Πρόκειται για σπάνιο ψάρι που ζει σε πολύ βαθιά νερά
Ο Γιώργος Καζούλης κατάφερε να πιάσει ένα σπάνιο ψάρι...
στα Χανιά. Πρόκειται για είδος σφυρίδας που ζει σε βάθος 80 μέτρων.
Όπως αναφέρει το zarpanews.gr, πρόκειται για ένα τεράστιο ψάρι που ανήκει στο είδος του βλάχου και πιθανότητα είναι βλαχοσφυρίδα, ενώ ζει σε βάθος μεγαλύτερο των 80 μέτρων.
Ο Γιώργος Καζούλης αναφέρει: «Στα μισά της μέρας, ενώ τα ψάρια ήταν δύσκολα ρίχνοντας ένα πλάνο στα 25μ, πιάνω ένα λούτσο γύρω στα 0,8 κιλά. Κατά τις έξι και μισή ένα 3κιλο φαγκρί χτυπά στα 165μ. Ενώ καταλαβαίνω ότι το ψάρι είναι καλό, ένα περίεργο σταμάτημα του ψαριού μου δίνει την αίσθηση ότι κάτι το κρατά ακίνητο για 3-4 δευτερόλεπτα.
Όταν το φέρνω πάνω το ψάρι είχε γρατζουνιές από μαύρο ψάρι. Πρόδωσε την ύπαρξη του στο κομμάτι ο βλάχος! Βάζω 3μ 0,70mm κάτω από ένα pe 2 με 0,47 (μόνο και μόνο για το τρίψιμο) και ο μεσημεριανός λούτσους είναι πρωταγωνιστής (ψόφιος) πάνω στη ζοκα! Πριν το πάτωμα το ψάρι είναι πάνω. Δεν μπορώ να το φέρω καθόλου, ενώ στην πρώτη ευκαιρία καταφέρνω να του πάρω 50μ, λέω δικό μας είναι. Στο πρώτο όμως κεφάλι κι ενώ πλησίαζε πάλι στο βυθό το κράτησα τόσο όσο! Αλλα 30μ προς την επιφάνεια και το επόμενο κεφάλι παίρνει μόνο 5-6μ προς τα κάτω. Μετά από 15 λεπτά αγωνίας βγαίνει στην επιφάνεια ο βασιλιάς του τόπου! Απίστευτο συναίσθημα να κρατάς ένα τέτοιο ψάρι στα χέρια σου».
Όπως αναφέρει το zarpanews.gr, πρόκειται για ένα τεράστιο ψάρι που ανήκει στο είδος του βλάχου και πιθανότητα είναι βλαχοσφυρίδα, ενώ ζει σε βάθος μεγαλύτερο των 80 μέτρων.
Ο Γιώργος Καζούλης αναφέρει: «Στα μισά της μέρας, ενώ τα ψάρια ήταν δύσκολα ρίχνοντας ένα πλάνο στα 25μ, πιάνω ένα λούτσο γύρω στα 0,8 κιλά. Κατά τις έξι και μισή ένα 3κιλο φαγκρί χτυπά στα 165μ. Ενώ καταλαβαίνω ότι το ψάρι είναι καλό, ένα περίεργο σταμάτημα του ψαριού μου δίνει την αίσθηση ότι κάτι το κρατά ακίνητο για 3-4 δευτερόλεπτα.
Όταν το φέρνω πάνω το ψάρι είχε γρατζουνιές από μαύρο ψάρι. Πρόδωσε την ύπαρξη του στο κομμάτι ο βλάχος! Βάζω 3μ 0,70mm κάτω από ένα pe 2 με 0,47 (μόνο και μόνο για το τρίψιμο) και ο μεσημεριανός λούτσους είναι πρωταγωνιστής (ψόφιος) πάνω στη ζοκα! Πριν το πάτωμα το ψάρι είναι πάνω. Δεν μπορώ να το φέρω καθόλου, ενώ στην πρώτη ευκαιρία καταφέρνω να του πάρω 50μ, λέω δικό μας είναι. Στο πρώτο όμως κεφάλι κι ενώ πλησίαζε πάλι στο βυθό το κράτησα τόσο όσο! Αλλα 30μ προς την επιφάνεια και το επόμενο κεφάλι παίρνει μόνο 5-6μ προς τα κάτω. Μετά από 15 λεπτά αγωνίας βγαίνει στην επιφάνεια ο βασιλιάς του τόπου! Απίστευτο συναίσθημα να κρατάς ένα τέτοιο ψάρι στα χέρια σου».
