Ήθελα εδώ και κάποιες μέρες να διατυπώσω δημόσια αυτές τις σκέψεις μου αλλά η χθεσινή τοποθέτηση του Ανδρέα Λοβέρδου με ώθησε να αφιερώσω λίγο χρόνο ώστε να το κάνω. Και αυτό γιατί ειδικά τις τελευταίες μέρες ακούμε τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο κάποια στελέχη του Σύριζα να μας μιλάνε για δήθεν στροφή στην κεντροαριστερά και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα όσα ζήσαμε την πενταετία 2015-2019 δεν είναι όπως τα νομίζουμε.
Ας...
ξεκινήσουμε με τα της πανδημίας. Εδώ και ένα χρόνο η ανθρωπότητα βιώνει έναν άτυπο πόλεμο που άλλαξε ριζικά την καθημερινότητα του πλανήτη και οδήγησε σε οικονομική ύφεση ακόμη και τις πιο ισχυρές οικονομίες. Πόλεμος ο οποίος προέκυψε από ένα ιό για τον οποίο η παγκόσμια ιατρική κοινότητα δεν μπορεί να καταλήξει στο αν υπάρχει αποτελεσματικό θεραπευτικό πρωτόκολλο και που μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε εμβόλιο. Έναν ιό που στην αρχή που σε επισκέπτεται λες εντάξει δεν είναι κάτι το τραγικό αλλά στην έβδομη μέρα μπορεί στα ξαφνικά να σου ρίξει το οξυγόνο στα τάρταρα και να σου προκαλέσει θρομβώσεις. Έναν ιό που συντηρείται και τρέφεται από καταστάσεις συνωστισμού και αναγκάζει τους λογικά σκεφτόμενους ανθρώπους να αυτοπεριορίζονται και να αποφεύγουν παλιές συνήθειες για να προστατέψουν τους ηλικιωμένους γονείς, συγγενείς που κάνουν χημειοθεραπεία ή αιμοκάθαρση ή υποφέρουν ακόμη και απλά από διαβήτη. Και έχουμε το δήθεν κεντροαριστερό πρώην πρωθυπουργό να δηλώνει δημόσια χωρίς ντροπή ότι αναλαμβάνει το ρίσκο της μετάδοσης του ιού στις πορείες. Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία. Δηλαδή οι τυχόν ζωές που θα χαθούν είναι ένα τίποτα μπροστά στα κομματικά οφέλη αν επιτευχθεί μέσω των καθημερινών πορειών η κατάρρευση του συστήματος υγείας. Αυτό αν το δήλωνε κάποιος αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης σε άλλη χώρα θα οδηγούσε στην παραίτηση του γιατί δεν του ανήκουν οι ζωές και οι επιχειρήσεις των πολιτών για να τις παίξει στα ζάρια για μικροπολιτικά συμφέροντα. Αυτό όχι στροφή στο κέντρο δεν είναι σύντροφοι αλλά θυμίζει καθεστώτα της πρώην Σοβιετικής ένωσης.
Για το νόμο για την παιδεία που πρόσφατα πέρασε από τη Βουλή η τακτική των δήθεν κεντροαριστερών είναι η ίδια. Προτιμούν την οπισθοδρόμηση και το σημερινό χάλι των πανεπιστημίων για να μην χάσουν το τελευταίο φυτώριο στρατολόγησης ψηφοφόρων τους. Άλλωστε το δηλώνουν δημόσια. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να στηρίζουν 80 καταληψίες μπαχαλάκηδες, οι μισοί από τους οποίους δεν ήταν καν φοιτητές, ενώ κάποιοι βουλευτές τους εμπόδισαν λέει την εκκένωση του κτηρίου διοίκησης του ΑΠΘ. Αυτό δεν είναι ούτε πρόοδος ούτε καμία σχέση έχει με τον κεντρώο χώρο. Γιατί για να γίνει ένα πανεπιστήμιο ανταγωνιστικό πρέπει να έχει άμεση επαφή με την αγορά εργασίας και τις επιχειρήσεις. Και κάτι τέτοιο δεν το θέλουν τα παιδιά της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς με τα στειλιάρια και τις κουκούλες αφού το άσυλο στην σημερινή του μορφή ισχύει προνομιακά μόνο για αυτούς. Ποιος καθηγητής ή φοιτητής θα τολμήσει να μιλήσει για πατρίδα ή ανοιχτή οικονομία ή για συνεργασίες με πανεπιστήμια του εξωτερικού και δεν θα του χτίσουν το γραφείο ή θα του φυτέψουν κανένα αντικείμενο στο κεφάλι. Αυτό μάλλον θα θεωρούν ως στροφή στο κέντρο κάποιοι που προαλείφονται πιθανώς για τα ψηφοδέλτια του Σύριζα.
Όσο για την αστυνομική βία, εδώ και αν δεν έχουμε να πούμε για αυτήν την περιβόητη στροφή στην κεντροαριστερά. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την δήλωση της κυρίας Γεροβασίλη σχετικά με την παρακολούθηση και το φακέλωμα λογαριασμών στα social media χρηστών που κατέκριναν την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το αριστερό ξύλο στους συνταξιούχους ή έξω από τις αίθουσες των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Ή τα ληγμένα χημικά που ρίχτηκαν σε μικρά παιδιά κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου για την προδοσία της Μακεδονίας και τα ματωμένα κεφάλια Ελλήνων πολιτών στις Πρέσπες. Ή επίσης την πολιτοφυλακή με τα περιβραχιόνια στην Θεσσαλονίκη κατά την ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ. Αλλά τότε ήταν γλυκιά η εξουσία οπότε και το ξύλο που έπεφτε με άνωθεν εντολές προφανώς καλό και αριστερό. Όσο για το ειδύλλιο με τον αμετανόητο Κουφοντίνα που σκότωσε τον Αξαρλιάν για να προλάβει τις διακοπές του, δεν χρειάζεται να πει κανείς ότι είναι γνώρισμα και αυτό της στροφής στη σοσιαλδημοκρατία. Άλλωστε το δήλωσε και ο Δρίτσας. Κανέναν δεν πείραξε αυτή η τρομοκρατική οργάνωση.
Για δε τα επεισόδια στην πλατεία της Νέας Σμύρνης που όντως ένας αστυνομικός φέρθηκε αντιεπαγγελματικά, το δήθεν κεντροαριστερό κόμμα αγνοεί τις 300 και πλέον επιθέσεις με γκαζάκια, μολότοφ κτλ σε αστυνομικά τμήματα, πολιτικά γραφεία, αυτοκίνητα, επιχειρήσεις, σπίτια δικαστών και τηλεοπτικά κανάλια που σημειώθηκαν τον τελευταίο μήνα ή τους ελέγχους ταυτοτήτων που διενήργησαν αντιεξουσιαστές στην Αθήνα για να πετύχουν κάποιο αστυνομικό εκτός υπηρεσίας. Η αστυνομία κύριοι του Σύριζα είναι αυτή που ελέγχει την εφαρμογή των νόμων σε μια δημοκρατία και ως επί το πλείστον τα μέλη της είναι παιδιά φτωχών οικογενειών που την επιλέγουν λόγω γρήγορης οικονομικής αποκατάστασης και καμία όρεξη δεν έχουν να κυνηγούν τον κάθε παραβατικό. Γιατί ως συνήθως δεν έχουν να κάνουν με άτομα του κατηχητικού αλλά με άτομα που συνήθως οπλοφορούν και δεν θα διστάσουν να πυροβολήσουν. Αλλά το μεταγενέστερο σκηνικό στην πλατεία Χημείου του ΑΠΘ με την κοπέλα που μπαίνει μπροστά στα ΜΑΤ και ουρλιάζει και βρίζει χωρίς να την ακουμπάει κανείς (άκουσον άκουσον η δήθεν αριστερή ακτιβίστρια χαρακτήρισε τα ΜΑΤ λεσβίες) ενώ πιο πάνω ο πολιτικός της ινστρούχτορας βιντεοσκοπεί με κάνει να αμφιβάλλω αν όντως έγιναν έτσι τα πράγματα το μεσημέρι της προηγούμενης Κυριακής στη Νέα Σμύρνη. Προφανώς η κοπτοραπτική στο ΑΠΘ δεν πέτυχε.
Εντυπωσιακή τέλος είναι και η δήλωση του κυρίου Φίλη για τα περσινά γεγονότα στον Έβρο. Έπρεπε ως χώρα να αφήσουμε τα σύνορα απροστάτευτα για να μπορέσει ο Ερντογάν να χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως μοχλό πίεσης προς την Ευρώπη και την ίδια τη χώρα μας. Έχω την εντύπωση ότι με τέτοιες απόψεις στα εθνικά θέματα ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ή ο πατέρας του Γεώργιος νιώθουν περηφάνια εκεί που βρίσκονται από την στροφή του Σύριζα στη κεντροαριστερά. Για αυτό είναι επιτακτική ανάγκη για την ίδια την δημοκρατία το Κίνημα Αλλαγής να ανασυνταχθεί και να διαδραματίσει το ρόλο που του αξίζει. Δεν γίνεται ένα κόμμα που μια ζωή ήταν στο 3% και φλερτάρει με τρομοκράτες όπως ο Κουφοντίνας να το παίζει εκφραστής της κεντροαριστεράς.
Α.Κ
Ψηφοφόρος του πραγματικού κεντροαριστερού χώρου.
Α.Κ
Ψηφοφόρος του πραγματικού κεντροαριστερού χώρου.
