Το Δημόσιο μεγαλοπελάτης των εταιρειών σεκιούριτι...
Παρά τον υψηλό αριθμό αστυνομικών που διαθέτει η Ελλάδα (είναι σχεδόν διπλάσιος από τον μέσο όρο διεθνώς), φαίνεται ότι συμμετέχει δυναμικά στο παγκόσμιο «πάρτι» των... ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας (σεκιούριτι), αυξάνοντας διαρκώς, σε μεγάλο βαθμό και με χρήματα του ελληνικού λαού, τις δουλειές και το προσωπικό τους. Πελάτες των εταιρειών ιδιωτικής ασφαλείας είναι οι πάντες: υπουργεία, κυβερνητικοί οργανισμοί, κρατικοί φορείς, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, λιμάνια, αεροδρόμια, εταιρείες, τράπεζες και ιδιώτες. Μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, 2009 και 2010, εννέα υπουργεία της ελληνικής κυβέρνησης (και επί Ν.Δ. και επί ΠΑΣΟΚ) ξόδεψαν για παροχή προστασίας από ιδιωτικές εταιρείες περισσότερα από 7 εκατ. ευρώ!
Τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού που πηγαίνουν σε εταιρείες σεκιούριτι είναι ασφαλώς πολύ περισσότερα, αφού σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα συμβόλαια που έχουν συνάψει με αυτές ΔΕΚΟ, ΝΠΙΔ και άλλοι ανεξάρτητοι δημόσιοι οργανισμοί (π.χ. ΗΣΑΠ, ΔΕΗ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» κ.ά.).
Σύμφωνα με την αγγλική εταιρεία G4S, μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο (με 530.000 προσωπικό σε 115 χώρες), η παγκόσμια αγορά της ιδιωτικής ασφάλειας αγγίζει τα 85 δισ. ευρώ ετησίως, από τα οποία το μερίδιο της Ελλάδας ανέρχεται περίπου στα 450 εκατ. ευρώ. Η ίδια εταιρεία αναφέρει ότι το 20% των ιδιωτικών συμβολαίων φύλαξης υπογράφεται απευθείας από τις κυβερνήσεις, ενώ ένα άλλο 10% αφορά την προστασία κρίσιμων υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι κ.ά.). Με βάση τα ποσοστά αυτά, προκύπτει ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα, φαίνεται να «επενδύει» στην ιδιωτική ασφάλεια, χρηματοδοτώντας τις εταιρείες σεκιούριτι με περίπου 100-120 εκατ. ευρώ ετησίως!
Ο παγκόσμιος τζίρος των επιχειρήσεων της ιδιωτικοποιημένης ασφάλειας, ωστόσο, σύμφωνα με άλλες διεθνείς έρευνες, όπως αυτή της επιθεώρησης «Small arms survey», εκτιμάται σε 145-245 δισ. ευρώ ετησίως. Η ιδιωτική βιομηχανία ασφαλείας άρχισε να ανθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 αλλά γνώρισε τη μεγαλύτερη ώθηση κατά την τελευταία δεκαετία, όπου η αύξηση εκτιμάται στο 7%-8% κάθε χρόνο.
Στην κορυφή της λίστας των ελληνικών υπουργείων που χρησιμοποιούν ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας και προστασίας των εγκαταστάσεών τους βρίσκεται το υπουργείο Παιδείας, που τη διετία 2009-2010 δαπάνησε συνολικά σε εταιρείες σεκιούριτι 1,1 εκατ. ευρώ! Ακολουθούν το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με 1 εκατ. ευρώ και το υπουργείο Οικονομικών με 996.000 ευρώ (χωρίς να υπολογίζεται πάντα ο ΦΠΑ). Υψηλά ποσά για παροχή ιδιωτικής ασφάλειας, πάνω από 900.000 ευρώ, ξοδεύουν επίσης τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης!
Ευτυχώς τουλάχιστον που τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, όπως απάντησαν στο βουλευτή του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτη ο οποίος έκανε τη σχετική ερώτηση, δεν χρησιμοποιούν ιδιωτική φύλαξη στις εγκαταστάσεις τους.
Παράλληλα, με ρυθμό περίπου 20% ετησίως, αυξάνονται τα τελευταία χρόνια οι τοποθετήσεις κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης σε επιχειρήσεις, δημόσια κτίρια, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και σπίτια. Τη δεκαετία 2001-2010, έχουν τοποθετηθεί, με βάση τις γνωστοποιήσεις που υποχρεωτικά γίνονται στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, 2.261 κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης. Το 77% αυτών των κυκλωμάτων (1734), έχουν τοποθετηθεί μόλις τα τελευταία 4 χρόνια, δηλαδή μετά το 2007!
Οι περίπου 2.000 εταιρείες που δραστηριοποιούνται σήμερα στη χώρα είχαν, τουλάχιστον μέχρι το 2010, συνεχή αύξηση στην παροχή υπηρεσιών. Μελέτες ασφαλείας εγκαταστάσεων, τοποθέτηση κυκλωμάτων παρακολούθησης και συναγερμών, εποχούμενη φρούρηση και περιπολία, συνοδείες υψηλών προσώπων και χρηματαποστολών, είναι τα βασικά «εργαλεία» του κέρδους τους, που στηρίζεται συχνά και στην «έντεχνη» καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου, εξαιτίας των αυξημένων μορφών εγκληματικότητας.
Σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας της «Small arms survey», το 2009, η Ελλάδα διέθετε έναν ιδιωτικό στρατό 30.000 «σεκιουριτάδων» (οι οποίοι ωστόσο έχουν αυξηθεί αρκετά έκτοτε και σήμερα εκτιμώνται περί τους 45.000), έναντι 50.000 που υπηρετούν στην ΕΛ.ΑΣ.
Η αντιστοιχία ήταν 265 ιδιωτικοί φρουροί ανά 100.000 κατοίκους, αλλά το ποσοστό έχει αυξηθεί ήδη στους 409, αν υπολογίσουμε σε 45.000 τους «σεκιουριτάδες», έναντι 442 αστυνομικών ανά 100.000 κατοίκους. Την ίδια στιγμή, σε Γαλλία και Γερμανία, οι «σεκιουριτάδες» δεν ξεπερνούν τους 247 ανά 100.000 κατοίκους και οι αστυνομικοί τους 300-380 αντιστοίχως. Η Ιταλία είναι η ευρωπαϊκή χώρα που διαθέτει έναν από τους πιο χαμηλούς αριθμούς ιδιωτικών φρουρών στον κόσμο (81 ανά 100.000).
Η ίδια έρευνα κατέγραψε ότι αυτοί οι ιδιωτικοί στρατοί ασφαλείας που έχουν απλωθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, αριθμούν σήμερα κάπου μεταξύ 19,5 και 25,5 εκατομμύρια μέλη. Είναι δηλαδή, αυτή τη στιγμή, υπερδιπλάσιοι σε σχέση με τις κρατικές αστυνομικές δυνάμεις που ανέρχονται σε περίπου 11 εκατομμύρια στελέχη.
Τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού που πηγαίνουν σε εταιρείες σεκιούριτι είναι ασφαλώς πολύ περισσότερα, αφού σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα συμβόλαια που έχουν συνάψει με αυτές ΔΕΚΟ, ΝΠΙΔ και άλλοι ανεξάρτητοι δημόσιοι οργανισμοί (π.χ. ΗΣΑΠ, ΔΕΗ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» κ.ά.).
Σύμφωνα με την αγγλική εταιρεία G4S, μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο (με 530.000 προσωπικό σε 115 χώρες), η παγκόσμια αγορά της ιδιωτικής ασφάλειας αγγίζει τα 85 δισ. ευρώ ετησίως, από τα οποία το μερίδιο της Ελλάδας ανέρχεται περίπου στα 450 εκατ. ευρώ. Η ίδια εταιρεία αναφέρει ότι το 20% των ιδιωτικών συμβολαίων φύλαξης υπογράφεται απευθείας από τις κυβερνήσεις, ενώ ένα άλλο 10% αφορά την προστασία κρίσιμων υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι κ.ά.). Με βάση τα ποσοστά αυτά, προκύπτει ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα, φαίνεται να «επενδύει» στην ιδιωτική ασφάλεια, χρηματοδοτώντας τις εταιρείες σεκιούριτι με περίπου 100-120 εκατ. ευρώ ετησίως!
Ο παγκόσμιος τζίρος των επιχειρήσεων της ιδιωτικοποιημένης ασφάλειας, ωστόσο, σύμφωνα με άλλες διεθνείς έρευνες, όπως αυτή της επιθεώρησης «Small arms survey», εκτιμάται σε 145-245 δισ. ευρώ ετησίως. Η ιδιωτική βιομηχανία ασφαλείας άρχισε να ανθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 αλλά γνώρισε τη μεγαλύτερη ώθηση κατά την τελευταία δεκαετία, όπου η αύξηση εκτιμάται στο 7%-8% κάθε χρόνο.
Στην κορυφή της λίστας των ελληνικών υπουργείων που χρησιμοποιούν ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας και προστασίας των εγκαταστάσεών τους βρίσκεται το υπουργείο Παιδείας, που τη διετία 2009-2010 δαπάνησε συνολικά σε εταιρείες σεκιούριτι 1,1 εκατ. ευρώ! Ακολουθούν το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με 1 εκατ. ευρώ και το υπουργείο Οικονομικών με 996.000 ευρώ (χωρίς να υπολογίζεται πάντα ο ΦΠΑ). Υψηλά ποσά για παροχή ιδιωτικής ασφάλειας, πάνω από 900.000 ευρώ, ξοδεύουν επίσης τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης!
Ευτυχώς τουλάχιστον που τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, όπως απάντησαν στο βουλευτή του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτη ο οποίος έκανε τη σχετική ερώτηση, δεν χρησιμοποιούν ιδιωτική φύλαξη στις εγκαταστάσεις τους.
Παράλληλα, με ρυθμό περίπου 20% ετησίως, αυξάνονται τα τελευταία χρόνια οι τοποθετήσεις κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης σε επιχειρήσεις, δημόσια κτίρια, οργανισμούς κοινής ωφέλειας και σπίτια. Τη δεκαετία 2001-2010, έχουν τοποθετηθεί, με βάση τις γνωστοποιήσεις που υποχρεωτικά γίνονται στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, 2.261 κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης. Το 77% αυτών των κυκλωμάτων (1734), έχουν τοποθετηθεί μόλις τα τελευταία 4 χρόνια, δηλαδή μετά το 2007!
Οι περίπου 2.000 εταιρείες που δραστηριοποιούνται σήμερα στη χώρα είχαν, τουλάχιστον μέχρι το 2010, συνεχή αύξηση στην παροχή υπηρεσιών. Μελέτες ασφαλείας εγκαταστάσεων, τοποθέτηση κυκλωμάτων παρακολούθησης και συναγερμών, εποχούμενη φρούρηση και περιπολία, συνοδείες υψηλών προσώπων και χρηματαποστολών, είναι τα βασικά «εργαλεία» του κέρδους τους, που στηρίζεται συχνά και στην «έντεχνη» καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου, εξαιτίας των αυξημένων μορφών εγκληματικότητας.
Σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας της «Small arms survey», το 2009, η Ελλάδα διέθετε έναν ιδιωτικό στρατό 30.000 «σεκιουριτάδων» (οι οποίοι ωστόσο έχουν αυξηθεί αρκετά έκτοτε και σήμερα εκτιμώνται περί τους 45.000), έναντι 50.000 που υπηρετούν στην ΕΛ.ΑΣ.
Η αντιστοιχία ήταν 265 ιδιωτικοί φρουροί ανά 100.000 κατοίκους, αλλά το ποσοστό έχει αυξηθεί ήδη στους 409, αν υπολογίσουμε σε 45.000 τους «σεκιουριτάδες», έναντι 442 αστυνομικών ανά 100.000 κατοίκους. Την ίδια στιγμή, σε Γαλλία και Γερμανία, οι «σεκιουριτάδες» δεν ξεπερνούν τους 247 ανά 100.000 κατοίκους και οι αστυνομικοί τους 300-380 αντιστοίχως. Η Ιταλία είναι η ευρωπαϊκή χώρα που διαθέτει έναν από τους πιο χαμηλούς αριθμούς ιδιωτικών φρουρών στον κόσμο (81 ανά 100.000).
Η ίδια έρευνα κατέγραψε ότι αυτοί οι ιδιωτικοί στρατοί ασφαλείας που έχουν απλωθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, αριθμούν σήμερα κάπου μεταξύ 19,5 και 25,5 εκατομμύρια μέλη. Είναι δηλαδή, αυτή τη στιγμή, υπερδιπλάσιοι σε σχέση με τις κρατικές αστυνομικές δυνάμεις που ανέρχονται σε περίπου 11 εκατομμύρια στελέχη.
