Η ζωή του μοιάζει να είναι βγαλμένη από ταινία
Ο σχεδιαστής μόδας Elie Tahari είναι ένα από τα πιο δυνατά ονόματα στο χώρο, με τον ίδιο να διατηρεί την δική του αυτοκρατορία και...
να έχει ντύσει τόσο την κωμικό Joan Rivers, όσο και την γνωστή πολιτικό Χίλαρι Κλίντον, σύζυγο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον.
Παρόλα αυτά, τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα για τον Tahari, με την ζωή του να έχει γίνει ντοκιμαντέρ και να παρουσιάζεται στο «Brklyn Film Festival», καθώς μοιάζει σα να έχει βγει ταινία.
Ο Elie Tahari γεννημένος σε καταυλισμό προσφύγων και μεγαλώνοντας στην απόλυτη φτώχεια, κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο της μόδας με μία έμπνευση «της στιγμής» και έκτοτε να γράψει το όνομα του με «χρυσά γράμματα».
Σύμφωνα με την nypost.com, ο σχεδιαστής μόδας Elie Tahari κατάγεται από το Ιράν, όμως οι γονείς του, εγκατέλειψαν την χώρα λίγο πριν γεννηθεί, με τον ίδιο να έρχεται στη ζωή, ενώ βρίσκονταν σε καταυλισμό προσφύγων. Η οικογένεια του εγκαταστάθηκε αμέσως στο Ισραήλ, όμως ζούσαν μέσα στην απόλυτη φτώχεια, σε ένα σπίτι χωρίς νερό, ρεύμα, μπάνιο και λαμαρίνες.
«Τα άλλα παιδιά συνήθιζαν να με κοροϊδεύουν επειδή τα ρούχα μου ήταν βρώμικα και ζαρωμένα», λέει χαρακτηριστικά ο Tahari αφηγούμενος την ζωή του, σημειώνοντας ότι ο πατέρας του ήταν πωλητής υφασμάτων, με την μητέρα να ράβει τα ρούχα του.
Έτσι, μόλις μπήκε στην εφηβεία, ο Tahari εισήλθε στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, όπου έγινε μηχανικός, όμως όταν αποφοίτησε και επέστρεψε σπίτι του, ο πατέρας του είπε: «Δεν έχουμε χώρο για σένα, είμαστε πάρα πολλοί»
«Έκλαιγα για δύο μέρες», θα πει χαρακτηριστικά, μέχρι που πήρε την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, μέσω ενός κόλπου. Συγκεκριμένα, ο αδερφός του εργάζονταν στην El Al Air και είχε την δυνατότητα να πετάει ελεύθερα όπου ήθελε. Έτσι, ο Tahari έβγαλε εισιτήριο στο όνομα του, όμως άλλαξε το πρώτο γράμμα από τα αρχικά του, ώστε να ταιριάζει το όνομα με του αδερφού του. Έτσι, μπόρεσε να πετάξει, χωρίς να τον υποψιαστεί κάποιος και να φύγει από το Ισραήλ.
Από τα 50 σεντς την ημέρα στη μεγάλη έμπνευση
Παρόλα αυτά, η ζωή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν ήταν εύκολη, αντιθέτως σε ορισμένα σημεία έγινε και χειρότερη. Αρχικά, έπιασε δουλειά στη Νέα Υόρκη και έπλενε αυτοκίνητα για 50 σεντς την ώρα, ενώ κοιμόταν σε μοτέλ για 2 δολάρια τη βραδιά.
Τα χρήματα όμως τελείωσαν γρήγορα κι έτσι άρχισε να κοιμάται σε παγκάκια στο Central Park. «Δεν ένιωσα ότι ήταν επικίνδυνο. Κανείς δεν επιτίθεται σε ένα μικρό άστεγο παιδί», είπε αναφερόμενος στα πρώτα χρόνια που έζησε στις ΗΠΑ.
Έπειτα, άλλαξε δουλειά και ξεκίνησε να εργάζεται σε μια μπουτίκ που ανήκε σε Ισραηλινό που κατασκεύαζε και ρούχα. Μια μέρα όμως, ο Elie Tahari είχε την έμπνευση που έψαχνε και θα άλλαζε την ζωή του. Σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα strapless ρούχο, το οποίο η γυναίκα θα μπορούσε να φοράει με άνεση στη πισίνα και την παραλία. Έτσι, έφερε περίπου 10 κομμάτια στο αφεντικό του. «Τα έβαλα στον πάγκο και ήρθαν μερικοί πελάτες και άρχισαν να τσακώνονται», είπε ο τότε εκκολαπτόμενος σχεδιαστής.
Από εκείνη την στιγμή κι έπειτα, άνοιξε ο δρόμος προς την μόδα, με τον ίδιο να κάνει την πρώτη του επίδειξη στο Studio 54, ενώ δημιούργησε ρούχα κυρίως για γυναίκες, οι οποίες την δεκαετία του ‘80 ξεκίνησαν να εισέρχονται δυναμικά στο χώρο εργασίας.
Πλέον, έχει γίνει πατέρας δύο παιδιών και εξακολουθεί να εμφανίζεται στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, με μεγάλα ονόματα να περνούν από τις πασαρέλες του. Όμως ο ίδιος είναι περήφανος για ένα πράγμα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με την μόδα. «Σκέφτηκα μόνο την οικογένειά μου και πώς θα μπορούσα να τους στηρίξω και να τους βοηθήσω. Στο τέλος, τους έφερα όλους εδώ. Αυτό ήταν λοιπόν το μεγαλύτερο τρόπαιο μου. Η μεγαλύτερη επιτυχία μου», θα πει χαρακτηριστικά για την ζωή του.
Παρόλα αυτά, τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα για τον Tahari, με την ζωή του να έχει γίνει ντοκιμαντέρ και να παρουσιάζεται στο «Brklyn Film Festival», καθώς μοιάζει σα να έχει βγει ταινία.
Ο Elie Tahari γεννημένος σε καταυλισμό προσφύγων και μεγαλώνοντας στην απόλυτη φτώχεια, κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο της μόδας με μία έμπνευση «της στιγμής» και έκτοτε να γράψει το όνομα του με «χρυσά γράμματα».
Σύμφωνα με την nypost.com, ο σχεδιαστής μόδας Elie Tahari κατάγεται από το Ιράν, όμως οι γονείς του, εγκατέλειψαν την χώρα λίγο πριν γεννηθεί, με τον ίδιο να έρχεται στη ζωή, ενώ βρίσκονταν σε καταυλισμό προσφύγων. Η οικογένεια του εγκαταστάθηκε αμέσως στο Ισραήλ, όμως ζούσαν μέσα στην απόλυτη φτώχεια, σε ένα σπίτι χωρίς νερό, ρεύμα, μπάνιο και λαμαρίνες.
«Τα άλλα παιδιά συνήθιζαν να με κοροϊδεύουν επειδή τα ρούχα μου ήταν βρώμικα και ζαρωμένα», λέει χαρακτηριστικά ο Tahari αφηγούμενος την ζωή του, σημειώνοντας ότι ο πατέρας του ήταν πωλητής υφασμάτων, με την μητέρα να ράβει τα ρούχα του.
Έτσι, μόλις μπήκε στην εφηβεία, ο Tahari εισήλθε στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, όπου έγινε μηχανικός, όμως όταν αποφοίτησε και επέστρεψε σπίτι του, ο πατέρας του είπε: «Δεν έχουμε χώρο για σένα, είμαστε πάρα πολλοί»
«Έκλαιγα για δύο μέρες», θα πει χαρακτηριστικά, μέχρι που πήρε την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, μέσω ενός κόλπου. Συγκεκριμένα, ο αδερφός του εργάζονταν στην El Al Air και είχε την δυνατότητα να πετάει ελεύθερα όπου ήθελε. Έτσι, ο Tahari έβγαλε εισιτήριο στο όνομα του, όμως άλλαξε το πρώτο γράμμα από τα αρχικά του, ώστε να ταιριάζει το όνομα με του αδερφού του. Έτσι, μπόρεσε να πετάξει, χωρίς να τον υποψιαστεί κάποιος και να φύγει από το Ισραήλ.
Από τα 50 σεντς την ημέρα στη μεγάλη έμπνευση
Παρόλα αυτά, η ζωή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν ήταν εύκολη, αντιθέτως σε ορισμένα σημεία έγινε και χειρότερη. Αρχικά, έπιασε δουλειά στη Νέα Υόρκη και έπλενε αυτοκίνητα για 50 σεντς την ώρα, ενώ κοιμόταν σε μοτέλ για 2 δολάρια τη βραδιά.
Τα χρήματα όμως τελείωσαν γρήγορα κι έτσι άρχισε να κοιμάται σε παγκάκια στο Central Park. «Δεν ένιωσα ότι ήταν επικίνδυνο. Κανείς δεν επιτίθεται σε ένα μικρό άστεγο παιδί», είπε αναφερόμενος στα πρώτα χρόνια που έζησε στις ΗΠΑ.
Έπειτα, άλλαξε δουλειά και ξεκίνησε να εργάζεται σε μια μπουτίκ που ανήκε σε Ισραηλινό που κατασκεύαζε και ρούχα. Μια μέρα όμως, ο Elie Tahari είχε την έμπνευση που έψαχνε και θα άλλαζε την ζωή του. Σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα strapless ρούχο, το οποίο η γυναίκα θα μπορούσε να φοράει με άνεση στη πισίνα και την παραλία. Έτσι, έφερε περίπου 10 κομμάτια στο αφεντικό του. «Τα έβαλα στον πάγκο και ήρθαν μερικοί πελάτες και άρχισαν να τσακώνονται», είπε ο τότε εκκολαπτόμενος σχεδιαστής.
Από εκείνη την στιγμή κι έπειτα, άνοιξε ο δρόμος προς την μόδα, με τον ίδιο να κάνει την πρώτη του επίδειξη στο Studio 54, ενώ δημιούργησε ρούχα κυρίως για γυναίκες, οι οποίες την δεκαετία του ‘80 ξεκίνησαν να εισέρχονται δυναμικά στο χώρο εργασίας.
Πλέον, έχει γίνει πατέρας δύο παιδιών και εξακολουθεί να εμφανίζεται στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, με μεγάλα ονόματα να περνούν από τις πασαρέλες του. Όμως ο ίδιος είναι περήφανος για ένα πράγμα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με την μόδα. «Σκέφτηκα μόνο την οικογένειά μου και πώς θα μπορούσα να τους στηρίξω και να τους βοηθήσω. Στο τέλος, τους έφερα όλους εδώ. Αυτό ήταν λοιπόν το μεγαλύτερο τρόπαιο μου. Η μεγαλύτερη επιτυχία μου», θα πει χαρακτηριστικά για την ζωή του.
