Ο Άγιος Βασίλης αδιαμφισβήτητα αποτελεί τον πρωταγωνιστή της πιο μαγικής εποχής του χρόνου, η οποία δεν είναι άλλη από τα Χριστούγεννα. Ο ασπρομάλλης άνδρας με την κοιλίτσα και την κατακόκκινη στολή, που πετά στους αιθέρες με...
τους ταράνδους του για να μοιράσει δώρα σε μικρούς και μεγάλους, είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αυτή την γιορτινή περίοδο, ο Σάκης δεν την περνά με την οικογένειά του, αλλά με παιδιά αγνώστων σε εκδηλώσεις και πλατείες, υποδυόμενος τον κεντρικό και αγαπημένο ήρωα
Αν και είναι ηλεκτρονικός μηχανικός και σπούδασε πληροφορικάριος, τα τελευταία 10-12 Χριστούγεννα, βγάζει τα ρούχα της δουλειάς του, η οποία είναι τελείως διαφορετική από την εποχιακή των γιορτών, και φοράει την κόκκινη στολή, τον σκούφο και τις τεράστιες μπότες του Άγιου Βασίλη.
«Η αλήθεια είναι ότι δεν το νιώθω σαν επάγγελμα. Πλέον δεν μπορώ χωρίς αυτό. Στην ουσία, αφήνω στην άκρη την προσωπικότητά μου και μπαίνω στον ρόλο του κοκκινοφόρου Άγιου Βασίλη. Μετά από τόσα χρόνια, βγαίνει φυσικά από μέσα μου αυτή η φιγούρα. Για εμένα, δεν είναι δύσκολος ο ρόλος, καθώς αγαπάω πάρα πολύ τα παιδιά, τους ανθρώπους αλλά και τον εαυτό μου, οπότε μου είναι πολύ εύκολο να βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με κόσμο» αναφέρει ο Σάκης στο enikos.gr.
«Τα παιδιά είναι οι πιο απαιτητικοί κριτές»
Παρά το γεγονός πως το κλίμα αυτές τις ημέρες είναι γιορτινό, ο Σάκης ξεκαθαρίζει πως δεν παύει να είναι η δουλειά του. Το επάγγελμα του Άγιου Βασίλη απαιτεί καλή διάθεση, χωρίς να γίνεται εμφανής η κούραση της πολύωρης εργασίας και επικοινωνίας με τα παιδιά. «Είναι κάποιες στιγμές που εργάζομαι για πολλές ώρες και ίσως αυτό γίνεται λίγο ρουτίνα και κουράζει. Ωστόσο, παίρνω ενέργεια από τα παιδιά αλλά και από τους μεγάλους. Πριν φορέσω την συγκεκριμένη στολή, μπορώ να έχω τα προβλήματά μου, αλλά ένας Άγιος Βασίλης δεν επιτρέπεται να είναι κακοδιάθετος, καθώς έρχεται μία φορά τον χρόνο για ελάχιστες ημέρες. Την θλίψη την αφήνουμε σπίτι. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να κρυφτείς από τα παιδιά, τα οποία είναι πολύ απαιτητικοί κριτές και σε “διαβάζουν” με τόση ευκολία».
Η πραγματική πρόκληση, όπως λέει ο Σάκης, είναι να κάνει τα πιο δύσπιστα παιδιά να πιστέψουν σε αυτόν, ως Άγιος Βασίλης. «Αυτός είναι ο κυριότερος στόχος. Να μην καταλάβουν ότι δεν είμαι ο πραγματικός Άγιος Βασίλης και καταστρέψω τα όνειρά τους. Η περιέργειά τους, δημιουργεί απορίες τις οποίες εκφράζουν και πρέπει να έχω απάντηση για όλες. Θεωρώ ότι τις περισσότερες φορές καταφέρνω να φέρω εις πέρας αυτή την αποστολή μου, και κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα».
Όπως εξηγεί ο ίδιος, η παιδική φαντασία είναι απεριόριστη και συνεχώς εξασκείται, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τόσα διαφορετικά είδη δώρων που ζητάνε από τον Άγιο Βασίλη. «Από τα παιδιά ακούω ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Έχω ακούσει τα πιο όμορφα και αστεία πράγματα, αλλά ταυτόχρονα και τα τραγικά τραύματά τους. Η δουλειά αυτή δεν γίνεται να είναι συνεχώς ευχάριστη, αλλά σίγουρα πρέπει να είσαι έτοιμος για οτιδήποτε σου πουν. Κάποια παιδάκια μου ζήτησαν να γυρίσει η μαμά τους στο σπίτι από το νοσοκομείο, ενώ υπάρχουν άλλα που δεν ζητάνε τίποτα για τον εαυτό τους, αλλά για όλους μας, όπως να μην υπάρχει φτώχεια και αδικία. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι από την μία ήθελαν για δώρο όπλα, και από την άλλη να σταματήσει ο πόλεμος».
Το επάγγελμα αυτό όμως, εκτός από την συναναστροφή με τα παιδιά, εμπεριέχει και την επαφή με τους ενήλικες, με ορισμένους να είναι ενθουσιασμένοι ώστε να μην χαλάσουν την «μαγεία» και την χαρά της στιγμής, ενώ κάποιοι είναι αδιάφοροι. «Παρατηρώ κάποιες φορές τα βλέμματα των μεγαλύτερων, και είναι σαν να με ευγνωμονούν για αυτό που προσφέρω, ενώ άλλοι ίσως το βλέπουν ως κάτι δύσκολο που δεν θα είχαν την υπομονή να κάνουν. Παράλληλα, υπάρχουν και αυτοί που θα αστειευτούν και θα ζητήσουν και εκείνοι δώρο».
«Η δουλειά μας δεν είναι εύκολη»
Τα εποχιακά επαγγέλματα, σύμφωνα με τον Σάκη, μόνο εύκολα δεν είναι. Οι μισθοί διαφέρουν ανάλογα με τον ρόλο αλλά και την εμπειρία, ενώ κάποιοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν το κρύο όταν βρίσκονται σε πλατείες και εξωτερικές εκδηλώσεις, όπως τα χριστουγεννιάτικα χωριά. «Τα χρήματα είναι μία κατάσταση που ορίζεις, σίγουρα δεν μπορείς να ζήσεις μόνο από αυτό. Ωστόσο, όσο περισσότερο επενδύεις σε αυτή τη δουλειά, τόσα περισσότερα μπορείς να απαιτήσεις. Εξαρτάται βέβαια και από το τι ζητάει από εσένα κάθε εταιρεία, ενώ μεγάλο ρόλο παίζουν και οι συνθήκες. Παρατηρώ πως νέα παιδιά μπαίνουν στον ρόλο του Άγιου Βασίλη για το μεροκάματο. Αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο γιατί δεν το χαίρονται, όπως εγώ».
Όταν τελειώνει η πολύωρη βάρδιά του, επιστρέφει στο σπίτι του και η σωματική κούραση είναι πιο εμφανής από ποτέ. «Κάποιες φορές νιώθω εξαντλημένος γιατί είναι πολλές οι ώρες που πρέπει να μιλάω και να αντιμετωπίζω οτιδήποτε μου λένε τα παιδιά. Ξεκουράζομαι όσο μπορώ για να είμαι έτοιμος για την επόμενη ημέρα, καθώς και για όλες τις μέρες των γιορτών. Μπορεί να μην περνάω χρόνο με την οικογένειά μου, αλλά σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτός που δεν θα κρατήσω ζωντανό τον μύθο της ύπαρξης του Άγιου Βασίλη».
Η σχολή… για Άγιους Βασίληδες
Όσο κι αν δεν το πιστεύει κανείς, υπάρχει σχολή που μπορεί να προετοιμάσει τον καθένα για να γίνει ένας επιτυχημένος και σωστός Άγιος Βασίλης. Για την ακρίβεια εταιρεία διοργάνωσης εκδηλώσεων από τη Θεσσαλονίκη παραδίδει ταχύρρυθμα μαθήματα θεωρίας και πρακτικής.
Η υπεύθυνη της εταιρείας Αλεξάνδρα Ράντου μίλησε στο enikos.gr και ξεκαθάρισε πως ένας Άγιος Βασίλης πρέπει να είναι λαμπερός, να έχει πολλή αγάπη να προσφέρει και καλή διάθεση να μεταδώσει τόσο στους μικρούς, όσο και στους μεγάλους που ενδέχεται να το έχουν ανάγκη. «Πρέπει να το έχει και λίγο μέσα του, ωστόσο το να γίνεις Άγιος Βασίλης είναι κάτι που μαθαίνεται σιγά σιγά».
«Υπάρχουν διάφορα που μαθαίνονται στην εκπαίδευση. Από την στάση του σώματος, μέχρι τα ονόματα των ταράνδων και των ξωτικών, αλλά και το πώς να αντιμετωπίζει π.χ. ένα παιδί που έχει μία δύσκολη στιγμή στη ζωή του. Δεν βάζουμε απλά την στολή και βγαίνουμε στον κόσμο. Θέλει αρκετή προετοιμασία. Οι καινούριοι Άγιοι Βασίληδες εκπαιδεύονται περισσότερο καιρό, όπως είναι λογικό. Ωστόσο και οι παλαιότεροι, παρακολουθούν σε επανάληψη τα σεμινάρια αλλά σε λιγότερο χρόνο».
