Την πλήρη αναθεώρηση αντιπλημμυρικών έργων και την άμεση βελτίωση των υπαρχουσών υποδομών επισημαίνει στο protothema.gr ο Κωνσταντίνος Λουπασάκης, καθηγητής Τεχνικής Γεωλογίας και Γεωτεχνικής Μηχανικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που κάνει λόγο για πρωτόγνωρα καιρικά φαινόμενα για τα ελληνικά δεδομένα. Παράλληλα, επισημαίνει...
ότι ακόμη και μικρότερη να ήταν η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση οι συνέπειες δεν θα είχαν αποφευχθεί.
«Τα φαινόμενα που είχαμε σε Θεσσαλία και Βόλο ήταν πρωτόγνωρα. Αυτοί οι μεσογειακοί κυκλώνες είναι νέα φαινόμενα για την ελληνική πραγματικότητα. Δηλαδή έχουμε πάρα πολύ έντονες βροχοπτώσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Κάτι σαν τους μουσώνες. Είχαμε τον Ιανό που ήταν πολύ μικρότερης έντασης και τώρα είχαμε αυτό το φαινόμενο που ήταν μη προβλέψιμο για τα ελληνικά δεδομένα. Αν δείτε τους χάρτες που μας παρέχουν τον κίνδυνο να πλημμυρίσει μια περιοχή μια στα 1.000 χρόνια θα δείτε ότι οι περιοχές που πλημμύρισαν δεν ήταν στις ζώνες πλημμύρας. Τα Τρίκαλα ας πούμε δεν ήταν να πλημμυρίσουν στο κέντρο τους. Άρα έχουμε ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο, πολύ μεγάλης έντασης και δεν υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν τεχνικά έργα που να μπορούν να αναστείλουν αυτές τις καταστροφές» λέει αρχικά ο καθηγητής και προσθέτει: «Αν εμείς ήμασταν λιγότεροι παρεμβατικοί με το περιβάλλον θα είχαμε λιγότερες συνέπειες».
Ο κ. Λουπασάκης εξηγεί ότι δεν υπάρχει επόμενη ημέρα, αλλά επόμενη εποχή και θα πρέπει το κράτος να κάνει έναν πιο ορθολογικό σχεδιασμό των έργων, είτε αφορά έργα διευθέτησης, είτε έργα δόμησης, έτσι ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
«Δεν πρέπει να κάνουμε άστοχες κινήσεις. Το ρέμα της Πικροδάφνης για παράδειγμα που είναι στα όρια Φαλήρου και Αλίμου. Το ρέμα έχει μια επαρκή κοίτη. Υπάρχουν τρεις τέσσερις γέφυρες κατά μήκος του ρέματος που το “στραγγαλίζουν” και αυτό υπερχειλίζει στη θέση που είναι οι γέφυρες. Οι προτάσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα προβλέπουν την τσιμεντοποίηση του ρέματος αλλά όχι την ανακατασκευή των γεφυρών. Είμαστε δηλαδή εντελώς ανάποδα από αυτό που πρέπει να κάνουμε. Ας ανακατασκευάσουμε τις γέφυρες να ανασάνει το ρέμα και θα δούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να το τσιμεντώσουμε. Θα έχουμε στο μέλλον τα ίδια προβλήματα που έχουμε στο Βόλο. Γιατί θα υπάρχουν οι γέφυρες, θα στραγγαλίζεται το ποτάμι, θα συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες νερού και στη συνέχεια το νερό που θα διαφεύγει θα ρέει σε μια κοίτη η οποία δεν έχει τριβές λόγω τσιμέντου και από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει βλάστηση και χώμα για να φρενάρει την ταχύτητά του θα έχουμε πλημμύρες. Γιατί αυτό που είδαμε στο Βόλο αν γίνουν τα έργα θα τα βλέπουμε στην Ποσειδώνος».
Αναφερόμενος στο τι πρέπει να γίνει ο καθηγητής Τεχνικής Γεωλογίας και Γεωτεχνικής Μηχανικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κωνσταντίνος Λουπασάκης εξήγησε ότι «θα πρέπει αυτά που φτιάχνουμε από εδώ και πέρα να έχουν μια λογική. Να είναι συμβατά με τις απαιτήσεις της φύσης. Είδαμε κάποια χωριά να είναι δίπλα στις κοίτες ποταμών, δεν είχε λίγο χώρο το χωριό να πάει πιο μέσα ή πιο πάνω; Όταν είναι όλο και όλο 50 σπίτια γιατί είναι ανάγκη να προσεγγίζουμε τις κοίτες των ποταμών και να στραγγαλίζουμε τα ποτάμια; Γιατί είναι ανάγκη τα μπάζα και τα σκουπίδια να τα ρίχνουμε στα ποτάμια; Για να τα πάρει ο ποταμός την επόμενη φορά που θα πλημμυρίσει; Έτσι όμως δεν σεβόμαστε το περιβάλλον».
«Τα φαινόμενα που είχαμε σε Θεσσαλία και Βόλο ήταν πρωτόγνωρα. Αυτοί οι μεσογειακοί κυκλώνες είναι νέα φαινόμενα για την ελληνική πραγματικότητα. Δηλαδή έχουμε πάρα πολύ έντονες βροχοπτώσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Κάτι σαν τους μουσώνες. Είχαμε τον Ιανό που ήταν πολύ μικρότερης έντασης και τώρα είχαμε αυτό το φαινόμενο που ήταν μη προβλέψιμο για τα ελληνικά δεδομένα. Αν δείτε τους χάρτες που μας παρέχουν τον κίνδυνο να πλημμυρίσει μια περιοχή μια στα 1.000 χρόνια θα δείτε ότι οι περιοχές που πλημμύρισαν δεν ήταν στις ζώνες πλημμύρας. Τα Τρίκαλα ας πούμε δεν ήταν να πλημμυρίσουν στο κέντρο τους. Άρα έχουμε ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο, πολύ μεγάλης έντασης και δεν υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν τεχνικά έργα που να μπορούν να αναστείλουν αυτές τις καταστροφές» λέει αρχικά ο καθηγητής και προσθέτει: «Αν εμείς ήμασταν λιγότεροι παρεμβατικοί με το περιβάλλον θα είχαμε λιγότερες συνέπειες».
Ο κ. Λουπασάκης εξηγεί ότι δεν υπάρχει επόμενη ημέρα, αλλά επόμενη εποχή και θα πρέπει το κράτος να κάνει έναν πιο ορθολογικό σχεδιασμό των έργων, είτε αφορά έργα διευθέτησης, είτε έργα δόμησης, έτσι ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
«Δεν πρέπει να κάνουμε άστοχες κινήσεις. Το ρέμα της Πικροδάφνης για παράδειγμα που είναι στα όρια Φαλήρου και Αλίμου. Το ρέμα έχει μια επαρκή κοίτη. Υπάρχουν τρεις τέσσερις γέφυρες κατά μήκος του ρέματος που το “στραγγαλίζουν” και αυτό υπερχειλίζει στη θέση που είναι οι γέφυρες. Οι προτάσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα προβλέπουν την τσιμεντοποίηση του ρέματος αλλά όχι την ανακατασκευή των γεφυρών. Είμαστε δηλαδή εντελώς ανάποδα από αυτό που πρέπει να κάνουμε. Ας ανακατασκευάσουμε τις γέφυρες να ανασάνει το ρέμα και θα δούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να το τσιμεντώσουμε. Θα έχουμε στο μέλλον τα ίδια προβλήματα που έχουμε στο Βόλο. Γιατί θα υπάρχουν οι γέφυρες, θα στραγγαλίζεται το ποτάμι, θα συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες νερού και στη συνέχεια το νερό που θα διαφεύγει θα ρέει σε μια κοίτη η οποία δεν έχει τριβές λόγω τσιμέντου και από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει βλάστηση και χώμα για να φρενάρει την ταχύτητά του θα έχουμε πλημμύρες. Γιατί αυτό που είδαμε στο Βόλο αν γίνουν τα έργα θα τα βλέπουμε στην Ποσειδώνος».
Αναφερόμενος στο τι πρέπει να γίνει ο καθηγητής Τεχνικής Γεωλογίας και Γεωτεχνικής Μηχανικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κωνσταντίνος Λουπασάκης εξήγησε ότι «θα πρέπει αυτά που φτιάχνουμε από εδώ και πέρα να έχουν μια λογική. Να είναι συμβατά με τις απαιτήσεις της φύσης. Είδαμε κάποια χωριά να είναι δίπλα στις κοίτες ποταμών, δεν είχε λίγο χώρο το χωριό να πάει πιο μέσα ή πιο πάνω; Όταν είναι όλο και όλο 50 σπίτια γιατί είναι ανάγκη να προσεγγίζουμε τις κοίτες των ποταμών και να στραγγαλίζουμε τα ποτάμια; Γιατί είναι ανάγκη τα μπάζα και τα σκουπίδια να τα ρίχνουμε στα ποτάμια; Για να τα πάρει ο ποταμός την επόμενη φορά που θα πλημμυρίσει; Έτσι όμως δεν σεβόμαστε το περιβάλλον».