Τα έργα της Σταματίνας Ντούτσουλη, έργα μεγάλων κυρίως διαστάσεων σε χαρτί, δεσπόζουν στο χώρο με τα έντονα φλούο κίτρινα και κόκκινα χρώματα που κατακλύζουν το φόντο των συνθέσεων και το αιχμηρό σχέδιο με σινική μελάνη, δημιουργώντας εικόνες μαγικές-ονειρικές. Παραμύθια με περίεργα, τερατόμορφα όντα, μισοί άνθρωποι-μισά ζώα, κοιτούν με βλέμμα ψυχρό, φαινομενικά απλανές που επικεντρώνεται στο κενό ή στο άπειρο.
Η καλλιτέχνης επισύρει τη μέγιστη δυνατή νηφαλιότητα νου και ψυχής, για να μιλήσει σε πρώτο ενικό πρόσωπο για όνειρα και εφιάλτες, βιωμένα σε πραγματικές ή ενύπνιες καταστάσεις. Μια αφήγηση κατ' αρχήν αυστηρά προσωπική, με ρευστά και αδιευκρίνιστα τα όρια, πότε το βίωμα είναι πραγματικό και πότε έρχεται από τον κόσμο των ιδεών και του υποσυνειδήτου. Η πρόθεση τα προσωπικά συναισθήματα και τα προσωπικά βιώματα να ξεφύγουν από τη σφαίρα του προσωπικού και να μιλήσουν, να εκφράσουν τους περισσότερους επιτυγχάνεται.
Μέσα από εικόνες δισυπόστατες, μη ξεκάθαρες, τα προσφιλή μοτίβα της καλλιτέχνιδας έρχονται και επανέρχονται βασανιστικά έως ότου τολμήσει κανείς να μπει στον κόσμο τους. Ανθρωπόμορφα ζώα ή υβριδικές μεταλλάξεις ανθρώπου με κεφάλι ζώου, μορφές με περίεργες γκριμάτσες, χωρίς πρόσωπο ή με πρόσωπα των οποίων τα χαρακτηριστικά εσκεμμένα έχουν καλυφθεί ή επιζωγραφιστεί με δυσανάγνωστες γραφές, μουτζούρες ή σκιές, οι ήρωες των έργων της καλλιτέχνιδας, κάτω από περίεργες γωνίες οράσεως ιδωμένοι, αποτελούν οπτικούς γρίφους. Έντονα εξπρεσιονιστικές μορφές, εκφράζουν άλλοτε φόβο, τρόμο, χλευασμό, έντονο σκεπτικισμό-προβληματισμό ή ενίοτε μια παγερή ψυχρότητα, παντελή έλλειψη - απουσία συναισθήματος, μέσα από λευκά σαν μούμιες σβησμένα, αχαρακτήριστα πρόσωπα. Η ηλεκτρική λάμπα, γυμνή, α-περίτεχνη επιβάλει το ίδιο βασανιστικό φως όπως και το χρώμα, χρώμα-πυρετός, που χρησιμοποιεί η δημιουργός όταν ξεφεύγει από την απόλυτη διχρωμία του άσπρου-μαύρου. Το σχέδιο ισότιμα κυριαρχεί καθώς η πένα σαν καλέμι χαράσσει στο χαρτί με οξύτητα τα περιγράμματα από τα οποία αναδύονται οι μορφές. Όλα στα άκρα - χρώμα και σχέδιο.Υπερβολικές εντάσεις αλλά και υπερβολική απλότητα, συνδυάζονται για να εκφράσουν έναν ακραίο κόσμο συναισθημάτων και αισθήσεων.
