Είναι γνωστό σε όλη την επικράτεια πως έχει επιβληθεί υποχρεωτικός εμβολιασμός σε όλους τους υγειονομικούς υπαλλήλους μεταξύ των οποίων και στους Διασώστες του ΕΚΑΒ.
Οι...
λόγοι (εσφαλμένοι ή ορθοί ) που πολλοί από εμάς δεν αποφάσισαν να εμβολιαστούν ποικίλουν και ίσως δεν μας αφορούν στην παρούσα φάση. Η αναστολή εργασίας σε όλους αυτούς τους συναδέλφους, μας δημιουργεί αξεπέραστα προβλήματα. Δεν είχαμε αξιόμαχο και επαρκή στόλο οχημάτων, τώρα δεν υπάρχουν και Διασώστες να τα στελεχώσουν.
Τα ανεκτά όρια ξεπεράστηκαν. Η εργασιακή κόπωση επήλθε και η εξάντληση, σωματική και ψυχική, δεν αφήνει περιθώρια για απουσίες.
Οι συνάδελφοι έχοντας υποστεί την ατίμωση και απαξίωση της απομάκρυνσης τους από τον επαγγελματικό τους χώρο εργασίας, που τόσα χρόνια και κάτω από δυσμενείς συνθήκες υπηρέτησαν με ανθρωπιά και αυταπάρνηση, προτάσσοντας στις κρίσιμες ώρες της υγειονομικής κρίσης την ακεραιότητα της ψυχοσωματικής τους υγείας, οδηγούνται στην ένδεια και την κοινωνικοοικονομική εξαθλίωση που τους υποβιβάζει σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες.
Θεατές στο θέατρο του παραλόγου, φοβόμαστε και οι εναπομείναντες πως η πολιτεία μας βλέπει σαν αναλώσιμες μάζες που κινούν τους τροχούς, των σκοπών της, διερωτώμενοι, πως από υπεύθυνοι Διασώστες μεταμορφωθήκαμε σε ανεύθυνους, επικίνδυνους, δυνητικά φορείς του ιού.
Παρακαλούμε λοιπόν την Κυβέρνηση, το Υπουργείο Υγείας και την Διοίκηση του ΕΚΑΒ, να επανεξετάσουν την διαμορφωθείσα κατάσταση, να επανέλθουν οι συνάδελφοι στις θέσεις τους και να δυναμώσουμε την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, όπως θα έπρεπε να γίνει εξαρχής.
Τα ανεκτά όρια ξεπεράστηκαν. Η εργασιακή κόπωση επήλθε και η εξάντληση, σωματική και ψυχική, δεν αφήνει περιθώρια για απουσίες.
Οι συνάδελφοι έχοντας υποστεί την ατίμωση και απαξίωση της απομάκρυνσης τους από τον επαγγελματικό τους χώρο εργασίας, που τόσα χρόνια και κάτω από δυσμενείς συνθήκες υπηρέτησαν με ανθρωπιά και αυταπάρνηση, προτάσσοντας στις κρίσιμες ώρες της υγειονομικής κρίσης την ακεραιότητα της ψυχοσωματικής τους υγείας, οδηγούνται στην ένδεια και την κοινωνικοοικονομική εξαθλίωση που τους υποβιβάζει σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες.
Θεατές στο θέατρο του παραλόγου, φοβόμαστε και οι εναπομείναντες πως η πολιτεία μας βλέπει σαν αναλώσιμες μάζες που κινούν τους τροχούς, των σκοπών της, διερωτώμενοι, πως από υπεύθυνοι Διασώστες μεταμορφωθήκαμε σε ανεύθυνους, επικίνδυνους, δυνητικά φορείς του ιού.
Παρακαλούμε λοιπόν την Κυβέρνηση, το Υπουργείο Υγείας και την Διοίκηση του ΕΚΑΒ, να επανεξετάσουν την διαμορφωθείσα κατάσταση, να επανέλθουν οι συνάδελφοι στις θέσεις τους και να δυναμώσουμε την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, όπως θα έπρεπε να γίνει εξαρχής.