Ιωάννης Χάρχαρης
Εάν η σύγκρουση συνεχιστεί με τον ρυθμό που φαίνεται μέχρι τώρα, ο ρωσικός στρατός θα βρεθεί να μην έχει οβίδες μέχρι το τέλος του έτους και θα πρέπει να διατηρήσει τη χρήση τους
Η...
ταχεία επιτυχία της αντεπίθεσης της Ουκρανίας τις τελευταίες ημέρες, άφησε τις ρωσικές δυνάμεις να υποχωρήσουν με εγκαταλελειμμένα άρματα μάχης και μονάδες πυροβολικού. Και για τη Ρωσία, κάθε κομμάτι υλικού που καταστράφηκε ή εγκαταλείφθηκε στο πεδίο της μάχης, υπογραμμίζει την αυξανόμενη συναίνεση μεταξύ των ρωσικών παρατηρητών ότι, οι απώλειες προσωπικού και εξοπλισμού της Μόσχας στην Ουκρανία φτάνουν σε ένα πιθανό σημείο θραύσης.
Σύμφωνα με το Breaking Defense, Ο Πάβελ Λούζιν, ένας Ρώσος αναλυτής στον αμυντικό τομέα από το Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής (FPRI), συνέκρινε τη μείωση της παραγωγής της Μόσχας στον αμυντικό βιομηχανικό τομέα και την έλλειψη των επιπέδων εργατικού δυναμικού με τον ρυθμό κατανάλωσης πυρομαχικών και απωλειών προσωπικού στον πόλεμο στην Ουκρανία. Κατέληξε στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι, η ρωσική πολεμική μηχανή σύντομα θα αδυνατεί να λειτουργήσει λόγω έλλειψης και των δύο.
«Για τη Ρωσία, έξι μήνες πολέμου οδήγησαν όχι μόνο σε κολοσσιαίες αναντικατάστατες απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και σε τεράστια σπατάλη όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού: οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι είναι ήδη πολύ σπάνιοι, οι οβίδες για το πυροβολικό και τα τεθωρακισμένα οχήματα θα έχουν εξαντληθεί μέχρι το τέλος του έτους, και η κατάσταση της στρατιωτικής αεροπορίας αποκλείει μια αεροπορική εκστρατεία πλήρους κλίμακας», έγραψε ο Λούζιν σε μια ανάλυση της 30ης Αυγούστου . «Λόγω των κυρώσεων, η Ρωσία δεν μπορεί να συνεχίσει την πλήρη βιομηχανική παραγωγή όπλων και να αναπληρώσει τα αποθέματα όπλων της, τα οποία εξαντλούνται γρήγορα», ανέφερε.
Ανησυχίες πυροβολικού
Μετά από αναφορές ανοιχτού κώδικα, δημόσιες αναλύσεις από ερευνητές, συζητήσεις με πηγές και ελάχιστες αξιόπιστες πληροφορίες από τη Ρωσία, είναι σαφές ότι υπάρχουν μεγάλες προκλήσεις μπροστά για τη Ρωσία όσον αφορά, ένα βασικό μέρος της στρατιωτικής της στρατηγικής: το συμβατικό πυροβολικό .
Σύμφωνα με το Breaking Defense, τους έξι μήνες από την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου, ο στρατός της Μόσχας έχει ξοδέψει, σύμφωνα με τις καλύτερες εκτιμήσεις, τουλάχιστον επτά εκατομμύρια οβίδες. Προσθέστε σε αυτήν την κατανάλωση, τον αριθμό των βολών πυροβολικού που χάθηκαν λόγω των ουκρανικών χτυπημάτων σε ρωσικά αποθέματα πυρομαχικών που βρίσκονται κοντά στις γραμμές του μετώπου. «Εάν η σύγκρουση συνεχιστεί με τον ρυθμό που φαίνεται μέχρι τώρα, ο ρωσικός στρατός θα βρεθεί να μην έχει οβίδες μέχρι το τέλος του έτους και θα πρέπει να διατηρήσει τη χρήση τους», αναφέρει.
Ένα άλλο ζήτημα, είναι ότι οι κάννες του πυροβολικού και των όπλων των τανκς φθείρονται, μετά από έναν πεπερασμένο αριθμό οβίδων. Επομένως, το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι η έλλειψη βλημάτων πυροβολικού, θα συνοδεύεται από πτώση του αριθμού των χρησιμοποιήσιμων πυροβολικών επίσης. Ένα σημάδι ότι η έλλειψη έχει ήδη αρχίσει, μπορεί να είναι η πρόσφατη αυξημένη χρήση από τη Μόσχα των πυραύλων Almaz-Antei S-300 και S-400, στον δευτερεύοντα τρόπο λειτουργίας βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους και όχι ως όπλα αεράμυνας.
Ένας άλλος δείκτης της ανησυχίας της Ρωσίας για τις προμήθειες;
Η Ρωσία, φέρεται να έχει στραφεί στη Βόρεια Κορέα για να αγοράσει εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού, κυρίως βλήματα 152 χιλιοστών και άλλα πυρομαχικά από την απομονωμένη σταλινική δικτατορία. «Ενώ η Βόρεια Κορέα δίνει μακροχρόνια έμφαση στο συμβατικό πυροβολικό, το γεγονός ότι ο περίφημος στρατός της Ρωσίας θα έπρεπε να στραφεί στην Πιονγκγιάνγκ για στρατιωτική βοήθεια, λέει πολλά», αναφέρει το Breaking Defense.
Την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου, οι ρωσικές πυριτιδαποθήκες είδαν μια ξαφνική, απρογραμμάτιστη επίσκεψη από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, αρμόδιο για τον αμυντικό τομέα, Ντένις Μαντουρόφ, και τον Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος ήταν πρώην πρόεδρος της Ρωσίας από το 2008- 2012 και πρωθυπουργός από το 2012 έως το 2020.
«Οι επιθεωρήσεις από αξιωματούχους σε αυτό το επίπεδο, είναι ενδείξεις ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στα επίπεδα παραγωγής», δήλωσε ο Ρώσος ειδικός στον τομέα της άμυνας στη Μόσχα, που μίλησε με το Breaking Defense.
Τα εισαγόμενα ανταλλακτικά γίνονται πρόκληση
Πέρα από αυτές τις κατασκευαστικές αδυναμίες, είναι οι πολλαπλές αποτυχίες των ρωσικών αμυντικών εταιρειών να μειώσουν την εξάρτησή τους από εισαγόμενα εξαρτήματα. Παραθέτοντας το έργο πολλών ξένων αναλυτικών εκθέσεων, ο Ρώσος αναλυτής Λούζιν επισημαίνει ότι, η βιομηχανία της Ρωσίας έχει γίνει σταδιακά πιο εξαρτημένη από ηλεκτρονικά συστήματα ξένης κατασκευής, λόγω εν μέρει του γεγονότος ότι, η υποκατάσταση των εισαγωγών είναι λανθασμένη ιδέα.
«Η ίδια η έννοια της υποκατάστασης των εισαγωγών και της αυταρχίας είναι μια αδιέξοδη, παράλογη και γενικά ψευδής ιδέα που απλώς απορρίπτει τον καταμερισμό της εργασίας και τα οφέλη της διεθνούς συνεργασίας», γράφει. «Για ένα αυταρχικό σύστημα και το διοικητικό-διοικητικό οικονομικό μοντέλο, η πορεία προς την αυτοαπομόνωση και την αναπόφευκτη αυτοκαταστροφή είναι προκαθορισμένη», αναφέρει.
Αυτό έχει αποδειχθεί ότι, συμβαίνει με τα πιο εξελιγμένα συστήματα στο οπλοστάσιο της Μόσχας. Σύμφωνα με έναν ουκρανικό σχεδιαστή συστήματος καθοδήγησης πυραύλων, που μίλησε στο Breaking Defense στην αρχή του πολέμου, ο οποίος είναι πολύ εξοικειωμένος με το σχεδιασμό του, περίπου το 70 τοις εκατό των εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται στον διάσημο πλέον πύραυλο κρουζ Kalibr (9M729), είναι ξένης προέλευσης . «Δεν υπάρχει πλέον ουσιαστικά κανένας τρόπος για τη Ρωσία να ξεκινήσει εκ νέου μια γραμμή παραγωγής σε αυτό το σημείο», ήταν η εκτίμησή του στις αρχές Μαρτίου.
Armor And Air
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, μόνο 2.000 από τα περίπου 3.300 άρματα μάχης σε ρωσικό στρατό αξιολογήθηκαν ως σύγχρονα ή αναβαθμισμένα. Αν και οι αριθμοί ποικίλλουν, ακόμη και συντηρητικές εκτιμήσεις ανεβάζουν τις απώλειες ρωσικών αρμάτων μάχης μέχρι σήμερα, σε περισσότερες από 1.000 μονάδες. «Οι ουκρανικές αναφορές αναφέρουν ότι, τουλάχιστον το 34 τοις εκατό των τανκς που χάθηκαν από τη Ρωσία, οφείλονται στην εγκατάλειψή τους από τα πληρώματά τους, ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από τον κανόνα για επιχειρήσεις μάχης», αναφέρει το Breaking Defense.
Οι απώλειες των αερομεταφορών, ήταν χαμηλότερες από ότι στην «κοινότητα» των τεθωρακισμένων οχημάτων, αλλά η παραγωγή νέων πολεμικών αεροσκαφών έχει σχεδόν σταματήσει. Η υποστήριξη των υφιστάμενων πλατφορμών σε λειτουργία επηρεάζεται επίσης σοβαρά, από τις ίδιες κυρώσεις κατά της εισαγωγής ξένων ηλεκτρονικών ειδών, που ακρωτηριάζουν τη ρωσική παραγωγή πυραύλων.
Μια πηγή με γνώση της βιομηχανικής κατάστασης της Ρωσίας, είπε στο Breaking Defense ότι, η παραγωγή του Sukhoi Su-35 μειώθηκε κατακόρυφα από 120 προγραμματισμένα αεροσκάφη το 2021 σε πραγματικό αριθμό 10-12 μονάδων. Το Breaking Defense αναφέρει: «Αυτό που απομένει από τη βιομηχανία αεροσκαφών σε αυτό το σημείο, είναι ικανό να κατασκευάσει μόνο έναν μικρό αριθμό αεροσκαφών ουσιαστικά συναρμολογούμενων στο χέρι, με οποιαδήποτε υλικά παραγωγής παραμένουν επί τόπου και με πλήρη απώλεια τυχόν οικονομιών κλίμακας».
Απεγνωσμένα μέτρα
Τον Απρίλιο, το Royal United Services Institute (RUSI) στο Λονδίνο, δημοσίευσε μια αξιολόγηση που περιλάμβανε λεπτομέρειες για το πώς η Ρωσία, σκοπεύει να προσπαθήσει να αποφύγει το καθεστώς κυρώσεων που της έχει επιβάλει η Δύση. Η βασική στρατηγική της Μόσχας, είναι να αναζωογονήσει τα κανάλια παράνομης προμήθειας ξένης τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Έθνη που διατηρούν δεσμούς με τη Ρωσία στο ένα ή το άλλο επίπεδο - η Τσεχία, η Σερβία, η Αρμενία, το Καζακστάν, η Τουρκία, η Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - έχουν επίσης, αναφερθεί ως πιθανοί μεταβιβάσεις τρίτων που θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλες παραγγελίες για αυτές τις ηλεκτρονικές συστήματα και στη συνέχεια, να τα μεταφέρουν παράνομα στη Ρωσία.
Η Κίνα έχει επίσης, αναγνωριστεί ως μια άλλη πύλη που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη Μόσχα, ως μηχανισμός χρηματοδότησης αυτών των αγορών.
Και φυσικά, τόσο η Βόρεια Κορέα όσο και το Ιράν, θα μπορούσαν να προσφέρουν την υποστήριξή τους και την τεχνογνωσία τους στη Ρωσία, για τον καλύτερο τρόπο να παρακάμψει τις κυρώσεις. Οι αυξημένοι στρατιωτικοί δεσμοί με τη Ρωσία - Βόρεια Κορέα μέσω πωλήσεων πυροβολικού, Ιράν μέσω πωλήσεων drone, πιθανότατα συνοδεύονται και από μεγαλύτερες πολιτικές συζητήσεις.
Έξι μήνες μετά, ο αγώνας στην Ουκρανία απέχει πολύ από το να έχει τελειώσει. Αλλά για εκείνους στο Κίεβο και τους υποστηρικτές του, ακόμη και πριν από την επιτυχία των τελευταίων ημερών, υπάρχουν ενδείξεις ότι η ρωσική στρατιωτική μηχανή μπορεί να ξεμείνει από «ατμό», περιορίζοντας τις επιλογές του Πούτιν να απωθήσει και να διεκδικήσει εκ νέου εδάφη
