Καιγόμαστε
στην κόλαση
της φωτιάς.
Ονειρευόμαστε
την όαση
της δροσιάς.
Καιγόμαστε
στο έλεος
των πυρκαγιών.
Ψηνόμαστε
στο έρεβος
των ρυπαρών.
Σύννεφα καπνού
καλύπτουν
τη χώρα.
Όλεθροι κακού
ενσκήπτουν
μα σώπα!
Στάχτες
πέφτουν
από τον ουρανό.
Λάβες
ρέουν
να τις δεις σε προσκαλώ.
Αποκαwΐδια
γίνονται
ξανά τα όνειρά μας.
Βαρίδια
σύρονται
στα πόδια τα λερά μας.
Καίγεται
η πατρίδα μας
απλά με δίχως οίκτο.
Φλέγεται
η ελπίδα μας
γι ανέφελο τον ύπνο.
Έρημος
θα γίνει,
κρανίου τόπος.
Όνειδος
θα μείνει
ο κάθε όρκος.
Θυσία
στις ριπές
της κλιματικής αλλαγής.
Κηδεία
απ' τις φτηνές
που κλαίει και ο αδαής.
Καπαδόπουλος Ελισαίος.