Η Βουλγαρία,όπως γράψαμε, μας ξεπερνά πλέον στους μισθούς των στρατιωτικών. Φαίνεται ότι μια άλλη γειτονική χώρα θα μας ξεπεράσει στην αμυντική βιομηχανία! Αναφερόμαστε στην...
Αλβανία που δείχνει πρόθυμη να προσπαθήσει σοβαρά για να δημιουργήσει σοβαρή κρατική αμυντική βιομηχανία. Εμείς την ίδια ώρα κάνουμε ότι μπορούμε για να διαλύσουμε ότι έχει απομείνει. Ενδεικτική η τελευταία είδηση από τον χώρο της ελληνικής κρατικής αμυντικής βιομηχανίας: η κυβέρνηση τοποθετεί επικεφαλής των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων ,πρώην νεοδημοκράτη βουλευτή που όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του «έχει αναπτύξει επιχειρηματικές δραστηριότητες στους τομείς της εστίασης και του τουρισμού»! Ίσως και να αποδειχτεί χρήσιμη η εμπειρία στην εστίαση με την κατάσταση καφενείου που παρουσιάζει η κρατική αμυντική βιομηχανία…
Καλές οι αναρτήσεις και οι δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας, καθώς και οι πληρωμένες καταχωρήσεις σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (αλήθεια ποιος τις πληρώνει και πόσο στοιχίζουν ; ) για την περίφημη ΑΤΖΕΝΤΑ 2030, αλλά κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει ότι ποιοτική αναβάθμιση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας χωρίς εγχώρια αμυντική βιομηχανία ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.
Είναι απορίας άξιο ότι μετά από 31 μήνες πολέμου μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας (ή εάν προτιμάτε Ρωσίας – Δύσης), κανείς από τους αρμόδιους στη Ελληνική Κυβέρνηση δεν διάβασε το δίδαγμα για το πώς η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην δυνατότητα συνέχισης των επιχειρήσεων των ρωσικών ΕΔ, την ώρα που η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση αδυνατούν πλέον, να παράσχουν τα απαιτούμενα πυρομαχικά στο Κίεβο.
Βέβαια κάποιοι «σωματοφύλακες» της κυβερνητικής πολιτικής, θα σπεύσουν να πουν ότι συγκρίνουμε ανόμοια μεγέθη, καθώς η Ελλάδα δεν είναι Ρωσία. Θα συμφωνήσουμε μαζί τους, η Ελλάδα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει Ρωσία όσον αφορά τις δυνατότητες της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, καταβάλλει όμως φιλότιμες προσπάθειες να ΔΙΑΛΥΣΕΙ και ότι έχει απομείνει.
Ας πάμε λοιπόν πολύ κοντά μας στη γειτονική Αλβανία, όπου στα τέλη του Αυγούστου τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για τον εκσυγχρονισμό της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Η νέα νομοθεσία καταρχήν προβλέπει τη σύσταση Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας, στα πρότυπα της Τουρκίας (με την οποία η Αλβανία διατηρεί στενές σχέσεις και συνεργασίες σε πολλά επίπεδα).
Το δεύτερο σημαντικό βήμα αφορά στη δημιουργία κρατικής εταιρείας (με την επωνυμία KAYO), για την παραγωγή και εμπορίας οπλισμού, πυρομαχικών, στρατιωτικού εξοπλισμού και τεχνολογίας. Bασική αποστολή της νεοσύστατης εταιρείας ΚΑΥΟ είναι η επαναλειτουργία των 3 υφισταμένων εργοστασίων παραγωγής οπλισμού και πυρομαχικών που βρίσκονται εντός της αλβανικής επικράτειας, που είχαν ιδρυθεί την δεκαετία του 1970 (Εlbasan, Polican, Gramsh).
Στην αιτιολογική έκθεση του νέου αλβανικού νόμου, αναφέρεται ότι με την επανασύσταση – επαναλειτουργία της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας θα ενισχυθεί η θέση της χώρας στα Βαλκάνια και θα δημιουργηθεί μια νέα πηγή εσόδων που θα τονώσει την παραπαίουσα οικονομία της Αλβανίας. Πράγματα τα οποία ακούγονται απολύτως λογικά, αλλά δυστυχώς ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ από την Κυβέρνηση που οδηγεί σε μαρασμό την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία καταδικάζοντας την χώρα στην εξάρτηση από τις ξένες εταιρείες.
Aκούει κανείς στο ΥΠΕΘΑ και την Κυβέρνηση ;
Καταλαβαίνει κανείς στο ΥΠΕΘΑ και την Κυβέρνηση ότι η συνειδητή, πλέον, διάλυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας δημιουργεί και άλλα προβλήματα, όπως:
– Η φυγή στο εξωτερικό, πολλών εξαίρετων νέων που αποφοιτούν από τμήματα Πανεπιστημίων με συνάφεια στα αντικείμενα της αμυντικής βιομηχανίας (αεροναυπηγική, ναυπηγική, κατασκευή μη επανδρωμένων συστημάτων κ.α.).
– Η εξαύλωση κάθε πιθανότητας ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ της χώρας σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης, καθώς η εξασφάλιση πολεμικών αποθεμάτων θα εξαρτάται αποκλειστικά από το εξωτερικό ;
– H στέρηση κρίσιμων εσόδων στην οικονομία της χώρας, η οποία εξαρτάται αποκλειστικά από την μονοκαλλιέργεια του τουρισμού ;
Τελειώνοντας δεν θα μπορούσαμε να μην επαναλάβουμε μονότονα για μια ακόμη φορά, ΟΤΙ ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Εάν η Κυβέρνηση συνεχίσει να ΑΓΝΟΕΙ και να ΕΜΠΑΙΖΕΙ τα στελέχη των ΕΔ, μετά λύπης προτείνουμε να εστιάσει το ενδιαφέρον της στην προμήθεια των ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ – ΜΕΣΩΝ και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε….
Καληνύχτα σας……..
Καλές οι αναρτήσεις και οι δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας, καθώς και οι πληρωμένες καταχωρήσεις σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (αλήθεια ποιος τις πληρώνει και πόσο στοιχίζουν ; ) για την περίφημη ΑΤΖΕΝΤΑ 2030, αλλά κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει ότι ποιοτική αναβάθμιση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας χωρίς εγχώρια αμυντική βιομηχανία ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.
Είναι απορίας άξιο ότι μετά από 31 μήνες πολέμου μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας (ή εάν προτιμάτε Ρωσίας – Δύσης), κανείς από τους αρμόδιους στη Ελληνική Κυβέρνηση δεν διάβασε το δίδαγμα για το πώς η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην δυνατότητα συνέχισης των επιχειρήσεων των ρωσικών ΕΔ, την ώρα που η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση αδυνατούν πλέον, να παράσχουν τα απαιτούμενα πυρομαχικά στο Κίεβο.
Βέβαια κάποιοι «σωματοφύλακες» της κυβερνητικής πολιτικής, θα σπεύσουν να πουν ότι συγκρίνουμε ανόμοια μεγέθη, καθώς η Ελλάδα δεν είναι Ρωσία. Θα συμφωνήσουμε μαζί τους, η Ελλάδα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει Ρωσία όσον αφορά τις δυνατότητες της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, καταβάλλει όμως φιλότιμες προσπάθειες να ΔΙΑΛΥΣΕΙ και ότι έχει απομείνει.
Ας πάμε λοιπόν πολύ κοντά μας στη γειτονική Αλβανία, όπου στα τέλη του Αυγούστου τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για τον εκσυγχρονισμό της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Η νέα νομοθεσία καταρχήν προβλέπει τη σύσταση Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας, στα πρότυπα της Τουρκίας (με την οποία η Αλβανία διατηρεί στενές σχέσεις και συνεργασίες σε πολλά επίπεδα).
Το δεύτερο σημαντικό βήμα αφορά στη δημιουργία κρατικής εταιρείας (με την επωνυμία KAYO), για την παραγωγή και εμπορίας οπλισμού, πυρομαχικών, στρατιωτικού εξοπλισμού και τεχνολογίας. Bασική αποστολή της νεοσύστατης εταιρείας ΚΑΥΟ είναι η επαναλειτουργία των 3 υφισταμένων εργοστασίων παραγωγής οπλισμού και πυρομαχικών που βρίσκονται εντός της αλβανικής επικράτειας, που είχαν ιδρυθεί την δεκαετία του 1970 (Εlbasan, Polican, Gramsh).
Στην αιτιολογική έκθεση του νέου αλβανικού νόμου, αναφέρεται ότι με την επανασύσταση – επαναλειτουργία της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας θα ενισχυθεί η θέση της χώρας στα Βαλκάνια και θα δημιουργηθεί μια νέα πηγή εσόδων που θα τονώσει την παραπαίουσα οικονομία της Αλβανίας. Πράγματα τα οποία ακούγονται απολύτως λογικά, αλλά δυστυχώς ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ από την Κυβέρνηση που οδηγεί σε μαρασμό την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία καταδικάζοντας την χώρα στην εξάρτηση από τις ξένες εταιρείες.
Aκούει κανείς στο ΥΠΕΘΑ και την Κυβέρνηση ;
Καταλαβαίνει κανείς στο ΥΠΕΘΑ και την Κυβέρνηση ότι η συνειδητή, πλέον, διάλυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας δημιουργεί και άλλα προβλήματα, όπως:
– Η φυγή στο εξωτερικό, πολλών εξαίρετων νέων που αποφοιτούν από τμήματα Πανεπιστημίων με συνάφεια στα αντικείμενα της αμυντικής βιομηχανίας (αεροναυπηγική, ναυπηγική, κατασκευή μη επανδρωμένων συστημάτων κ.α.).
– Η εξαύλωση κάθε πιθανότητας ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ της χώρας σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης, καθώς η εξασφάλιση πολεμικών αποθεμάτων θα εξαρτάται αποκλειστικά από το εξωτερικό ;
– H στέρηση κρίσιμων εσόδων στην οικονομία της χώρας, η οποία εξαρτάται αποκλειστικά από την μονοκαλλιέργεια του τουρισμού ;
Τελειώνοντας δεν θα μπορούσαμε να μην επαναλάβουμε μονότονα για μια ακόμη φορά, ΟΤΙ ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Εάν η Κυβέρνηση συνεχίσει να ΑΓΝΟΕΙ και να ΕΜΠΑΙΖΕΙ τα στελέχη των ΕΔ, μετά λύπης προτείνουμε να εστιάσει το ενδιαφέρον της στην προμήθεια των ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ – ΜΕΣΩΝ και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε….
Καληνύχτα σας……..
militaire.gr
