ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"...
1955: Ο πρώτος νεκρός του κυπριακού αγώνα. Ο Χαράλαμπος Μούσκος, αντάρτης της ΕΟΚΑ, φονεύεται κατά τη διάρκεια της μάχης στους Αρχαίους Σόλους.
Έπεσε πολεμώντας...
στην αποτυχημένη ενέδρα που η απειροπόλεμη ακόμα αντάρτικη ομάδα «Ουρανός», μ’ επικεφαλής τον Μάρκο Δράκο, έστησε στο Μερσινάκι των αρχαίων Σόλων, την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 1955. Από τα πυρά του Μούσκου, με το υπ’ αριθμ. 4137 γερμανικό αυτόματο ΜΡ-40 Schmeisser (μαρσίπ) και του Δράκου με αυτόματο Στεν, καθηλώθηκε το βρετανικό στρατιωτικό όχημα Austin Champ 76BE83 και σκοτώθηκε στη θέση του συνοδηγού ο υποδεκανέας James Brian Morum.
Εναντίον των ενεδρευόντων ανταρτών της Ε.Ο.Κ.Α. αντέδρασε επιδέξια ο ικανός κι εμπειροπόλεμος ταγματάρχης Brian Jackson Coombe. Από τα πυρά του σκοτώθηκε ο Μούσκος, τραυματίστηκε ο Δράκος κι ο Ανδρέας Ζάκος, και καθηλώθηκε ο Χαρίλαος Μιχαήλ. Ο Δράκος κατάφερε να διαφύγει και συνέχισε τη θρυλική του δράση στο αντάρτικο, μέχρι τη θυσία του στις 18 Ιανουαρίου 1957, σε ενέδρα των Άγγλων στην Ευρύχου. Οι Εγγλέζοι απαγχόνισαν τον Ανδρέα Ζάκο και τον Χαρίλαο Μιχαήλ, στις 9 Αυγούστου 1956, μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο.
Ο ΜΟΥΣΚΟΣ από την Παναγιά, απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου, εκπαιδεύτηκε τυπογράφος στη μητέρα Ελλάδα κι ανέλαβε το τυπογραφείο της Αρχιεπισκοπής. Υπήρξε στέλεχος της εθνικής οργάνωσης νεολαίας ΠΕΟΝ και της χριστιανικής ΟΧΕΝ.
Επιλέγηκε από τον Αρχηγό Διγενή ως ένας από τους πέντε ομαδάρχες των «μασκοφόρων» Δολιοφθορέων που έγραψαν με τη δράση τους την εναρκτήρια σελίδα του ενδοξότερου αγώνα της Κύπρου, της 1ης Απριλίου 1955. Ο Μούσκος έπληξε εκείνη τη νύκτα με εκρηκτικά τη βρετανική Αρχιγραμματεία στη Λευκωσία (νυν υπουργείο Εσωτερικών) κι ο Δράκος το ΡΙΚ! Κάποιοι τον πρόδωσαν. Διέφυγε όμως τη σύλληψη και βγήκε 1ος αντάρτης στα βουνά του Κύκκου.
Εναντίον των ενεδρευόντων ανταρτών της Ε.Ο.Κ.Α. αντέδρασε επιδέξια ο ικανός κι εμπειροπόλεμος ταγματάρχης Brian Jackson Coombe. Από τα πυρά του σκοτώθηκε ο Μούσκος, τραυματίστηκε ο Δράκος κι ο Ανδρέας Ζάκος, και καθηλώθηκε ο Χαρίλαος Μιχαήλ. Ο Δράκος κατάφερε να διαφύγει και συνέχισε τη θρυλική του δράση στο αντάρτικο, μέχρι τη θυσία του στις 18 Ιανουαρίου 1957, σε ενέδρα των Άγγλων στην Ευρύχου. Οι Εγγλέζοι απαγχόνισαν τον Ανδρέα Ζάκο και τον Χαρίλαο Μιχαήλ, στις 9 Αυγούστου 1956, μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο.
Ο ΜΟΥΣΚΟΣ από την Παναγιά, απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου, εκπαιδεύτηκε τυπογράφος στη μητέρα Ελλάδα κι ανέλαβε το τυπογραφείο της Αρχιεπισκοπής. Υπήρξε στέλεχος της εθνικής οργάνωσης νεολαίας ΠΕΟΝ και της χριστιανικής ΟΧΕΝ.
Επιλέγηκε από τον Αρχηγό Διγενή ως ένας από τους πέντε ομαδάρχες των «μασκοφόρων» Δολιοφθορέων που έγραψαν με τη δράση τους την εναρκτήρια σελίδα του ενδοξότερου αγώνα της Κύπρου, της 1ης Απριλίου 1955. Ο Μούσκος έπληξε εκείνη τη νύκτα με εκρηκτικά τη βρετανική Αρχιγραμματεία στη Λευκωσία (νυν υπουργείο Εσωτερικών) κι ο Δράκος το ΡΙΚ! Κάποιοι τον πρόδωσαν. Διέφυγε όμως τη σύλληψη και βγήκε 1ος αντάρτης στα βουνά του Κύκκου.