Το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του PBS με τον τίτλο «Secrets of the Parthenon» (=Τα μυστικά του Παρθενώνα) αναλύει τον τρόπο, με τον οποίο χτίστηκε ο Παρθενώνας, και καταγράφει τις προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιώνν για την αναστήλωσή του.
Πριν...
από αρκετές δεκαετίες κατάλαβαν για πρώτη φορά οι αρχαιολόγοι, οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί, ότι το εμβληματικό μνημείο που εκφράζει το δυτικό πολιτισμό, ο Παρθενώνας, κινδύνευε να καταρρεύσει.
Το σύγχρονο εργοτάξιο που δημιουργήθηκε υπό την υποπτεία του Μανώλη Κορρέέπρεπε, σύμφωνα με την σύγχρονη αντίληψη για την αναστήλωση, να αναγνωρίσει και να ταυτοποιήσει κάθε μαρμάρινο κομμάτι, είτε είχε κάποια συγκεκριμένη θέση είτε βρίσκεται πεταμένο τριγύρω.
Ο Μανώλης Κορρές βρήκε τέτοια μαρμάρινα θραύσματα μέχρι και 2 χιλιόμετρα μακριά από την Ακρόπολη. Γι’ αυτό, στην πορεία των εργασιών, χρειάστηκε πολλές φορές να αποσυναρμολογήσουν ολόκληρα τμήματα του Παρθενώνα, για να τα ανοικοδομήσουν καλύτερα.
Στη διάρκεια των εργασιών, ανακαλύφθηκε ότι ο Παρθενώνας, αν και δεν είχε θεμέλια, είχε τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». Αυτή η τριπλή μόνωση εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος:
Στις στρώσεις των τεράστιων, οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων, πάνω στα οποία «πατάει» ο Παρθενώνας.
Στους μεταλλικούς, ελαστικούς συνδέσμους, οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος.
Στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες ήταν τοποθετημένες σε φέτες, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη, για να αντέξουν τους κραδασμούς της γης.
Όπως σημείωσε η κυρία Τιμοθέου, το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας ήταν να κινούν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών πάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο εγκέλαδος. Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο ήταν τοποθετημένες οι κολώνες, επέτρεπαν στο οικοδόμημα να ταλαντεύεται, αλλά να μην καταρρέει.
Πηγή: filologika.gr
Δείτε αναλυτικότερα, στο καταπληκτικό «Τα Μυστικά Του Παρθενώνα»:
Το σύγχρονο εργοτάξιο που δημιουργήθηκε υπό την υποπτεία του Μανώλη Κορρέέπρεπε, σύμφωνα με την σύγχρονη αντίληψη για την αναστήλωση, να αναγνωρίσει και να ταυτοποιήσει κάθε μαρμάρινο κομμάτι, είτε είχε κάποια συγκεκριμένη θέση είτε βρίσκεται πεταμένο τριγύρω.
Ο Μανώλης Κορρές βρήκε τέτοια μαρμάρινα θραύσματα μέχρι και 2 χιλιόμετρα μακριά από την Ακρόπολη. Γι’ αυτό, στην πορεία των εργασιών, χρειάστηκε πολλές φορές να αποσυναρμολογήσουν ολόκληρα τμήματα του Παρθενώνα, για να τα ανοικοδομήσουν καλύτερα.
Στη διάρκεια των εργασιών, ανακαλύφθηκε ότι ο Παρθενώνας, αν και δεν είχε θεμέλια, είχε τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». Αυτή η τριπλή μόνωση εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος:
Στις στρώσεις των τεράστιων, οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων, πάνω στα οποία «πατάει» ο Παρθενώνας.
Στους μεταλλικούς, ελαστικούς συνδέσμους, οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος.
Στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες ήταν τοποθετημένες σε φέτες, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη, για να αντέξουν τους κραδασμούς της γης.
Όπως σημείωσε η κυρία Τιμοθέου, το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας ήταν να κινούν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών πάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο εγκέλαδος. Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο ήταν τοποθετημένες οι κολώνες, επέτρεπαν στο οικοδόμημα να ταλαντεύεται, αλλά να μην καταρρέει.
Πηγή: filologika.gr
Δείτε αναλυτικότερα, στο καταπληκτικό «Τα Μυστικά Του Παρθενώνα»:
