Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν θυμόμαστε καλά, δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες, από το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (10-14 Ιουλίου), όταν ο Συνασπισμός και άλλες Συνιστώσες αυτοδιαλύθηκαν, κάποιες άλλες αρνήθηκαν (και έλαβαν «μη ασφυκτική προθεσμία» για να λάβουν τις αποφάσεις τους) και πάντως επικοινωνιακά προβλήθηκε ότι...
έχουμε πλέον να κάνουμε με ένα ενιαίο κόμμα, το οποίο δηλώνει έτοιμο να μας κυβερνήσει.
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες, από τότε που (με αλλεπάλληλες ομιλίες του στο Συνέδριο) ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας μας ενημέρωσε πως εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πια έτοιμοι για «ένα άλμα στον ουρανό».
Ήταν τότε, που ο κ. Τσίπρας υπενθύμισε στο ακροατήριό του πως 1.650.000 ψηφοφόροι «έκαναν την τεράστια υπέρβασή τους» και ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και πως όλοι αυτοί δεν θα άκουγαν ευχάριστα τον ΣΥΡΙΖΑ και τις Συνιστώσες του να τους λένε πως δεν σκοπεύουν να αλλάξουν τίποτε, πως θα επιμείνουν στις βεβαιότητές τους.
«Και τι να πούμε άλλωστε σε αυτόν το κόσμο;», είχε πει στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας. «Ότι το Κόμμα που σε καλεί να οργανωθείς για να αλλάξουμε τη χώρα θα είναι ένα Κόμμα με 14 διαφορετικά καταστατικά και 14 διαφορετικά προγράμματα; Και ότι σε καλούμε να εμπιστευτείς τη τύχη της χώρας σε ένα κόμμα που θα έχει όργανα με μέλη διορισμένα και όχι δημοκρατικά εκλεγμένα από τη βάση, από τα μέλη του και από τα συνέδριά του. Ότι δηλαδή θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρα κάποιοι άνθρωποι που δε θα λογοδοτούν σε κάποιο δημοκρατικά εκλεγμένο σώμα; Και άμα δε λογοδοτούν στα κομματικά όργανα πώς θα λογοδοτήσουν στον ίδιο το λαό;»
Διότι:
«Ή θα δεσμευόμαστε όλοι από το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ και από εκεί και πέρα εντός του πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ και τάσεις και οργανώσεις και ρεύματα και συνιστώσες και ό,τι άλλο θέλουμε, αλλά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ή θα δεσμευόμαστε ο καθένας από το καταστατικό του, οπότε χαιρετίσματα».
Μάλιστα.
Με αυτό το τελευταίο, άφησε το αναγκαίο παράθυρο για να… ανθίσουν όλα τα λουλούδια, ξεπερνώντας έτσι τις σκοπέλους των αντιδράσεων.
Διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι και πριν, όλα αυτά – οι τάσεις, οι οργανώσεις, τα ρεύματα, οι συνιστώσες «και ό,τι άλλο θέλουμε» - πάλι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν.
Και ενώ η αυτοδιάλυση αναμένεται, όλα αυτά καλύφθηκαν από το περίφημο ένα καταστατικό – κάτω από το οποίο συνεχίζει ο καθένας το βιολί του.
Μια παραπλάνηση, δηλαδή, του κόσμου, ώστε να πιστεύει πως πρόκειται για ένα ενιαίο κόμμα, ενώ στην πραγματικότητα τίποτε δεν έχει αλλάξει.
Σήμερα, λοιπόν, και ενώ περιμένουμε ακόμη την αυτοδιάλυση κάποιων Συνιστωσών, ανακοινώνεται εν χορδαίς και οργάνοις, με συνέντευξη Τύπου, η δημιουργία «τάσης στον ΣΥΡΙΖΑ».
Ρίχνοντας μια ματιά στα ονόματα αυτών που μετέχουν της «τάσης» θα δούμε ότι τα περισσότερα είναι «πασοκογενή» - οι βουλευτές Π. Κουρουμπλής, Αλεξης Μητρόπουλος, Δημήτρης Τσουκαλάς, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, ο Αντώνης Κοτσακάς, ο καθηγητής Κώστας Χρυσόγονος και άλλοι.
Συγγνώμη, αλλά ποιος ο λόγος μέσα στον Αύγουστο – και ενώ επίκειται η «αντεπίθεση» με «ορόσημο τη ΔΕΘ» να ανακοινωθεί με τόση σπουδή μια ακόμη «τάση»;
Υπενθυμίζω ότι μετά την ομιλία του στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κουρουμπλής είχε εκδώσει ανακοίνωση εκ μέρους του «Ενωτικού Μετώπου», όπου δήλωνε πως θέλουν έναν ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, που θα απενοχοποιούσε το επιχειρείν, προειδοποιώντας πως «εμείς, όταν φύγαμε από το ΠΑΣΟΚ, είχαμε και άλλες επιλογές», αλλά επέλεξαν συνειδητά τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πιστεύουν πως «μέσα από την ενιαιοποίησή του μπορεί να γίνει το όχημα των μεγάλων αλλαγών και των σημαντικών ανατροπών».
Τώρα, αισθάνονται την ανάγκη να δημιουργήσουν «τάση» και μάλιστα να το διατυμπανίσουν.
Ίσως επειδή βλέπουν (από τις δημοσκοπήσεις) πως το περίφημο 3% του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να «φρενάρει» την πορεία προς την εξουσία, «φοβίζοντας» τον κόσμο με τις εξαγγελίες περί μονομερών ενεργειών, που αναμφίβολα θα οδηγούσαν τη χώρα εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου, με δραματικές συνέπειες για την ύπαρξη του ίδιου του έθνους, αλλά και για την καθημερινότητα των πολιτών.
έβαια, τις προάλλες, στην Κέρκυρα, ο κ. Τσίπρας βρήκε νέα λέξη, πιο… απαλή, για να περιγράψει τις προθέσεις του.
Μίλησε για «αναθεώρηση» της δανειακής σύμβασης.
Αλλά ενώ αποκαλεί «κότες» τους βουλευτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ο ίδιος με τον ίδιο τρόπο παρακολουθεί στελέχη του να δημιουργούν μια ακόμη «τάση».
Οπότε… χαιρετίσματα!
