Μια όμορφη αστική ιστορία της Αθήνας
Κάθε πόλη έχει τις δικές της ιστορίες. Ιστορίες για το πως δημιουργήθηκαν, πως εξελίχθηκαν, πως οι περιοχές που τις απαρτίζουν πήραν τα ονόματα τους. Κάποια από...
αυτά τα ονόματα άντεξαν στον χρόνο και κάποια άλλα όχι. Στα τελευταία ανήκει και η συνοικία που κάποτε ονομαζόταν «Αλυσίδα». Κάτι που μάλλον δεν γνωρίζατε.
Είναι πολύ πιθανό να έχετε περάσει από εκεί. Άλλωστε πρόκειται για ένα πολυσύχναστο σημείο. Πρόκειται για την συνοικία που βρίσκεται στο τέρμα της Πατησίων. Ήταν γνωστή ως Κυπριάδου ή Κηπούπολη Κυπριάδη αλλά δεν ήταν πάντα αυτό το όνομά της. Γιατί κάποτε την έλεγαν «Αλυσίδα» για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο.
Η συνοικία Κυπριαδού έγινε εκεί το 1920, όταν ο επιχειρηματίας Μίνως Κυπριάδης αγόρασε ένα μεγάλο κτήμα και ίδρυσε την εταιρεία του. Ήθελε να δημιουργήσει μια κηπούπολη, σαν εκείνες που υπήρχαν σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Στο τέρμα Πατησίων, εκεί που σήμερα είναι η στάση του ΗΣΑΠ Άνω Πατήσια, περνούσε ο πρώτος προαστιακός της Αθήνας, ο σιδηρόδρομος που τότε τον ονόμαζαν «Θηρίο». Κι αυτό γιατί ανέβαινε προς την Κηφισιά, σχεδόν «αγκομαχώντας» κάνοντας αρκετό θόρυβο.
Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, για να περάσει το «Θηρίο», ο δρόμος έκλεινε με μια αλυσίδα, κλείνοντας γενικά την κυκλοφορία στους δρόμους. Έτσι η περιοχή συνδυάστηκε με την αλυσίδα αυτή και η περιοχή πήρε αυτό το όνομα. Προφανώς αργότερα, όταν σταμάτησε να συμβαίνει αυτό, ξεχάστηκε και αυτό το όνομα.
Πάντως η περιοχή στα Άνω Πατήσια, παραμένει μια πράσινη περιοχή που σε σχέση με τα Κάτω Πατήσια είναι εντελώς διαφορετική. Είναι λες και ξαφνικά άλλαξες πόλη μερικές φορές σε μερικά λεπτά. Πάντως τα Πατήσια κάποτε ήταν από τις πιο αριστοκρατικές συνοικίες της Αθήνας και μάλιστα η περιοχή της «Αλυσίδας» κάποτε ήταν σημείο συνάντησης για περίπατο.
