Έκταση: 1.516 τ.χλμ.
Πληθυσμός (2001): 129.846
Κατανομή πληθυσμού: Αγροτικός: 41.890
Aστικός : 87.956
Δημοι :13
Πρωτεύουσα: Κατερίνη
Βουνά: ΄Ολυμπος
Πιέρια
Ποτάμια: Αλιάκμονας
Ο νομός συνορεύει βόρεια με το νομό Ημαθίας, ανατολικά βρέχεται από τον Θερμαϊκό, δυτικά με τους νομούς Κοζάνης και Ημαθίας και νότια με το νομό Λάρισας.
Ιστορία
Η Πιερία είναι για το μύθο η χώρα των Μουσών που οι ποιητές συχνά τις αποκαλούν Πιερίδες, και του Ορφέα, του Θεϊκού λυράρη, που μάγεψε με τη μουσική του την αλύγιστη καρδιά του θεού του ΄Αδη για να κερδίσει πίσω τη νεκρή αγαπημένη του και τον κομμάτιασαν οι μαινάδες στην ιερή τους μανία. Επάνω από τα χλοερά λιβάδια και τα όμορφα ακρογιάλια της δεσπόζει ο ΄Ολυμπος, το βουνό που οι ΄Ελληνες διάλεξαν για κατοικία των θεών τους. Σύμφωνα με μια παράδοση, στα Προϊστορικά Χρόνια εδώ κατοικούσαν οι Πίερες, μια θρακική φυλή που αργότερα εκδιώχθηκε από τους Μακεδόνες. Η αρχαιολογική σκαπάνη έδειξε ότι όχι μόνο οι πεδινές περιοχές αλλά και ο ΄Ολυμπος ήταν πυκνοκατοικημένος ήδη από την Εποχή του Χαλκού, και πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό, ο πολιτισμός των πληθυσμών αυτών παρουσιάζει πολύ στενή συγγένεια με το σύγχρονο μυκηναϊκό, γεγονός που μας κάνει να ξανασκεφτούμε τις μακεδονικές παραδόσεις για την αργείτικη καταγωγή της βασιλικής οικογένειάς τους, που ήταν απόγονοι του Τήμενου. ΄Αλλωστε είναι γνωστό ότι η Πιερία ήταν ο πρώτος σταθμός στην εξάπλωση των Μακεδόνων, που από εδώ θα περάσουν στην Ημαθία και θα ιδρύσουν το κράτος των Αιγών, ενώ δεν μπορεί βέβαια να είναι τυχαίο ότι εδώ στο Δίον, βρισκόταν το σημαντικότερο πανμακεδονικό ιερό.
Η Πιερία, εκτός από τις ανεξάρτητες παραλιακές πόλεις Πύδνα και Μεθώνη, ανήκε από την αρχή στο βασίλειο της κάτω Μακεδονίας. Εκτός από το Δίον αναφέρονται και άλλες πόλεις, όπως τα Λείβηθρα, η Πίμπλεια και το Ηράκλειον, που πρέπει να βρίσκονταν προς τα νότια, ανάμεσα στα σημερινά χωριά Πλαταμώνας, Σκοτίνα και Λιτόχωρο. Στα Μεσαιωνικά Χρόνια, λόγω της εξαιρετικά σημαντικής για την επικοινωνία με τη νότια Ελλάδα θέσης της, η περιοχή δοκιμάστηκε σκληρά από αλλεπάλληλες επιδρομές. Στα χέρια των Τούρκων πέρασε το 1389, όταν έπεσε το Κίτρος, το θρησκευτικό και πολιτικό της κέντρο όμως σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο ΄Ολυμπος και τα Πιέρια ήταν ουσιαστικά ελεύθερα, λημέρια των κλεφτών και εστίες επαναστάσεων. Η Πιερία ελευθερώθηκε το 1912.
