Όσο κι αν προσπάθησε να τα “μαζέψει” ο Μεσούτ Γιλμάζ,το θέμα με τους εμπρησμούς ελληνικών δασών από πράκτορες της ΜΙΤ, προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και ερωτήματα. Ίσως ένα από τα κύρια ερωτήματα είναι γιατί ο Γιλμάζ επέλεξε τώρα να πει αυτά που είπε προκαλώντας αν μη τι άλλο ένταση.
Η επιτροπή Τούρκων και Κούρδων εργαζομένων στην Ελλάδα ,που γνωρίζουν καλά τι “παίζεται” μέσα στη Τουρκία, προσπαθούν μ΄ένα κείμενό τους να εξηγήσουν τι σημαίνει αυτή η κίνηση. Μέσω του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων μας ήρθε το κείμενο,το οποίο και δημοσιεύουμε ως μία άποψη που εξηγεί με λογική τις αποκαλύψεις Γιλμάζ
Γιατί μίλησε τώρα ο Γιλμάζ;
Ο πρώην Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ στη συνέντευξη που παραχώρησε σε τουρκική ημερήσια εφημερίδα, ομολόγησε ότι τη δεκαετία του '90 και μετά, τούρκοι πράκτορες έβαλαν φωτιά σε ελληνικά δάση με μυστικά κονδύλια του κράτους.
Οι δηλώσεις του Γιλμάζ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων στα ΜΜΕ της Ελλάδας και αντίδραση της κοινής γνώμης. Ήδη γίνονται μία σειρά από πολιτικά και διπλωματικά βήματα γύρω απ' το συγκεκριμένο ζήτημα. Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί μία σειρά ερωτηματικά, όπως: Γιατί αυτή η ομολογία; Τι σκοπό έχει; Τι γίνεται στην Τουρκία; κ.λ.π.
Για να απαντηθούν αυτές οι ερωτήσεις πρέπει πρώτα να ρίξουμε μία ματιά στην πρόσφατη ιστορία των κυβερνήσεων της Τουρκίας.
Καταρχήν, η πιο σκοτεινή περίοδος στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας ξεκινά απ' αυτή τη δεκαετία. Σε αυτή τη χρονική περίοδο υπάρχουν 20.000 αγνοούμενοι, ειδικές μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός συνόρων, δολοφονίες ατόμων ξένων υπηκόων στο εξωτερικό, εμπόριο ναρκωτικών, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, επιθέσεις κάθε είδους εναντίων δημοκρατών, κομμουνιστών, κούρδων αγωνιστών, διανοούμενων κ.λπ.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 πρώτη η κυβέρνηση Ντεμιρέλ και Ινονού, ύστερα η κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ σε συνεργασία με το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας είχαν πάρει μία σειρά αποφάσεων που ονομαζόταν «πολιτική για εθνική ασφάλεια». Σύμφωνα στις αποφάσεις, έπρεπε να μπει σε εφαρμογή οποιοσδήποτε τρόπος και μορφή τρομοκρατίας ενάντια στον κουρδικό λαό αλλά και ενάντια σε οποιαδήποτε αντιπολίτευση που αμφισβητούσε την κυριαρχία του καθεστώτος.
Εκείνα τα χρόνια ο αγώνας των κούρδων ανταρτών παρ' όλες τις δολοφονίες και συστηματικές άγριες στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχώς δυναμωνόταν και στα βουνά υπήρχε μία κυριαρχία των κούρδων ανταρτών. Απ' την άλλη μεριά, μεγάλες μαζικές διαδηλώσεις στις κουρδικές πόλεις αλλά και ο αγώνας των τούρκων εργατών και εργαζομένων απειλούσε το κράτος και έτσι αυτό εξαπέλυε σε κάθε κατεύθυνση επιθέσεις. Σύμφωνα στις κυβερνήσεις και τους στρατηγούς εσωτερικοί εχθροί ήταν οι κούρδοι και εξωτερικοί εχθροί ήταν οι νότιες χώρες που συνόρευαν με την Τουρκία.
Επίσης η Τουρκία κατηγορούσε τη Γερμανία, την Ελλάδα ότι υπέθαλπε εχθρικές πράξεις ενάντια στην Τουρκία.
Το 1992 σε μία σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας αποφασίστηκε να φτιαχτεί ένας ειδικός στρατός τύπου αγγλοαμερικανικής μορφής ενάντια στην τρομοκρατία. Διορίστηκε επικεφαλής αυτού του ειδικού στρατού το ανώτερο στέλεχος του τουρκικού στρατού και της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας Κορκούτ Εκέν. Ο Εκέν δημιούργησε έναν στρατό με 10.000 άντρες, οι αξιωματικοί του οποίου εκπαιδεύτηκαν στην Αμερική. Η Τσιλέρ γι' αυτόν τον ειδικό στρατό δήλωνε: «από κει και πέρα θα απαντήσουμε στους τρομοκράτες με τον τρόπο που καταλαβαίνουν» και ο ίδιος ο Εκέν επίσης υπογράμμιζε ότι θα πολεμήσουν ενάντια στους αντάρτες με μορφές ανταρτοπόλεμων.
Εκείνο το χρονικό διάστημα, η πρωθυπουργός Τασνού Τσιλέρ, σε μία δήλωσή της είχε αναφέρει τα ονόματα των κούρδων επιχειρηματιών που υποστηρίζουν οικονομικά το ΡΚΚ και θα λογοδοτήσουν. Αμέσως μετά, δεκάδες κούρδοι επιχειρηματίες βρέθηκαν νεκροί μεταξύ Πόλης και Μπόλου. Επίσης δεκάδες διανοούμενοι βρέθηκαν σ' αυτή την περιοχή με δεμένα χέρια και μία σφαίρα φυτεμένη στο κεφάλι. Ο γνωστός διανοούμενος, Μουσά Αντέρ, και ο δικηγόρος Βεντάτ Αϊντίν ήταν απ' τα πρώτα ονόματα που δολοφονήθηκαν και ακολούθησαν χιλιάδες άλλοι ώσπου να συμπληρωθούν οι 20.000. Επίσης, το ίδιο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις για τη δολοφονία του Οτζαλάν, δολοφονία των Αρμενίων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, εμπρησμό δασών μέσα κι έξω απ' τη χώρα. Οι πόλεις Λίτζε και Σιρνάκ επί μέρες σφυροκοπήθηκαν απ' τον τουρκικό στρατό με εκατοντάδες θύματα.
Περίπου δέκα χρόνια πριν, σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που πέθαναν δύο άτομα και ένα βαριά τραυματίας, διαπιστώθηκε η σχέση του κράτους με παρακρατικές οργανώσεις. Μέσα στο αυτοκίνητο ήταν ο πρώην Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας της Τουρκίας, μέλος οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων Αμπντουλάχ Τσατλί και ο βουλευτής του κόμματος της Τσιλέρ Τζελάλ Μπουτζάκ.
Τότε, η κυβέρνηση είχε αναγκαστεί να δημιουργήσει μία ερευνητική επιτροπή για το γεγονός κατόπιν έντονης και μαζικής αντίδρασης των κούρδων και τούρκων πολιτών. Μήνες αργότερα, η επιτροπή ανακοίνωσε την έκθεσή της η οποία ανάφερε στους αγνοούμενους, τη σχέση του κράτους με τους μαφιόζους και τις παρακρατικές οργανώσεις αλλά και εκτελεστικές παράνομες ομάδες του κράτους. Η ίδια η επιτροπή δήλωνε ότι λείπουν οι τελευταίες 3 σελίδες που δεν μπορούν να δημοσιευτούν γιατί αυτό το κομμάτι αφορά την ασφάλεια του κράτους και έχει σχέση με τις γειτονικές χώρες και δολοφονίες συγκεκριμένων ατόμων.
Μάλιστα, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλέρ, είχε αντιδράσει ενάντια στην έκθεση λέγοντας ότι είναι τίμιος αυτός που έχει ρίξει σφαίρα για το κράτος όπως και αυτός που έχει δεχτεί σφαίρα.
Το ίδιο χρονικό διάστημα, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας ήταν ο Μεχμέτ Αγάρ, πιστός στο στρατό και στην κυβέρνηση. Ο Αγάρ ακόμα κατηγορείται ότι βρίσκεται μαζί με την Τανσού Τσιλέρ πίσω απ' όλες αυτές τις βρωμιές. Μάλιστα είχε απειλήσει τους πάντες λέγοντας πως «αν τραβήξει ένα τούβλο θα πέσει όλο το κτίριο και όλοι θα μείνουν κάτω απ' τα συντρίμμια».
Οι επικεφαλείς του ειδικού στρατού του Εκέν την ώρα που έπραξε όλα αυτά τα εγκλήματα είχαν ήδη ξεκινήσει να μοιράσουν την πίτα των παράνομων διακινήσεων, είτε ναρκωτικά, είτε μοίρασμα των καζίνων, είτε κρατικών κονδυλίων. Μάλιστα, είχαν ξεκινήσει να «καθαρίζουν» τους ιδιοκτήτες των καζίνων που βρίσκονται στην Κύπρο.
Όλα αυτά, εδώ και χρόνια, είναι αρκετά γνωστά στην Τουρκία και πολλά από αυτά έχουν αποδειχτεί με ισχυρά στοιχεία. Ακόμα και το κράτος τα έχει ομολογήσει. Δηλαδή τα περισσότερα γεγονότα έχουν βγει στη φόρα και οι υπεύθυνοι είναι γνωστοί.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν όταν ξεκίνησε να δυναμώνει μέσα στο κράτος και οι απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου υπερέβαιναν πια την παραδοσιακή πολιτική του κράτους της Τουρκίας, άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, χρησιμοποιώντας αυτά τα γεγονότα. Δηλαδή, απ' τη μία μεριά μπορούσε να φανεί δημοκράτης, μεταρρυθμιστής και χαρισματικός λαϊκός ηγέτης, απ' την άλλη μπορούσε να χτυπήσει τους αντιπάλους και να αποδυναμώσει την κυριαρχία τους μέσα στο κράτος. Οι επιχειρήσεις του Εργκενεκόν, η φυλάκιση των στρατηγών και τα άπλυτα που βγήκαν στη φόρα των προηγούμενων κυβερνήσεων χρησιμοποιούνται καθαρά απ' την κυβέρνηση εναντίων των εκπροσώπων της παραδοσιακής πολιτικής. Δηλαδή είναι μία επιχείρηση μίας δύναμης του κράτους ενάντια στην άλλη. Ποιος θα κυριαρχήσει στο κράτος. Φυσικά αυτό σημαίνει ταυτόχρονα αναδιάρθρωση του τουρκικού κράτους ώστε αυτό να ταυτίζεται πλήρως με τη σημερινή πολιτική και απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μάχη για την πλήρη κυριαρχία στο κράτος, αλλά και ανασυγκρότηση των παρακρατικών οργανώσεων απ' την αρχή.
Είναι περιττό να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι μέσα στη τουρκική ΜΙΤ τα δύο στρατόπεδα έρχονται σε σύγκρουση και ο ένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό, είναι ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ του πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας Μεχμέτ Εϊμούρ και Κορκούτ Εκέν. Επίσης η ομολογία του Αϊχάν Τσαρκίν επικεφαλής μίας δολοφονικής ομάδας του ειδικού στρατού του Εκέν. Ο Τσαρκίν ήδη βρίσκεται στη φυλακή και συνεχώς ομολογεί δολοφονίες εκατοντάδων ατόμων και δείχνει το σημείο όπου τους έθαψαν.
Σήμερα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι στις σκοτεινές πλευρές της πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας, είναι η εποχή της Τσιλέρ και οι κυβερνήσεις συνασπισμού. Ο Μεσούτ Γιλμάζ σαφώς υποστηρίζει ένα απ' τα δύο στρατόπεδα. Γι' αυτό δε διστάζει να ομολογήσει ένα ελάχιστο στοιχείο για εκείνο το χρονικό διάστημα.
Καταρχήν ο εμπρησμός των δασών στην Ελλάδα δεν βγήκε τώρα στη φόρα. Εδώ και χρόνια διάφορες πηγές και άτομα ομολογούσαν ότι πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις στις γειτονικές χώρες. Αλλά βρήκε περισσότερο το φως της δημοσιότητας όταν το ομολόγησε ένας πρώην πρωθυπουργός.
Και όχι μόνο αυτό. Φαίνεται πως εκτός απ' τον εμπρησμό των δασών υπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό. Όπως δολοφονίες Αρμενίων, μέλη της οργάνωσης Ασάλα.
Τις επόμενες μέρες θα αναφερθούμε σ' αυτά τα ζητήματα με άλλα κείμενα.
Η επιτροπή Τούρκων και Κούρδων εργαζομένων στην Ελλάδα ,που γνωρίζουν καλά τι “παίζεται” μέσα στη Τουρκία, προσπαθούν μ΄ένα κείμενό τους να εξηγήσουν τι σημαίνει αυτή η κίνηση. Μέσω του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων μας ήρθε το κείμενο,το οποίο και δημοσιεύουμε ως μία άποψη που εξηγεί με λογική τις αποκαλύψεις Γιλμάζ
Γιατί μίλησε τώρα ο Γιλμάζ;
Ο πρώην Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ στη συνέντευξη που παραχώρησε σε τουρκική ημερήσια εφημερίδα, ομολόγησε ότι τη δεκαετία του '90 και μετά, τούρκοι πράκτορες έβαλαν φωτιά σε ελληνικά δάση με μυστικά κονδύλια του κράτους.
Οι δηλώσεις του Γιλμάζ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων στα ΜΜΕ της Ελλάδας και αντίδραση της κοινής γνώμης. Ήδη γίνονται μία σειρά από πολιτικά και διπλωματικά βήματα γύρω απ' το συγκεκριμένο ζήτημα. Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί μία σειρά ερωτηματικά, όπως: Γιατί αυτή η ομολογία; Τι σκοπό έχει; Τι γίνεται στην Τουρκία; κ.λ.π.
Για να απαντηθούν αυτές οι ερωτήσεις πρέπει πρώτα να ρίξουμε μία ματιά στην πρόσφατη ιστορία των κυβερνήσεων της Τουρκίας.
Καταρχήν, η πιο σκοτεινή περίοδος στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας ξεκινά απ' αυτή τη δεκαετία. Σε αυτή τη χρονική περίοδο υπάρχουν 20.000 αγνοούμενοι, ειδικές μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός συνόρων, δολοφονίες ατόμων ξένων υπηκόων στο εξωτερικό, εμπόριο ναρκωτικών, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, επιθέσεις κάθε είδους εναντίων δημοκρατών, κομμουνιστών, κούρδων αγωνιστών, διανοούμενων κ.λπ.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 πρώτη η κυβέρνηση Ντεμιρέλ και Ινονού, ύστερα η κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ σε συνεργασία με το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας είχαν πάρει μία σειρά αποφάσεων που ονομαζόταν «πολιτική για εθνική ασφάλεια». Σύμφωνα στις αποφάσεις, έπρεπε να μπει σε εφαρμογή οποιοσδήποτε τρόπος και μορφή τρομοκρατίας ενάντια στον κουρδικό λαό αλλά και ενάντια σε οποιαδήποτε αντιπολίτευση που αμφισβητούσε την κυριαρχία του καθεστώτος.
Εκείνα τα χρόνια ο αγώνας των κούρδων ανταρτών παρ' όλες τις δολοφονίες και συστηματικές άγριες στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχώς δυναμωνόταν και στα βουνά υπήρχε μία κυριαρχία των κούρδων ανταρτών. Απ' την άλλη μεριά, μεγάλες μαζικές διαδηλώσεις στις κουρδικές πόλεις αλλά και ο αγώνας των τούρκων εργατών και εργαζομένων απειλούσε το κράτος και έτσι αυτό εξαπέλυε σε κάθε κατεύθυνση επιθέσεις. Σύμφωνα στις κυβερνήσεις και τους στρατηγούς εσωτερικοί εχθροί ήταν οι κούρδοι και εξωτερικοί εχθροί ήταν οι νότιες χώρες που συνόρευαν με την Τουρκία.
Επίσης η Τουρκία κατηγορούσε τη Γερμανία, την Ελλάδα ότι υπέθαλπε εχθρικές πράξεις ενάντια στην Τουρκία.
Το 1992 σε μία σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας αποφασίστηκε να φτιαχτεί ένας ειδικός στρατός τύπου αγγλοαμερικανικής μορφής ενάντια στην τρομοκρατία. Διορίστηκε επικεφαλής αυτού του ειδικού στρατού το ανώτερο στέλεχος του τουρκικού στρατού και της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας Κορκούτ Εκέν. Ο Εκέν δημιούργησε έναν στρατό με 10.000 άντρες, οι αξιωματικοί του οποίου εκπαιδεύτηκαν στην Αμερική. Η Τσιλέρ γι' αυτόν τον ειδικό στρατό δήλωνε: «από κει και πέρα θα απαντήσουμε στους τρομοκράτες με τον τρόπο που καταλαβαίνουν» και ο ίδιος ο Εκέν επίσης υπογράμμιζε ότι θα πολεμήσουν ενάντια στους αντάρτες με μορφές ανταρτοπόλεμων.
Εκείνο το χρονικό διάστημα, η πρωθυπουργός Τασνού Τσιλέρ, σε μία δήλωσή της είχε αναφέρει τα ονόματα των κούρδων επιχειρηματιών που υποστηρίζουν οικονομικά το ΡΚΚ και θα λογοδοτήσουν. Αμέσως μετά, δεκάδες κούρδοι επιχειρηματίες βρέθηκαν νεκροί μεταξύ Πόλης και Μπόλου. Επίσης δεκάδες διανοούμενοι βρέθηκαν σ' αυτή την περιοχή με δεμένα χέρια και μία σφαίρα φυτεμένη στο κεφάλι. Ο γνωστός διανοούμενος, Μουσά Αντέρ, και ο δικηγόρος Βεντάτ Αϊντίν ήταν απ' τα πρώτα ονόματα που δολοφονήθηκαν και ακολούθησαν χιλιάδες άλλοι ώσπου να συμπληρωθούν οι 20.000. Επίσης, το ίδιο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις για τη δολοφονία του Οτζαλάν, δολοφονία των Αρμενίων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, εμπρησμό δασών μέσα κι έξω απ' τη χώρα. Οι πόλεις Λίτζε και Σιρνάκ επί μέρες σφυροκοπήθηκαν απ' τον τουρκικό στρατό με εκατοντάδες θύματα.
Περίπου δέκα χρόνια πριν, σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που πέθαναν δύο άτομα και ένα βαριά τραυματίας, διαπιστώθηκε η σχέση του κράτους με παρακρατικές οργανώσεις. Μέσα στο αυτοκίνητο ήταν ο πρώην Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας της Τουρκίας, μέλος οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων Αμπντουλάχ Τσατλί και ο βουλευτής του κόμματος της Τσιλέρ Τζελάλ Μπουτζάκ.
Τότε, η κυβέρνηση είχε αναγκαστεί να δημιουργήσει μία ερευνητική επιτροπή για το γεγονός κατόπιν έντονης και μαζικής αντίδρασης των κούρδων και τούρκων πολιτών. Μήνες αργότερα, η επιτροπή ανακοίνωσε την έκθεσή της η οποία ανάφερε στους αγνοούμενους, τη σχέση του κράτους με τους μαφιόζους και τις παρακρατικές οργανώσεις αλλά και εκτελεστικές παράνομες ομάδες του κράτους. Η ίδια η επιτροπή δήλωνε ότι λείπουν οι τελευταίες 3 σελίδες που δεν μπορούν να δημοσιευτούν γιατί αυτό το κομμάτι αφορά την ασφάλεια του κράτους και έχει σχέση με τις γειτονικές χώρες και δολοφονίες συγκεκριμένων ατόμων.
Μάλιστα, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλέρ, είχε αντιδράσει ενάντια στην έκθεση λέγοντας ότι είναι τίμιος αυτός που έχει ρίξει σφαίρα για το κράτος όπως και αυτός που έχει δεχτεί σφαίρα.
Το ίδιο χρονικό διάστημα, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας ήταν ο Μεχμέτ Αγάρ, πιστός στο στρατό και στην κυβέρνηση. Ο Αγάρ ακόμα κατηγορείται ότι βρίσκεται μαζί με την Τανσού Τσιλέρ πίσω απ' όλες αυτές τις βρωμιές. Μάλιστα είχε απειλήσει τους πάντες λέγοντας πως «αν τραβήξει ένα τούβλο θα πέσει όλο το κτίριο και όλοι θα μείνουν κάτω απ' τα συντρίμμια».
Οι επικεφαλείς του ειδικού στρατού του Εκέν την ώρα που έπραξε όλα αυτά τα εγκλήματα είχαν ήδη ξεκινήσει να μοιράσουν την πίτα των παράνομων διακινήσεων, είτε ναρκωτικά, είτε μοίρασμα των καζίνων, είτε κρατικών κονδυλίων. Μάλιστα, είχαν ξεκινήσει να «καθαρίζουν» τους ιδιοκτήτες των καζίνων που βρίσκονται στην Κύπρο.
Όλα αυτά, εδώ και χρόνια, είναι αρκετά γνωστά στην Τουρκία και πολλά από αυτά έχουν αποδειχτεί με ισχυρά στοιχεία. Ακόμα και το κράτος τα έχει ομολογήσει. Δηλαδή τα περισσότερα γεγονότα έχουν βγει στη φόρα και οι υπεύθυνοι είναι γνωστοί.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν όταν ξεκίνησε να δυναμώνει μέσα στο κράτος και οι απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου υπερέβαιναν πια την παραδοσιακή πολιτική του κράτους της Τουρκίας, άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, χρησιμοποιώντας αυτά τα γεγονότα. Δηλαδή, απ' τη μία μεριά μπορούσε να φανεί δημοκράτης, μεταρρυθμιστής και χαρισματικός λαϊκός ηγέτης, απ' την άλλη μπορούσε να χτυπήσει τους αντιπάλους και να αποδυναμώσει την κυριαρχία τους μέσα στο κράτος. Οι επιχειρήσεις του Εργκενεκόν, η φυλάκιση των στρατηγών και τα άπλυτα που βγήκαν στη φόρα των προηγούμενων κυβερνήσεων χρησιμοποιούνται καθαρά απ' την κυβέρνηση εναντίων των εκπροσώπων της παραδοσιακής πολιτικής. Δηλαδή είναι μία επιχείρηση μίας δύναμης του κράτους ενάντια στην άλλη. Ποιος θα κυριαρχήσει στο κράτος. Φυσικά αυτό σημαίνει ταυτόχρονα αναδιάρθρωση του τουρκικού κράτους ώστε αυτό να ταυτίζεται πλήρως με τη σημερινή πολιτική και απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μάχη για την πλήρη κυριαρχία στο κράτος, αλλά και ανασυγκρότηση των παρακρατικών οργανώσεων απ' την αρχή.
Είναι περιττό να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι μέσα στη τουρκική ΜΙΤ τα δύο στρατόπεδα έρχονται σε σύγκρουση και ο ένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό, είναι ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ του πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας Μεχμέτ Εϊμούρ και Κορκούτ Εκέν. Επίσης η ομολογία του Αϊχάν Τσαρκίν επικεφαλής μίας δολοφονικής ομάδας του ειδικού στρατού του Εκέν. Ο Τσαρκίν ήδη βρίσκεται στη φυλακή και συνεχώς ομολογεί δολοφονίες εκατοντάδων ατόμων και δείχνει το σημείο όπου τους έθαψαν.
Σήμερα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι στις σκοτεινές πλευρές της πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας, είναι η εποχή της Τσιλέρ και οι κυβερνήσεις συνασπισμού. Ο Μεσούτ Γιλμάζ σαφώς υποστηρίζει ένα απ' τα δύο στρατόπεδα. Γι' αυτό δε διστάζει να ομολογήσει ένα ελάχιστο στοιχείο για εκείνο το χρονικό διάστημα.
Καταρχήν ο εμπρησμός των δασών στην Ελλάδα δεν βγήκε τώρα στη φόρα. Εδώ και χρόνια διάφορες πηγές και άτομα ομολογούσαν ότι πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις στις γειτονικές χώρες. Αλλά βρήκε περισσότερο το φως της δημοσιότητας όταν το ομολόγησε ένας πρώην πρωθυπουργός.
Και όχι μόνο αυτό. Φαίνεται πως εκτός απ' τον εμπρησμό των δασών υπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό. Όπως δολοφονίες Αρμενίων, μέλη της οργάνωσης Ασάλα.
Τις επόμενες μέρες θα αναφερθούμε σ' αυτά τα ζητήματα με άλλα κείμενα.
