ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Παρωχημένες διαδρομές ,με τρένα κουρασμένα,
Ράγες-βαγόνια-όνειρα,τα πάντα σκουριασμένα.
Ότι ως τώρα ζήσαμε, έγιναν αναμνήσεις,
Λίγες οι όμορφες στιγμές, για νέες εκκινήσεις.
Τα –ΠΡΕΠΕΙ-καθορήσανε ,λέξεις, χωρίς αξίες,
Τα –ΘΕΛΩ-μας, χαθήκανε, σε δρόμους, σε πλατείες.
Φίλοι κι’άγάπες έρχονται, φορώντας, κάποιοι μάσκες,
Κι’όταν περάσει ο καιρός, σε ρίχνουνε στις λάσπες.
Παρωχημένες διαδρομές ,στο Χρόνο, νύχτα-μέρα,
Σε μια ζωή αδιάφορη, ψάχνοντας ,φώς στο τέρμα.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
