Ν. Σαλπιστης

Ν.Ε. Πιερίας του Κ.Κ.Ε.

Δημοσιευτηκε άρθρο, προφανως ως απάντηση, του κ. Α. Ζαρκανελα (Α.Ζ.) για τα γεγονότα του Λιτοχωρου (31-3-1946), στο οποίο επιχειρείται να «αποκατασταθει» η αλήθεια, όπως λέει, με μια «ξερη καταγραφη».

Θα απαντήσουμε σημείο προς σημείο και όσο μπορούμε πιο τεκμηριωμενα, κυρίως για τη νεωτερη γενιά που σκοπιμα κρατιεται στο σκοταδι, όταν δεν την παραπληροφορουν .

Ξεκινωντας την ανταπαντηση, θα μπορούσε να σχολιασει κανεις τη διαπίστωση του αρθρογραφου, που αναφέρεται στην περίοδο της γερμανικης κατοχής και του εμφυλιου πολέμου, οτι «Όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο διαπιστώνει κανείς ότι αυτή η περίοδος όχι μόνον δεν είναι γνωστή στους Έλληνες αλλά είναι και βαθύτατα διαστρεβλωμένη».

Μα καλά, θα μπορούσε να αναρωτηθει κανεις: ποιος διαστρεβλωνει τα γεγονότα δεκαετίες τωρα? Οι κομμουνιστές θα απαντουσε ο κ. Α.Ζ. Ομως , θ’ αναρωτιόταν πάλι κάποιος αφελης : και οι «αληθειες» των νικητων του εμφυλιου πολέμου? Με ολο τον κρατικο μηχανισμό στα χέρια τους ?

Δεν έφτασαν τοσες δεκαετίες συστηματικων προσπαθειων στο στρατό, στα σχολεία, στα κατηχητικα, στα μεσα ενημέρωσης, στην επταχρονη αμερικανοκινητη χουντα, με τα πιστοποιητικα κοινωνικών φρονημάτων, τις φυλακες και τα ξερονησια, με τους «Γενναιους του Βορά» του Τζειμς Παρις και με τους φορείς της άλλης αλήθειας ειτε κάτω απ’ το χωμα είτε πίσω απ’ τα σιδερα? Τζαμπα πηγαν τόσα χρήματα, τόση τρομοκρατια. Κάτι δεν παει καλά με τις «αληθειες» του κ. Α.Ζ. Χλωμες και θνησιγενεις. Με τόση υποστήριξη να μην μπορούν να επιβιωσουν? Μήπως ήταν μασκαρεμενα ψεματα και τώρα επιχειρείται το ξαναμασκαρεμα τους?

Το φαινόμενο δεν είναι νέο ούτε τοπικό. Μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες επιχειρείται από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του καπιταλισμού μια ρεβανς, με την αναθεωρηση της ιστορίας. Τόσο εδώ όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ( πρώην σοσιαλιστικές ) στηνονται μνημεία συνεργατων του γερμανικού ναζισμού, διωκονται κομμουνιστές εκπαιδευτικοί, αν υποστηριζουν τον αντιφασιστικο αγώνα των λαών και καταδικαζουν τους γερμανοντυμενους δωσιλογους.

Κάτι τέτοιο επιχειρείται και στην Ελλάδα.

Οι αρχουσες τάξεις θέλουν να υποτάξουν τους λαούς μήπως και ξεσηκωθουν εναντίον του συστήματος τους, τώρα που βρίσκεται σε αγιατρευτη κρίση. Ένας άνθρωπος χωρίς ιστορική μνήμη η ένας άνθρωπος που φοβάται να υποστηρίξει την αλήθεια είναι ένας ελεγχόμενος, υποταγμενος άνθρωπος.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Ας ερθουμε τώρα στα συγκεκριμένα γεγονότα. Στα γεγονότα αυτά τα ίδια δεν αναφέρεται ο Α.Ζ., μας παει πιο πίσω. Όχι όμως πολύ πίσω, δεν μπαίνει στην περίοδο της κατοχής, σ’ αυτήν αναφέρθηκε παλιοτερα, παρουσιαζοντας το βιβλιο του κ. Ξανθοπουλου και επιχειρωντας να δικαιωσει τον δωσιλογισμο, δηλαδή τη συνεργασία με τους Γερμανούς ναζί κατακτητές.

«Αναιτιολόγητη και απρόκλητη» χαρακτηρίζει την επίθεση των καταδιωκομενων αγωνιστων του Λιτοχωρου εναντίον της παρά-χωροφυλακής.

Πρέπει να έχει πάρει διαζυγιο με την αλήθεια ο κ. Α.Ζ. Τα στοιχεια βοουν: 1.289 νεκροι, 6.671 τραυματιες, 31.632 βασανισμενοι, 84.931 φυλακισμενοι, 165 βιασμενες γυναίκες, 6.567 ληστειες σ’ όλη την Ελλαδα. Χωρίς καμιά δυνατότητα αμυνας. Αμαχος πληθυσμος.

Δεν τα ξέρει αυτά ο Α. Ζ. ,? γιατι τα αποσιωπα? Γιατί απουσιάζει από το χρονόλογιό του ένας ολοκληρος χρονος? (Γεναρης 1945-Φλεβαρης 1946) . Και πως τολμα να μιλά ότι η επίθεση αυτή ήταν «η αιτία έναρξης μιας περιττής αιματοχυσίας» ?

Η επίθεση στο Λιτόχωρο ήταν η καθυστερημενη απάντηση σε μια μονοπλευρη αιματοχυσια που ξεκινησε μετά τη συμφωνία της Βαρκιζας, ένα χρόνο πριν, από την πλευρά της αστικής τάξης, των Εγγλεζων ιμπεριαλιστών και των αστικών πολιτικών δυνάμεων κατά του λαού. Ενας λαος που ήταν οργανωμενος στο ΕΑΜ και αγωνιστηκε εναντίον της τριπλης φασιστικης κατοχής της χώρας μας.

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας για να συνεννοηθούμε. «Εφταιγε το ΚΚΕ (το οτι δεν εφταιγε θα το τεκμηριωσουμε παρακατω) για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων που είχαν ως περιεχόμενο τον τρόπο συγκροτησης εθνικου στρατού μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον γερμανικο ζυγο». Αυτό ισχυριζεται ο αρθρογραφος.

Λοιπόν ? Τι θέλει να πει ο Α.Ζ.? Για αυτή την υποτιθεμενη ευθύνη, την διαφωνία και αποχώρηση έπρεπε να τιμωρηθει από τους Αγγλους και τους πολιτικούς ομοϊδεάτες του με εκατομβη θυματων.

---Ότι έπρεπε να χτυπηθουν τρία ειρηνικα συλλαλητηρια (το πρώτο με 300.000 κόσμο) στην Αθήνα με πάνω από 70 νεκρους? ( Ο Α.Ζ. μας λέει ότι άρχισαν οι συγκρουσεις. Ετσι ξαφνικά? Δεν άκουσε τιποτα για 70 νεκρους διαδηλωτες?)

---Ότι έπρεπε να επεμβουν τα εγγλεζικα ταγκς και αεροπλανα για να αιματοκυλισουν τον Αθηναϊκό λαό?

Ακομη και ο αστος πολιτικός Καφανταρης φώναξε στον Γ. Παπανδρέου στην πολιτική σύσκεψη των παρατάξεων (26/12/44), όταν ο Τσόρτσιλ ήρθε στην Αθήνα. "Αν ο κ. Παπανδρέου ενόμιζε ότι έπρεπε να οδηγηθούμε σε σύρραξη θα όφειλε να διαλέξει άλλες αφορμές και όχι το ζήτημα των 2.000 πραιτοριανών, όταν μάλιστα είχε δεχτεί τη διάλυσή τους και κατόπιν υπαναχώρησε." (Π. Ρούσου, "Η Μεγάλη Πενταετία", τόμος Β`, σελ. 367 και "Λευκή Βίβλος ΕΑΜ", σελ. 61. ).

ΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ?

Όμως ας δούμε γιατί απετυχαν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο ΕΑΜ (στο οποίο συμμετειχε το ΚΚΕ) και στις αστικές πολιτικές δυνάμεις? ( μαζί με τους Εγγλεζους).

1)Στις 18-10-1944 σε λόγο του ο πρωθυπουργος Γ.Παπανδρεου έλεγε «Βάσις του εθνικου μας στρατού για το μέλλον …..θα είναι η τακτική στρατολογια.(που σημαίνει διαλυση όλων των εθελοντικων στρατιωτικων δυνάμεων).

2) Στις 19-11-1944 ο γραμματεας του ΚΚΕ Σιαντος δηλωνε: «Συμφωνήσαμε να αποστρατευτουν όλα τα εθελοντικα σωματα που δημιουργηθηκαν στο εξωτερικό και εσωτερικό». Αυτή η θέση ήταν ένας σοβαρος συμβιβασμος για το ΕΑΜ, γιατί όλες οι άλλες στρατιωτικές δυνάμεις (Ορεινη ταξιαρχια, Ιερος λοχος, ΕΔΕΣ ) δεν ξεπερνουσαν τις 10.000 αντρες, ενώ οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, από μονες τους και χωρίς τον εφεδρικο ΕΛΑΣ, ξεπερνουσαν τις 50.000, χώρια που σηκωσαν το κύριο βάρος της αντίστασης στον κατακτητή.

3) Στις 21-11-1944 ο υπουργός εσωτερικων Εμμανουηλιδης δηλωνε « Θα διαλυθουν όλες οι ενοπλες δυνάμεις εσωτερικου και εξωτερικου».

4) Στις 22-11-1944 αποφασίστηκε η ολοκληρωτικη αποστρατευση όλων των εθελοντικων δυνάμεων. Στο σχετικο σχεδιο που μονογραψε ο Παπανδρεου, στο άρθρο 2 &2 αναφερονταν ότι « εις τους ανδρας της Ορεινής ταξιαρχιας θα παρασχεθουν αδειαι δια τας εστιας των».

Και ενώ όλα πήγαιναν καλά ο κ. Παπανδρεου επανέρχεται και εξαιρει από τη διαλυση την Ορεινη ταξιαρχια και τον Ιερο λοχο, γιατί εκτός των άλλων «αυτή είναι η γνώμη και της Βρεττανικης κυβερνησεως». Οι προστατες είχαν άλλη γνώμη…

Ας δούμε πως παρουσιάζει τα γεγονότα ο καθηγητης Σβωλος συνεργαζομενος με το ΚΚΕ στο ΕΑΜ (εφημερίδα "ΜΑΧΗ" στις 5/12/1945): "… Δυστυχώς ο Παπανδρέου μετέβαλε τη συμφωνία, …….η βρετανική κυβέρνηση (ειδικότερα η επιθυμία του Τσόρτσιλ) …….δεν επέτρεψαν τη διάλυση της Ορεινής ταξιαρχίας... Λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία του πρωθυπουργού .... Υποβάλαμε, ο σ. Ζέβγος, ο Τσιριμώκος κι εγώ στον Παπανδρέου, …., ένα σχέδιο δημιουργίας μεικτού στρατιωτικού τμήματος που θ' απαρτίζετο από την υφισταμένη τότε Ορεινή Ταξιαρχία, τον Ιερό Λόχο, ένα τμήμα του ΕΔΕΣ και μια ταξιαρχία του ΕΛΑΣ που συμφωνήθηκε να έχει δύναμη και οπλισμό, ίσα με το σύνολο όλων των άλλων δυνάμεων που θα διατηρούνταν. Το τμήμα αυτό ………….. θα είχε ……… ενιαία διοίκηση. ……….Δυστυχώς ο Παπανδρέου, ενώ συμφωνήσαμε στη βάση αυτή, δημοσίευσε την άλλη μέρα εντελώς αλλιώτικο το μέρος αυτό του σχεδίου μας, έτσι που εματαιώνετο ο σκοπός του...(αυτό σημαινε περιορισμό της δύναμης του ΕΛΑΣ στο 25%, από 50%, της συνολικης δύναμης και χωριστες διοικησεις). Το ξέσπασμα της δυσπιστίας από την πλευρά της Αριστεράς ήταν δικαιολογημένο ………. Επιμείναμε ακόμα στη συνεννόηση. Ζητήσαμε από τον Παπανδρέου να επανέλθει στο αρχικό που είχε συμφωνηθεί, αλλά στο μεταξύ το ΚΚΕ, ζητώντας ριζικότερες λύσεις, ξαναγύρισε σ' εκείνο που και ο Παπανδρέου θεωρούσε λογικό, αλλά αδύνατο, επειδή δεν το επέτρεπαν οι Αγγλοι, στην ιδέα της αποστράτευσης όλων, Ορεινής Ταξιαρχίας, Ιερού Λόχου και ανταρτών. Ο Παπανδρέου στο σχέδιο που του ανέπτυξε ο Σιάντος δεν αντέταξε παρά μόνο την άρνηση των Αγγλων και την αδυναμία του να μεταβάλει τις αντιλήψεις τους».

Είναι λοιπόν αξιο αποριας, γιατί ο Α.Ζ. αναφερει στη συμφωνία της 27-11-1944 «δυο» άλλους σχηματισμους ενώ αυτοί είναι τρεις, η δύναμη των οποίων θα ήταν ιση με τη δύναμη του ΕΛΑΣ. Άλλη μια λαθροχειρια.

Γιατί λοιπόν αυτές οι υπαναχωρισεις και η αδιαλλαξία απ’ την μεριά των Εγγλεζων και του Παπανδρεου? (που ας σημειωθει ότι σε όλη τη διάρκεια της κατοχής παραθεριζε στην Αίγυπτο, όταν ο ελληνικος λαός ματωνε αντιστεκομενος στον κατακτητή).

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΛΗΦΘΕΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ

Μα γιατί οι αποφάσεις είχαν ληφθει πιο πριν.

Να τι έγραφε με περίσσιο κυνισμο ο Παπανδρεου.

«Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή “ΔΩΡΟΝ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ”.
Αλλά δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να έχωμεν έλθη εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν με την συμμετοχήν του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον… Και δια να ευρεθούν οι Βρεττανοί εδώ, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή η συμφωνία της Καζέρτας… Και δια να επιτευχθή η εκκαθάρισις, έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχειρήση την στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι οδηγούν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια». (Άρθρο του Γ. Παπανδρέου στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2/12/1948).

Άλλα και ο προστατης του πρωθυπουργου, ο Τσόρτσιλ, στις 7 Νοέμβρη 1944 με τηλεγράφημά του προς τον Ηντεν αναφερόταν απερίφραστα και κυνικά στην προετοιμαζόμενη επίθεση κατά των δυνάμεων της Εθνικής Αντίστασης:

«Δεν θα έπρεπε - έγραφε - να διστάσωμεν να χρησιμοποιήσωμεν βρετανικά στρατεύματα δια να υποστηρίξωμεν την ελληνικήν βασιλικήν κυβέρνησιν του κ. Παπανδρέου... Η ελληνική ταξιαρχία θα φθάσει συντόμως, ελπίζω, και δεν θα διστάσει να ανοίξει πυρ εάν είναι τούτο αναγκαίον. …….. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα έχωμεν σύγκρουσιν μετά του ΕΑΜ και ότι δεν πρέπει να προσπαθήσωμεν να την αποφύγωμεν υπό τον όρον να ελέγξωμεν καλώς το έδαφος»

Σε άλλο τηλεγραφημα του(5-12-1944) στον στρατηγο Σκομπυ, και ενώ είχε ξεκινήσει η μάχη του ηρωικου Δεκεμβρη 1944 έλεγε «Μη διστασετε να ενεργησετε σαν να βρισκεστε σε κατεχομενη πόλη». Η κατοχή της Ελλάδας συνεχιζοταν. Χθες οι Γερμανοι , σήμερα οι Εγγλεζοι και οι εθνικιστές στο πλευρο τους. Τετοιος πατριωτισμός….

ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Στη μάχη του Δεκεμβρη οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι νέοι κατακτητές δεν διστασαν να χρησιμοποιήσουν και ενοπλους από τους δωσιλογους της κατοχής αποδεικνυοντας, για μια ακόμη φορά, ότι πίσω από τις μικροδιαφορες τους, όταν κινδυνεύει το σύστημα τους, ο καπιταλισμός, ενώνονται για να το υπερασπίσουν και αυτό και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Δεξιοι, κεντρωοι, ναζιστες-εθνικιστές άλλαζαν προστατη για να κρατησουν το καθεστώς της εκμετάλλευσης.

Το ομολογει ο Τσωρτσιλ. Το ταξικό του ενστικτο, ως πολιτικός εκπροσωπος του Εγγλεζικου ιμπεριαλισμού παραμεριζει το κοινοβουλευτικο, δημοκρατικο και αντιφασιστικο του παραμυθι, προκειμένου να υποστηρίξει τη βρετανική αυτοκρατορία και το κράτος των αστών στην Ελλάδα.

«Θεωρώ ότι οι συνεργάτες των Γερμανών έκαναν ότι μπορούσαν για να προστατεύσουν τον ελληνικό πληθυσμό… Ο κύριος εχθρός είναι οι κομμουνιστές… Δεν τίθεται ζήτημα έντασης της αυστηρότητας προς τους δοσίλογους με σκοπό να κερδηθεί η επιδοκιμασία των κομμουνιστών.». (Ουίνστον Τσόρτσιλ «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», Εκδόσεις «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ»)

Και συμπληρωνει ο τότε, υφυπουργος Στρατιωτικών στρατηγος Λεωνίδας Σπαής που δημοσιεύθηκε στα «Πολιτικά Θέματα» της 4ης Δεκεμβρίου 1976.

«Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κατά του ΕΑΜ τα Τάγματα Ασφαλείας.
Η εισήγηση ήταν των Άγγλων και η απόφαση δική μου.
……η στρατιωτική μας δύναμη ήταν ανύπαρκτη..
Χρησιμοποιήσαμε 12.000, ….Δεν είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν Τάγματα Ασφαλείας στα Δεκεμβριανά… Χρησιμοποιήθηκαν περίπου οι μισοί από όσους είχαν συλληφθεί και αυτή είναι η αλήθεια που αποκαλύπτω σήμερα».

Ποιοι ήταν οι αρχηγοί των ταγματων ασφαλείας?

Το 1944 δύο απ' αυτούς, ο Μιχάλ-αγάς και ο Κισά-Μπατζάκ, ταξίδεψαν με γερμανική πρωτοβουλία στη Βιέννη. Στο διάστημα της παραμονής τους δέχθηκαν τις γερμανικές περιποιήσεις που περιλάμβαναν ξεναγήσεις στην πόλη και λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών.

Δεστε ποιος ήταν ο ορκος τους:

«ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ».

Τον Ιούλιο του 1944, μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατά του Χιτλερ, η ηγεσία του «Εθελοντικού Εθνικού Ελληνικού Στρατού» (Ε.Ε.Σ.) του απέστειλε τηλεγράφημα το οποίο υπέγραφαν οι δύο φιλοξενηθέντες αλλά και οι Κώστας Παπαδόπουλος, Σοφοκλής Βασιλειάδης, Καπνόπουλος και Παναγιώτης Δαδούλης. Σ' αυτό σημείωναν:
«Ημείς, οι Έλληνες, οι οποίοι μετά των εντίμων και ανδρείων Γερμανών στρατιωτών αγωνίζόμεθα εντός του εδάφους της αιωνίας ημών πατρίδος υπέρ των αιωνίων ιδεωδών του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, της θρησκείας, της οικογένειας και της πατρίδος υμνούμεν και δοξάζομεν τον προστάτην υμών και φιλεύσπλαχνον Θεόν, ο οποίος έσωσεν υμάς τον μέγαν Φύρερ της Γερμανίας και ολοκλήρου της Ευρώπης από τους όνυχας των κακών και πονηρών δαιμονίων οι οποίοι ηθέλησαν να Σας δολοφονήσουν. Επ' ευκαιρία της διασώσεως Σας εκφράζομεν προς Υμάς τα αδελφικά φιλικά αισθήματα και δεόμεθα του παντοδυνάμου Θεού να χαρίση εις Υμάς ζωήν και ικανότητα προς δράσιν διά να αγωνισθήτε υπέρ της Ευρώπης εναντίον των άτιμων Εβραιοπλουτοκρατών και των απαίσιων πρακτόρων της Μόσχας, εναντίον των κοινών αυτών δολοφόνων και εχθρών της πραγματικής ελευθερίας και της ευημερίας του εργαζόμενου και τιμίου λαού ολοκλήρου της ανθρωπότητος». Τετοια ξεφτιλα…….

Ας δούμε όμως και την γνώμη ενός τριτου για τα Τ.Α.

Όταν την άνοιξη του 1944 ο σουηδός πρέσβης Τυμπεργκ στην Αθήνα επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη, βρέθηκε μπροστά σε μια ασχημη κατάσταση. Σε έκθεσή του σημείωνε χαρακτηριστικά:
«Για τους Γερμανούς αποδείχθηκε πολύ πιο εύκολο και πιο αποτελεσματικό, αντί να πολεμάνε κατευθείαν τους παρτιζάνους, να διαμορφώσουν συνθήκες που θα οδηγούσαν 'Ελληνες να χτυπάνε 'Ελληνες.

Κατέφυγαν σε δόλια μέσα. Και τη διαδικασία αυτή τους εξασφάλισαν τα λεγόμενα Τάγματα ασφαλείας. Τις μονάδες αυτές τις συγκρότησε αρχικά η κυβέρνηση της Κατοχής με επικεφαλής τον Ράλλη. Αλλά ο οπλισμός τους χορηγήθηκε αποκλειστικά από τους Γερμανούς. Σχεδόν μόλις συγκροτήθηκαν, έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. Είναι εξτρεμιστές, εθνικιστές και αντικομμουνιστές. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πρόσωπα που δεν έχουν καμιά ιδεολογία αλλά σκοτεινό παρελθόν. (Η διωξη) του κομμουνισμου αποτελεί γι' αυτούς πρόσχημα. Εκείνο που ενδιαφέρει τα μέλη των … Ταγμάτων Ασφαλείας είναι η λεηλασία, η αρπαγή και η καταστροφή της μακεδονικής γης. Η χωρίς όρια καταστροφή. …..Το πρώτο ταγμα που εκπαιδευτηκε στην Αθήνα έχει την ονομασια Ε.Ε.Σ. ( Κισα- Μπατζακ)».

Κάνει λόγο ο αρθρογραφος για «επιστροφη φαντασματων στο Λιτόχωρο». Προφανως θα εννοει τους ακροδεξιους --εθνικιστές που χρόνια τώρα «γιορταζουν» τα γεγονότα. Απορουμε όμως γιατί δεν αντέδρασε για τις «γιορτές» αυτές?

Και κάποιος σχολιασμος για αναφορες γενικοτερης σημασιας.

1) Στην Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 στη Ρωσία δεν χυθηκε καθόλου «αφθονο αιμα». Ηταν απ’ τις πιο αναιμακτες στην παγκόσμια ιστορία. Αιμα χυθηκε κατά την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (μαζί και της βενιζελικης Ελλάδας) εναντίον του νεαρου σοβιετικου καθεστώτος (1919-1921), για να εξασφαλίσουν τα οικονομικά συμφέροντα των αστικών τάξεων των χώρων τους. Το τότε κράτος των σοβιετ, ακριβώς επειδή ήταν ένα κράτος εργατικό, διεγραψε μονομερως το χρεος στους δυτικους τοκογλυφους και «πεταξε στη θαλασσα» το στρατό τους.

2) Ας μην επιχαίρει ο Α.Ζ. για την ανατροπή του σοσιαλισμού. Η ανθρωπότητα το πληρώνει πολύ ακριβα σήμερα. Και οι λαοι των χώρων αυτών το ξανασκεφτονται (π.χ. οι Ουγγαρεζοι σε ποσοστό 70% λένε ότι επί σοσιαλισμού ζουσαν καλύτερα).

3) Πίσω από τους πολέμους πάντα βρίσκονται ταξικα συμφέροντα. Ακόμη και αν ντυνονται τον μανδύα του εθνικου, φυλετικου, θρησκευτικου πολέμου. Στη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλιου πολέμου κινδυνεψαν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης από το λαϊκό κίνημα. Αυτή την ερμηνεία των γεγονότων την αποφευγουν, όπως ο διαολος το λιβανι, οι απολογητες του καπιταλισμου.

4) Η μάχη του Δεκεμβρη χαθηκε και οι μαχητες δεν γυριζουν πίσω. Όμως δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχασουμε ούτε να μην αποκαθιστουμε την ιστορική αλήθεια. Δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχασουμε, γιατί ο ταξικος πολεμος συνεχιζεται και σήμερα και όσο υπάρχει καπιταλισμός. Η βια είναι διαχυτη σε κάθε πτυχη της κοινωνίας.

Γιατί βια είναι όταν συσσωρευονται πλουτη σε λίγα χέρια, μαζί και ελληνικα ( 2 τρις. δολλαρια σε φορολογικους παραδεισους) και φτώχεια και αθλιότητα στα λαϊκά στρώματα ( σχολεία χωρίς θέρμανση και βιβλία -- νοικοκυριά χωρίς ρεύμα και νερό -- βρεφονηπιακοί σταθμοί και παιδιά χωρίς φαγητό --οι εργαζόμενοι απλήρωτοι για μήνες και για χρόνια--οι συνταξιούχοι με συντάξεις πείνας --οι ασθενείς χωρίς φάρμακα και τα νοσοκομεία χωρίς ιατρικά εφόδια-3.500 αυτοκτονιες και αποπειρες).

Αυτός κι αν είναι πολεμος, μονοπλευρος ανελεητος, καταστροφικος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρωματα. Και μέχρι τώρα αναπάντητος. Ελπιζουμε όχι για πολύ…..

Ν. Σαλπιστης

Ν.Ε. Πιερίας του Κ.Κ.Ε.

Συμβολικη εικονα .

Ο εγγλεζικος ιμπεριαλισμος κατα του αθηναικου λαου, πανω στην Ακροπολη(Εγγλεζος στρατιωτης πυροβολει, Δεκεμβρης του 1944 ).

Τους εθνικιστες, και όχι μόνο, δεν τους ενοχλουσε ουτε η βεβηλωση του ιερου βραχου απο ξενα στρατευματα αλλα και ούτε ο κινδυνος καταστροφης του Παρθενωνα. Σημερα τους πειραζει που το ΚΚΕ αναρτα πανό κατά των αντιλαικων μετρων.

Η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειο…

Τα βολια της αρχουσας ταξης και των Εγγλεζων βρηκαν το στοχο τους. Αοπλους Αθηναιους... (Δεκεμβρης του 1944)

Απριλης του 1941.

Αλλη μια βεβηλωση, αυτη τη φορα απο τους Γερμανους.

Οι κατακτητες-προστατες αλλαζουν, ομως ο κυριος εχθρος της πλουτοκρατιας παραμενει. «Ο κύριος εχθρός είναι οι κομμουνιστές». Το είπε και ο Τσορτσιλ.

Διαβατήριο στην έξοδο για σύνταξη νωρίτερα από τα προβλεπόμενα δίνουν μια σειρά από ευνοϊκές διατάξεις στο ισχύον ασφαλιστικό σύστημα που καταγράφουν «ΤΑ ΝΕΑ». Πρόκειται για το πακέτο εξαγοράς πλασματικών χρόνων, μέτρο που έχει σώσει χιλιάδες ασφαλισμένους, αλλά και σειρά από παράθυρα που αφήνει η ισχύουσα νομοθεσία.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι με το νέο Μνημόνιο προβλέπονται:

- Η αύξηση από 1-1-2013 του γενικού ορίου συνταξιοδότησης κατά δύο έτη (από τα 65 στα 67), αλλά και η αντίστοιχη αύξηση των ενδιάμεσων ορίων.

- Η άμεση ισχύ από 1ης Ιανουαρίου του 2013 των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης (όρια ηλικίας - έτη ασφάλισης), οι οποίες προβλεπόταν να διαμορφωθούν σταδιακά την 1η Ιανουαρίου 2015, σύμφωνα με τον νόμο Λοβέρδου - Κουτρουμάνη (3863/2010). Με τον τρόπο αυτόν από το 2013 οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης διαμορφώνονται για όλους είτε στα 62 με 40 έτη ασφάλισης είτε με 15 έτη ασφάλισης στα 67.

ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. Από την αύξηση των ορίων ηλικίας αλλά και την αύξηση των ετών ασφάλισης εξαιρούνται:
- Οι μητέρες ανίκανων για βιοποριστική εργασία τέκνων.

- Οι χήροι πατέρες ανίκανων για βιοποριστική εργασία τέκνων.

- Οι ασφαλισμένοι που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας (Νόμος 4024/2011).

- Οσοι έχουν τις προϋποθέσεις να αποχωρήσουν ώς τις 31 Δεκεμβρίου 2012.

- Οσοι κατοχυρώνουν ώς τις 31 Δεκεμβρίου 2012 τις κατ' έτος προβλεπόμενες προϋποθέσεις από τον νόμο Λοβέρδου δύνανται να συνταξιοδοτηθούν υπό τις προϋποθέσεις αυτές. Δηλαδή, διασφαλίζονται τα θεμελιωμένα και κατοχυρωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Οσοι δηλαδή συμπλήρωσαν το 2010 και το 2011 ή συμπληρώνουν ώς τις 31/12/2012 τα απαιτούμενα ένσημα και το όριο ηλικίας που ζητά ο νόμος (θεμελιωμένα δικαιώματα) δεν θίγονται από την αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Αντίστοιχα και όσοι ασφαλισμένοι έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης του 2010 ή του 2011 ή του 2012, αλλά δεν έχουν την ηλικία που ζητά ο νόμος, επίσης δεν θίγονται καθώς κατοχυρώνουν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον με το όριο ηλικίας που ισχύει την κάθε χρονιά. - Εξαιρούνται επίσης συγκεκριμένες κατηγορίες αναπήρων, όπως τυφλοί και από τα δύο μάτια, παραπληγικοί/ τετραπληγικοί, πάσχοντες από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, αιμορροφιλικοί κ.ά., με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%: αυτοί συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με ευνοϊκές προϋποθέσεις.
- Οι γονείς και οι σύζυγοι αναπήρων: συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και χωρίς όριο ηλικίας.
- Οι μητέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία παιδιών καθώς και οι χήροι πατέρες ανίκανων για κάθε βιοποριστική εργασία παιδιών: συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 5.500 ημερών ασφάλισης και του 50ού (μειωμένη σύνταξη) ή 55ου έτους της ηλικίας (πλήρης σύνταξη).