Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης
Από την ανάληψη της εξουσίας από τον Κώστα Σημίτη, συγκροτήθηκε μία σχολή σκέψης με σκοπό να αλώσει τα πνευματικά θεμέλια του ελληνισμού: την Ιστορία, την Παιδεία, την ταυτότητα, τις παραδόσεις, την θρησκεία του. Ο όρος...
«εκσυγχρονισμός» δεν ήταν ένα ρηχό ρητορικό επικοινωνιακό τέχνασμα. Εξέφραζε την αποδόμηση της εθνικής μας ταυτότητας.
Δημιουργήθηκε ο «Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας» (ΟΠΕΚ) με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, ο οποίος έγραφε δημοσίως ότι η εθνική μας ταυτότητα χρειάζεται επειγόντως «ανακαίνιση». Ο χαρακτηρισμός που δόθηκε στην τάση αυτή ήταν «ιστορικός αναθεωρητισμός».
Σε ημερίδα του 2007 ο πρώην Κοσμήτωρας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης διηγήθηκε ότι κατά την εκπαιδευτική άδεια το 1996 προκειμένου να διδάξει στην Κίνα είχε εγκρίνει τις θέσεις δύο υποψήφιων διδακτόρων για την Ελληνική επανάσταση του 1821. Όταν επέστρεψε διαπίστωσε ότι κατά την απουσία του, οι θέσεις είχαν γίνει διακόσιες! Πού να κατέληξαν άραγε όλοι αυτοί;
Παρήγγειλε η τότε κυβέρνηση την συγγραφή περίπου 150 σχολικών εγχειριδίων, ένα πραγματικό τσουνάμι στην παιδεία. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα ήταν το περιβόητο βιβλίο Ιστορίας Στ’ Δημοτικού, το οποίο ο ελληνικός λαός έκλεισε στο χρονοτούλαπο της Ιστορίας το 2007. Πύρρειος νίκη όμως, διότι όλα τα υπόλοιπα παρέμειναν. Αποχώρησαν σπό την σχολική ύλη εγνωσμένοι πεζογράφοι, ποιητές, οι Μύθοι του Αισώπου και αντικαταστάθηκαν από αστρολόγους, διαφημιστές των ΜΚΟ και οδηγίες συναρμολόγησης καφετιέρας. Το βιβλίο Γλώσσας Γ Γυμνασίου παιανίζει κείμενο μέχρι και του ιδίου του Κώστα Σημίτη από το βιβλίο του «Εθνικιστικός λαϊκισμός»!
Στο απόσπασμα του πρώην πρωθυπουργού διαβάζουμε ότι την «ανάπτυξη από την ελεύθερη διακίνηση πολιτιστικών προϊόντων δεν θα ανακόψει η προσήλωση στις εθνικές, θρησκευτικές ή άλλες ιδιαιτερότητες που δήθεν κινδυνεύουν». Ταυτόχρονα μιλάει για «διαστρεβλωμένη και χωρίς απήχηση χριστιανική παράδοση».
Το 2000 κλιμάκωσαν με κατά μέτωπο επίθεση στην Εκκλησία. Κέρδισαν μεν την αφαίρεση αναγραφής του θρησκεύματος, αλλά όλα τα υπόλοιπα μέτρα που σχεδίαζαν έμειναν στο ράφι έκτοτε. Το 2004 προπαγάνδιζαν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Δεν τους έκανε το χατήρι η Κύπρος και το απέρριψε συντριπτικά. Συνέχισαν με την αμφισβήτηση της γενοκτονίας των Ποντίων, τον εξωραϊσμό των Οθωμανών κοκ. Οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται σε συλλογές προσωπικοτήτων για όλα τα μεγάλα θέματα σε έναν άτυπο πόλεμο αξιών. Ξεσάλωσαν με το Μακεδονικό.
Όλο αυτό το «σύστημα» επανήλθε στην εξουσία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αντώνης Λιάκοςέγινε επικεφαλής της παιδείας. (Πρόεδρος της Επιτροπής του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία). Αντιγράφω μία φράση του όταν κυρώθηκε στη Βουλή η Συμφωνία: «Είπαμε ότι η συνθήκη των Πρεσπών δεν αφορά τόσο τους Βορειομακεδόνες, αλλά εμάς τους Ελληνες».
Αξιοσημείωτο μεν ότι ντρέπεται και ο ίδιος να τους αποκαλέσει «Μακεδόνες» και εφευρίσκει τον όρο «βορειομακεδόνες», ο οποίος δεν απαντάται στο κείμενο των Πρεσπών. Ανατριχιαστική όμως η ομολογία του ότι η Συμφωνία έγινε για μας.
Εμείς πρέπει να πάψουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «Μακεδόνας» (να γίνουμε δηλαδή «πληθυσμός της βόρειας περιοχής» της χώρας), να σβήσουμε την Ιστορία της Μακεδονίας και του Μακεδονικού Αγώνα, να απαγορεύσουμε ομιλίες όπως πχ στο Πολεμικό Μουσείο, να κάνουμε ΕΔΕ σε δασκάλους που επιμένουν να μιλούν για Μακεδονία, όπως στην Σταυρούπολη.
Να επιβραβεύσουμε εμείς τους μύθους των γειτονικών εθνών, αλλά να σβήσουμε, να μηδενίσουμε τελείως το δικό μας έθνος. Να τινάξουμε στον αέρα τα ιερά και τα όσιά του.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 12 Φεβρουαρίου 2019
Αντίβαρο
Δημιουργήθηκε ο «Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας» (ΟΠΕΚ) με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, ο οποίος έγραφε δημοσίως ότι η εθνική μας ταυτότητα χρειάζεται επειγόντως «ανακαίνιση». Ο χαρακτηρισμός που δόθηκε στην τάση αυτή ήταν «ιστορικός αναθεωρητισμός».
Σε ημερίδα του 2007 ο πρώην Κοσμήτωρας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης διηγήθηκε ότι κατά την εκπαιδευτική άδεια το 1996 προκειμένου να διδάξει στην Κίνα είχε εγκρίνει τις θέσεις δύο υποψήφιων διδακτόρων για την Ελληνική επανάσταση του 1821. Όταν επέστρεψε διαπίστωσε ότι κατά την απουσία του, οι θέσεις είχαν γίνει διακόσιες! Πού να κατέληξαν άραγε όλοι αυτοί;
Παρήγγειλε η τότε κυβέρνηση την συγγραφή περίπου 150 σχολικών εγχειριδίων, ένα πραγματικό τσουνάμι στην παιδεία. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα ήταν το περιβόητο βιβλίο Ιστορίας Στ’ Δημοτικού, το οποίο ο ελληνικός λαός έκλεισε στο χρονοτούλαπο της Ιστορίας το 2007. Πύρρειος νίκη όμως, διότι όλα τα υπόλοιπα παρέμειναν. Αποχώρησαν σπό την σχολική ύλη εγνωσμένοι πεζογράφοι, ποιητές, οι Μύθοι του Αισώπου και αντικαταστάθηκαν από αστρολόγους, διαφημιστές των ΜΚΟ και οδηγίες συναρμολόγησης καφετιέρας. Το βιβλίο Γλώσσας Γ Γυμνασίου παιανίζει κείμενο μέχρι και του ιδίου του Κώστα Σημίτη από το βιβλίο του «Εθνικιστικός λαϊκισμός»!
Στο απόσπασμα του πρώην πρωθυπουργού διαβάζουμε ότι την «ανάπτυξη από την ελεύθερη διακίνηση πολιτιστικών προϊόντων δεν θα ανακόψει η προσήλωση στις εθνικές, θρησκευτικές ή άλλες ιδιαιτερότητες που δήθεν κινδυνεύουν». Ταυτόχρονα μιλάει για «διαστρεβλωμένη και χωρίς απήχηση χριστιανική παράδοση».
Το 2000 κλιμάκωσαν με κατά μέτωπο επίθεση στην Εκκλησία. Κέρδισαν μεν την αφαίρεση αναγραφής του θρησκεύματος, αλλά όλα τα υπόλοιπα μέτρα που σχεδίαζαν έμειναν στο ράφι έκτοτε. Το 2004 προπαγάνδιζαν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Δεν τους έκανε το χατήρι η Κύπρος και το απέρριψε συντριπτικά. Συνέχισαν με την αμφισβήτηση της γενοκτονίας των Ποντίων, τον εξωραϊσμό των Οθωμανών κοκ. Οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται σε συλλογές προσωπικοτήτων για όλα τα μεγάλα θέματα σε έναν άτυπο πόλεμο αξιών. Ξεσάλωσαν με το Μακεδονικό.
Όλο αυτό το «σύστημα» επανήλθε στην εξουσία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αντώνης Λιάκοςέγινε επικεφαλής της παιδείας. (Πρόεδρος της Επιτροπής του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία). Αντιγράφω μία φράση του όταν κυρώθηκε στη Βουλή η Συμφωνία: «Είπαμε ότι η συνθήκη των Πρεσπών δεν αφορά τόσο τους Βορειομακεδόνες, αλλά εμάς τους Ελληνες».
Αξιοσημείωτο μεν ότι ντρέπεται και ο ίδιος να τους αποκαλέσει «Μακεδόνες» και εφευρίσκει τον όρο «βορειομακεδόνες», ο οποίος δεν απαντάται στο κείμενο των Πρεσπών. Ανατριχιαστική όμως η ομολογία του ότι η Συμφωνία έγινε για μας.
Εμείς πρέπει να πάψουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «Μακεδόνας» (να γίνουμε δηλαδή «πληθυσμός της βόρειας περιοχής» της χώρας), να σβήσουμε την Ιστορία της Μακεδονίας και του Μακεδονικού Αγώνα, να απαγορεύσουμε ομιλίες όπως πχ στο Πολεμικό Μουσείο, να κάνουμε ΕΔΕ σε δασκάλους που επιμένουν να μιλούν για Μακεδονία, όπως στην Σταυρούπολη.
Να επιβραβεύσουμε εμείς τους μύθους των γειτονικών εθνών, αλλά να σβήσουμε, να μηδενίσουμε τελείως το δικό μας έθνος. Να τινάξουμε στον αέρα τα ιερά και τα όσιά του.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 12 Φεβρουαρίου 2019
Αντίβαρο
