Πραγματοποιήθηκε χθες, Παρασκευή, 25/4, η παρουσίαση του βιβλίου «Ζωή σε θαλασσοσταλιές» της Μάγδας Παπαδημητρίου–Σαμοθράκη, από τις εκδόσεις Έναστρον και το βιβλιοπωλείο Νέστωρ.
Η νηπιαγωγός και μουσικοπαιδαγωγός Λένα Αποστολίδου, ο δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της ενημερωτικής ιστοσελίδας e-pieria Θέμης Κωτούλας και η φιλόλογος Σοφία Ελευθεριάδου, όλοι φίλοι της συγγραφέα, μίλησαν για την ίδια και το βιβλίο της και διάβασαν αποσπάσματα του έργου. Τον ζεστό χώρο του πάντα φιλόξενου βιβλιοπωλείου χρωμάτισαν ηχητικά ο Νίκος Αποστολίδης με το ούτι του, Ο Δημήτρης Καραμούζας με το κανονάκι, ο Γιώργος Στοφορίδης με το λαγούτο και ο Σπύρος Ράδης με τα κρουστά.Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Τήνο κατά το 2ο μισό του 20ού αιώνα. Η ηρωίδα Μαριγώ αφηγείται, εξομολογείται σε προφορικό ημερολόγιο, τη ζωή της στο νησί, πώς 16χρονη, νιόπαντρη και μητέρα μιας κόρης μένει χήρα περιμένοντας σαν την Πηνελόπη τον ναύτη σύζυγό της.Διαδρομές, αναδρομές στο παρελθόν, αναμνήσεις, ιστορία τοπική και γενική, εκπαίδευση, έθιμα και παραδόσεις, θα αποτελέσουν όλα ένα πολύχρωμο και πλούσιο φόντο για την ιστορία της ηρωίδας. Οι περιγραφές ζωντανεύουν το τοπίο. Μαζί με τη Μαριγώ κολυμπάμε στις θάλασσες του νησιού, γευόμαστε νοστιμιές, μυρίζουμε αρώματα, πίνουμε στροφιλιά, μπαίνουμε στις εκκλησιές και τα μοναστήρια και περπατάμε στα χωριά, τον Πύργο, τον Πάνορμο, τη Λειβάδα, το χωριό Ισμαήλ (του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά), τον Βώλακα με τους τεράστιους μετεωρίτες, την Καλλονή ή Κελιά (από τα κελιά ερημιτών), τη Λυχναυτιά, την Αετοφωλιά και άλλα.
Η συγγραφέας με την έντονα πολιτική και φεμινιστική ιδιοσυγκρασία που την διακρίνει κατακρίνει θεσμούς όπως το προξενειό, καταγγέλλει τη χούντα και τις αδικίες, καθώς και την καταπίεση που υφίστανται από την εκπαίδευση αριστερόχειρες μαθητές και μαθήτριες, καταπίεση που υπέστη και η ίδια, φυσικά, μιας και το μυθιστόρημα περιέχει σαφώς και αυτοβιογραφικά στοιχεία.
Οι σελίδες του βιβλίου «Ζωή σε θαλασσοσταλιές» στάζουν θάλασσα και θα μας δροσίζουν τις καλοκαιρινές ημέρες που έρχονται. «Η θάλασσα όμως είναι αρρώστια, σαν τις μάγισσες και τα ξωτικά που σε ζαλίζουν. Όσο σε καταβροχθίζει, τόσο περισσότερο τη θέλεις.» (σελ. 37)
Καλό διάβασμα.
Σοφία Ελευθεριάδου, φιλόλογος
