Σε μια νέα τάξη πραγμάτων, όπως αυτή διαμορφώνεται σήμερα, οι ένοπλες συγκρούσεις και οι εν δυνάμει πυριτιδαποθήκες ανά την υφήλιο τείνουν να αποτελούν τον κανόνα αντί της εξαίρεσης.
Η παγκόσμια «αταξία» που αποτυπώνεται στον χάρτη του ιδρύματος «The Fund for Peace» με τα πιο εύθραυστα κράτη του πλανήτη, δείχνει ότι η κατάσταση έχει οξυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια.
Από τη μια είναι οι ζώνες όπου έχει ήδη γίνει η ανάφλεξη, όπως η Ανατολική Ουκρανία, στην οποία στρατός και αυτονομιστές μάχονται με θύματα αμάχους και με το διπλωματικό μπρα ντε φερ μεταξύ Δύσης και Μόσχας να προσλαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις.
Η Λωρίδα της Γάζας έχει μετατραπεί επίσης σε εμπόλεμη ζώνη, όπου 2.000 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους από τις αρχές Ιουλίου εξαιτίας των ισραηλινών επιθέσεων. Και πάλι η διπλωματία αποτυγχάνει. Το Ιράκ, λίγο καιρό μετά την απόφαση απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων, βρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Στρατού προσπαθούν να δημιουργήσουν το δικό τους χαλιφάτο από τον Λίβανο και τη Συρία μέχρι το Ιράκ, βάφοντας με αίμα το πέρασμά τους. Το Αφγανιστάν μπαίνει και πάλι σε φάση σύρραξης, με τους Ταλιμπάν να αναβιώνουν και να θέτουν ολόκληρες περιοχές υπό τον έλεγχό τους.
Η κληρονομιά της αραβικής Ανοιξης πέφτει βαριά πάνω στη Λιβύη, όπου όλοι ήλπιζαν πως μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι θα έρχονταν η δημοκρατία, η σταθερότητα και η ανάπτυξη. Οπως στις περισσότερες χώρες που είχαν πάρει μέρος στην εξέγερση, η δημοκρατία δεν ήρθε, ούτε αποκαταστάθηκε η ηρεμία. Στη Λιβύη, όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και οι παραστρατιωτικοί δίνουν μάχη για τον έλεγχο της πρωτεύουσας.
Η αφρικανική ήπειρος είναι, όπως φαίνεται και στον χάρτη, μια πραγματική βραδυφλεγής βόμβα. Το Νότιο Σουδάν και η Νιγηρία βρίσκονται ήδη στη δίνη του εμφυλίου με καταστροφικές συνέπειες, ενώ και οι γειτονικές χώρες σπαράσσονται από -σποραδικές προς το παρόν- εμφύλιες διαμάχες.
Η αστάθεια
Ενα ακόμη σημείο του πλανήτη που προκαλεί ανησυχία είναι η κινεζική θάλασσα, εκεί όπου Κίνα, Ιαπωνία και Ταϊβάν ερίζουν για τα «Ιμια της Ασίας», δύο μικρά νησάκια που αποτελούν συχνά την αφορμή για θερμά επεισόδια με διεθνείς προεκτάσεις. Αν κάτι γίνεται σαφές με όλα αυτά, είναι ότι οι συρράξεις που θεωρούνται τελειωμένες μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναζωπυρωθούν από μια μικρή σπίθα και τα σύνορα να χαραχθούν εκ νέου, με τίμημα φυσικά ένα λουτρό αίματος.
Η αστάθεια, πάντως, δεν είναι ίδιον μόνο του λεγόμενου αναπτυσσόμενου κόσμου. Ακόμη και στις σταθερές περιοχές, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία για παράδειγμα, το «Fund for Peace» παρατηρεί μια επιδείνωση της κατάστασης μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, σε σημαντικό βαθμό και λόγω της εμπλοκής τους σε εμπόλεμες ζώνες σε άλλα σημεία της Γης.
Πηγή: Έθνος
Η παγκόσμια «αταξία» που αποτυπώνεται στον χάρτη του ιδρύματος «The Fund for Peace» με τα πιο εύθραυστα κράτη του πλανήτη, δείχνει ότι η κατάσταση έχει οξυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια.
Από τη μια είναι οι ζώνες όπου έχει ήδη γίνει η ανάφλεξη, όπως η Ανατολική Ουκρανία, στην οποία στρατός και αυτονομιστές μάχονται με θύματα αμάχους και με το διπλωματικό μπρα ντε φερ μεταξύ Δύσης και Μόσχας να προσλαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις.
Η Λωρίδα της Γάζας έχει μετατραπεί επίσης σε εμπόλεμη ζώνη, όπου 2.000 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους από τις αρχές Ιουλίου εξαιτίας των ισραηλινών επιθέσεων. Και πάλι η διπλωματία αποτυγχάνει. Το Ιράκ, λίγο καιρό μετά την απόφαση απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων, βρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Στρατού προσπαθούν να δημιουργήσουν το δικό τους χαλιφάτο από τον Λίβανο και τη Συρία μέχρι το Ιράκ, βάφοντας με αίμα το πέρασμά τους. Το Αφγανιστάν μπαίνει και πάλι σε φάση σύρραξης, με τους Ταλιμπάν να αναβιώνουν και να θέτουν ολόκληρες περιοχές υπό τον έλεγχό τους.
Η κληρονομιά της αραβικής Ανοιξης πέφτει βαριά πάνω στη Λιβύη, όπου όλοι ήλπιζαν πως μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι θα έρχονταν η δημοκρατία, η σταθερότητα και η ανάπτυξη. Οπως στις περισσότερες χώρες που είχαν πάρει μέρος στην εξέγερση, η δημοκρατία δεν ήρθε, ούτε αποκαταστάθηκε η ηρεμία. Στη Λιβύη, όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και οι παραστρατιωτικοί δίνουν μάχη για τον έλεγχο της πρωτεύουσας.
Η αφρικανική ήπειρος είναι, όπως φαίνεται και στον χάρτη, μια πραγματική βραδυφλεγής βόμβα. Το Νότιο Σουδάν και η Νιγηρία βρίσκονται ήδη στη δίνη του εμφυλίου με καταστροφικές συνέπειες, ενώ και οι γειτονικές χώρες σπαράσσονται από -σποραδικές προς το παρόν- εμφύλιες διαμάχες.
Η αστάθεια
Ενα ακόμη σημείο του πλανήτη που προκαλεί ανησυχία είναι η κινεζική θάλασσα, εκεί όπου Κίνα, Ιαπωνία και Ταϊβάν ερίζουν για τα «Ιμια της Ασίας», δύο μικρά νησάκια που αποτελούν συχνά την αφορμή για θερμά επεισόδια με διεθνείς προεκτάσεις. Αν κάτι γίνεται σαφές με όλα αυτά, είναι ότι οι συρράξεις που θεωρούνται τελειωμένες μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναζωπυρωθούν από μια μικρή σπίθα και τα σύνορα να χαραχθούν εκ νέου, με τίμημα φυσικά ένα λουτρό αίματος.
Η αστάθεια, πάντως, δεν είναι ίδιον μόνο του λεγόμενου αναπτυσσόμενου κόσμου. Ακόμη και στις σταθερές περιοχές, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία για παράδειγμα, το «Fund for Peace» παρατηρεί μια επιδείνωση της κατάστασης μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, σε σημαντικό βαθμό και λόγω της εμπλοκής τους σε εμπόλεμες ζώνες σε άλλα σημεία της Γης.
Πηγή: Έθνος
