† ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος
πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Πιερίας
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Tά φετινά Χριστούγεννα ἑορτάζονται σέ κλίμα γενικευμένης ἀνασφάλειας, φόβου καί ἀγωνίας γιά τό μέλλον, λόγῳ τῆς ἀπειλητικῆς πανδημίας, πού μαστίζει ὁλόκληρο τόν κόσμο.
Μέσα σέ ἕνα τόσο ἀρνητικό περιβάλλον, ἐλπιδοφόρο ἀκούγεται τό μήνυμα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ:
«Ἐτέχθη ὑμῖν, σήμερον Σωτήρ».
Πρίν ἀπό πολλά χρόνια, ἡ μεγαλύτερη ἐφημερίδα τῆς Ἀμερικῆς εἰρωνεύθηκε ἕναν χριστιανό πολιτικό, ὁ ὁποῖος εἶχε δηλώσει τήν ἀκράδαντη πίστη του ὅτι τό μωρό πού γεννήθηκε στόν σταῦλο τῆς Βηθλεέμ εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.
Καί πράγματι! Ὁ Σωτήρας μας γεννήθηκε μέσα σέ ἕνα σταῦλο. Δέν βρέθηκε οὔτε μιά καλύβα νά φιλοξενήσει τόν Ἰωσήφ μέ τήν ἑτοιμόγεννη Μαρία. Ὁ Βασιλιάς καί Δημιουργός τοῦ κόσμου, κατεβαίνοντας στή γῆ γιά τή σωτηρία μας, βρῆκε ὅλες τίς πόρτες τῶν ἀνθρώπων κλειστές! Καί κατέληξε νά «φιλοξενηθεῖ» σέ κατοικία ζώων, σέ σταῦλο!
Καλούμαστε, λοιπόν, κι ἐμεῖς νά πιστέψουμε ὅτι τό βρέφος πού γεννήθηκε μέσα στόν σταῦλο εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.
Ὁ Χριστός δέν γεννήθηκε τυχαῖα στόν σταῦλο. Μήπως ὁ κόσμος δέν εἶναι ἕνας ἀπέραντος σταῦλος τῶν ἁμαρτιῶν μας;
Εἶναι, ὅμως, φανερό ὅτι ὑπάρχουν οὐσιαστικές διαφορές ἀνάμεσα σέ δυό σταύλους, τόν σταῦλο τῶν ζώων καί τόν «σταῦλο» τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.
Τά ζῶα εἶναι «ἄλογα», χωρίς ἀνθρώπινη λογική, ἐκ φύσεως. Δέν ἔχουν τή δυνατότητα νά στραφοῦν πρός τόν Θεό, ὅπως ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, οὔτε νά καλλιεργήσουν ἀρετές γιά νά μπορέσουν νά μοιάσουν μέ τόν Θεό. Ἀντίθετα, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι γινόμαστε «ἄλογοι» ἑκούσια, ὅταν μέ τή θέλησή μας ὑποδουλωνόμαστε σέ πάθη, πού πολλές φορές μᾶς κάνουν νά καταντοῦμε χειρότεροι καί ἀπό τά ζῶα!
Ἡ δυσωδία καί οἱ ἀκαθαρσίες πού ὑπάρχουν σέ ἕνα σταῦλο εἶναι μιά φυσική κατάσταση, πού δέν προκαλεῖται ἐσκεμμένα ἀπό τά ζῶα. Ἡ δυσωδία ὅμως τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν ἀκαθάρτων παθῶν, πού γεμίζουν τήν ψυχή μας καί μολύνουν - κυριολεκτικά - ὅλο τόν κόσμο, εἶναι καρπός τῆς ἐλεύθερης βούλησής μας. Καί γι’ αὐτή τή δυσωδία εἴμαστε ἀπόλυτα ὑπεύθυνοι καί ὑπόλογοι ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ.
Συνεπῶς, ἀποκρουστικός γιά τόν Χριστό δέν εἶναι ὁ σταῦλος τῆς Βηθλεέμ, ἀλλά ὁ «σταῦλος» τῆς ψυχῆς μας! Γι’ αὐτό, ἄς φροντίζουμε νά κρατοῦμε τήν ψυχή μας καθαρή, γιά νά ἔχουμε τό θάρρος νά ζητοῦμε ἀπό τόν Χριστό νά γεννιέται καθημερινά μέσα μας.
Στόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, λοιπόν, πού γεννιέται ὡς βρέφος στόν σταῦλο τῆς ψυχῆς μας καλούμαστε νά προσφέρουμε τή μετάνοιά μας, γιά τίς ἁμαρτίες πού διαπράξαμε.
· Μόνον τότε θά βρεθοῦμε ἀληθινοί προσκυνητές στή φάτνη τῶν Χριστουγέννων.
· Μόνον τότε θά ξεπεράσουμε τίς ἀρνητικές συγκυρίες πού προκάλεσε στόν κόσμο ἡ ἀπροσδόκητη ἀπειλητική πανδημία.
· Μόνον τότε θά πιστέψουμε ὅτι τό νεογέννητο Βρέφος τῆς Βηθλεέμ θά ἐλεήσει καί πάλι τόν κόσμο Του.
«Ἐτέχθη ὑμῖν, σήμερον Σωτήρ».
Πρίν ἀπό πολλά χρόνια, ἡ μεγαλύτερη ἐφημερίδα τῆς Ἀμερικῆς εἰρωνεύθηκε ἕναν χριστιανό πολιτικό, ὁ ὁποῖος εἶχε δηλώσει τήν ἀκράδαντη πίστη του ὅτι τό μωρό πού γεννήθηκε στόν σταῦλο τῆς Βηθλεέμ εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.
Καί πράγματι! Ὁ Σωτήρας μας γεννήθηκε μέσα σέ ἕνα σταῦλο. Δέν βρέθηκε οὔτε μιά καλύβα νά φιλοξενήσει τόν Ἰωσήφ μέ τήν ἑτοιμόγεννη Μαρία. Ὁ Βασιλιάς καί Δημιουργός τοῦ κόσμου, κατεβαίνοντας στή γῆ γιά τή σωτηρία μας, βρῆκε ὅλες τίς πόρτες τῶν ἀνθρώπων κλειστές! Καί κατέληξε νά «φιλοξενηθεῖ» σέ κατοικία ζώων, σέ σταῦλο!
Καλούμαστε, λοιπόν, κι ἐμεῖς νά πιστέψουμε ὅτι τό βρέφος πού γεννήθηκε μέσα στόν σταῦλο εἶναι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.
Ὁ Χριστός δέν γεννήθηκε τυχαῖα στόν σταῦλο. Μήπως ὁ κόσμος δέν εἶναι ἕνας ἀπέραντος σταῦλος τῶν ἁμαρτιῶν μας;
Εἶναι, ὅμως, φανερό ὅτι ὑπάρχουν οὐσιαστικές διαφορές ἀνάμεσα σέ δυό σταύλους, τόν σταῦλο τῶν ζώων καί τόν «σταῦλο» τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.
Τά ζῶα εἶναι «ἄλογα», χωρίς ἀνθρώπινη λογική, ἐκ φύσεως. Δέν ἔχουν τή δυνατότητα νά στραφοῦν πρός τόν Θεό, ὅπως ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, οὔτε νά καλλιεργήσουν ἀρετές γιά νά μπορέσουν νά μοιάσουν μέ τόν Θεό. Ἀντίθετα, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι γινόμαστε «ἄλογοι» ἑκούσια, ὅταν μέ τή θέλησή μας ὑποδουλωνόμαστε σέ πάθη, πού πολλές φορές μᾶς κάνουν νά καταντοῦμε χειρότεροι καί ἀπό τά ζῶα!
Ἡ δυσωδία καί οἱ ἀκαθαρσίες πού ὑπάρχουν σέ ἕνα σταῦλο εἶναι μιά φυσική κατάσταση, πού δέν προκαλεῖται ἐσκεμμένα ἀπό τά ζῶα. Ἡ δυσωδία ὅμως τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν ἀκαθάρτων παθῶν, πού γεμίζουν τήν ψυχή μας καί μολύνουν - κυριολεκτικά - ὅλο τόν κόσμο, εἶναι καρπός τῆς ἐλεύθερης βούλησής μας. Καί γι’ αὐτή τή δυσωδία εἴμαστε ἀπόλυτα ὑπεύθυνοι καί ὑπόλογοι ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ.
Συνεπῶς, ἀποκρουστικός γιά τόν Χριστό δέν εἶναι ὁ σταῦλος τῆς Βηθλεέμ, ἀλλά ὁ «σταῦλος» τῆς ψυχῆς μας! Γι’ αὐτό, ἄς φροντίζουμε νά κρατοῦμε τήν ψυχή μας καθαρή, γιά νά ἔχουμε τό θάρρος νά ζητοῦμε ἀπό τόν Χριστό νά γεννιέται καθημερινά μέσα μας.
Στόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, λοιπόν, πού γεννιέται ὡς βρέφος στόν σταῦλο τῆς ψυχῆς μας καλούμαστε νά προσφέρουμε τή μετάνοιά μας, γιά τίς ἁμαρτίες πού διαπράξαμε.
· Μόνον τότε θά βρεθοῦμε ἀληθινοί προσκυνητές στή φάτνη τῶν Χριστουγέννων.
· Μόνον τότε θά ξεπεράσουμε τίς ἀρνητικές συγκυρίες πού προκάλεσε στόν κόσμο ἡ ἀπροσδόκητη ἀπειλητική πανδημία.
· Μόνον τότε θά πιστέψουμε ὅτι τό νεογέννητο Βρέφος τῆς Βηθλεέμ θά ἐλεήσει καί πάλι τόν κόσμο Του.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
