Γράφει o Άκης Δημητριάδης
Πριν από 4 χρόνια διαρρήκτες μπήκαν στο σπίτι μου και έκλεψαν διάφορα πράγματα. Όταν ειδοποίησα την αστυνομία, μου είπαν ότι τα τελευταία χρόνια είναι συνηθισμένο φαινόμενο, κι ότι αν βρουν τα κλεμμένα θα με ειδοποιήσουν να πάω να τα πάρω.
Όχι ότι πήραν και κανένα θησαυρό, μόνο 75 ευρώ που είχα βάλει πάνω στο τραπέζι για να πληρώσω το λογαριασμό του νερού και του τηλεφώνου, ένα κινητό τηλέφωνο και μια φωτογραφική μηχανή. Πιο πολύ στενοχωρηθήκαμε με τη γυναίκα μου όταν μπήκαμε μέσα και βρήκαμε το σπίτι άνω-κάτω. Και για μια καρφίτσα και ένα δαχτυλίδι της γυναίκας μου, οικογενειακά κειμήλια, που της είχε χαρίσει η γιαγιά της.
Ένας γείτονας για να μας παρηγορήσει είπε ότι, καλύτερα που λείπαμε από το σπίτι, γιατί αν ήμασταν μέσα μπορεί να μας είχαν κάνει κακό με όπλο. Μας συμβούλεψε, μάλιστα, καλύτερα να αφήνουμε σε εμφανές σημείο ένα μικρό ποσό, για να μη κάνουν το σπίτι άνω-κάτω, ιδίως εάν είναι ναρκομανείς και βιάζονται – να τα πάρουν και να φύγουν.
Η αστυνομία δεν βρήκε ακόμα τα κλεμμένα και δεν μας ειδοποίησε.
Εμείς σχεδόν το είχαμε ξεχάσει.
Πριν λίγες μέρες, όμως, τα ξαναθυμηθήκαμε όταν διαβάσαμε ότι ένας Αμερικανός στο Ντιτρόιτ, ο Τζόρτζ Τάλεϊ, ειδοποιήθηκε από την αστυνομία να πάει να παραλάβει το αυτοκίνητό του, μια Corvette που του είχαν κλέψει πριν από 33 ολόκληρα χρόνια.
Πού ξέρεις, καμιά φορά μπορεί να βρεθούν και τα κοσμήματα της γυναίκας μου…
