«…Τότε οι Τούρκοι εισβαλόντες ελεηλάτησαν και επυρπόλησαν την πόλιν, ήτις μείνασα έτη ακατοίκητος είχεν όψιν όλως διόλου αγρίαν· τα δένδρα υπερηύξησαν και άλλα εβλάστησαν εις τα οδούς και εντός των ερειπίων...
μεταξύ πυκνών θάμνων […] αι οικείαι αι περισσότεραι έπεσαν, οι δρόμοι εγέμισαν και η πόλις κατήντησεν όλη εν δάσος ελεεινόν· οι λησταί έβαζον φωτίαν εις τα δένδρα και αυτά καιόμενα κατέκαιον και τα αρχαιότητας…»
Θυμίζει δυστοπικό μυθιστόρημα ή σενάριο χολιγουντιανής καταστροφολογικής ταινίας. Αλλά δεν είναι. Είναι μία ανατριχιαστική περιγραφή της Αθήνας, της σημερινής ελληνικής πρωτεύουσας, που επί οθωμανικού ζυγού, σε μια ενετική παρένθεση, εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της για τρία χρόνια. Για 1000 και πλέον μέρες και νύχτες η πόλη - ευλογία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, σα να μην της αρκούσαν οι ασχήμιες των Οθωμανών και τα κανόνια του Μοροζίνι, αφέθηκε παντελώς έρημη. Να απογυμνώνεται από τον ιστορικό της πλούτο, να βρομίζει, να μαραζώνει, να καταρρέει, να πεθαίνει…
ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ
Η έως πρότινος υποδουλωμένη από τους Τούρκους Αθήνα διάγει το σωτήριον έτος 1688, υπό την κυριαρχία πλέον των Ενετών με επικεφαλής τον αρχιστράτηγο Φραγκίσκο Μοροζίνη και φρούραρχο τον Δανιήλ Δελφίνο. Οι ραγιάδες κάτοικοι, συγκεντρωμένοι πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως -με εκατοντάδες Τούρκων να κατοικούν επάνω στον βράχο, πλάι στα ακριβά μνημεία της αρχαιότητος- ασχολούνται κατά κανόνα με τη γεωργία καλλιεργώντας το ένδοξο δένδρο της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας και το αγαπημένο φυτό του Διονύσου σε μικρά και μεγάλα κτήματα στην ευλογημένη γη του ελαιώνα.
Οι Ενετοί, που στον από το 1684 πόλεμο με τους Τούρκους έχουν διώξει το φέσι από την Πελοπόννησο και στοχεύουν τώρα στην… εκκαθάριση της Στερεάς και της Έυβοιας, έχουν έρθει κι έχουν πολιορκήσει την Αθήνα ύστερα από επίμονη πρόσκληση των προυχόντων της πόλεως, Γάσπαρη, Δημάκη, Δούσμανη και Δαμίστρου, οι οποίοι σε μία σύσκεψη υπό τον μητροπολίτη Ιάκωβο Α,΄ αποφάσισαν να δηλώσουν υποταγή στους Δυτικούς -προσφέροντάς τους και εννέα χιλιάδες γρόσια ετησίως- προκειμένου να απαλλαγούν από την τουρκική βαρβαρότητα.
Αλλά, ως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, οι «άσπονδοι φίλοι» της Αθήνας, προκαλούν μεγαλύτερη καταστροφή στην πόλη. Για την ώρα, στην Ακρόπολη κατακάθεται ακόμα η σκόνη από τις ανεπανόρθωτες ζημιές που έχουν επιφέρει στα πολύτιμα μνημεία του βράχου οι -στο πλαίσιο της πολιορκίας- ανελέητοι βομβαρδισμοί από τα κανόνια του Ενετού στρατηγού. Ο Γάλλος ιστορικός Daru σε αναφορά του θα εκφράσει αποτροπιασμό: «ο Παρθενών πιστοποιεί με τα ερείπιά του ότι η μανία των αστυνομευομένων λαών δεν είναι ολιγότερον ολεθρία στην τέχνη από την αμάθεια των βαρβάρων».
Εισπράττοντας κατακραυγή για την καταστροφή του Παρθενώνα, ο 60χρονος Μοροζίνι προσπαθεί να δικαιολογήσει την πράξη του και να εκφράσει τη λύπη του για το ανοσιούργημα, υποστηρίζοντας πως προείχε η εκδίωξη των Αγαρηνών από τον βράχο, όπου είχαν καταφύγει, και η απελευθέρωση της πόλης από την οθωμανική σπάθα. Ωστόσο, πολύ σύντομα, η ιστορία θα διαψεύσει τον ίδιο και θα επιβεβαιώσει τη ρήση του μεγάλου δούκα, Λουκά Νοταρά: «κρειττότερον εστί ειδέναι εν τη μέση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκου ή καλύπτραν λατινικήν» (κάλλιο το τούρκικο φέσι παρά η ενετική καλύπτρα)
Στην πραγματικότητα, ο Μοροζίνι, είναι απολύτως αφοσιωμένος στο στρατιωτικό του καθήκον και, ως αποδεικνύεται, στην αρπαγή όσων πολύτιμων αρχαιοτήτων χωρούν στα πλοία του…
Έχοντας τρέψει σε φυγή τους Τούρκους από την Αθήνα, σκοπεύει να ξεκουραστεί λίγο εδώ και να πορευτεί με τους στρατιώτες του προς την Εύβοια πολεμώντας και τους Τούρκους της Χαλκίδας, όπως εξαρχής ήταν το σχέδιό του. Αλλά στην πολιορκία της Ακροπόλεως χάθηκε πολύτιμη δύναμη και το πολεμικό συμβούλιο εκτιμά πως το εναπομείναν στράτευμα δεν αρκεί για την πολιορκία της Χαλκίδας. Η παράταση της παραμονής του στην Αθήνα, έως ότου φτάσουν επίκουροι πολεμιστές από τη Βενετία, είναι αναπόφευκτη. Οι στρατιώτες θα καταλύσουν στον ελαιώνα και ο στόλος θα «δέσει» στο Πόρτο Λεόνε (Πειραιάς). Όπως ο ίδιος ο Ενετός αρχιστράτηγος ομολογεί «κύριος σκοπός της επιτευχθείσης αλώσεως των Αθηνών υπήρξεν η εκδίωξις των Τούρκων από εν τόσον ισχυρόν καταφύγιον, δια να τους απομακρύνω όσο το δυνατόν περισσότερον από τον Ισθμόν της Κορίνθου».
«ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ» - ΠΟΛΗ ΦΑΝΤΑΣΜΑ Η ΑΘΗΝΑ
Στην πραγματικότητα, έτσι όπως η Αθήνα έχει μπει σφήνα στα σχέδια των Ενετών, το πολεμικό του πλάνο έχει ανακατευτεί. Το ακριβές επόμενο βήμα του Μοροζίνι είναι μάλλον μετέωρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ίδιος και οι μισθοφόροι του θα ροκανίσουν τον χρόνο που θα χρειαστεί έως ότου έρθουν οι ενισχύσεις και θα συνεχίσουν προς την Εύβοια. Ωστόσο, οι Αθηναίοι, δεν διανοούνται να μείνουν απροστάτευτοι έναντι ενδεχόμενων τουρκικών αντιποίνων. Οι Ενετοί πρέπει να μείνουν να προστατέψουν την πόλη!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
