Εγώ...
αισθάνθηκα την ανάγκη να πω αυτό που έζησα το 1993. Είδα την απεριόριστη εκτίμηση και αγάπη του Γιώργου Βασιλακόπουλου, Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού και προέδρου της Ομοσπονδίας Μπάσκετ, προς τον Αλέκο Τσιώτσο, η οποία λειτούρ-γησε ενισχυτικά για την πραγματοποίηση των έργων στο Β΄ ΕΑΚ Κατερίνης (κλειστή αίθουσα δίπλα στο κολυμβητήριο, στέγη κλειστού, δάπεδο, ηλεκτροφωτισμός κ.λπ.).
Έφυγε ένας ποιοτικός άνθρωπος της προσφοράς, ο οποίος ποτέ δε μίλησε για το έργο του. Τώρα μιλάει αυτό, έτσι γίνεται στους άξιους, σεμνούς και ταπεινούς
Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει. Η μνήμη του θα μας συγκινεί, θα μας φρονηματίζει, θα μας καθιστά στρατοκόπους στον δρόμο της προσφοράς.
Καλό Παράδεισο αγαπητέ Αλέκο.
Ιωάννης Κ. Δημητριάδης