Με αφορμή μια ακόμη τροποποίηση ορίων για έργα και δραστηριότητες που υπόκεινται σε περιβαλλοντική δανειοδότηση στις 23 Φεβρουαρίου 2023, οφείλουμε να τονίσουμε τη σπουδή των Υπουργείων Ανάπτυξης & Επενδύσεων και Περιβάλλοντος & Ενέργειας να υποβαθμίζουν συνεχώς έργα και δραστηριότητες που υπόκεινται...
σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, τροποποιώντας τα όρια και υποεκτιμώντας τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, στη λογική της fast track διαδικασίας.
Από την πρώτη νομοθεσία σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση και την κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων του 1990 (Υ.Α. 69269/5387/1990: ΦΕΚ 678/Β`25.10.1990 Κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, περιεχόμενο Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), καθορισμός περιεχομένου Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) και λοιπές συναφείς διατάξεις), μέχρι σήμερα, έχουν γίνει περισσότερες από 20 αλλαγές και τροποποιήσεις με νέες Υ.Α. που στην πλειοψηφία τους εξαιρούν έργα από την περιβαλλοντική αδειοδότηση ή τα υποβαθμίζουν ως προς τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
Εδώ υπάρχει μια παραδοξότητα, σε σχέση με τη διεθνή πραγματικότητα., το ΥΠΕΝ που είναι υπεύθυνο για την προστασία του περιβάλλοντος «πανηγυρίζει» για το ότι όλο και περισσότερα έργα δεν απαιτούν περιβαλλοντική αδειοδότηση και εκτίμηση των επιπτώσεων που προκαλούν ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές.
Ενώ χρειάστηκαν 12 χρόνια (1990-2002) για την Υ.Α. 15393/2332/2002 (ΦΕΚ 1022/Β` 5.8.2002), τα τελευταία χρόνια σε τακτά χρονικά διαστήματα τροποποιούνται υπουργικές αποφάσεις και εξαιρούν έργα και δραστηριότητες από την περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Την ίδια ώρα που το Μητρώο Περιβαλλοντικών Ελεγκτών προχωράει με αργό ρυθμό, συνεχίζεται η υποστελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους, χωρίς κατάλληλα μέσα και πόρους για τον επαρκή έλεγχο τυχόν περιβαλλοντικών παραβάσεων.
Αναρωτιόμαστε
α) πότε το Υπουργείο ΠΕΝ θα ενσκήψει σοβαρά στο θέμα διασφαλίζοντας ότι έργα και δραστηριότητες μελετώνται επαρκώς και καθορίζονται περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία τους.
β) Πότε θα αρχίσουν να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και
γ) για πόσο χρόνο ακόμα θα ανέχεται την ανομία και την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων ….
Το Υπουργείο αντί να θεσμοθετήσει πιο ευέλικτους και σύγχρονους κανόνες για το χρόνο έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και δραστηριοτήτων, επιλέγει τις πολλές καθυστερήσεις, με τους δεκάδες εμπλεκόμενους γνωμοδοτικούς φορείς και τις συνεχείς αλληλοαναιρούμενες κανονιστικές ερμηνείες. Το ΥΠΕΝ συνεχίζει το «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι», καταργώντας έργα και δραστηριότητες που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις από την διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως προστάζει η εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ως ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής πιστεύουμε ότι για να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και η ορθή και βιώσιμη ανάπτυξη των επιχειρήσεων στη χώρα, θα πρέπει να τηρούνται κανόνες και όροι που θα είναι γνωστοί και σεβαστοί, τόσο από τις επιχειρήσεις, όσο και από την Πολιτεία. Λύσεις υπάρχουν, απαιτείται όμως διάθεση, προθυμία και κουλτούρα συναίνεσης που λείπει από τη σημερινή κυβέρνηση.
Από την πρώτη νομοθεσία σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση και την κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων του 1990 (Υ.Α. 69269/5387/1990: ΦΕΚ 678/Β`25.10.1990 Κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, περιεχόμενο Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), καθορισμός περιεχομένου Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) και λοιπές συναφείς διατάξεις), μέχρι σήμερα, έχουν γίνει περισσότερες από 20 αλλαγές και τροποποιήσεις με νέες Υ.Α. που στην πλειοψηφία τους εξαιρούν έργα από την περιβαλλοντική αδειοδότηση ή τα υποβαθμίζουν ως προς τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
Εδώ υπάρχει μια παραδοξότητα, σε σχέση με τη διεθνή πραγματικότητα., το ΥΠΕΝ που είναι υπεύθυνο για την προστασία του περιβάλλοντος «πανηγυρίζει» για το ότι όλο και περισσότερα έργα δεν απαιτούν περιβαλλοντική αδειοδότηση και εκτίμηση των επιπτώσεων που προκαλούν ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές.
Ενώ χρειάστηκαν 12 χρόνια (1990-2002) για την Υ.Α. 15393/2332/2002 (ΦΕΚ 1022/Β` 5.8.2002), τα τελευταία χρόνια σε τακτά χρονικά διαστήματα τροποποιούνται υπουργικές αποφάσεις και εξαιρούν έργα και δραστηριότητες από την περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Την ίδια ώρα που το Μητρώο Περιβαλλοντικών Ελεγκτών προχωράει με αργό ρυθμό, συνεχίζεται η υποστελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους, χωρίς κατάλληλα μέσα και πόρους για τον επαρκή έλεγχο τυχόν περιβαλλοντικών παραβάσεων.
Αναρωτιόμαστε
α) πότε το Υπουργείο ΠΕΝ θα ενσκήψει σοβαρά στο θέμα διασφαλίζοντας ότι έργα και δραστηριότητες μελετώνται επαρκώς και καθορίζονται περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία τους.
β) Πότε θα αρχίσουν να γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και
γ) για πόσο χρόνο ακόμα θα ανέχεται την ανομία και την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων ….
Το Υπουργείο αντί να θεσμοθετήσει πιο ευέλικτους και σύγχρονους κανόνες για το χρόνο έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και δραστηριοτήτων, επιλέγει τις πολλές καθυστερήσεις, με τους δεκάδες εμπλεκόμενους γνωμοδοτικούς φορείς και τις συνεχείς αλληλοαναιρούμενες κανονιστικές ερμηνείες. Το ΥΠΕΝ συνεχίζει το «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι», καταργώντας έργα και δραστηριότητες που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις από την διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως προστάζει η εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ως ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής πιστεύουμε ότι για να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και η ορθή και βιώσιμη ανάπτυξη των επιχειρήσεων στη χώρα, θα πρέπει να τηρούνται κανόνες και όροι που θα είναι γνωστοί και σεβαστοί, τόσο από τις επιχειρήσεις, όσο και από την Πολιτεία. Λύσεις υπάρχουν, απαιτείται όμως διάθεση, προθυμία και κουλτούρα συναίνεσης που λείπει από τη σημερινή κυβέρνηση.
