Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης
Αναρωτιέμαι αν φτάνουν μόνο οι λέξεις ντροπή και αποτροπιασμόςνα χαρακτηρίσουντη συμπεριφορά αυτών που χλευάζουν και κατακρίνουν άτομα που αναχώρησαν για τον άλλον κόσμο. Αναφέρομαι...
στις απαράδεκτες επιθέσεις που δέχτηκε στην προσωπική του σελίδα στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης του facebook ο αείμνηστος ιατρός από την Κατερίνη Θεόδωρος Γκέγκας, εξαιτίας της θέσης, που διατύπωνε δημόσια υπέρ των εμβολιασμών για την αντιμετώπιση της covid-19!Αξίζει να επισημανθεί ότι ο εν λόγω ιατρός εκδήμησε μετά από γενναία μάχη που έδωσε με την επάρατη νόσο!
Προσωπικά από τηνπρώτη στιγμή έλαβα δημόσια θέση κατά των εμβολίων και δη της υποχρεωτικότητας λόγω της αναποτελεσματικότητάς τους και των σοβαρών κινδύνων που απορρέουν από τη χρήση αυτών, καθώς και του ότι ήταν σε πειραματικό στάδιο αιτιολογώντας τη στάση μου αυτή. Όμως οι αναφορές προς το πρόσωπο του εκλιπόντος δεν τις χωρά ανθρώπου νους, είναι κατακριτέες, αντιβαίνουν στο χριστιανικό πνεύμα και αποτελούν εξύβριση νεκρού.
Ακόμη, μου προκαλούν οργή, αγανάκτηση και θλίψη για το τέλμα που περιέπεσε η κοινωνία μας! Ας προσευχηθούμε ο Θεός να αναπαύσει τον αλησμόνητο ιατρό Θεόδωρο Γκέγκα, που πλήθος κόσμου συνομολογεί ότι εξάσκησε το λειτούργημα του ιατρού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με αυταπάρνηση προσφέροντας απλόχερα βοήθεια στους συνανθρώπους του.
Προσωπικά από τηνπρώτη στιγμή έλαβα δημόσια θέση κατά των εμβολίων και δη της υποχρεωτικότητας λόγω της αναποτελεσματικότητάς τους και των σοβαρών κινδύνων που απορρέουν από τη χρήση αυτών, καθώς και του ότι ήταν σε πειραματικό στάδιο αιτιολογώντας τη στάση μου αυτή. Όμως οι αναφορές προς το πρόσωπο του εκλιπόντος δεν τις χωρά ανθρώπου νους, είναι κατακριτέες, αντιβαίνουν στο χριστιανικό πνεύμα και αποτελούν εξύβριση νεκρού.
Ακόμη, μου προκαλούν οργή, αγανάκτηση και θλίψη για το τέλμα που περιέπεσε η κοινωνία μας! Ας προσευχηθούμε ο Θεός να αναπαύσει τον αλησμόνητο ιατρό Θεόδωρο Γκέγκα, που πλήθος κόσμου συνομολογεί ότι εξάσκησε το λειτούργημα του ιατρού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με αυταπάρνηση προσφέροντας απλόχερα βοήθεια στους συνανθρώπους του.
