Όσο και να ψάξει κανείς, όσο μορφωμένος, αρχαιομένος και ερευνησμένος και να είναι, δεν θα καταφέρει να βρει ούτε έναν σκελετό, ούτε μία βραχογραφία, ούτε ένα αγγείο, ούτε κάποια αναφορά στην πλούσια αρχαιοελληνική και ελληνοχριστιανική βιβλιογραφία, κάποιο στοιχείο για…
τους ταράνδους!!! Μπορεί να βρει για πήγασους, κέρβερους, δράκους, φίδια, λιοντάρια, μινώταυρους, κένταυρους, κύκλωπες, σκύλες, χάρυβδες, σειρήνες και κάθε είδους τέρατο, αλλά για τάρανδο και μάλιστα… ιπτάμενο, ούτε…κέρατο!!! Άμα οι τάρανδοι ήταν ζώα περιωπής και είχαν και μια κάποια σχετική αξιοπρέπεια, θα τους είχαν ανακαλύψει από τα αρχαία χρόνια οι αρχαίοι μας, που δεν άφησαν τέρατο για τέρατο…ανανακάλυφτο και, δεν θα περίμεναν 142(χ + ψ + ω + όλη την αλφαβήτα) χρόνια, ώσπου να τους ανακαλύψει η … cocaκόλλα!!!
Όπως κάθε λαός φτιάχνει ή προσλαμβάνει ή δανείζεται το θεό του στα μέτρα του, έτσι και ο κάθε τόπος, η κάθε κοινωνική και η ξανακάθε επαγγελματική ομάδα και η ξαναματακάθε ειδικότητα, φτιάχνει ή προσλαμβάνει έναν άγιο, για να τον έχει προστάτη κατ’ αποκλειστικότητα!! Κι αυτό, επειδή τα επαγγέλματα και οι ειδικότητες είναι τόσα πολλά, που, δε μπορεί ένας άγιος μόνος, όσο αγιότατος και να είναι, να αναλάβει την ευθύνη να τα παρακολουθεί όλα και να τα προστατεύει!! Έτσι, οι ναυτικοί προσέλαβαν τον αϊ-Νικόλα. Οι νταλικέρηδες και οι ταξιτζήδες τον αϊ-Χριστόφορο. Ο στρατός τον αϊ-Γιώργη με υποειδικότητες την αϊ-Βαρβάρα στο πυροβολικό και τους αϊ-Αρχάγγελους στην αεροπορία. Οι γεωργοί τους αϊ-δυό Θοδώρους – επειδή οι γεωργοί είναι πολλοί και σκόρπιοι και ο ένας άγιος δεν τους έφτανε, ‘έκλεισαν’ και τον άλλο -. Οι εκπαιδευτικοί τους αϊ-Τρεις Ιεράρχες, χωρίς όμως να ξεχωρίσουν τα χαρτοφυλάκια σε α΄, β΄, γ΄ εθνική, με αποτέλεσμα να εφαρμόζει κάθε άγιος τη δική του πολιτική και να έχει η παιδεία μας σήμερα τα χάλια που έχει και να τα χαίρεται, και τα τσογλάνια να βρίσκουν δικαιολογίες για να μη διαβάζουν. Οι βουνίσιοι τον αϊ-Λια για να τους αερολύσει και το … κυκλοφοριακό, γιατί, αν περίμεναν από τις κυβερνήσεις και τους δημαρχαίους….. Οι ξερικοί τον αϊ-Διονύση, τον ολύμπιο βροχοποιό. Κουτσοί-στραβοί τον αϊ-Παντελή. Οι άρρωστοι τον αϊ-Αντώνη για να μην πεθάνουν, οι πεθαμένοι τον αϊ-Λάζαρο για ν’ αναστηθούν, οι ερωτευμένοι τον αϊ-Ακύλα για να μην ξε-ερωτευθούν, οι παντρεμένοι τον … αϊ-Μοίχειο (αυτός δεν έγινε ακόμα επίσημος, αλλά με τη ζήτηση που έχει, όπου να ’ναι θα αναλάβει … υπουργείο) για να ξεπαντρευτούν, κ,λ,π,.
Όπως κάθε λαός φτιάχνει ή προσλαμβάνει ή δανείζεται το θεό του στα μέτρα του, έτσι και ο κάθε τόπος, η κάθε κοινωνική και η ξανακάθε επαγγελματική ομάδα και η ξαναματακάθε ειδικότητα, φτιάχνει ή προσλαμβάνει έναν άγιο, για να τον έχει προστάτη κατ’ αποκλειστικότητα!! Κι αυτό, επειδή τα επαγγέλματα και οι ειδικότητες είναι τόσα πολλά, που, δε μπορεί ένας άγιος μόνος, όσο αγιότατος και να είναι, να αναλάβει την ευθύνη να τα παρακολουθεί όλα και να τα προστατεύει!! Έτσι, οι ναυτικοί προσέλαβαν τον αϊ-Νικόλα. Οι νταλικέρηδες και οι ταξιτζήδες τον αϊ-Χριστόφορο. Ο στρατός τον αϊ-Γιώργη με υποειδικότητες την αϊ-Βαρβάρα στο πυροβολικό και τους αϊ-Αρχάγγελους στην αεροπορία. Οι γεωργοί τους αϊ-δυό Θοδώρους – επειδή οι γεωργοί είναι πολλοί και σκόρπιοι και ο ένας άγιος δεν τους έφτανε, ‘έκλεισαν’ και τον άλλο -. Οι εκπαιδευτικοί τους αϊ-Τρεις Ιεράρχες, χωρίς όμως να ξεχωρίσουν τα χαρτοφυλάκια σε α΄, β΄, γ΄ εθνική, με αποτέλεσμα να εφαρμόζει κάθε άγιος τη δική του πολιτική και να έχει η παιδεία μας σήμερα τα χάλια που έχει και να τα χαίρεται, και τα τσογλάνια να βρίσκουν δικαιολογίες για να μη διαβάζουν. Οι βουνίσιοι τον αϊ-Λια για να τους αερολύσει και το … κυκλοφοριακό, γιατί, αν περίμεναν από τις κυβερνήσεις και τους δημαρχαίους….. Οι ξερικοί τον αϊ-Διονύση, τον ολύμπιο βροχοποιό. Κουτσοί-στραβοί τον αϊ-Παντελή. Οι άρρωστοι τον αϊ-Αντώνη για να μην πεθάνουν, οι πεθαμένοι τον αϊ-Λάζαρο για ν’ αναστηθούν, οι ερωτευμένοι τον αϊ-Ακύλα για να μην ξε-ερωτευθούν, οι παντρεμένοι τον … αϊ-Μοίχειο (αυτός δεν έγινε ακόμα επίσημος, αλλά με τη ζήτηση που έχει, όπου να ’ναι θα αναλάβει … υπουργείο) για να ξεπαντρευτούν, κ,λ,π,.
………………………………………………………………..
Βασική προϋπόθεση για να γίνει κανείς ‘άγιος’ σε μια σοβαρή θρησκεία, εκτός από την πίστη του, τα θαύματα, τη ζωή του, την προσφορά του στους πιστούς κ.λ.π., είναι ο … σωματότυπός του!!! Σε όσες εκκλησίες κι αν έχω πάει -πιστέψτε με κι ας μην είμαι άγιος – πουθενά δεν είδα εικονογραφημένο άγιο χοντρό!! Όλοι τους είναι αδύνατοι, άσαρκοι, ξερακιανοί… Διότι ο θεός είναι πάνσοφος, πανδίκαιος, άσφαλτος, και ασφαλώς … πανμαρκετιγκίστας και δεν μπορεί να πέφτει σε τέτοια σφάλματα!!! Γιατί, δεν μπορείς, κύριε, να είσαι καλοπερασάκιας, κοκκινομάγουλος, αστέρητος, μποταρισμένος, χλυδαρισμένος, ξένοιαστος, τίγκα στη χοληστερίνη, εσύ και το τομάρι σου, χοντρομπαλάς, να σε ενδιαφέρει μόνο το σκι και τα χειμερινά αθλήματα, να τυραννάς τα ζώα και να θέλεις κιόλας να γίνεις άγιος !!! Τι θα πουν οι άλλοι άγιοι; Oι πιστοί; Oι αντίπαλοι; O κόσμος όλος; Χαλάς την πιάτσα και δεν φέρνεις και … πελατεία!!! Σε τέτοια περίπτωση λοιπόν, όσο φιλόδοξος υποψήφιος για άγιος και να είσαι, εξορίζεσαι στη Σιβηρία, Λαπωνία, Φινλανδία και γενικά σε χώρα του … λευκού και μπαίνεις στην κατάψυξη μέχρι να σοβαρευτείς και… επανακρίνεσαι!!! Και αν δε σοβαρευτείς, τιμωρείσαι να εκπαιδεύεις τάρανδους μέχρι να τους κάνεις να … πετάξουν, και χωρίς φτερά!!!
Εκατονταετίες ολόκληρες, ένας τέτοιος… υποψήφιος, ήταν απομονωμένος στο βόρειο πόλο, αλλά δεν έκανε καμιά προσπάθεια για βελτίωση και, απ’ ότι μάθαινε από τα κινητά τηλέφωνα που ήταν χορηγία της ντόπιας Nokia, ο θεός ήταν πάντα σταθερός στις απαιτήσεις του και δεν έκανε … εκπτώσεις !!! Βλέποντας, λοιπόν, ότι ο καιρός περνούσε και αγιοσύνη δεν έβλεπε, σκέφτηκε εντελώς επαγγελματικά και αποφάσισε εντελώς ωφελιμιστικά: Θα γραφώ στον διεθνή ΟΑΕΔ ως υποψήφιος άγιος άνευ χαρτοφυλακίου, θα εκθέσω τα προσόντα μου, θα βάλω και μερικές φωτογραφίες μου, έτσι ωραίες που θα με δείχνουν σαν ένα ευτραφές κόκκινο μέσα σε άσπρο φόντο, και θα περιμένω κλήση από κανέναν άλλο θεό, με λιγότερες απαιτήσεις, πριν με φάνε τα κρύα και άρχισα και να γερνάω!!! Και έτσι έκανε! Συμπλήρωσε με … πολλή σάλτσα, απ’ την οποία βάφτηκε ακόμα πιο κόκκινος, το βιογραφικό του, και το έστειλε, ως εξής:
Εκατονταετίες ολόκληρες, ένας τέτοιος… υποψήφιος, ήταν απομονωμένος στο βόρειο πόλο, αλλά δεν έκανε καμιά προσπάθεια για βελτίωση και, απ’ ότι μάθαινε από τα κινητά τηλέφωνα που ήταν χορηγία της ντόπιας Nokia, ο θεός ήταν πάντα σταθερός στις απαιτήσεις του και δεν έκανε … εκπτώσεις !!! Βλέποντας, λοιπόν, ότι ο καιρός περνούσε και αγιοσύνη δεν έβλεπε, σκέφτηκε εντελώς επαγγελματικά και αποφάσισε εντελώς ωφελιμιστικά: Θα γραφώ στον διεθνή ΟΑΕΔ ως υποψήφιος άγιος άνευ χαρτοφυλακίου, θα εκθέσω τα προσόντα μου, θα βάλω και μερικές φωτογραφίες μου, έτσι ωραίες που θα με δείχνουν σαν ένα ευτραφές κόκκινο μέσα σε άσπρο φόντο, και θα περιμένω κλήση από κανέναν άλλο θεό, με λιγότερες απαιτήσεις, πριν με φάνε τα κρύα και άρχισα και να γερνάω!!! Και έτσι έκανε! Συμπλήρωσε με … πολλή σάλτσα, απ’ την οποία βάφτηκε ακόμα πιο κόκκινος, το βιογραφικό του, και το έστειλε, ως εξής:
BIOGRAFIKON SHMEIOMA
(το έγραφε στα … ξένα επειδή απευθυνόταν διεθνώς)
Κοινοποίηση προς θεούς, ανθρώπους, ιδιώτες, εταιρίες περιορισμένης ευθύνης (επε), εταιρίες παγκόσμιας εκμετάλλευσης (ΕΠΕ), κ,λ,π,.
Επώνυμο: Αϊ
Όνομα: Αβάπτιστος
Επάγγελμα: Υποψήφιος αϊ
Ιδιότητα: Ιδιώτης
Ειδικότητα: Ακρύωτος
Υπηκοότητα: Πολική
Θρησκεία: Όποια προκύψει
Προσόντα: Εκπαιδευτής ταράνδων, κατασκευαστής ελκήθρων, παιχνιδιών, χιονομεταφορές, χαμογελαστός, επικοινωνιακός, Ολυμπιακός, καταψυκτικός…
----------------------------
Άμα είσαι σοβαρός επικοινωνιολόγος και σέβεσαι τη δουλειά σου, ψάχνεις πάντα να βρεις νέες, πρωτότυπες και φρέσκιες ιδέες για να τις εκμεταλλευτείς, να τις προωθήσεις στο αφεντικό σου, να τις κάνεις διαφήμιση, να πάρει το αφεντικό τα κέρδη του, να πάρεις κι εσύ τα bonus σου, να γίνεις κι εσύ golden boy, να αποκτήσεις κι εσύ μπόι, όπως ο καλός ο κόσμος. Καλές ιδέες κυκλοφορούν συνέχεια γύρω μας, αλλά δεν έχουμε όλοι το ίδιο νιονιό για να τις αντιληφθούμε και να τις … αρπάξουμε. Γι’ αυτό υπάρχουν τα golden boys, τα good boys, τα sketa boys και τα skata boys.
Ένα τέτοιο, λοιπόν, επικοινωνιακό χρυσόπαιδο, καθώς έξυνε την κούτρα του μια μέρα για να κατεβάσει καμιά καλή διαφημιστική ιδέα για ένα κόκκινο νεροζούμι που παρασκεύασε ένα άλλο χημικό χρυσόπαιδο, του ήρθε ένα ηλεκτρονικό γράμμα με το βιογραφικό του Αϊ.
- Μωρ’ γουάτ κελεπούρ ις δις; Αναρωτήθηκε! Στον sky τον έψαχνα, στην earth τον βρήκα! Αυτός με τα προσόντα και τα κουσούρια που έχει θα μας απογειώσει!
Κάθεται, λοιπόν, και γράφει στο … (π)η & (φ)υ ( Η/Υ):
« Μίστερ Άι, άι τσακίσου κι έλα κατά ’δω, που σου ’χω μια δουλειά στα … μέτρα σου, αφού η … φουσκοφάτσα σου ταιριάζει μια χαρά με το φουσκονεροζούμι μας και, πού ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να εκπληρώσουμε το όνειρό σου και να σε κάνουμε εμείς άγιο, μιας και όλοι οι θεοί σε έχουνε ξεχασμένο ( ξεχεσμένο ήθελε να πει αλλά αυτοί οι επικοινωνιολόγοι βρίσκουν πάντα εξυπνότερες λέξεις για να σε κάνουν να τους πιστέψεις )!
Κάθε επιχείρηση που παράγει ένα νέο προϊόν, προσπαθεί να βρει τον πιο κατάλληλο τρόπο για να το προωθήσει στην αγορά και να τα οικονομήσει. Είναι παν-γαλαξιακώς γνωστό, πως η πιο …ευάλωτη ηλικία, που επηρεάζεται και έχει και την περιέργεια να δοκιμάσει οτιδήποτε καινούργιο, χωρίς να σκέφτεται και τις συνέπειες, είναι η παιδική. Και, αν πιάσει το κόλπο, έχεις τα παιδιά πελάτες μέχρι τα βαθειά παιδικά τους γεράματα.
Εκεί εστίασε την προσοχή της η ζουμο-company! Σκεπτόμενοι διάφορα τερτίπια για να … ρίξουν τους πιτσιρικάδες, αποφάσισαν να κάνουν άγιο το χοντρό, για να χοντρύνουν τα άγια ταμεία τους. Λίγο-πολύ, όλοι αισθανόμαστε ένα δέος, μια χαρά, όταν πιστεύουμε ότι μας επισκέπτεται κάποιος Άγιος. Φαντάσου τα παιδιά!!
Πιάνει λοιπόν δουλειά ο ορισμός της χοληστερίνης, χρησιμοποιώντας όλα του τα προσόντα, τα οποία, βέβαια, δεν ταιριάζουν με τα προσόντα κανενός σοβαρού αγίου, αλλά αυτό κανέναν δεν ένοιαζε!! Το σενάριο της διαφήμισης προέβλεπε τα εξής: Θα επέβαινε ο κοκκινόφουσκας σε ένα ιπτάμενο έλκηθρο, φορτωμένο με παιχνίδια, που θα το αερο-έσερναν τάρανδοι, από χρόνια εκπαιδευμένοι. Σε κάθε παιδική αυλή, θα … προσαυλιζόταν και θα άφηνε παιχνίδια, μαζί με διαφημιστικά μπουκαλάκια με το πολύτιμο νεροζούμι, ελπίζοντας πως τα παιδιά θα το βρουν, θα το δοκιμάσουν και θα τους αρέσει.
Ξεκινάνε λοιπόν οι ελπιδοφόρες αεροδιανομές, και όλα πήγαιναν προβλέψιμα, εκτός από τα απρόβλεπτα, αφού, σε κάθε άνθρωπο που μετακινείται, αλλά και σε κάθε μεταφορικό μέσο που κινείται, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο, κάτι να μην πάει καλά!! Έτσι, μη μπορώντας να αποφύγει το νόμο του … ατυχήματος, στη δοκιμαστική πτήση, ο ντελιβερίστας έπεσε θύμα αεροταρανδικού, όταν, μέσα στη νύχτα, στραβοπέταξε ένας τάρανδος σε μια αερογούρνα , τούμπαρε το έλκηθρο, μαζί και ο …χοντροάγιος, ο οποίος και έπεσε από πάνω από τα σύννεφα, πέρασε μέσα από τα …σύννεφα και, όταν έφτασε κάτω από τα κανονικά σύννεφα, μπλέχτηκε μέσα σε ένα σύννεφο καπνού, όπου δεν έβλεπε τίποτα, έχασε το μπούσουλα και … αερομπουσουλώντας και μη βλέποντας πού πήγαινε, έπεσε μέσα σε μια καμινάδα!!! Ευτυχώς γι’ αυτόν, η φωτιά κάτω από την καμινάδα ήταν στο σβήσιμό της και δεν πήραν φωτιά ούτε τα μπατζάκια του. Από το σύννεφο της στάχτης, ανακατωμένης με καπνό, που πήχτωσε όλο το σπίτι, δεν κατάλαβαν στην αρχή οι … σπιτιακοί τι έγινε και, ώσπου να καταλάβουν – άμα ξυπνάς απότομα συνήθως αργείς να καταλάβεις – ο … καπνοδοχοκαθαριστήρας βρήκε την ευκαιρία να… περάσει ακόμα ένα χέρι την καμινάδα και να πάρει την… εξάγουσα, αλλά ξέχασε να πάρει τα … μπαγκάζια του!!
Ξημερώνοντας, λοιπόν, η μέρα και … ξενυχτίζοντας η νύχτα, ξύπνησαν πρωί - πρωί τα παιδιά του σπιτιού – αυτά τα … σκασμένα ποτέ δεν κοιμούνται και δεν ξυπνούν στην ώρα τους για να αφήσουν και τους μεγάλους να … ξεσκάσουν και να προλάβουν τυχόν καταστάσεις – και βλέπουν μεσ’ στο τζάκι τον κατάμαυρο μπόγο!! Δεν άργησαν και πολύ να τον περιεργαστούν και να τον ανοίξουν και να διαπιστώσουν ότι περιείχε κάποια μαύρα παιχνίδια, που πριν γίνουν μαύρα είχαν άλλα πιο χαρούμενα χρώματα! Φωνάζουν τον πατέρα τους για τις απαραίτητες εξηγήσεις αλλά, τί να πει ο άνθρωπος μεσ’ στα χαράματα!
- Μπαμπάκα, τί είν’ αυτά;
- Ποια αυτά;
- Αυτά τα μαύρα!
- Μαύρα, δεν τα βλέπετε;
- Ναι, αλλά φαίνεται πως πριν γίνουν μαύρα, δεν ήταν μαύρα!
- Και πού να ξέρω εγώ τι ήταν πριν μαυρίσουν; Στο βαφείο ήμουνα;
- Σαν παιχνίδια φαίνονται, αλλά, μαύρα παιχνίδια πρώτη φορά βλέπουμε!
- Μήπως εγώ ξαναείδα;
- Και ποιος τα ’βαλε μες στο τζάκι; Άψητα τα ’φερε;
- Και πού να ξέρω εγώ, στο φούρνο ήμουνα;
- Ναι, αλλά πρέπει να μας πεις ποιος τα ’φερε!
- Και πού να ξέρω εγώ, στο τζάκι ήμουνα;
- Δεν ήσουν αλλά ξέρεις!
Βλέποντας, ο πατέρας, ότι το κόλπο να κάνεις ερωτήσεις όταν δεν έχεις απάντηση δεν πιάνει, αποφάσισε να δώσει την απάντηση που θα έδινε κάθε πατέρας που δεν ξέρει να απαντήσει, και να ξεβγεί:
- Ένας … άγιος !!
Και, πάνω που πίστεψε ότι έδωσε απάντηση … ματ, ξανακούει!
- Ποιος άγιος;
Κόκαλο, πάλι, ο πατέρας! Του ήρθε να…κατεβάσει τίποτα αγίους, αλλά, ήταν όλοι πολύ ανεβασμένοι και, δεν έβρισκε κανέναν εύκαιρο! Για καλή του τύχη, πέφτει το μάτι του στο ημερολόγιο που ήταν κρεμασμένο στον τοίχο, το κοιτάει και… αυτοσυλλογίζεται: Αφού σήμερα είναι 1/1/ (το έτος δεν τον ένοιαζε), άρα σήμερα είναι του Αϊ-Βασίλη! Και το … ανακοινώνει:
- Ο Αϊ-Βασίλης!
- Εμείς ξέρουμε ότι δώρα κάνουν σ’ αυτούς που γιορτάζουν και όχι αυτοί που γιορτάζουν!
- Αυτός ήταν ανάποδος άγιος!
- Και γιατί ήταν ανάποδος;
- Σας αρέσουν ή θα τα ξαναρίξω στο τζάκι;
- ;;;;;;;;;;;;
Επιτέλους!!!!
…………………………………..............
Κάπως έτσι ήταν η πρώτη επαφή του νεομαρτυριάρη φιλόδοξου αγίου με τα παιδιά, και των παιδιών μαζί του!! Επειδή, όμως, είναι συνήθειο, αυτοί που πρόκειται να προσφέρουν δώρα να το ξεχνάνε, και αυτοί που πρόκειται να τα δεχθούν να το θυμούνται, τα παιδιά από τότε, κάθε πρωτοχρονιά, απαιτούν από τον αϊ Βασίλη δώρα. Οι πατεράδες, όμως, που δεν πιστεύουν σε μαϊμού αγίους δώρα φέροντας, προσπαθούν, σχεδόν πάντα, να το ξεχνούν και να το αποφεύγουν. Αυτό, σχεδόν ποτέ, δεν το καταφέρνουν, επειδή τα παιδιά, σχεδόν ποτέ, δεν ξεχνάνε. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα παιδιά, λίγο-πολύ, να παίρνουν τα δωράκια τους και οι πατεράδες να αναγκάζονται και να πληρώνουν και να βρίζουν τον άγιο!! Αλλά, ποιόν άγιο βρίζουν; Τον Ελληνορθόδοξο φωτισμένο ιεράρχη Άγιο Βασίλειο των αγώνων και της ανιδιοτελούς προσφοράς στους φτωχούς, που μοιράζει φλουριά την πρωτοχρονιά ή τον επαγγελματία μαϊμού αϊ-Βασίλη της αρπαχτής, της προβολής, του εξαναγκασμού, του καταναλωτισμού και του παραμυθιάσματος των παιδικών ψυχών, που μόνο θερίζει χωρίς να σπείρει; Γι’ αυτό, εμείς και σίγουρα και πολλοί άλλοι, τον … στέλνουμε και του λέμε: άηηηηηηηηη ΝιcoloΒασίληηηηη, κοκκινοσκουφίτσε, πάρε τα νεροζούμια σου και τη χοληστερίνη σου και φύγε από δω, να μη σε φάει ο λύκος κι εσένα και τον τάρανδο !!!!
Ζέρβας Κώστας
Ένα τέτοιο, λοιπόν, επικοινωνιακό χρυσόπαιδο, καθώς έξυνε την κούτρα του μια μέρα για να κατεβάσει καμιά καλή διαφημιστική ιδέα για ένα κόκκινο νεροζούμι που παρασκεύασε ένα άλλο χημικό χρυσόπαιδο, του ήρθε ένα ηλεκτρονικό γράμμα με το βιογραφικό του Αϊ.
- Μωρ’ γουάτ κελεπούρ ις δις; Αναρωτήθηκε! Στον sky τον έψαχνα, στην earth τον βρήκα! Αυτός με τα προσόντα και τα κουσούρια που έχει θα μας απογειώσει!
Κάθεται, λοιπόν, και γράφει στο … (π)η & (φ)υ ( Η/Υ):
« Μίστερ Άι, άι τσακίσου κι έλα κατά ’δω, που σου ’χω μια δουλειά στα … μέτρα σου, αφού η … φουσκοφάτσα σου ταιριάζει μια χαρά με το φουσκονεροζούμι μας και, πού ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να εκπληρώσουμε το όνειρό σου και να σε κάνουμε εμείς άγιο, μιας και όλοι οι θεοί σε έχουνε ξεχασμένο ( ξεχεσμένο ήθελε να πει αλλά αυτοί οι επικοινωνιολόγοι βρίσκουν πάντα εξυπνότερες λέξεις για να σε κάνουν να τους πιστέψεις )!
Κάθε επιχείρηση που παράγει ένα νέο προϊόν, προσπαθεί να βρει τον πιο κατάλληλο τρόπο για να το προωθήσει στην αγορά και να τα οικονομήσει. Είναι παν-γαλαξιακώς γνωστό, πως η πιο …ευάλωτη ηλικία, που επηρεάζεται και έχει και την περιέργεια να δοκιμάσει οτιδήποτε καινούργιο, χωρίς να σκέφτεται και τις συνέπειες, είναι η παιδική. Και, αν πιάσει το κόλπο, έχεις τα παιδιά πελάτες μέχρι τα βαθειά παιδικά τους γεράματα.
Εκεί εστίασε την προσοχή της η ζουμο-company! Σκεπτόμενοι διάφορα τερτίπια για να … ρίξουν τους πιτσιρικάδες, αποφάσισαν να κάνουν άγιο το χοντρό, για να χοντρύνουν τα άγια ταμεία τους. Λίγο-πολύ, όλοι αισθανόμαστε ένα δέος, μια χαρά, όταν πιστεύουμε ότι μας επισκέπτεται κάποιος Άγιος. Φαντάσου τα παιδιά!!
Πιάνει λοιπόν δουλειά ο ορισμός της χοληστερίνης, χρησιμοποιώντας όλα του τα προσόντα, τα οποία, βέβαια, δεν ταιριάζουν με τα προσόντα κανενός σοβαρού αγίου, αλλά αυτό κανέναν δεν ένοιαζε!! Το σενάριο της διαφήμισης προέβλεπε τα εξής: Θα επέβαινε ο κοκκινόφουσκας σε ένα ιπτάμενο έλκηθρο, φορτωμένο με παιχνίδια, που θα το αερο-έσερναν τάρανδοι, από χρόνια εκπαιδευμένοι. Σε κάθε παιδική αυλή, θα … προσαυλιζόταν και θα άφηνε παιχνίδια, μαζί με διαφημιστικά μπουκαλάκια με το πολύτιμο νεροζούμι, ελπίζοντας πως τα παιδιά θα το βρουν, θα το δοκιμάσουν και θα τους αρέσει.
Ξεκινάνε λοιπόν οι ελπιδοφόρες αεροδιανομές, και όλα πήγαιναν προβλέψιμα, εκτός από τα απρόβλεπτα, αφού, σε κάθε άνθρωπο που μετακινείται, αλλά και σε κάθε μεταφορικό μέσο που κινείται, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο, κάτι να μην πάει καλά!! Έτσι, μη μπορώντας να αποφύγει το νόμο του … ατυχήματος, στη δοκιμαστική πτήση, ο ντελιβερίστας έπεσε θύμα αεροταρανδικού, όταν, μέσα στη νύχτα, στραβοπέταξε ένας τάρανδος σε μια αερογούρνα , τούμπαρε το έλκηθρο, μαζί και ο …χοντροάγιος, ο οποίος και έπεσε από πάνω από τα σύννεφα, πέρασε μέσα από τα …σύννεφα και, όταν έφτασε κάτω από τα κανονικά σύννεφα, μπλέχτηκε μέσα σε ένα σύννεφο καπνού, όπου δεν έβλεπε τίποτα, έχασε το μπούσουλα και … αερομπουσουλώντας και μη βλέποντας πού πήγαινε, έπεσε μέσα σε μια καμινάδα!!! Ευτυχώς γι’ αυτόν, η φωτιά κάτω από την καμινάδα ήταν στο σβήσιμό της και δεν πήραν φωτιά ούτε τα μπατζάκια του. Από το σύννεφο της στάχτης, ανακατωμένης με καπνό, που πήχτωσε όλο το σπίτι, δεν κατάλαβαν στην αρχή οι … σπιτιακοί τι έγινε και, ώσπου να καταλάβουν – άμα ξυπνάς απότομα συνήθως αργείς να καταλάβεις – ο … καπνοδοχοκαθαριστήρας βρήκε την ευκαιρία να… περάσει ακόμα ένα χέρι την καμινάδα και να πάρει την… εξάγουσα, αλλά ξέχασε να πάρει τα … μπαγκάζια του!!
Ξημερώνοντας, λοιπόν, η μέρα και … ξενυχτίζοντας η νύχτα, ξύπνησαν πρωί - πρωί τα παιδιά του σπιτιού – αυτά τα … σκασμένα ποτέ δεν κοιμούνται και δεν ξυπνούν στην ώρα τους για να αφήσουν και τους μεγάλους να … ξεσκάσουν και να προλάβουν τυχόν καταστάσεις – και βλέπουν μεσ’ στο τζάκι τον κατάμαυρο μπόγο!! Δεν άργησαν και πολύ να τον περιεργαστούν και να τον ανοίξουν και να διαπιστώσουν ότι περιείχε κάποια μαύρα παιχνίδια, που πριν γίνουν μαύρα είχαν άλλα πιο χαρούμενα χρώματα! Φωνάζουν τον πατέρα τους για τις απαραίτητες εξηγήσεις αλλά, τί να πει ο άνθρωπος μεσ’ στα χαράματα!
- Μπαμπάκα, τί είν’ αυτά;
- Ποια αυτά;
- Αυτά τα μαύρα!
- Μαύρα, δεν τα βλέπετε;
- Ναι, αλλά φαίνεται πως πριν γίνουν μαύρα, δεν ήταν μαύρα!
- Και πού να ξέρω εγώ τι ήταν πριν μαυρίσουν; Στο βαφείο ήμουνα;
- Σαν παιχνίδια φαίνονται, αλλά, μαύρα παιχνίδια πρώτη φορά βλέπουμε!
- Μήπως εγώ ξαναείδα;
- Και ποιος τα ’βαλε μες στο τζάκι; Άψητα τα ’φερε;
- Και πού να ξέρω εγώ, στο φούρνο ήμουνα;
- Ναι, αλλά πρέπει να μας πεις ποιος τα ’φερε!
- Και πού να ξέρω εγώ, στο τζάκι ήμουνα;
- Δεν ήσουν αλλά ξέρεις!
Βλέποντας, ο πατέρας, ότι το κόλπο να κάνεις ερωτήσεις όταν δεν έχεις απάντηση δεν πιάνει, αποφάσισε να δώσει την απάντηση που θα έδινε κάθε πατέρας που δεν ξέρει να απαντήσει, και να ξεβγεί:
- Ένας … άγιος !!
Και, πάνω που πίστεψε ότι έδωσε απάντηση … ματ, ξανακούει!
- Ποιος άγιος;
Κόκαλο, πάλι, ο πατέρας! Του ήρθε να…κατεβάσει τίποτα αγίους, αλλά, ήταν όλοι πολύ ανεβασμένοι και, δεν έβρισκε κανέναν εύκαιρο! Για καλή του τύχη, πέφτει το μάτι του στο ημερολόγιο που ήταν κρεμασμένο στον τοίχο, το κοιτάει και… αυτοσυλλογίζεται: Αφού σήμερα είναι 1/1/ (το έτος δεν τον ένοιαζε), άρα σήμερα είναι του Αϊ-Βασίλη! Και το … ανακοινώνει:
- Ο Αϊ-Βασίλης!
- Εμείς ξέρουμε ότι δώρα κάνουν σ’ αυτούς που γιορτάζουν και όχι αυτοί που γιορτάζουν!
- Αυτός ήταν ανάποδος άγιος!
- Και γιατί ήταν ανάποδος;
- Σας αρέσουν ή θα τα ξαναρίξω στο τζάκι;
- ;;;;;;;;;;;;
Επιτέλους!!!!
…………………………………..............
Κάπως έτσι ήταν η πρώτη επαφή του νεομαρτυριάρη φιλόδοξου αγίου με τα παιδιά, και των παιδιών μαζί του!! Επειδή, όμως, είναι συνήθειο, αυτοί που πρόκειται να προσφέρουν δώρα να το ξεχνάνε, και αυτοί που πρόκειται να τα δεχθούν να το θυμούνται, τα παιδιά από τότε, κάθε πρωτοχρονιά, απαιτούν από τον αϊ Βασίλη δώρα. Οι πατεράδες, όμως, που δεν πιστεύουν σε μαϊμού αγίους δώρα φέροντας, προσπαθούν, σχεδόν πάντα, να το ξεχνούν και να το αποφεύγουν. Αυτό, σχεδόν ποτέ, δεν το καταφέρνουν, επειδή τα παιδιά, σχεδόν ποτέ, δεν ξεχνάνε. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα παιδιά, λίγο-πολύ, να παίρνουν τα δωράκια τους και οι πατεράδες να αναγκάζονται και να πληρώνουν και να βρίζουν τον άγιο!! Αλλά, ποιόν άγιο βρίζουν; Τον Ελληνορθόδοξο φωτισμένο ιεράρχη Άγιο Βασίλειο των αγώνων και της ανιδιοτελούς προσφοράς στους φτωχούς, που μοιράζει φλουριά την πρωτοχρονιά ή τον επαγγελματία μαϊμού αϊ-Βασίλη της αρπαχτής, της προβολής, του εξαναγκασμού, του καταναλωτισμού και του παραμυθιάσματος των παιδικών ψυχών, που μόνο θερίζει χωρίς να σπείρει; Γι’ αυτό, εμείς και σίγουρα και πολλοί άλλοι, τον … στέλνουμε και του λέμε: άηηηηηηηηη ΝιcoloΒασίληηηηη, κοκκινοσκουφίτσε, πάρε τα νεροζούμια σου και τη χοληστερίνη σου και φύγε από δω, να μη σε φάει ο λύκος κι εσένα και τον τάρανδο !!!!
Ζέρβας Κώστας
