Μετά το συγκινητικό κείμενο του δημοφιλούς τραγουδιστή και συνθέτη από
την Κύπρο, Αλκίνοου Ιωαννίδη, ο ίδιος συνεχίζει να κερδίζει τις
εντυπώσεις και τις καρδιές του κόσμου. Μάλιστα η γαλλική Liberation σε
άρθρο της γράφει: «Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι η μόνη σίγουρη επένδυση
στην Κύπρο».
Ο καλλιτέχνης επανέρχεται και με συνέντευξη του στο Athens Voice απαντά σε ερώτηση για το αν νιώθει σκεπτικός ή υπερήφανος για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα πράγματα οι συμπατριώτες του: «Είμαι σκεπτικός, σίγουρα. Υπερήφανος γιατί;».
Ο ίδιος περιγράφει τις πρώτες του στιγμές στην Αθήνα αλλά και το λόγο που επέλεξε να ζήσει μακριά απ’αυτήν λέγοντας: «Όταν άφησα την Κύπρο, το 1989, έζησα την ευλογία του επαρχιώτη που χάνεται στη μεγάλη πόλη. Ούρλιαζα από χαρά στο παπάκι που είχα τότε, κατεβαίνοντας τη Βασιλίσσης Σοφίας. Αυτή η χαρά έφυγε σιγά-σιγά και δεν είχα λόγους να μένω. Τώρα χαίρομαι να την επισκέπτομαι».
Ακόμη αποκαλύπτει πως το «Όπου κι αν πας θα θυμάσαι», που τραγούδησε η Δανάη το 1947 θεωρεί πως είναι το πιο ωραίο τραγούδι που έχει γραφτεί για την Αθήνα. «Το άκουσε τότε, μικρός, ο πατέρας μου από το γραμμόφωνο του γείτονα, μετά μου το τραγουδούσε σαν νανούρισμα. Μετά το έλεγα εγώ στις κόρες μου. Όταν άκουσα την κανονική εκτέλεση, πρόσφατα, δεν είχε καμία σχέση μ' αυτό που ήξερα» αποκαλύπτει.
Αν και χαρακτηρίζει τον εαυτό του «αδικαιολόγητα αισιόδοξο» φαντάζεται την Αθήνα σε 50 χρόνια –ανθρώπινη-, ενώ δεν διστάζει να αποκαλύψει πως θα ήθελε να κάνει μια συναυλία στα Τουρκοβούνια. «Πάνω στα Τουρκοβούνια, στο συνοικισμό Παπανδρέου, έχει κάτι νταμάρια, ένα σεληνιακό τοπίο. Πήγαινα και καθόμουν συχνά τις νύχτες εκεί, με τις ώρες. Το αγαπώ αυτό το μέρος» λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Το άρθρο της γαλλικής Liberation εξυμνεί τον Αλκίνοο Ιωαννίδη
«Τη στιγμή που οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου θα εκραγούν και η σαστισμένη ανθρωπότητα θα κοιτάξει με προσοχή τα ερείπια του καπιταλισμού, θα μείνει μόνο η μουσική» γράφει χαρακτηριστικά άρθρο που δημοσιεύεται στο blog Trans Eurock Express της γαλλικής Liberation, πλέκοντας το εγκώμιο του Κύπριου καλλιτέχνη.
«Ορισμένοι οικονομολόγοι καλά πληροφορημένοι σκέφτονται ότι η Κύπρος θα μας προσφέρει μια ευχάριστη πρόγευση στο προσεχές μέλλον, αλλά στην Κύπρο, όταν σκεφτόμαστε μουσική, σκεφτόμαστε τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Η καριέρα του ξεκίνησε στη δεκαετία του '90 και δεν έπαψε έκτοτε να δείχνει την ίδια δύναμη», γράφει η Liberation.
Και συμπληρώνει: «Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι ο άρχοντας του ρυθμού και ερμηνεύει τα τραγούδια του άνετα unplugged» , ενώ το «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες» δημοσιεύεται παράλληλα στη γαλλική ιστοσελίδα.
Ο καλλιτέχνης επανέρχεται και με συνέντευξη του στο Athens Voice απαντά σε ερώτηση για το αν νιώθει σκεπτικός ή υπερήφανος για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα πράγματα οι συμπατριώτες του: «Είμαι σκεπτικός, σίγουρα. Υπερήφανος γιατί;».
Ο ίδιος περιγράφει τις πρώτες του στιγμές στην Αθήνα αλλά και το λόγο που επέλεξε να ζήσει μακριά απ’αυτήν λέγοντας: «Όταν άφησα την Κύπρο, το 1989, έζησα την ευλογία του επαρχιώτη που χάνεται στη μεγάλη πόλη. Ούρλιαζα από χαρά στο παπάκι που είχα τότε, κατεβαίνοντας τη Βασιλίσσης Σοφίας. Αυτή η χαρά έφυγε σιγά-σιγά και δεν είχα λόγους να μένω. Τώρα χαίρομαι να την επισκέπτομαι».
Ακόμη αποκαλύπτει πως το «Όπου κι αν πας θα θυμάσαι», που τραγούδησε η Δανάη το 1947 θεωρεί πως είναι το πιο ωραίο τραγούδι που έχει γραφτεί για την Αθήνα. «Το άκουσε τότε, μικρός, ο πατέρας μου από το γραμμόφωνο του γείτονα, μετά μου το τραγουδούσε σαν νανούρισμα. Μετά το έλεγα εγώ στις κόρες μου. Όταν άκουσα την κανονική εκτέλεση, πρόσφατα, δεν είχε καμία σχέση μ' αυτό που ήξερα» αποκαλύπτει.
Αν και χαρακτηρίζει τον εαυτό του «αδικαιολόγητα αισιόδοξο» φαντάζεται την Αθήνα σε 50 χρόνια –ανθρώπινη-, ενώ δεν διστάζει να αποκαλύψει πως θα ήθελε να κάνει μια συναυλία στα Τουρκοβούνια. «Πάνω στα Τουρκοβούνια, στο συνοικισμό Παπανδρέου, έχει κάτι νταμάρια, ένα σεληνιακό τοπίο. Πήγαινα και καθόμουν συχνά τις νύχτες εκεί, με τις ώρες. Το αγαπώ αυτό το μέρος» λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Το άρθρο της γαλλικής Liberation εξυμνεί τον Αλκίνοο Ιωαννίδη
«Τη στιγμή που οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου θα εκραγούν και η σαστισμένη ανθρωπότητα θα κοιτάξει με προσοχή τα ερείπια του καπιταλισμού, θα μείνει μόνο η μουσική» γράφει χαρακτηριστικά άρθρο που δημοσιεύεται στο blog Trans Eurock Express της γαλλικής Liberation, πλέκοντας το εγκώμιο του Κύπριου καλλιτέχνη.
«Ορισμένοι οικονομολόγοι καλά πληροφορημένοι σκέφτονται ότι η Κύπρος θα μας προσφέρει μια ευχάριστη πρόγευση στο προσεχές μέλλον, αλλά στην Κύπρο, όταν σκεφτόμαστε μουσική, σκεφτόμαστε τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Η καριέρα του ξεκίνησε στη δεκαετία του '90 και δεν έπαψε έκτοτε να δείχνει την ίδια δύναμη», γράφει η Liberation.
Και συμπληρώνει: «Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι ο άρχοντας του ρυθμού και ερμηνεύει τα τραγούδια του άνετα unplugged» , ενώ το «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες» δημοσιεύεται παράλληλα στη γαλλική ιστοσελίδα.
