ο Joseph Dole και ο σημερινός διάδοχος, τότε Γραμματέας του Manfred Weber του είπαν πως «θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός» (αφού σχεδίαζαν να αδειάσουν / τιμωρήσουν τον Αλέξη Τσίπρα στη Σύνοδο Κορυφής που θα ακολουθούσε σε λίγες ώρες), ο Μεϊμαράκης αρνήθηκε κατηγορηματικά:
«Δεν συμμετέχω σε κάτι τέτοιο. Θα ήταν πραξικόπημα (A coup d΄ etat) Ο ελληνικός λαός καλώς ή κακώς τους επέλεξε. Οφείλουμε να το σεβαστούμε».
Ο «ανυπάκουος» Μεϊμαράκης
Το PLAN B των σκληρών της ένωσης – μεταξύ των οποίων οι Σόιμπλε και Σαρκοζί δεν θα έβρισκε τότε πρόθυμο συνεργό… Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί ο «ανυπάκουος» Μεϊμαράκης έπρεπε πάση θυσία να τεθεί στο περιθώριο… Πώς θα το πετύχαιναν όμως όταν μόλις είχε παραλάβει ένα κόμμα σε αποδιοργάνωση, διπλασίασε τα χαμηλότατα δημοσκοπικά χαμηλά του και το έφτασε στο αναπάντεχο και τιμητικό 28%; Θα επιστρατευόντουσαν οι δυνάμεις του «Πράσινου Σκότους» για άλλη μια φορά; Έπρεπε να γίνει λοιπόν παρέμβαση μέσω «ειδικών δυνάμεων εισοδιστών»…
Έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο μη εκλογής Μητσοτάκη at any cost. Ας βάλουμε τα γεγονότα στη σειρά και να απαντήσουμε και στα εύλογα ερωτήματα του Μανώλη Κοττάκη: Απαντώ καθαρά και ντόμπρα:
ΕΡ. 1) Ισχύουν αυτά που υπονοεί ο Μανώλης Κοττάκης; ΑΠ: Κατ’εμέ ΝΑΙ.[Προσοχή. Δεν εκφράζω τη γνώμη των Προέδρων που υπηρέτησα. Παραμένουμε φίλοι, αλλά δεν είμαι πια εκπρόσωπός τους]. Ερ. 2) Συνιστούν μεθόδευση; ΑΠ: Κατ’ εμέ ΝΑΙ. ΕΡ. 3) Αποδεικνύονται νομικά; ΑΠ: Κάποια ΝΑΙ, κάποια ίσως ΟΧΙ. ΕΡ.
4) Τί σημαίνει «νομικά»; ΑΠ: Ότι εκκρεμεί ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης αγωγή/μήνυση της Διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας εναντίον της εταιρίας που ανέλαβε να διαχειριστεί την εκλογική διαδικασία. Ενδιαφέρον έχει να διερευνηθεί αν η παρούσα Διοίκηση έχει υποστηρίξει την κίνηση ή αδρανεί;
Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι όταν συζητήθηκε η αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας 4 χρόνια μετά (Δεκέμβριος 2019) η ΝΔ που ήδη είχε γίνει κυβέρνηση δεν έστειλε καν μάρτυρα! ΕΡ. 5) Τεκμαίρεται «Μεθοδονοθεία» όπως την αποκαλώ με αυτό τον νεολογισμός; ΑΠ: Δυστυχώς ΝΑΙ!
1ον: Με την κάθοδο 3 υποψηφίων ήταν πιστεύω πως καθιστούσαν σχεδόν αδύνατη την εκλογή Μεϊμαράκη από τον πρώτο γύρο. Έτσι θα κέρδιζαν δύο εβδομάδες ίντριγκας και υπόγειων συμμαχιών. Για να κατέβει όμως ο 3ος (ο Άδωνις), παραβιάστηκαν οι κανόνες αφού η υποψηφιότητα ήταν εκπρόθεσμη… Για λόγους σεβασμού στη μνήμη αυτού που έβαλε την 50η υπογραφή για τον Άδωνι δεν θα αναφερθώ ούτε βέβαια στο όνομα ούτε στην επαγγελματική ενασχόλησή του. Εξ αυτών όμως τεκμαίρεται η στήριξη πανίσχυρων οικονομικών και μιντιακών παραγόντων .
2ον: Η εκλογική επιτροπή συστηματικά αγνόησε την επιτήρηση της προόδου του έργου το οποίο είχε ανατεθεί στην μικρή και σχετικά άπειρη εταιρία INFOSOLUTIONS.
3ον: Η εκλογική επιτροπή στις 6 πμ της ίδιας της ημέρας των εκλογών δεν είχε παραδώσει πλήρεις καταλόγους μελών ΚΕΦΕ για να γίνει η ενσωμάτωσή τους!
4ον: Δεν είχε στείλει καν όλα τα απαραίτητα tablets για την καταγραφή των αποτελεσμάτων στους σντιπροσώπους.
5ον Δεν είχε μεριμνήσει να δοθούν 2 (!) γραμμές internet να διασυνδεθούν τα κεντρικά της Συγγρού με τα γραφεία της εταιρείας. Με αφορμή την εκλογική «νοθεία»:
ΕΡ. 6) Τί έγινε την επίμαχη 1η Κυριακή; ΑΠ: Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου είχαν ψηφίσει περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι, όταν «έπεσε το σύστημα». Εκείνη τη στιγμή ο Μεϊμαράκης φέρεται να προηγείτο με ποσοστό 56%!!!
ΕΡ. 7) Τί άλλο μπορούσε να γίνει τότε; Υπήρχε εναλλακτική; ΑΠ: Βεβαίως. Να συνεχιστεί η διαδικασία χειρόγραφα. Θα καθυστερούσε μεν, αλλά θα είχαμε αδιαφιλονίκητο αρχηγό, χωρίς αφορμή για παρατράγουδα. Όμως, οι 3 άλλοι υποψήφιοι θα μπορούσαν να καταγγείλουν τη διαδικασία αυτή. Ο Μεϊμαράκης δεν ήθελε να πάρει το ρίσκο να πληγεί το κύρος του κόμματος αφού και οι άλλοι τρεις υποψήφιοι αντέδρασαν σε αυτή τη λύση. Ο δε Μητσοτάκης φέρεται να είπε: «εγώ δεν το αναγνωρίζω».
ΕΡ. 8) Χρησιμοποιήθηκε Call Center Τράπεζας για την κινητοποίηση ψηφοφόρων; ΑΠ: Το γνωρίζω, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω. Σας παραπέμπω να διερευνηθεί αν είναι η ίδια τράπεζα με τη διαχρονικά διενεργούσα εθνικές εκλογές. Επίσης αν υπήρχε και δεύτερη ήταν η τράπεζα που ως τις αρχές του ’15 βοηθούσε -μέσω της διαφημιστικής της- τη ΝΔ.
ΕΡ. 9) Υπήρξε παρέμβαση Αμερικανού διπλωμάτη υπέρ της καθόδου Τζιτζικώστα; ΑΠ: Θα έπρεπε να ερωτηθεί ο ίδιος ο Απόστολος. Δεν θα ήθελα να έχει συμβεί κάτι τέτοιο, ούτε πιστεύω πως η οικογένεια Τζιτζικώστα με την οποία γνωριζόμαστε από παιδιά θα έπαιζε τέτοια παιχνίδια. Άλλωστε, ο δεύτερος μεγάλος χαμένος του black out ήταν ο Τζιτζικώστας αφού αν δεν έπιανε ο Μεϊμαράκης το 50%, θα πέρναγε αυτός στον δεύτερο γύρο!
ΕΡ. 10) Ποιοί είναι οι δύο γνωστοί επιχειρηματίες καναλάρχες που (καθ’ υπόδειξην Τσίπρα) στήριξαν στο β΄ γύρο τον Μητσοτάκη; ΑΠ: Μόνο δύο ήταν;…
ΕΡ. 11) Ενέγραψαν μαζικά και παρατύπως κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ μέλη στη ΝΔ; ΑΠ: Σαφώς! Δεν ενθυμούμαι καλά, το ομολόγησε ο ίδιος ο σημερινός Υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος μάλιστα μάλλον ψήφισε παράτυπα, αφού εξακολουθούσε να είναι μέλος του ΚΙΝΑΛ! Επίσης άφησε σχετικές αιχμές σε άρθρο του και ο Ευάγγελος Βενιζέλος για το θέμα!
ΕΡ. 12) Ποιά εταιρία κινητής τηλεφωνίας υπονοείται; ΑΠ: Η VODAFONE ΕΡ. 13) Συνέργησε σε «νοθεία»; ΑΠ: Δεν νομίζω πως έγινε νοθεία στην καταγραφή των αποτελεσμάτων του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου. Αλλά έχει ενδιαφέρον η σύμπτωση της παρουσίας της Vodafone σε κάθε αρνητικό κομβικό σημείο της πορείας της ακηδεμόνευτης Κεντροδεξιάς. Πτώση το 1993, υποκλοπές 16 το 2005, εκλογές το 2000. Δεν θέλουμε να μπούμε σε αθέμιτα παζάρια για Αντιπροεδρίες κ.λπ.
ΕΡ. 15) Όλα τα παραπάνω τεκμαίρουν πολιτική μεθόδευση; ΑΠ: Σαφώς ναι! Η ταυτόχρονη παρουσία των τριών υποψηφίων στη γιορτή των Θεοφανείων στη Θεσσαλονίκη στις 6.1.16 το αποδεικνύει, αλλά αυτό είναι εντός πλαισίου του πολιτικού ανταγωνισμού.
Τα «μαγικά» του Μητσοτάκη
ΕΡ.16) Και γιατί δεν το κατήγγειλε η πλευρά σας; ΑΠ: Τι να καταγγείλει; Ότι αντάλλαζαν ψήφους με θέσεις; Η ουσία επίσης προκύπτει από όλα τα παραπάνω και τις μετέπειτα πορείες των πρωταγωνιστών. Πρώτον ο Μεϊμαράκης, αλλά και ο Καραμανλής δεν θέλουνε, ούτε θέλανε επ’ ουδενί να διασπαστεί η Παράταξη. Προτίμησαν το ρίσκο της «στημένης φιέστας» από την καταστροφή της διάσπασης. Τον Τζιτζικώστα τον άδειασαν και τον απομόνωσαν στην Περιφέρεια.
ΕΡ. 17) Ποιό το πολιτικό πρόβλημα της εκλογής Μητσοτάκη; ΑΠ: Ότι ένας πολιτικός γόνος με μόλις 115.162 ψήφους «δικούς του», εκ των οποίων το 1/3 ήταν σημιτικοί εισοδιστές , ούτε καν το 1/3 των συμμετεχόντων στις εκλογές (πήρε μόλις 28,50%) αλλοίωσαν τη βούληση ενός ολόκληρου κόμματος!
ΕΡ.18) Δηλαδή; ΑΠ: Πέραν των εκλογικών ποσοστών υπάρχουν και οι πολιτικές θέσεις. Οι 3 στους 4 υποψηφίους της εποχής ανήκαν στο χώρο της Πατριωτικής Κοινωνικής Κεντροδεξιάς, ενώ αυτός που επικράτησε είναι ο εκπρόσωπος του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, του διεθνισμού και της 17 παγκοσμιοποίησης, των ανεξέλεγκτων αγορών, του ακραίου κέντρου και του έξαλλου υπερδικαιωματισμού. Επιβλήθηκε δηλαδή μια ακραία πολιτική μειοψηφία σε μια πλατειά κοινωνική συμμαχία. Τα αποτελέσματα τα λαμβάνουμε όλοι με τη μορφή λογαριασμού της ΔΕΗ και άλλες ανάλγητες πολιτικές.
ΕΡ. 19) Η εκλογική νίκη του ’19 δεν δικαίωσε εκ του αποτελέσματος την επιλογή Μητσοτάκη; ΑΠ: Μετά από 4,5 χρόνια «Πρώτη Φορά Αριστερά», κωλοτούμπα στο Δημοψήφισμα και ένα ακόμη Μνημόνιο, όποιος και να ηγείτο της ΝΔ θα κέρδιζε. Ακόμη και ο Γιάννης ο αγαπημένος σε όλους μας καφετζής του κόμματος… Το ’15 λιγότεροι από όσους θα ψήφιζαν Βουλευτή Β΄ Αθηνών, εξέλεξαν τον Πρωθυπουργό του ’19 των 11.000.000 Ελλήνων. Γι’ αυτό και «μεθοδενόθευσαν» την εκλογή του Νοεμβρίου. Την κατηύθυναν στον πιο «βολικό» και «πρόθυμο» υποψήφιο.
Τις συνέπειες τις βιώνουμε σήμερα. Μόλις έσπασε το κέλυφος του πράσινου αυγού, πέφτει σιγά-σιγά η αργυρώνητη μιντιακή ασπίδα και η κατάρρευση πλέον είναι ακατάσχετη, δεν έχει πάτο… Γιατί ο μεθοδευτής πρόεδρος δεν είχε, δεν έχει, τις αναζητά και τις επιβάλλει, ούτε θέλει να έχει αναφορές στην παραδοσιακή βάση της ΝΔ, αλλά μέσω της σημιτοποταμίσιας ευκαιριακής συμμαχίας που τον εξέλεξε…
ΕΡ. 20) Μήπως όμως δεν γινόταν να κερδίσει ο Καραμανλισμός χωρίς τον Καραμανλή, όπως ισχυρίστηκε σε πρόσφατη ανάλυσή του ο Γιώργος Λακόπουλος;
ΑΠ: Ο «Καραμανλισμός» είναι αντίληψη, νοοτροπία, μοντέλο άσκησης διακυβέρνησης. Είναι σχολή άσκησης εφαρμοσμένης πολιτικής υπεράνω προσώπων, ακόμη και των βιολογικών συνεχιστών τους. Είναι πρωτίστως ρεύμα αρχών και αξιών. Απόδειξη ότι ενώ δεν είναι δυναμικά ενεργός ο Κώστας Καραμανλής, ο Καραμανλισμός παραμένει κραταιός εντός της ΝΔ με φιλικά προσκείμενους πολίτες και άλλων χώρων εντός δημοκρατικού τόξου. Ενώ π.χ. ο Μητσοτακισμός του Κυριάκου (καμία σχέση με το πώς πολιτευόταν ο Πατέρας του, η Ντόρα και ο Κώστας Μπακογιάννης) δεν νοείται καν ως πολιτική έκφραση. Είναι ευκαιριακός μηχανισμός άσκησης διακυβέρνησης, φαινόμενο παροδικό και εντέλει αντιπαθές στην ελληνική κοινωνία.
ΕΡ. 21) Μένει αναπάντητο το περί «Λευκής Απεργίας» του κ. Μεϊμαράκη και των «μαγικών» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μεταξύ Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου. ΑΠ: Τα μαγικά τα εκλαμβάνω ευφυολόγημα. Ο Επίτιμος φαντάζομαι πως έκανε ό,τι θα έκανε κάθε πατέρας για το γιό του. Είχε διδαχθεί και από τη διακριτική στάση του στον αγώνα της Ντόρας προ 10ετίας και προφανώς ήταν πιο παρεμβατικός. Ως εκεί όμως.
Για τα άλλα του μητσοτακικού μηχανισμού παραπέμπω στον ίδιο τον κ. Μεϊμαράκη, καθώς εγώ δεν διαπίστωσα κάτι τέτοιο. Αν όμως πρέπει να δοθεί μια «λογική απάντηση» για κάποιες στιγμές αδράνειας στην καμπάνια σας υπενθυμίζω πως ο Μεϊμαράκης είναι προπαντός άνθρωπος. Έχασε την αδελφή του –τη Βάσω- που ήταν και διευθύντρια του προσωπικού πολιτικού γραφείου του. Εσείς θα θέλατε για Αρχηγό κάποιον που αντί 19 να πενθήσει την αγαπημένη αδελφή του, θα ψηφοθηρούσε στις νομαρχιακές; Παρόλο που το βαρύ προσωπικό πλήγμα εντούτοις παρέμεινε υποψήφιος.
Θέλανε ακόμη μια καμπάνια οι Νεοδημοκράτες για να τον γνωρίσουν και να τον ψηφίσουν. 160.823 πήγαν στον Α’ γύρο και 157.224 στο Β’. Ή ήταν τόσο σίγουροι, ή άλλαξαν γνώμη ακόμη και 3.599 που τον επέλεξαν αρχικά; Απορώ εγώ τώρα. Τι θέλανε να κάνει τις δύο εβδομάδες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Και όσο τα λένε αυτά, γιατί δεν παίρνουν θέση στα όργανα; Για τα άλλα γιατί δεν μιλάνε; Μήπως γιατί βολεύονται με θέσεις;
ΥΓ. Καραμανλισμός μπορεί να υπάρξει και χωρίς Καραμανλή. Με τους Καραμανλικούς. Είμαστε πολλοί, είμαστε εδώ, είμαστε έτοιμοι και πολύ σύντομα θα βρεθούμε ξανά δίπλα σε κάθε πολίτη με διακριτούς πολιτικούς ρόλους, γιατί από τη βάση της κοινωνίας δεν αποκοπήκαμε ποτέ.
ΝΔ – Infosolution: Συζητήθηκε η αγωγή των 2 εκατ. ευρώ – Η ΝΔ δεν είχε χρήματα να το υποστηρίξει λέει η εταιρία.
anoixtoparathyro.gr
