«Ήταν 2 του Αυγούστου το 1981, όταν η είδηση της απώλειας του Αντώνη Παπαδόπουλου, πάγωνε όχι μόνο την Ανορθωσιάτικη, αλλά...
ολόκληρη την φίλαθλη οικογένεια της Κύπρου. Στα 52 του μόλις χρόνια, η καρδιά του ανυπέρβλητου αθλητή, του μεγάλου γυμναστή, του σπουδαίου ανθρώπου και φλογερού πατριώτη, έπαψε να κτυπά.
Γεννήθηκε στις 26 Μαΐου το 1929, στον Άγιο Μέμνωνα Αμμοχώστου. Από νωρίς, έδειξε την έφεσή του προς τον αθλητισμό. Άρχισε από τον στίβο, στον Γυμναστικό Σύλλογο Ευαγόρας, στην Αμμόχωστο. Αποφάσισε να κάνει την αγάπη του επάγγελμα αφού, αποφοιτώντας από το σχολείο, έφυγε για την Αθήνα ώστε να σπουδάσει στην Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής. Μια Σχολή όπου διέπρεψε και αποφοίτησε με βαθμό άριστα!
Ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του, κατείχε το ποδόσφαιρο και βέβαια η Ανόρθωσις. Όντας στην Αθήνα, εντάχθηκε στην ΑΕΚ. Επιλέχθηκε και έγινε αρχηγός της τότε ομάδας, με τους ιθύνοντες της Ένωσης να του προτείνουν να παραμείνει στον Δικέφαλο. Η αγάπη ωστόσο του Αντώνη για την Ανόρθωση ήταν τέτοια, που απέρριψε την πολύ τιμητική πρόταση που του έγινε, προκειμένου να επιστρέψει στην Κύπρο και να φορέσει τα κυανόλευκα της Αμμοχώστου. Από το 1954, επέστρεψε στη Μεγάλη Κυρία, της οποίας ηγήθηκε ως αρχηγός.
Την πρώτη τ' Απρίλη το 1955, ξεσπά ο ένοπλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ, με στόχο την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος, ανταποκρίνεται ακαριαία στο ιστορικό κάλεσμα και ορκίζεται πίστη στην Οργάνωση, συμμετέχοντας ενεργά, με ένοπλη δράση, στο αντάρτικο.
Τα αποδυτήρια και το οίκημα της Ανορθώσεως είναι προπύργιο στην Αμμόχωστο, όπου οργανώνεται η δράση της ΕΟΚΑ σ' όλη την επαρχία. Εκεί, στο οίκημα του Συλλόγου, ο Αντώνης συλλαμβάνεται τον Ιανουάριο του 1956 και οδηγείται στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς. Παραμένει κρατούμενος μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1956 όταν και απέδρασε για να φύγει αντάρτης στα βουνά της Κύπρου.
Επανασυλλαμβάνεται στις 3 του Μάρτη το 1957, στην επική μάχη του Μαχαιρά. Ο αδελφικός του φίλος και υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, Γρηγόρης Αυξεντίου, με τον οποίο πολεμούσε στο ίδιο κρησφύγετο, διατάζει τον Αντώνη Παπαδόπουλο και τους άλλους συναγωνιστές να παραδοθούν ενώ ο ίδιος θυσιάζεται υπέρ της ιδέας της Ενώσεως, γράφοντας μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ΕΟΚΑ.
Με το τέλος του Αγώνα και την ανεξαρτησία της Κύπρου, οι γνώσεις και εμπειρίες του Αντώνη αναγνωρίζονται καθολικά, με αποτέλεσμα να διοριστεί Προϊστάμενος Σωματικής αγωγής.
Στην επίσημη ιστοσελίδα της «Κυρίας» που δημοσιευτηκε το 2015 με αφορμη το μνημοσυνο του Αντώνη Παπαδόπουλου
Γεννήθηκε στις 26 Μαΐου το 1929, στον Άγιο Μέμνωνα Αμμοχώστου. Από νωρίς, έδειξε την έφεσή του προς τον αθλητισμό. Άρχισε από τον στίβο, στον Γυμναστικό Σύλλογο Ευαγόρας, στην Αμμόχωστο. Αποφάσισε να κάνει την αγάπη του επάγγελμα αφού, αποφοιτώντας από το σχολείο, έφυγε για την Αθήνα ώστε να σπουδάσει στην Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής. Μια Σχολή όπου διέπρεψε και αποφοίτησε με βαθμό άριστα!
Ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του, κατείχε το ποδόσφαιρο και βέβαια η Ανόρθωσις. Όντας στην Αθήνα, εντάχθηκε στην ΑΕΚ. Επιλέχθηκε και έγινε αρχηγός της τότε ομάδας, με τους ιθύνοντες της Ένωσης να του προτείνουν να παραμείνει στον Δικέφαλο. Η αγάπη ωστόσο του Αντώνη για την Ανόρθωση ήταν τέτοια, που απέρριψε την πολύ τιμητική πρόταση που του έγινε, προκειμένου να επιστρέψει στην Κύπρο και να φορέσει τα κυανόλευκα της Αμμοχώστου. Από το 1954, επέστρεψε στη Μεγάλη Κυρία, της οποίας ηγήθηκε ως αρχηγός.
Την πρώτη τ' Απρίλη το 1955, ξεσπά ο ένοπλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ, με στόχο την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος, ανταποκρίνεται ακαριαία στο ιστορικό κάλεσμα και ορκίζεται πίστη στην Οργάνωση, συμμετέχοντας ενεργά, με ένοπλη δράση, στο αντάρτικο.
Τα αποδυτήρια και το οίκημα της Ανορθώσεως είναι προπύργιο στην Αμμόχωστο, όπου οργανώνεται η δράση της ΕΟΚΑ σ' όλη την επαρχία. Εκεί, στο οίκημα του Συλλόγου, ο Αντώνης συλλαμβάνεται τον Ιανουάριο του 1956 και οδηγείται στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς. Παραμένει κρατούμενος μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1956 όταν και απέδρασε για να φύγει αντάρτης στα βουνά της Κύπρου.
Επανασυλλαμβάνεται στις 3 του Μάρτη το 1957, στην επική μάχη του Μαχαιρά. Ο αδελφικός του φίλος και υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, Γρηγόρης Αυξεντίου, με τον οποίο πολεμούσε στο ίδιο κρησφύγετο, διατάζει τον Αντώνη Παπαδόπουλο και τους άλλους συναγωνιστές να παραδοθούν ενώ ο ίδιος θυσιάζεται υπέρ της ιδέας της Ενώσεως, γράφοντας μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ΕΟΚΑ.
Με το τέλος του Αγώνα και την ανεξαρτησία της Κύπρου, οι γνώσεις και εμπειρίες του Αντώνη αναγνωρίζονται καθολικά, με αποτέλεσμα να διοριστεί Προϊστάμενος Σωματικής αγωγής.
Στην επίσημη ιστοσελίδα της «Κυρίας» που δημοσιευτηκε το 2015 με αφορμη το μνημοσυνο του Αντώνη Παπαδόπουλου
