(Του γιατρού Γιώργου Μπαλανίκα)
Σε μια σύγχρονη δημοκρατία είμαστε δίκαιοι και αποδίδουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι, και στην περίπτωση του τέως βασιλιά πρέπει να δούμε τη πραγματικότητα. Υπήρξε νόμιμος αρχηγός κράτους. Έκανε κίνημα...
και έχασε το θρόνο του (Πριν το δημοψήφισμα έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα έως τη διεξαγωγή του) άρα σωστά ο Μητσοτάκης (πατήρ) αποκάλεσε unfair την αντιμετώπιση του βασιλιά από τον Καραμανλή.
Έχουν κηδευτεί νεκροί πολιτικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί με τιμές από τη πολιτεία χωρίς καμμία ιδιαίτερη προσφορά στη πατρίδα, για να μη πούμε και με προδοτική συμπεριφορά.
Δεν αποτελεί κίνδυνο για το πολίτευμα ένας τέως μονάρχης, που σίγουρα αγαπούσε τη πατρίδα του και την τίμησε (Ολυμπιονίκης) γεννήθηκε εδώ και υπηρέτησε στο Στρατό. Πόσοι από τους πολιτικούς δεν υπηρέτησαν και απαλλάχθηκαν ή υπηρέτησαν ελάχιστα;
Πως γίνεται να κηδεύεται ως ξένος υπήκοος τέως κυβερνήτης της πατρίδας μας;
Τέλος τι μπορούμε να πούμε σε όλους αυτούς τους αρχηγούς (βασιλείς) και συγγενείς τους από τα ευρωπαϊκά κράτη που θα συρρεύσουν στη Μητρόπολη για να τον αποχαιρετίσουν;
Ως επίλογος
Σίγουρα άνοιξε πληγή ο πρωθυπουργός και θα χάσει πολλούς ψήφους από όλο το πολιτικό φάσμα γιατί δεν είναι κομματικό ζήτημα η ταφή, αλλά ανθρώπινο και τιμητικό σε νόμιμο τέως αρχηγό κράτους. Αυτό ειδικά για τη ‘φιλελεύθερη’ κυβέρνηση που θεωρητικά πρέπει να είναι μακριά από αγκυλώσεις.
Λυπούμαι πολύ…
