Λάρισα, 20 Φεβρουαρίου, 2021
Για ακόμη μία φορά, 14η από την ημέρα ιδρύσεως του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου (Π.Ε.Σ.) – «Ελληνοκρατείν», πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη 17-02-2021, όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος εκδήλωση επί τη συμπληρώσει 107 ετών από την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου (17 Φεβρουαρίου 1914) και μάλιστα σε μία χρονιά σημαδιακή, καθώς...
θα έπρεπε να εορτάζουμε πρεπόντως τα 200 χρόνια από την επέτειο της Εθνεγερσίας, αλλ’ είναι χρονιά που τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει σκλαβιά, καθ’ ότι η παγκόσμια νέα τάξη πραγμάτων έχει επιβάλει σχεδόν παντού ζυγό με πρόσχημα τον κοροϊδοϊό, εν Ελλάδι μέσω της σατανοκινήτου κυβερνήσεως του αφορισμένου Κούλη Μητσοτάκη. Ίσως ήταν και η μοναδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε εφέτος για την μεγάλη αυτή ημέρα στην Ιστορία του νεωτέρου ελληνισμού για την αλύτρωτη, προαιώνια ελληνική γη της Βορείου Ηπείρου ΜΑΣ.
Η τιμητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε πνευματικό κέντρο στην Λάρισα με συμμετοχή φίλων και μελών του Π.Ε.Σ., μοναζουσών της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Λαρίσης του Πατρίου Εορτολογίου (ηγουμένη Αρσενία, αδελφές Χριστονύμφη και Χριστοφόρα) και του ευλαβούς Ρώσσου μοναχού Αλεξάνδρου, οι οποίοι δίνουν ανελλιπώς το παρών στις εκδηλώσεις του Συνδέσμου.
Η τιμητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε πνευματικό κέντρο στην Λάρισα με συμμετοχή φίλων και μελών του Π.Ε.Σ., μοναζουσών της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Λαρίσης του Πατρίου Εορτολογίου (ηγουμένη Αρσενία, αδελφές Χριστονύμφη και Χριστοφόρα) και του ευλαβούς Ρώσσου μοναχού Αλεξάνδρου, οι οποίοι δίνουν ανελλιπώς το παρών στις εκδηλώσεις του Συνδέσμου.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αστέριος Χάμος, ο οποίος αναφέρθηκε στα όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ρίχνοντας το ανάθεμα στους τουρκαλβανούς αλλά κυρίως στους δήθεν συμμάχους για την μισελληνική στάση τους. Ως γνωστόν, κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, ο Ελληνικός Στρατός με την νικηφόρο προέλασή του ελευθέρωσε τους Αγ. Σαράντα, την Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο , την Κλεισούρα, το Τεπελένι (Λόφος της Αγίας Ελένης σημαίνει το όνομα τουρκιστί). Η Χειμάρρα είχε ελευθερωθεί νωρίτερα από εθελοντές υπό τον Χειμαρριώτη Μακεδονομάχο Σπύρο Σπυρομήλιο. Ο πληθυσμός των περιοχών αυτών με απερίγραπτο ενθουσιασμό εκδήλωνε τα ακραιφνή ελληνικά του αισθήματα προς τον ελευθερωτή Ελληνικό Στρατό και συνέτασσε ψηφίσματα και υπομνήματα μετά από πάνδημα συλλαλητήρια πίστεως και αφοσιώσεως προς τον Διάδοχο. Το περιεχόμενο των ψηφισμάτων και των υπομνημάτων αυτών αποτελεί αδιάψευστο ιστορικό τεκμήριο της ελληνικότητος της Βορείου Ηπείρου ιδιαίτερα περιοχών, που δεν αναγνωρίζονται μέχρι σήμερα από τους Αλβανούς ότι κατοικούνται από Βορειοηπειρώτες, γνησίους Έλληνες.
Δυστυχώς, με την λήξη του Α' Βαλκανικού πολέμου και με την υπογραφή της Συνθήκης ειρήνης του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913, συναρτήθηκε η τύχη της Βορείου Ηπείρου με αυτήν των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου - σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης, τα νησιά του Αιγαίου θα δίνονταν στην Ελλάδα μόνο εάν η χώρα μας θα «εδέχετο άνευ αντιρρήσεων, όπως η Βόρειος Ηπειρος περιληφθή εντός των Αλβανικών συνόρων» του νεοσύστατου ελέω Αυστρουγγαρίας και Ιταλίας δημιουργηθέντους αλβανικού κράτους.
Δυστυχώς, με την λήξη του Α' Βαλκανικού πολέμου και με την υπογραφή της Συνθήκης ειρήνης του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913, συναρτήθηκε η τύχη της Βορείου Ηπείρου με αυτήν των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου - σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης, τα νησιά του Αιγαίου θα δίνονταν στην Ελλάδα μόνο εάν η χώρα μας θα «εδέχετο άνευ αντιρρήσεων, όπως η Βόρειος Ηπειρος περιληφθή εντός των Αλβανικών συνόρων» του νεοσύστατου ελέω Αυστρουγγαρίας και Ιταλίας δημιουργηθέντους αλβανικού κράτους.
Πληροφορούμενοι οι Βορειοηπειρώτες του Αργυροκάστρου, της Πρεμετής, του Τεπελενίου, του Δελβίνου και της Χειμάρρας ότι σχεδιάζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις η προσάρτησή τους στο αλβανικό κράτος, διοργάνωσαν στις 5 Ιουνίου μεγάλο συλλαλητήριο στο Αργυρόκαστρο και στις 17 Ιουνίου συνέταξαν πληρεξούσιο σε αντιπροσώπους τους προκειμένου να τους εκπροσωπήσουν με παράστασή τους ενώπιον της Πρεσβευτικής Συνδασκέψεως του Λονδίνου. Με το κείμενό τους στους Πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων, οι πληρεξούσιοι των Βορειοηπειρωτών ζήτησαν την αποστολή «Ειδικής Επιτροπής» στην Βόρειο Ήπειρο για να εξακριβώσει τον εθνολογικό χαρακτήρα του τόπου και τη θέληση των κατοίκων και ταυτόχρονα αποκάλυψαν, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την απόφασή τους να πολεμήσουν για την ελευθερία τους.
Έμενε όμως εκκρεμές το θέμα του καθορισμού των ελληνο-αλβανικών συνόρων, που ανατέθηκε σε Διεθνή Επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων. Αμέσως μετά το διορισμό της Διεθνούς Επιτροπής για τον καθορισμό του εθνολογικού χαρακτήρα της Βορείου Ηπείρου, οι Έλληνες της Κορυτσάς απέστειλαν υπόμνημα προς τη Διεθνή Επιτροπή τονίζοντας την ελληνικότητα της περιοχής και καταλήγοντας: «ἓν ἐκ τῶν δύο λοιπὸν ὑπολείπεται ἡμῖν, ἢ ἕνωσις μετὰ τῆς μητρὸς Ἑλλάδος, συμφώνως τῇ καταγωγῇ, τῇ ἱστορίᾳ, ταῖς παραδόσεσι καὶ τοῖς ἐθίμοις ἡμῶν, ἢ μεταβολὴ τῶν πάντων εἰς ἐρείπια καὶ τέφραν».
Εν τω μεταξύ η Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου της 26ης Αυγούστου 1913 αποφάσισε να δοθεί στην Αλβανία παραλιακή λωρίδα μέχρι Φτελιάς, η νήσος Σάσων καθώς και η επαρχία (πρώην Καζάς) Κορυτσάς. Οι προτάσεις της Διεθνούς Επιτροπής υιοθετήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις στη Φλωρεντία στις 17 Δεκεμβρίου 1913, όπου υπογράφηκε πρωτόκολλο με το οποίο επιδικάστηκε στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος η περιοχή της Βορείου Ηπείρου!
Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε τον εκβιασμό των Μεγάλων Δυνάμεων και δεσμεύθηκε με την υπογραφή της, θα ήταν αντίθετη σε κάθε μορφή αντιστάσεως ή διεξαγωγής αυτονομιακού αγώνα στα εδάφη που είχαν επιδικασθεί στην Αλβανία! Εν τω άμα, οι Βορειοηπειρώτες, που πληροφορούνταν τα τεκταινόμενα σε βάρος τους, οργανώνονταν με τη σύσταση Επιτροπών Εθνικής Αμύνης και Επιμελητειών. Κύριος στόχος των ανωτέρω επιτροπών ήταν η στρατολόγηση εθελοντών και η ένταξή τους σε ιερούς λόχους καθώς και η εξεύρεση οικονομικών πόρων για τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα.
Έμενε όμως εκκρεμές το θέμα του καθορισμού των ελληνο-αλβανικών συνόρων, που ανατέθηκε σε Διεθνή Επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων. Αμέσως μετά το διορισμό της Διεθνούς Επιτροπής για τον καθορισμό του εθνολογικού χαρακτήρα της Βορείου Ηπείρου, οι Έλληνες της Κορυτσάς απέστειλαν υπόμνημα προς τη Διεθνή Επιτροπή τονίζοντας την ελληνικότητα της περιοχής και καταλήγοντας: «ἓν ἐκ τῶν δύο λοιπὸν ὑπολείπεται ἡμῖν, ἢ ἕνωσις μετὰ τῆς μητρὸς Ἑλλάδος, συμφώνως τῇ καταγωγῇ, τῇ ἱστορίᾳ, ταῖς παραδόσεσι καὶ τοῖς ἐθίμοις ἡμῶν, ἢ μεταβολὴ τῶν πάντων εἰς ἐρείπια καὶ τέφραν».
Εν τω μεταξύ η Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου της 26ης Αυγούστου 1913 αποφάσισε να δοθεί στην Αλβανία παραλιακή λωρίδα μέχρι Φτελιάς, η νήσος Σάσων καθώς και η επαρχία (πρώην Καζάς) Κορυτσάς. Οι προτάσεις της Διεθνούς Επιτροπής υιοθετήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις στη Φλωρεντία στις 17 Δεκεμβρίου 1913, όπου υπογράφηκε πρωτόκολλο με το οποίο επιδικάστηκε στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος η περιοχή της Βορείου Ηπείρου!
Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε τον εκβιασμό των Μεγάλων Δυνάμεων και δεσμεύθηκε με την υπογραφή της, θα ήταν αντίθετη σε κάθε μορφή αντιστάσεως ή διεξαγωγής αυτονομιακού αγώνα στα εδάφη που είχαν επιδικασθεί στην Αλβανία! Εν τω άμα, οι Βορειοηπειρώτες, που πληροφορούνταν τα τεκταινόμενα σε βάρος τους, οργανώνονταν με τη σύσταση Επιτροπών Εθνικής Αμύνης και Επιμελητειών. Κύριος στόχος των ανωτέρω επιτροπών ήταν η στρατολόγηση εθελοντών και η ένταξή τους σε ιερούς λόχους καθώς και η εξεύρεση οικονομικών πόρων για τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1913 οι Έλληνες φοιτητές (υπάρχουν άραγε τέτοιοι φοιτητές σήμερα;) απηύθυναν έκκληση προς τους συναδέλφους τους της Ευρώπης και της Αμερικής να διακηρύξουν «εν ονόματι της διεθνούς φοιτητικής αδελφότητος τα προς το δίκαιον και την ελευθερίαν των άλλων καθήκοντα των λαών των». Διετράνωσαν δε στην έκκλησή τους την απόφασή τους να υπερασπισθούν «βήμα προς βήμα το έδαφος, όπερ δια ποταμού αιμάτων επί έτος όλον μαχόμενοι ανεκτήσαμεν, και να μη επιτρέψωμεν την βεβήλωσιν αυτού και την αυθαίρετον αρπαγήν του». Οι απόγονοι των ιερολοχιτών του Δραγατσανίου δεν σταμάτησαν εδώ. Σχημάτισαν φάλαγγα, που πήγε στην Ήπειρο, για να υπερασπισθούν με το αίμα τους το Δίκαιο και την Ελευθερία. Προτού αναχωρήσουν από την Αθήνα εξέδωσαν μνημειώδη προκήρυξη που κατέληγε ως εξής: «Λαὸς ἐλευθερωθεὶς διὰ τοῦ ξίφους δὲν δουλοῦται διὰ τοῦ καλάμου».
Στις 10 Ιανουαρίου 1914 ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος, με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Εθνικής Αμύνης Αργυροκάστρου, Τεπελενίου συνεκάλεσε Πανηπειρωτικό Συνέδριο στο Αργυρόκαστρο, για τις 30 Ιανουαρίου. Εξέτασε όλες τις δυνατότητες για ειρηνική λύση του προβλήματος. Μη έχοντας όμως δυνατότητα για πολιτική λύση για Ένωση ένεκα του γεγονότος ότι η ελληνική κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να δεχθεί τις θέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων για την τύχη των νησιών του Αιγαίου, αποφάσισε στη Β΄ συνεδρία της την σύσταση αρμοδίου οργάνου, που θα αναλάμβανε ένοπλο αγώνα με σκοπό την Ανεξαρτησία. Προς τούτο συγκρότησε Οργανωτική Επιτροπή, που μέχρι να συμπληρωθεί θα αποτελούνταν από τους μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειο, Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδωνα και Κορυτσάς Γερμανό. Στο εξής αποφάσεις για τον Αγώνα θα έπαιρνε μόνο η Οργανωτική Επιτροπή. Στην Ε΄ συνεδρία της η Πανηπειρωτική Συνέλευση αποφάσισε να ανακηρύξει την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Η Οργανωτική Επιτροπή, ως το όργανο λήψεως αποφάσεως για τη διεξαγωγή του Αγώνα, στις 10 Φεβρουαρίου 1914 ανακήρυξε τη Βόρειο Ηπειρο, Αυτόνομον Πολιτείαν. Ο δε Γεώργιος Χρηστάκη Ζωγράφος, φθάνοντας στο Αργυρόκαστρο στις 15 Φεβρουαρίου, σχημάτισε υπό την προεδρία του προσωρινή κυβέρνηση με πρώτα μέλη, τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής (μητροπολίτες και πρκρίτους). Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε προς τον Ηπειρωτικό λαό η πρώτη προκήρυξη της Προσωρινής Κυβερνήσεως. Στις 17 Φεβρουαρίου 1914 ανακηρύχθηκε επίσημα και μάλιστα με πανηγυρικό χαρακτήρα για την τόνωση του ηθικού του λαού, η Ανεξαρτησία της Βορείου Ηπείρου.
Στις 10 Ιανουαρίου 1914 ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος, με την ιδιότητα του προέδρου της Επιτροπής Εθνικής Αμύνης Αργυροκάστρου, Τεπελενίου συνεκάλεσε Πανηπειρωτικό Συνέδριο στο Αργυρόκαστρο, για τις 30 Ιανουαρίου. Εξέτασε όλες τις δυνατότητες για ειρηνική λύση του προβλήματος. Μη έχοντας όμως δυνατότητα για πολιτική λύση για Ένωση ένεκα του γεγονότος ότι η ελληνική κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να δεχθεί τις θέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων για την τύχη των νησιών του Αιγαίου, αποφάσισε στη Β΄ συνεδρία της την σύσταση αρμοδίου οργάνου, που θα αναλάμβανε ένοπλο αγώνα με σκοπό την Ανεξαρτησία. Προς τούτο συγκρότησε Οργανωτική Επιτροπή, που μέχρι να συμπληρωθεί θα αποτελούνταν από τους μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειο, Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδωνα και Κορυτσάς Γερμανό. Στο εξής αποφάσεις για τον Αγώνα θα έπαιρνε μόνο η Οργανωτική Επιτροπή. Στην Ε΄ συνεδρία της η Πανηπειρωτική Συνέλευση αποφάσισε να ανακηρύξει την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Η Οργανωτική Επιτροπή, ως το όργανο λήψεως αποφάσεως για τη διεξαγωγή του Αγώνα, στις 10 Φεβρουαρίου 1914 ανακήρυξε τη Βόρειο Ηπειρο, Αυτόνομον Πολιτείαν. Ο δε Γεώργιος Χρηστάκη Ζωγράφος, φθάνοντας στο Αργυρόκαστρο στις 15 Φεβρουαρίου, σχημάτισε υπό την προεδρία του προσωρινή κυβέρνηση με πρώτα μέλη, τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής (μητροπολίτες και πρκρίτους). Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε προς τον Ηπειρωτικό λαό η πρώτη προκήρυξη της Προσωρινής Κυβερνήσεως. Στις 17 Φεβρουαρίου 1914 ανακηρύχθηκε επίσημα και μάλιστα με πανηγυρικό χαρακτήρα για την τόνωση του ηθικού του λαού, η Ανεξαρτησία της Βορείου Ηπείρου.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε δώσει διαταγές προς τις αρχές της ελευθερωθείσης Βορείου Ηπείρου για την παρεμπόδιση των εκδηλώσεων! Παρ’ όλα αυτά ο πληθυσμός της πόλεως και της ευρύτερης περιοχής Αργυροκάστρου συγκεντρώθηκε στις όχθες του Δρίνου ποταμού από τις πρωινές ώρες πάνοπλος. Οι αστυνομικές αρχές βρέθηκαν σε αδυναμία να παρέμβουν καθώς επίσης και ο στρατός, για να αποφευχθεί αιματοκύλισμα. Στις 3 μ.μ. άρχισε ο αγιασμός. Παρόντες ήταν επτά χιλιάδες ένοπλοι. Ρίγη συγκίνησης διαπέρασαν τους παρευρισκομένους όταν σε στιγμές κατανύξεως υψώθηκε η σημαία της «Αυτονόμου» και υποστάλθηκε η Γαλανόλευκη. Ο μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος την άγια εκείνη ώρα προχώρησε λίγα βήματα και ατενίζοντας την ελληνική σημαία, με παλλόμενη από λυγμούς φωνή την αποχαιρέτησε εκ μέρους του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. «Χάριν τῆς ὑπερτάτης ἐθνικῆς ἀνάγκης κατεβιβάσθης, ὦ θεῖον ὄνειρον, ἡμῶν τε καὶ τῶν πατέρων μας, γαλανόλευκή μας, ἐθνική μας Σημαία. Ἀλλ’ ἀντὶ Σοῦ δὲν ἀνυψώνομεν ξένην, ἀλλὰ τὴν θυγατέρα σου ἠπειρωτικήν, προωρισμένην νὰ κατισχύσῃ τῆς ἀλβανικῆς ἡμισελήνου!» Μετά την τελετή το πλήθος κατευθύνθηκε στο Αργυρόκαστρο όπου και ύψωσε στο διοικητήριο τη σημαία της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου. Η Χειμάρρα στο μεταξύ είχε ανακηρύξει την Αυτονομία από τις 10 Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία ανακηρύχθηκε η Βόρειος Ήπειρος σε Αυτόνομη Πολιτεία από την Οργανωτική Επιτροπή. Η ανακήρυξη της Αυτονομίας στους Αγ. Σαράντα και το Δέλβινο έγινε στις 16 Φεβρουαρίου. Στο Λεσκοβίκι στις 20 και στην Πρεμετή στις 23 Φεβρουαρίου.
Ο τιτάνιος αγώνας των Βορειοηπειρωτών στέφθηκε με επιτυχία στα πεδία των μαχών εναντίον των τουρκαλβανών, παρά τα προβλήματα που δημιούργησε η Ελληνική κυβέρνηση. Οι Μεγάλες Δυνάμεις ζήτησαν την έναρξη διαπραγματεύσεων με τους Βορειοηπειρώτες. Η προσωρινή κυβέρνηση της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου ήρθε σε συνεννόηση με τη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου, στην οποία είχε ανατεθεί ο έλεγχος της πολιτικής διοικήσεως και των οικονομικών του αλβανικού κράτους. «Σκοπός της προσωρινής κυβερνήσεως ήταν να επιτύχη χάριν των Βορειοηπειρωτών προνόμια, ισοδυναμούντα προς αυτονομίαν».
Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν κατέληξαν στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας στις 17 Μαΐου 1914. Με το Πρωτόκολλο της Κερκύρας αναγνωρίσθηκε ο Ελληνικός χαρακτήρας της Βορείου Ηπείρου και εδόθησαν στους κατοίκους των επαρχιών Αργυροκάστρου και Κορυτσάς εκτεταμένα προνόμια διοικητικά, εκκλησιαστικά, σχολικά και γλωσσικά ισοδυναμούντα προς πραγματικήν αυτονομίαν. Το Πανηπειρωτικό Συνέδριο, που συνήλθε στο Δέλβινο στις 23 Ιουνίου 1914, ενέκρινε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας καθώς επίσης οι Μεγάλες Δυνάμεις και η Αλβανία, που το δέχθηκε και το προσυπέγραψε άνευ όρων στις 12 Ιουνίου 1914.
Για το μηδέποτε τηρηθέν πρωτόκολλο της Κερκύρας, που επέβαλαν με το αίμα τους οι νικητές Βορειοηπειρώτες, αξίζει να ασχοληθούν οι ιστορικοί. Σήμερα, με δεδομένη την έλλειψη μπέσας από αλβανικής πλευράς, εμείς δεν μιλάμε πλέον για αυτονομία. Στόχος πρέπει να είναι ή Ένωσις της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα, τόνισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου.
Στην εκδήλωση έγινε επίσης εκτενής, ευλαβική αναφορά στους ανάνδρως δολοφονηθέντες υπό των τουρκαλβανών κατσαπλιάδων σύγχρονους Εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου, Αριστοτέλη Γκούμα ( + 12 Αυγ. 2010) και Κωνσταντίνο Κατσίφα ( + 28 Οκτ. 2018) καθώς και στον αείμνηστο Αρχηγό του ΠΑΣΥΒΑ (Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνος) Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης μακαριστό Σεβαστιανό, που τόσο εμόχθησε για την ανάδειξη του Βορειοηπειρωτικού μας ζητήματος, τόν λεβέντη Σμήναρχο ε.α. Θωμά Βρακά, που είχε πετάξει και είχει ρίξει προκηρύξεις με εμψυχωτικό περιεχόμενο στην Βόρειο Ήπειρο ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΤΑΓΗ το 1994, ξεπλένοντας την ντροπή της πολιτικής ηγεσίας.
Κατά την διάρκεια της εκδηλώσεως, πραγματοποιήθηκε 20/λεπτη τηλεφωνική συνομιλία σε ανοιχτή ακρόαση με την Ηρωΐδα Μάνα του Κωνσταντίνου Κατσίφα Βασιλεία και τον πατέρα του Ιωάννη Κατσίφα, που άκουγαν ένδακρεις και τα συνθήματα «Κατσίφα, ζης, εσύ μας οδηγείς», «αθάνατος!», θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη. Οι γονείς του Ήρωος μάς ευχαρίστησαν και δάκρυα κύλησαν στα μάτια των περισσότερων από συγκίνηση και από θαυμασμό γι’ αυτούς τους αδάμαστους, ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες Χριστιανούς Βορειοηπειρώτες, οίτινες ανέστησαν τέτοιο αγνό Παλληκάρι, που θα βρίσκεται - εχόμεθα στερρώς της ελπίδος - δίπλα στον Δίκαιο Κριτή Ιησού Χριστό.
Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καταδικάζει τις διαχρονικώς προδοτικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, που άφησαν στο έλεος των τουρκαλβανών την Βόρειο Ήπειρο, κάνοντας την μητέρα Ελλάδα να φαντάζει ως μη ώφειλεν στα μάτια των αλύτρωτων αδελφών μας σαν κακιά μητρυιά. Αδέλφια μας Βορειο-Ηπειρώτες, μείνετε στις εστίες σας. Μην εγκαταλίπετε την ελληνικωτάτη χώρα της Βορείου Ηπείρου, που κράτησαν με αίμα οι πρόγονοί σας. Μην ασχολείστε με τα κόμματα, την διχόνοια την δολερή που με την προπαγάνδα κατάφερε να μολύνει και πολλούς από εσάς με την κακοδαιμονία ελλαδικού κράτους, τις συνήθειες φατριασμού, την ιδιοτέλεια και τους ανήθικους συμβιβασμούς. Μη ξεχνάτε το ηρωϊκό ΜΑΒΗ, τον κυρό Σεβαστιανό, τον Αριστοτέλη Γκούμα και τον Κωνσταντίνο Κατσίφα.
Οι προπηλακισμοί, οι απειλές, οι διώξεις, οι αρπαγές περιουσιών με στοχευμένα κατά παράβασιν κάθε εννοίας δικαίου νομοθετήματα, οι κατεδαφίσεις και δηώσεις Ιερών Ναών, οι βεβηλώσεις τάφων και μνημείων και κατοικιών τάχα αυθαιρέτων των Βορειοηπειρωτών συνεχίζονται. Μάθαμε ότι μόλις προ ολίγων ημερών (11-02-2021) ο γενναίος Βορειοηπειρώτης Μόντης Κολλίλας, πρόεδρος του Κινήματος για την αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου, γαμβρός του Αριστοτέλη Γκούμα, ο οποίος ουδέποτε είχε την βοήθεια ή την συμπαράσταση του μισελληνικού ελλαδικού κράτους, καταδικάστηκε ερήμην από την αλβανική «δικαιοσύνη» («πρωτοδικείο» Αργυροκάστρου) σε 8,5 έτη φυλακίσεως (!!!) για «υποκίνηση σε μίσος ή διαμάχες», «διανομή αντισυνταγματικών κειμένων» και «οργάνωση και συμμετοχή σε συγκεντρώσεις παράνομων εκδηλώσεων» με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στους Βουλιαράτες, το χωριό του Κωνσταντίνου Κατσίφα (στο οποίο είχει παρευρεθεί το Παλληκάρι). Τώρα δεν μπορεί να εισέλθει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, διότι κινδυνεύει να συλληφθεί και να οδηγηθεί στα αλβανικά μπουντρούμια της... «συμμάχου» μας στο ΝΑΤΟ (ελέω Κωστάκη Καραμανλή) Αλβανίας!
Δεν την ξεχνούμε την Βόρειο Ήπειρο την ελληνική. Έλληνες, ενωμένοι αγωνιστείτε, την Βόρειο Ήπειρο μη λησμονείτε!
Η εκδήλωση έκλεισε με το απαγορευμένο από το καθεστώς εμβατήριο «Έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή», το Κοντάκιο Τη Υπερμάχω Στρατηγώ και τον Εθνικό Ύμνο.
ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ – ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ Η ΓΗ
ΟΡΚΟΣ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ: ΕΝΩΣΙΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ
ΑΛΒΑΝΟΙ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΗ ΧΙΜΑΡΑ
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΓΚΟΥΜΑΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Π.Ε.Σ.)
ellinokratein.blogspot.gr
facebook.com/ellinokratein2
