Η μεγαλύτερη λέξη της ελληνικής μάς έρχεται από την αρχαιότητα και είναι παρακαταθήκη του μεγάλου μας κωμικού δραματουργού Αριστοφάνη.
Η λέξη αυτή...
βρίσκεται στις «Εκκλησιάζουσες» που ο σατιρικός ποιητής περιγράφει μια συνταγή, που αποτελείται από όχι λιγότερα από 172 γράμματα.
Ποια είναι η λέξη
Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδο κιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών
Πού υπάρχει αυτή η λέξη
Είναι στους στίχους 1169-1175 που ο Αριστοφάνης περιγράφει τη μαγειρική συνταγή των 172 χαρακτήρων και 78 συλλαβών, που αποτελείται από όχι λιγότερα από 27 συνθετικά.
Αναλυτικά οι λέξεις
- λοπάς (γεύμα)
- τέμαχος (φέτα ψαριού)
- σέλαχος (σαλάχι)
- γαλεός (σκυλόψαρο)
- κρανίον (κεφάλι)
- λείψανον (υπόλοιπα)
- δριμύς (πικάντικα)
- υπότριμμα (διάφορα υλικά κοπανιστά)
- σίλφιον (είδος του φυτού «νάρθηκας»)
- κάραβος (κάβουρας)
- μέλι
- κατακεχυμένος (περιχυμένος)
- κίχλη (το πουλί «τσίχλα»)
- κόσσυφος (κοτσύφι)
- φάττα (φασοπερίστερο)
- περιστερός (οικιακό περιστέρι)
- αλεκτρυών (κοκοράκι)
- οπτός (ψητός)
- κεφάλιον (κεφαλάκι)
- κίγκλος (υδρόβιο πτηνό)
- πέλεια (μαύρο βραχοπερίστερο)
- λαγώος (λαγός)
- σίραιον (βρασμένο κρασί)
- βαφή (σάλτσα βουτήματος)
- τραγανός
- πτέρυξ (φτερό)
Η μεγαλύτερη αναμφίβολα λέξη της αρχαίας ελληνικής έπαιξε στο ελληνικό ίντερνετ ως η μεγαλύτερη του κόσμου με τις αναφορές να τη θέλουν κάτοχο του Ρεκόρ Γκίνες
Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν επιβεβαιώνεται, τουλάχιστον έπειτα από το 1990, καθώς στο Βιβλίο Γκίνες η μεγαλύτερη λέξη του κόσμου είναι μια σανσκριτική του 16ου αιώνα, ένα κοσμητικό επίθετο που περιγράφει μια χώρα και το συναντάμε σε ποιητικό-πεζό έργο, το οποίο μεταγραμματισμένο στο λατινικό αλφάβητο καλύπτει όχι λιγότερους από 428 χαρακτήρες, με 25 ολόκληρα επίθετα.
Πηγή: alfavita.gr
