γράφει ο Σπυρίδων Αλφαντάκης
Δ.Ν., Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Όποιος επιμένει να μην ασχολείται με την πολιτικήν, θα μάθη ότι η πολιτική επιμένει ν’ ασχολείται μ’ αυτόν. Μία δήλωσις τού νεοφανούς συγγραφέως, τής μακρινής 28.8.2021, από τών εδράνων τής αντιπολιτεύσεως, θυμίζει τόν άνδρα: «Στόχος τής Συμφωνίας τών Πρεσπών ήταν να ριζώσει βαθιά στις συνειδήσεις των λαών μας καί στις σχέσεις τών χωρών μας». Η ευόδωσις τής συνωμοσίας εναντίον τής Μακεδονίας, η προσβολή τής ακεραιότητος τής Ελλάδος, η αναγνώρισις εθνότητος, εθνικότητος, γλώσσης, ονόματος καί κράτους «μακεδονικών», δεν είναι καθ’ εαυταί αρκεταί. Πρέπει, ως είπεν...
ό αυτουργός, να συνειδητοποιηθούν εκατέρωθεν.
Η πολιτική δεν ήτο παρά τό μέσον. Σκοπός ήτο (καί είναι) ό πολιτισμός. Οί οπαδοί του, οί οποίοι αντεποιήθησαν είς τό Αλεξάνδρειον Μέλαθρον (14.12.2018) με ερυθρά περιβραχιόνια τούς αστυνομικούς, δεν εμιμήθησαν τυχαίως τούς ερυθροφρουρούς τού Μάο Τσε Τούγκ κατά τήν περίοδον τής Πολιτιστικής Επαναστάσεως(1966-1976). Ό επιμηθεύς τόν επικαλείται καί μιμείται δημοσία τουλάχιστον από τού έτους 2008 : «..Η σκέψη του Μάο σε πολλά σημεία αξίζει….Ο Μάο εκτιμούσε ότι αυτό που κάνει είναι ένα βήμα προς τη σοσιαλιστική κοινωνία. Και πίστευε ότι ο σκοπός αγιάζει τά μέσα. Αλλά ο σκοπός του, η πρόθεσή του ήταν καλή…η σκέψη πίσω από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο είναι ότι πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τις δομές και τη νομενκλατούρα, ακόμα και όταν είμαστε μέσα στην επαναστατική διαδικασία. Αυτή είναι μια σημαντική σκέψη..» (εκ τού μαθητικού περιοδικού «Schooligans» – ίδ. άρθρον Π. Μανδραβέλη είς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΝ τής 3.1.2017 υπό τίτλον «Μεγάλη άγνοια, θαυμάσια κατάσταση»).
Τόν Ιούλιον τού έτους 2016, επιστρέφων από τής Κίνας καί ερωτηθείς επί τών πρώτων αντιδράσεων τής αντιπολιτεύσεως προ τής τροποποιήσεως τού εκλογικού νόμου, επανέλαβε φράσιν του : «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Τήν παραμονήν τής Πρωτοχρονιάς τού αυτού έτους, εδήλωσεν ότι «..φιλοδοξούμε το 2017 να είναι…η χρονιά που η χώρα μας θα κάνει το μεγάλο άλμα προς τά μπροστά…». Εζήλωσε τό «Μεγάλο Άλμα Προς τά Εμπρός» (1958-1962) τού Μάο, τό προκαλέσαν τόν Μέγαν Κινεζικόν Λιμόν τών 55 εκατομμυρίων νεκρών.
Πριν από τό πρώτο ραντεβού του με τήν Ιστορίαν (2015), ό πρώην αρχηγός τού ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. είχεν αφομοιώσει ολόκληρον τό «κόκκινο βιβλιαράκι». Οί «υπερασπισταί τής ερυθράς εξουσίας» έκλεισαν σχολεία και πανεπιστήμια επ’ αόριστον καί κατεδίωξαν τά «τέσσαρα παλαιά»: τόν πολιτισμόν, τάς παραδόσεις, τά ήθη καί τά έθιμα. Οί μαθηταί καί οί φοιτηταί με τά ερυθρά περιβραχιόνια επετέθησαν εναντίον παντός «αστού εχθρού». Εξηυτέλισαν τούς διδασκάλους τών σχολείων και τούς καθηγητάς τών πανεπιστημίων των. Τούς περιέφεραν υπό τήν επιγραφήν «είμαι διανοούμενος, εχθρός τού κόμματος.». Εβασάνισαν μέχρι θανάτου εκατομμύρια «αντιδραστικών», έτι καί τούς γονείς των. Εισήλθον παρανόμως είς τάς κατοικίας χιλιάδων «υπόπτων ταξικών εχθρών» προς αναζήτησιν «αποδεικτικών στοιχείων» δυτικής προελεύσεως. Διεξήγαγον δημοσίας «δίκας» με «κατηγορουμένους» φέροντας πινακίδας τών «εγκλημάτων» των. Υπεχρέωσαν ιατρούς και νοσοκόμους να επιγράφονται δημοσίως «αντιδραστικός διανοούμενος» και «σκυλάκι της μπουρζουαζίας». Έκαυσαν βιβλία με υποτιθέμενον αντεπαναστατικόν περιεχόμενον. Απηγόρευσαν έργα τέχνης. Εστράφησαν κατά πάσης θρησκείας καί κατά παντός θρησκευτικού συμβόλου. Κατέστρεψαν ιερούς ναούς, αρχαία καί νεώτερα πολιτιστικά μνημεία, μουσεία καί παραδοσιακά εμπορικά καταστήματα. Ένδεκα εκατομμύρια ερυθροφρουρών (καί δέκα έτη χάους) εστόχευσαν εκατόν καί εδολοφόνησαν επτά εκατομμύρια Κινέζων.
Ό αγών δεν εγένετο καί δεν γίνεται πράγματι διά τήν οικονομίαν. Εγένετο καί γίνεται διά τήν ιδεολογίαν. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., μετά από τήν επιτυχίαν τής επιχειρήσεως «εξουσία», απεδύθη είς τήν επιχείρησιν «πολιτισμός». Η ιδεολογική επίθεσις εστράφη «κατά παντός υπευθύνου». Κατά τής γλώσσης, τής ιστορίας, τής εκκλησίας, τής οικογενείας, τής παραδόσεως, τών εθίμων, τής εκπαιδεύσεως, τών συμβόλων. Πρώτος στόχος υπήρξαν τά δημόσια ήθη. Η στάσις έναντι τών θεσμών. Πρώτη έπεσεν η ευπρέπεια. Η πνευματική αντίστασις τών πολιτών υπεχώρησεν.Η υπονόμευσις εισέδυσεν είς τούς ιδεολογικούς μηχανισμούς, τό σχολείον, τό πανεπιστήμιον, τήν δημοσίαν ραδιοφωνίαν καί τηλεόρασιν, τό διαδίκτυον. Επί τών ημερών τής κομμουνιστικής θεομηνίας ανεγνώσαμε «τέλος τά θρησκευτικά από τά σχολεία». Έπειτα, ότι αντικαθίστανται τά «παλαιά» θρησκευτικά βιβλία. Ηκούσαμε «διαχωρισμό κράτους καί εκκλησίας». Ηνωτίσθημεν ότι «μετά από επανακαταμέτρηση τών ψήφων», 151 βουλευταί εψήφισαν υπέρ τής αναθεωρήσεως τού άρθρου 3 τού Συντάγματος. Επεδιώχθη «εξυγίανση τού τηλεοπτικού τοπίου». Τά σχολικά εγχειρίδια αναπροσηνατολίσθησαν. Όλοι ενόμισαν ότι τά Τ.Ε.Ι. εγένοντο Α.Ε.Ι., εν ώ αληθώς τά Α.Ε.Ι. εγένοντο Τ.Ε.Ι. .
Όσοι εδιάβασαν ή ανυπομονούν να διαβάσουν τό βιβλίον, πρέπει να γνωρίζουν ότι ό πόλεμος είναι ιδεολογικός. Η μεγάλη μάχη θα δοθή επί τού πολιτισμικού πεδίου.
Τόν Ιούλιον τού έτους 2016, επιστρέφων από τής Κίνας καί ερωτηθείς επί τών πρώτων αντιδράσεων τής αντιπολιτεύσεως προ τής τροποποιήσεως τού εκλογικού νόμου, επανέλαβε φράσιν του : «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Τήν παραμονήν τής Πρωτοχρονιάς τού αυτού έτους, εδήλωσεν ότι «..φιλοδοξούμε το 2017 να είναι…η χρονιά που η χώρα μας θα κάνει το μεγάλο άλμα προς τά μπροστά…». Εζήλωσε τό «Μεγάλο Άλμα Προς τά Εμπρός» (1958-1962) τού Μάο, τό προκαλέσαν τόν Μέγαν Κινεζικόν Λιμόν τών 55 εκατομμυρίων νεκρών.
Πριν από τό πρώτο ραντεβού του με τήν Ιστορίαν (2015), ό πρώην αρχηγός τού ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. είχεν αφομοιώσει ολόκληρον τό «κόκκινο βιβλιαράκι». Οί «υπερασπισταί τής ερυθράς εξουσίας» έκλεισαν σχολεία και πανεπιστήμια επ’ αόριστον καί κατεδίωξαν τά «τέσσαρα παλαιά»: τόν πολιτισμόν, τάς παραδόσεις, τά ήθη καί τά έθιμα. Οί μαθηταί καί οί φοιτηταί με τά ερυθρά περιβραχιόνια επετέθησαν εναντίον παντός «αστού εχθρού». Εξηυτέλισαν τούς διδασκάλους τών σχολείων και τούς καθηγητάς τών πανεπιστημίων των. Τούς περιέφεραν υπό τήν επιγραφήν «είμαι διανοούμενος, εχθρός τού κόμματος.». Εβασάνισαν μέχρι θανάτου εκατομμύρια «αντιδραστικών», έτι καί τούς γονείς των. Εισήλθον παρανόμως είς τάς κατοικίας χιλιάδων «υπόπτων ταξικών εχθρών» προς αναζήτησιν «αποδεικτικών στοιχείων» δυτικής προελεύσεως. Διεξήγαγον δημοσίας «δίκας» με «κατηγορουμένους» φέροντας πινακίδας τών «εγκλημάτων» των. Υπεχρέωσαν ιατρούς και νοσοκόμους να επιγράφονται δημοσίως «αντιδραστικός διανοούμενος» και «σκυλάκι της μπουρζουαζίας». Έκαυσαν βιβλία με υποτιθέμενον αντεπαναστατικόν περιεχόμενον. Απηγόρευσαν έργα τέχνης. Εστράφησαν κατά πάσης θρησκείας καί κατά παντός θρησκευτικού συμβόλου. Κατέστρεψαν ιερούς ναούς, αρχαία καί νεώτερα πολιτιστικά μνημεία, μουσεία καί παραδοσιακά εμπορικά καταστήματα. Ένδεκα εκατομμύρια ερυθροφρουρών (καί δέκα έτη χάους) εστόχευσαν εκατόν καί εδολοφόνησαν επτά εκατομμύρια Κινέζων.
Ό αγών δεν εγένετο καί δεν γίνεται πράγματι διά τήν οικονομίαν. Εγένετο καί γίνεται διά τήν ιδεολογίαν. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., μετά από τήν επιτυχίαν τής επιχειρήσεως «εξουσία», απεδύθη είς τήν επιχείρησιν «πολιτισμός». Η ιδεολογική επίθεσις εστράφη «κατά παντός υπευθύνου». Κατά τής γλώσσης, τής ιστορίας, τής εκκλησίας, τής οικογενείας, τής παραδόσεως, τών εθίμων, τής εκπαιδεύσεως, τών συμβόλων. Πρώτος στόχος υπήρξαν τά δημόσια ήθη. Η στάσις έναντι τών θεσμών. Πρώτη έπεσεν η ευπρέπεια. Η πνευματική αντίστασις τών πολιτών υπεχώρησεν.Η υπονόμευσις εισέδυσεν είς τούς ιδεολογικούς μηχανισμούς, τό σχολείον, τό πανεπιστήμιον, τήν δημοσίαν ραδιοφωνίαν καί τηλεόρασιν, τό διαδίκτυον. Επί τών ημερών τής κομμουνιστικής θεομηνίας ανεγνώσαμε «τέλος τά θρησκευτικά από τά σχολεία». Έπειτα, ότι αντικαθίστανται τά «παλαιά» θρησκευτικά βιβλία. Ηκούσαμε «διαχωρισμό κράτους καί εκκλησίας». Ηνωτίσθημεν ότι «μετά από επανακαταμέτρηση τών ψήφων», 151 βουλευταί εψήφισαν υπέρ τής αναθεωρήσεως τού άρθρου 3 τού Συντάγματος. Επεδιώχθη «εξυγίανση τού τηλεοπτικού τοπίου». Τά σχολικά εγχειρίδια αναπροσηνατολίσθησαν. Όλοι ενόμισαν ότι τά Τ.Ε.Ι. εγένοντο Α.Ε.Ι., εν ώ αληθώς τά Α.Ε.Ι. εγένοντο Τ.Ε.Ι. .
Όσοι εδιάβασαν ή ανυπομονούν να διαβάσουν τό βιβλίον, πρέπει να γνωρίζουν ότι ό πόλεμος είναι ιδεολογικός. Η μεγάλη μάχη θα δοθή επί τού πολιτισμικού πεδίου.
